تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805558455
خشکسالی اشک آسمان را درآورده است
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>بارندگی های چند هفته اخیر، سدهای بی آب و کم آب کشور را پر کرد یا به قول خیلی ها بالاخره سدها کارایی خود را در جمع آوری آب های سطحی نشان دادند.به گزارش شفا آنلاین ، آنقدر باران آمد که سیل خانه و کاشانه برخی از هموطنانمان را برد و باز به قول خیلی ها اگر همین سدها نبودند حالا چه بسا سیل یکسره همه چیز را باخودش می شست و می برد. میزان بارندگی ها به حدی بود که بنا به گفته کارشناسان سازمان آب و فاضلاب کشور 300 میلیون متر مکعب از سد 7 میلیارد متر مکعبی کرخه پر شد. سدی که اندوخته آبی آن تقریباً صفر شده بود. بیشتر سدهای استان های جنوبی که بی آب بودند در پی این بارش ها دوباره جان گرفتند و به شرایط عادی بازگشتند ولی سفره های آب زیر زمینی همچنان تشنه هستند. دکتر معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست چندی پیش گفت که ٨٥ درصد از منابع آبی کشور مصرف شده اند و در وضعیت بحران بی آبی قرار گرفته ایم. اغلب تصور عموم از منابع زیرزمینی آب این است که اگر سال آبی خوبی را پشت سر بگذاریم کمبودها جبران خواهد شد اما برای تصحیح چنین تصوری می توان گفت به عنوان نمونه در مناطقی از کرمان که پیش از این در عمق 40 متری می توانستیم به آب برسیم امروزه بنا به گفته کارشناسان تا عمق 450 متری نیز خبری از آب نیست که فرو رفتن زمین و نشست دائمی در مناطق مختلف کشور یکی از عواقب آن است. کارشناسان بین المللی نیز با گزارش هایی جامع از به پایان رسیدن منابع آبی ایران در چند سال آینده خبر می دهند و تاثیر آن را بر اقتصاد، فرهنگ، زندگی شهری و سبک زندگی ایرانی ها پیش بینی می کنند. مهندس فرهام کرکانی، مدیر دفتر مدیریت بحران و پدافند غیر عامل آب و فاضلاب کشور در گفت و گو با «ایران» درباره با ذخایر آبی و بحران خشکسالی که به تهدیدی بزرگ تبدیل شده، می گوید: «هم اکنون مصرف آب شهری و روستایی حدود ٧ میلیارد متر مکعب یعنی ٧ درصد کل آب مصرفی است. در حوزه صنعت نیز یک میلیارد از منابع آبی مصرف می شود و ٩٢ درصد باقیمانده را بخش کشاورزی مصرف می کند که این آمار بسیار نگران کننده ای است. البته باید اشاره کنم که برداشت های بی رویه از آب همانند حفر چاه های عمیق و استفاده غلط از منابع آبی در طول سال های پیشین و از سویی خشکسالی های چندسال گذشته در کاهش تصاعدی آب تأثیرگذار بوده تا جایی که هم اکنون به مرز بحران رسیده ایم و زنگ هشدار به صدا درآمده است و باید برای آن تدبیری اندیشید.» وی در ادامه می افزاید: «وقتی آب های زیر زمینی که دغدغه اصلی ماست تحلیل برود شوری خاک بر آب تأثیر جدی می گذارد و عملا باقیمانده آبی را غیر قابل استفاده می کند. از بین رفتن سفره های آب زیرزمینی باعث افت میزان آب های زیر سطحی می شود و در عمق ٤٠ متر املاح و شوری خاک جذب آب می شود که تهدید بزرگی برای منابع آبی است.» آمارها نشان می دهد در سال های گذشته علاوه بر مجوزهای غیرکارشناسانه ای که برای حفر چاه های عمیق از سوی مسئولان وقت داده شد برخی از کشاورزان و باغداران برای توسعه و افزایش برداشت از مزارع و باغ های خود بدون هماهنگی و به طور غیرقانونی دست به حفر چاه های عمیق ٥٠ تا ١٠٠ متر زدند و دانسته و ندانسته ضربه بزرگی به سفره های زیزرزمینی وارد شد. پدید آمدن حفره های بزرگ و کوچک در شهرهای اطراف تهران یا استان های مرکزی و جنوبی کشور دستاورد برداشت های بی رویه از منابع زیر زمینی است که نمونه آن همین ابرچاه بزرگی است که بتازگی در یکی از روستاهای شهر فسا در استان فارس با مساحت 500 متر و عمق 100 متر در کمتر از چند ثانیه به وجود آمد. زمین به یکباره دهان باز کرد و گودالی عظیم پدیدار شد. با این حساب هر اندازه که امسال خوب ببارد باز جبران گذشته نخواهد شد اما بخشی از بی آبی های کشور را هم جبران می کند. لااقل مشکل زیر زمین حل نشود، مشکل بالای زمین تا حدود زیادی حل شده است. هرچند کارشناسان همچنان ابراز نگرانی می کنند و نظراتی خلاف این تصور را دارند؛ بررسی ها نشان می دهد که نتوانسته ایم استفاده مطلوبی از آب های سطحی داشته باشیم و حجم زیادی از این آب ها هدر رفته اند و موفق به جمع آوری آن نشده ایم وتنها بخشی از آب ها، آن هم توسط رودخانه های فصلی و دایمی به داخل سدها ریخته اند که به طور موقت مشکل تأمین آب شرب را تأمین می کند و بس. مهندس کرکانی درباره بارش های اخیر عقیده دارد: «امسال حجم بارندگی ها نسبت به سال گذشته اندکی افزایش داشته ولی نسبت به سال ٩٢ حجم کمتری بارش داشته ایم. سال ٩٢ حجم بارندگی ٢١٨ میلی متر و سال ٩٣ حدود ١٩٧ میلی متر بود. باید گفت خشکسالی و کاهش بارندگی ها و زود شروع شدن فصل گرما بر الگوی مصرف ما نیز تأثیر گذار بوده است که کمبود ١٨ درصدی منابع آبی در سال ٩٣ گویای همین مسأله است.»به عقیده برخی صاحبنظران خشکسالی و کاهش بارندگی و نبود الگوی مصرف آب از عواملی است. که در کاهش منابع آبی تأثیرگذار است و مدیر دفتر مدیریت بحران و پدافند غیرعامل آب و فاضلاب کشور نیز همین نظر را دارد: باید برای پیشگیری از نابودی منابع آبی برنامه ریزی و الگوی مصرف بویژه در بخش کشاورزی را اصلاح کنیم. در مدیریت شهری آب های تجدید پذیر را مورد استفاده قرار دهیم و با تغییر الگوی مصرف به منابع آبی کشور زمان بدهیم تا به وضعیت قبلی خود برگردد. هرچند ترمیم سفره های زیر زمینی زمان بسیاری را می طلبد.» باران می بارد؛ صدای بارش آدم را سر کیف می آورد. هوا برای نفس کشیدن حرف ندارد. مشکلات تنفسی چند سال پیش بچه ها کمتر شده. پر شدن سدها خیال مان را از جهت آب شرب و کیفیت آب، راحت کرده اما... سفره های زیرزمینی خشکیده اند و معلوم نیست کی زیر پای مان خالی شود. هر 75 نفر یک حلقه چاه چند سال پیش در سفری به یکی از روستاهای اسفراین در خراسان شمالی به باغ کوچکی دعوت شدم که دور تا دورش را می شد ظرف پنج دقیقه قدم زد. شاید صد تا درخت سیب سرزنده و کمی یونجه و چمن؛ همین. دور باغ هم زمین لم یزرع بود و صاحب باغ حق داشت بنازد که در آن شبه بیابان چه باغی ساخته بیا و ببین. البته باغ یک طرف و چاه عمیق کنار باغ هم یک طرف که به استخر کوچکی می ریخت و سرریزش جاری می شد پای درخت های سیب. صدای موتور انگار که چهچه بلبل باشد، دوست باغدار ما را سر شوق آورده بود. راستش را بخواهید فهمیدم بیشتر به چاه می نازد تا باغ. چون همه مدت اجازه نداد از کنار استخر تکان بخوریم و آنقدر از آب خنک و زلال چاه تعریف کرد که نوشتن اش سرتان را درد می آورد. گفتم فلانی چاه کنتور ندارد؟ گفت: «کنتور برای چه؟» گفتم مجوز دارد؟» گفت باغ خودم است بروم مجوز بگیرم که توی باغ خودم چاه بزنم یا نه؟ به کسی چه مربوط؟» آمارهای رسمی می گوید 300 هزار از 800 هزار چاه عمیق کشور غیرمجاز است و صاحبان آنها مثل همان آشنای ما فکر می کنند مزرعه خودمان است و چاه خودمان؛ چاردیواری و اختیاری. البته کارشناسان براساس آمارهای غیررسمی حرف از یک میلیون چاه می زنند که لااقل 40 درصدشان غیرمجاز و بی حساب و کتاب است. این را هم اضافه کنید به دست و دل بازی دولت قبل؛ یعنی صدور 100 هزار مجوز حفر چاه که در تاریخ ایران بی سابقه است؛ به زبان عامیانه می توان گفت دولت قبل برای کسب رضایت آنی و کوتاه مدت کشاورزان، عملاً کشور را به یک آبکش بزرگ تبدیل کرد تا آخرین اندوخته های زیرزمینی صرف تولید گوجه فرنگی و طالبی شود و حالا ما مانده ایم و 15 درصد اندوخته آبی و زمین خشکیده ای که هر روز از یک جا ترک برمی دارد و فرو می رود. هرچند در کل، آمار درست و درمانی در این زمینه وجود ندارد و هر منبعی چیزی می گوید اما ظاهراً از مجموع برداشت 5/56 میلیارد مترمکعبی شناسایی شده از منابع آب زیرزمینی کشور در طول سال، حداقل 8/6 میلیارد مترمکعب آن از چاههای غیرمجاز برداشت می شود. هرچند موضوع مهم استفاده بی رویه از چاه و تعداد بالای آنهاست و داشتن و نداشتن مجوز مسأله ثانوی است. راستی می دانید اگر تعداد چاه های عمیق را به نسبت جمعیت کل کشور تقسیم کنیم به هر 75 نفر یک حلقه چاه می رسد؟ایران بیشتر سدهای استان های جنوبی که بی آب بودند در پی این بارش ها دوباره جان گرفتند و به شرایط عادی بازگشتند ولی سفره های آب زیر زمینی همچنان تشنه هستند. دکتر معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست چندی پیش گفت که ٨٥ درصد از منابع آبی کشور مصرف شده اند و در وضعیت بحران بی آبی قرار گرفته ایم. اغلب تصور عموم از منابع زیرزمینی آب این است که اگر سال آبی خوبی را پشت سر بگذاریم کمبودها جبران خواهد شد اما برای تصحیح چنین تصوری می توان گفت به عنوان نمونه در مناطقی از کرمان که پیش از این در عمق 40 متری می توانستیم به آب برسیم امروزه بنا به گفته کارشناسان تا عمق 450 متری نیز خبری از آب نیست که فرو رفتن زمین و نشست دائمی در مناطق مختلف کشور یکی از عواقب آن است. کارشناسان بین المللی نیز با گزارش هایی جامع از به پایان رسیدن منابع آبی ایران در چند سال آینده خبر می دهند و تاثیر آن را بر اقتصاد، فرهنگ، زندگی شهری و سبک زندگی ایرانی ها پیش بینی می کنند. مهندس فرهام کرکانی، مدیر دفتر مدیریت بحران و پدافند غیر عامل آب و فاضلاب کشور در گفتو گو با «ایران» درباره با ذخایر آبی و بحران خشکسالی که به تهدیدی بزرگ تبدیل شده، می گوید: «هم اکنون مصرف آب شهری و روستایی حدود ٧ میلیارد متر مکعب یعنی ٧ درصد کل آب مصرفی است. در حوزه صنعت نیز یک میلیارد از منابع آبی مصرف می شود و ٩٢ درصد باقیمانده را بخش کشاورزی مصرف می کند که این آمار بسیار نگران کننده ای است. البته باید اشاره کنم که برداشت های بی رویه از آب همانند حفر چاه های عمیق و استفاده غلط از منابع آبی در طول سال های پیشین و از سویی خشکسالی های چندسال گذشته در کاهش تصاعدی آب تأثیرگذار بوده تا جایی که هم اکنون به مرز بحران رسیده ایم و زنگ هشدار به صدا درآمده است و باید برای آن تدبیری اندیشید.» وی در ادامه می افزاید: «وقتی آب های زیر زمینی که دغدغه اصلی ماست تحلیل برود شوری خاک بر آب تأثیر جدی می گذارد و عملا باقیمانده آبی را غیر قابل استفاده می کند. از بین رفتن سفره های آب زیرزمینی باعث افت میزان آب های زیر سطحی می شود و در عمق ٤٠ متر املاح و شوری خاک جذب آب می شود که تهدید بزرگی برای منابع آبی است.» آمارها نشان می دهد در سال های گذشته علاوه بر مجوزهای غیرکارشناسانه ای که برای حفر چاه های عمیق از سوی مسئولان وقت داده شد برخی از کشاورزان و باغداران برای توسعه و افزایش برداشت از مزارع و باغ های خود بدون هماهنگی و به طور غیرقانونی دست به حفر چاه های عمیق ٥٠ تا ١٠٠ متر زدند و دانسته و ندانسته ضربه بزرگی به سفره های زیزرزمینی وارد شد. پدید آمدن حفره های بزرگ و کوچک در شهرهای اطراف تهران یا استان های مرکزی و جنوبی کشور دستاورد برداشت های بی رویه از منابع زیر زمینی است که نمونه آن همین ابرچاه بزرگی است که بتازگی در یکی از روستاهای شهر فسا در استان فارس با مساحت 500 متر و عمق 100 متر در کمتر از چند ثانیه به وجود آمد. زمین به یکباره دهان باز کرد و گودالی عظیم پدیدار شد. با این حساب هر اندازه که امسال خوب ببارد باز جبران گذشته نخواهد شد اما بخشی از بی آبی های کشور را هم جبران می کند. لااقل مشکل زیر زمین حل نشود، مشکل بالای زمین تا حدود زیادی حل شده است. هرچند کارشناسان همچنان ابراز نگرانی می کنند و نظراتی خلاف این تصور را دارند؛ بررسی ها نشان می دهد که نتوانسته ایم استفاده مطلوبی از آب های سطحی داشته باشیم و حجم زیادی از این آب ها هدر رفته اند و موفق به جمع آوری آن نشده ایم وتنها بخشی از آب ها، آن هم توسط رودخانه های فصلی و دایمی به داخل سدها ریخته اند که به طور موقت مشکل تأمین آب شرب را تأمین می کند و بس. مهندس کرکانی درباره بارش های اخیر عقیده دارد: «امسال حجم بارندگی ها نسبت به سال گذشته اندکی افزایش داشته ولی نسبت به سال ٩٢ حجم کمتری بارش داشته ایم. سال ٩٢ حجم بارندگی ٢١٨ میلی متر و سال ٩٣ حدود ١٩٧ میلی متر بود. باید گفت خشکسالی و کاهش بارندگی ها و زود شروع شدن فصل گرما بر الگوی مصرف ما نیز تأثیر گذار بوده است که کمبود ١٨ درصدی منابع آبی در سال ٩٣ گویای همین مسأله است.»به عقیده برخی صاحبنظران خشکسالی و کاهش بارندگی و نبود الگوی مصرف آب از عواملی است. که در کاهش منابع آبی تأثیرگذار است و مدیر دفتر مدیریت بحران و پدافند غیرعامل آب و فاضلاب کشور نیز همین نظر را دارد: باید برای پیشگیری از نابودی منابع آبی برنامه ریزی و الگوی مصرف بویژه در بخش کشاورزی را اصلاح کنیم. در مدیریت شهری آب های تجدید پذیر را مورد استفاده قرار دهیم و با تغییر الگوی مصرف به منابع آبی کشور زمان بدهیم تا به وضعیت قبلی خود برگردد. هرچند ترمیم سفره های زیر زمینی زمان بسیاری را می طلبد.» باران می بارد؛ صدای بارش آدم را سر کیف می آورد. هوا برای نفس کشیدن حرف ندارد. مشکلات تنفسی چند سال پیش بچه ها کمتر شده. پر شدن سدها خیال مان را از جهت آب شرب و کیفیت آب، راحت کرده اما... سفره های زیرزمینی خشکیده اند و معلوم نیست کی زیر پای مان خالی شود. هر 75 نفر یک حلقه چاه چند سال پیش در سفری به یکی از روستاهای اسفراین در خراسان شمالی به باغ کوچکی دعوت شدم که دور تا دورش را می شد ظرف پنج دقیقه قدم زد. شاید صد تا درخت سیب سرزنده و کمی یونجه و چمن؛ همین. دور باغ هم زمین لم یزرع بود و صاحب باغ حق داشت بنازد که در آن شبه بیابان چه باغی ساخته بیا و ببین. البته باغ یک طرف و چاه عمیق کنار باغ هم یک طرف که به استخر کوچکی می ریخت و سرریزش جاری می شد پای درخت های سیب. صدای موتور انگار که چهچه بلبل باشد، دوست باغدار ما را سر شوق آورده بود. راستش را بخواهید فهمیدم بیشتر به چاه می نازد تا باغ. چون همه مدت اجازه نداد از کنار استخر تکان بخوریم و آنقدر از آب خنک و زلال چاه تعریف کرد که نوشتن اش سرتان را درد می آورد. گفتم فلانی چاه کنتور ندارد؟ گفت: «کنتور برای چه؟» گفتم مجوز دارد؟» گفت باغ خودم است بروم مجوز بگیرم که توی باغ خودم چاه بزنم یا نه؟ به کسی چه مربوط؟» آمارهای رسمی می گوید 300 هزار از 800 هزار چاه عمیق کشور غیرمجاز است و صاحبان آنها مثل همان آشنای ما فکر می کنند مزرعه خودمان است و چاه خودمان؛ چاردیواری و اختیاری. البته کارشناسان براساس آمارهای غیررسمی حرف از یک میلیون چاه می زنند که لااقل 40 درصدشان غیرمجاز و بی حساب و کتاب است. این را هم اضافه کنید به دست و دل بازی دولت قبل؛ یعنی صدور 100 هزار مجوز حفر چاه که در تاریخ ایران بی سابقه است؛ به زبان عامیانه می توان گفت دولت قبل برای کسب رضایت آنی و کوتاه مدت کشاورزان، عملاً کشور را به یک آبکش بزرگ تبدیل کرد تا آخرین اندوخته های زیرزمینی صرف تولید گوجه فرنگی و طالبی شود و حالا ما مانده ایم و 15 درصد اندوخته آبی و زمین خشکیده ای که هر روز از یک جا ترک برمی دارد و فرو می رود. هرچند در کل، آمار درست و درمانی در این زمینه وجود ندارد و هر منبعی چیزی می گوید اما ظاهراً از مجموع برداشت 5/56 میلیارد مترمکعبی شناسایی شده از منابع آب زیرزمینی کشور در طول سال، حداقل 8/6 میلیارد مترمکعب آن از چاههای غیرمجاز برداشت می شود. هرچند موضوع مهم استفاده بی رویه از چاه و تعداد بالای آنهاست و داشتن و نداشتن مجوز مسأله ثانوی است. راستی می دانید اگر تعداد چاه های عمیق را به نسبت جمعیت کل کشور تقسیم کنیم به هر 75 نفر یک حلقه چاه می رسد؟ایران
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها