تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820540544
عقل مهمترین قطب فرهنگی برای جامعه است/ هدایت پاداشی چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایکنا: گروه حوزه های علمیه: مفسر قرآن کریم و صاحب تفسیر تسنیم با بیان اینکه هدایت در «یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشَاء» پاداشی است، درباره اهمیت عقل گفت: عقل مهمترین قطب فرهنگی برای جامعه است.به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا) آیت الله العظمی عبدالله جوادی آملی امروز سوم آذر در درس تفسیر در مسجد اعظم قم در ادامه تفسیر سوره مبارکه شوری با بیان اینکه قرآن از حضرت عیسی(ع) به عنوان کلمه نام برده است، گفت: همه نشانه ها کلمه الهی هستند و گاهی برای انبیاء و گاهی برای شجر و میوه و ... به کار رفته است، گاهی ممکن است لفظی که در بین یک ملت معنای فراون دارد مانند عین در نزد ملت دیگری مهمل باشد و معنا نداشته باشد پس امری قراردادی و اعتباری است و چون الفاظ اعتباری است در مرتبه «عَلِیٌّ حَکِیمٌ» قرآن این اعتباریات را ندارد و عبری و عربی و سریانی نیست. وی افزود: در متون قراردادی، الفاظ با این معانی مرتبط است ولی پیامبر و انسان کامل که وحی دریافت می کنند اگر بلاواسطه بود خدا در حریم قلبی او بین اعتباری و واقعی رابطه برقرار می کند و به صورت الفاظ در می آید و اگر مع الواسطه باشد خدا به وسیله جبرئیل بین آن معانی و کلمات در حیطه نفس و قلب این انسان الفاظ را قالب آن معانی قرار می دهد و پیامبر از جبرئیل می شنود. وی ادامه داد: این الفاظ تا به پیامبر نرسید عربی نمی شود زیرا در وادی انسانیت نیست و لفظ و معنا و پیوند دادن همه برای خداست بنابراین قلب و عقل انسان کامل می تواند عَلِیٌّ حَکِیمٌ را تلقی کند ولی وقتی می خواهد عربی بشود باید در مرتبه نفسِ انسان کامل باشد. این مفسر قرآن با اشاره به وحی من وراء حجاب تصریح کرد: من وراء حجاب این نیست که شجر حرف بزند تا قرب فرائض بشود و امثال آن، موسی از لابلای درخت می شنود یعنی درخت پرده می شود نه متکلم تا قرب نوافل و فرائض و مانند آن شود. عدم دخالت پیامبر در لفظ و معنا استاد برجسته حوزه گفت: بین نزول و انزال هم تفاوت حقیقی نیست این طور نیست که ایجاد خدا غیر از وجود مخلوق باشد، اگر به قابل استناد بدهیم وجود و اگر به فاعل نسبت دهیم ایجاد می شود و نزول و تنزیل نیز این طور است. بنابراین پیامبر در لفظ و معنا دخیل نیست فقط مستمع است ولی در حیطه نفس او پیوند میان لفظ و معنا صورت می گیرد. اولیاء در قله عقل هستند وی در ادامه این بحث اظهار کرد: دنیا جای حق و باطل است. این سؤال پیش می آید که چطور مخلصین فقط حق را می بینند؛ پاسخ این است که ما بدنمان در دنیاست ولی کسی که به قله عقل و حق می رسد در دنیا زندگی نمی کند. همیشه در آخرت هستند زیرا دنیا آن ظرفیت را ندارد که عقل و حق را جای دهد، امام علی در خطبه ای می فرماید مردانی که به این مقام رسیده اند در دنیا نیستند و جایی هستند که شیطان به آن دسترسی ندارد. وی افزود: کلینی در خط آخر خطبه اش آورده است که قطب فرهنگی ملت را عقل تشکیل می دهد، زیرا اگر عقل نباشد دنبال سقیفه می روند و غدیر را وا می گذارند. آیت الله جوادی آملی با اشاره به مقام ذات بیان کرد: اگر روایت داشتیم که خدا داخل فی الاشیاء است به معنای این است که فیض او داخل است نه ذات خدا، پس ضمیر در «هو معکم» و «هو اقرب» و ... به ذات بر نمی گردد بلکه به فعل خدا باز می گردد. توهم قائلان به حسبنا کتاب الله این مفسر قرآن اظهار کرد: فخر رازی می گوید در اینکه خدا متکلم است حرفی نیست ولی اشاعره، معتزله و ... طوری دیگری باور دارند، برخی از ایشان از من وراء حجاب تصور کرده اند که خدا جا و مکانی دارد؟ آنها خیال کرده اند که خدا پشت شجر است؛ مجسمه این توهم را دارند و آنهایی که گفتند حسبنا کتاب الله همین محذورات را دارند. رد دیدگاه فخررازی درباره رویت خدا این مفسر بیان کرد: معتزله می گویند خدا دیدنی نیست اگر بود قسم چهارمی از کلام را هم داشتیم، در حالی که ظاهر آیه(وَمَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیًا أَوْ مِن وَرَاء حِجَابٍ أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا فَیُوحِیَ بِإِذْنِهِ مَا یَشَاءُ إِنَّهُ عَلِیٌّ حَکِیمٌ؛ 51 شوری) حصر به سه قسم است، این استدلال را فخررازی ابطال کرده که درست است که قسم چهارم از آیه بر نمی آید ولی با سنجش آن با دیگر آیات، می توان گفت که در دنیا همین سه قسم است اما در روز قیامت مومنان خدا را می بینند که البته این دیدگاه هم توهم است، زیرا در آیه مورداستدلال(یومئذ ناظرة) نظر به ملکوت الهی است وگرنه خدا در هیچ نشئه ای دیده نمی شود بنابراین سخن معتزله تام است و نظر هم غیر از رویت است یعنی به رحمت الهی می نگرند نه نگاه به ذات. صاحب تفسیر تسنیم اظهار کرد: فخر رازی از حنابله با بدی یاد کرده چون قائل اند قرآن قدیم است، می گوید من با برخی از اینها بحث کرده ام که خدا آیا دفعتا قرآن را گفت یا یکی بعد از دیگری؛ اگر دفعتا آمده که کلمه و جمله و کتاب نیست و اگر دفعتا نباشد پس حادث است آنها جواب دادند که ما اعتقادمان این است که قرآن قدیم است و باید آن را بخوانیم. وی به مسئله نزاع میان قدیم بودن و حدوث بودن آن اشاره و تصریح کرد: برخی می گویند قرآن مخلوق نیست سالها این مباحث میان متکلمان مطرح بود و نزاع داشتند، اشاعره می گویند کلام در ذات خداست که چیز روشنی نیست ما می گوییم این کلمات را خدا ایجاد کرده و یکی از پس از دیگری است که در این صورت حادث است بنابراین کلمات،مخلوق و حادث است و قدمی جز ذات خدا نیست و غیر او ولو فیض او قدم ذاتی ندارد. وی افزود: خداوند در آیات بعد می فرماید که ما فرشته ای به نام جبرئیل که از امر ماست فرستادیم، اینکه آن چه می آورد وحی است یا خودش، وحی است وارد قلب پیامبر می شود و وقتی وارد قلب شد او این کلمات را می خواند پس معلوم است که از گوش باطن و نه ظاهر می شنود و از قلب به زبان جاری می کند. درک وحی با گوش جان وی تاکید کرد: قدر متیقن این است که از گوش درون می شنوند و وحی با حق فرستاده می شود و خطاب به مردم هم گفته اگر نبود این تعلیم الهی، ایمان و وحی را نمی دانستید چیست البته این مسئله در قوس صعود مطرح است وگرنه در قوس نزول که ائمه و پیامبر و قرآن با هم آمده اند یعنی شما بدون وحی از کتاب و ایمان خبری نداشتید. این مفسر قرآن عنوان کرد: بعد هم گفتیم مردم را راهنمایی کنید این می شود هدایت؛ آنهایی که حرف تو را پذیرفتند ما هدایت پاداشی داریم و فیض جدیدی به آنها می دهیم «یَهْدِی بِهِ مَنْ یَشَاءُ» هدایت پاداشی است وگرنه اصل هدایت عمومی است. از این رو «نَّهْدِی بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا وَإِنَّکَ لَتَهْدِی إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ»، تکرار نیست، ناظر به هدایت پاداشی است.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایکنا]
[مشاهده در: www.iqna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها