واضح آرشیو وب فارسی:598: متن مذاکرات دو ساعته رئیس جمهور روسیه و رهبر انقلاب که ساعاتی پس از این دیدار منتشر شد، نشان داد که هم اقدام پوتین هوشمندانه و هدفمند بوده است و هم نگرانی آمریکا و متحدانش بی علت نبوده است.به گزارش پایگاه 598، حسین شریعتمداری در ستون یادداشت روز شماره امروز کیهان نوشت: دیروز ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه که برای شرکت در اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز به تهران آمده بود، در اقدامی بی سابقه و معنی دار، بلافاصله پس از ورود، به دیدار رهبر معظم انقلاب رفت. این اقدام پوتین که در ایران بی سابقه و در جهان به سختی می توان برای آن نمونه مشابهی یافت، در حالی است که براساس پروتکل ها و اصول تعریف شده در عرف دیپلماتیک، رهبران و رؤسای جمهور کشورها برای مراسم رسمی استقبال از سوی کشور میزبان اهمیت ویژه ای قائلند تا آنجا که چگونگی مراسم استقبال و همخوانی آن با شأن و جایگاه خود را قبل از سفر به دقت ارزیابی می کنند و چنانچه مراسم پیش بینی شده برای استقبال، آنگونه که انتظار دارند، نباشد و بخش یا جزئی از آن را دون شأن خود تلقی کنند از انجام سفر نیز منصرف می شوند. از این روی چشم پوشی پوتین از استقبال رسمی و حرکت بی فاصله او برای دیدار رهبر معظم انقلاب، حیرت آمیخته با نگرانی محافل و رسانه های آمریکایی و اروپایی را به دنبال داشت. متن مذاکرات دو ساعته رئیس جمهور روسیه و رهبر انقلاب که ساعاتی پس از این دیدار منتشر شد، نشان داد که هم اقدام پوتین هوشمندانه و هدفمند بوده است و هم نگرانی آمریکا و متحدانش بی علت نبوده است و در این باره گفتنی هایی هست؛ 1- بهانه سفر پوتین به ایران و موضوع اعلام شده آن، شرکت در اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز بوده است بنابراین، انتظار آن بود که حضور در اجلاس یاد شده که مقدمه ضروری آن، پذیرش استقبال رسمی است، اولویت سفر رئیس جمهور روسیه باشد ولی اقدام غیرمنتظره و بی سابقه او در چشم پوشی از مراسم استقبال رسمی و حرکت بلافاصله برای دیدار با رهبر معظم انقلاب، به وضوح حاوی این پیام بود که شرکت در اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز، موضوع و برنامه اصلی سفر پوتین نیست. محافل غربی این پیام را خیلی زودتر از آنچه انتظار می رفت، دریافت کرده و نگرانی خود از موضوع «غیرگازی» این سفر و دیدار بیرون از عرف دیپلماتیک آن را پنهان نکردند. بی بی سی در تفسیری بدون اشاره به اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز که موضوع اعلام شده سفر پوتین بود، گفت؛ «اهمیت سفر پوتین به ایران را باید کیلومترها آن سوتر از تهران و در سوریه دید. هماهنگی و همکاری مسکو و تهران در سوریه، حالا به یک جبهه مهم و تأثیرگذار بدل شده و غرب را نگران کرده است. اصلی ترین نگرانی غرب این است که اتحاد ایران و روسیه، جبهه ای نو در مسائل جهانی و منطقه ای گشوده است که در آن غرب دیگر حرف اول را نمی زند.» 2- پوتین می داند که معادلات و مناسبات منطقه را جبهه گسترده مقاومت اسلامی رقم می زند. جبهه ای که از غرب آسیا تا شمال آفریقا را فراگرفته و نقشه آمریکا و متحدان غربی، عبری و عربی آن را برای سلطه و غارتگری ملت های مظلوم این پهنه، با چالشی شکننده روبرو کرده است. رئیس جمهور روسیه به وضوح دیده و باور کرده است که هدایت این جبهه گسترده مقاومت به گونه ای مستقیم و غیرمستقیم، از سوی رهبر معظم انقلاب صورت می پذیرد و بینش و منش حضرت ایشان است که در این عرصه حرف اول را می زند، این برداشت به پوتین توصیه می کند که روسیه برای حضور موثر و ایفای نقش در معادلات منطقه باید به کانون اصلی تصمیم گیری در این عرصه روی آورد. 3- نادیده گرفتن مراسم رسمی استقبال و دیدار با رهبر معظم انقلاب که بلافاصله پس از ورود به تهران صورت گرفت، این پیام روشن و خالی از ابهام را در خود دارد که پوتین از موضع رئیس جمهور یک قدرت بزرگ جهانی به ملاقات حضرت آقا نرفته است، بلکه مذاکره و تبادل نظر از موضع متوازن را دنبال می کرده است. این نکته با مراجعه به متن مذاکرات و گفت وگوی رد و بدل شده میان رهبر معظم انقلاب و رئیس جمهور روسیه به وضوح دیده می شود، هر چند بدون مراجعه به متن یاد شده نیز، این واقعیت قابل درک است، چرا که وقتی ایران اسلامی طی سی و چند سال گذشته به رهبری امام راحل(ره) و از آن پس با هدایت و رهبری خلف حاضر ایشان در مقابل تمامی توطئه ها، باج خواهی ها، تحریم ها، حملات نظامی و ده ها دسیسه آشکار و پنهان آمریکا و متحدان اروپایی و منطقه ای آن نه فقط ایستاده و مقاومت کرده، بلکه به پیروزی ها و دستاوردهای غیرقابل تردیدی در این عرصه دست یافته است، بدیهی است که روسیه و یا هر قدرت دیگر جهانی و منطقه ای، تنها از موضع متوازن می تواند با جمهوری اسلامی ایران وارد مذاکره شده و به اتخاذ تصمیم های مشترک دست یابد. 4- برخلاف رئیس جمهور و سایر دولتمردان آمریکایی- از کارتر تا اوباما- که در اوج کینه توزی و جنایات وحشیانه علیه ایران اسلامی دست سالوس به همراهی با جمهوری اسلامی ایران و همکاری در معادلات و مناسبات منطقه دراز می کنند، پوتین، ابتدا و قبل از دیدار اخیر با رهبر معظم انقلاب، سابقه ای از اقدامات عملی در بستر سیاست های اعلام شده جمهوری اسلامی ایران را با خود همراه کرده است تا مقدمه ای قابل قبول و اطمینان آور برای ادامه همکاری باشد و نه مانند دست چدنی پوشیده در دستکش مخملین اوباما که با حیله به سوی ایران دراز شده بود و با درایت ملکوتی رهبر معظم انقلاب، پس زده شد. حضرت آقا در دیدار پوتین با اشاره به «مواضع و عملکرد رئیس جمهور روسیه به ویژه در یک سال و نیم اخیر» از جدیت وی برای گسترش روابط دوجانبه تقدیر کردند. قید «به ویژه در یک سال و نیم اخیر» اشاره به همان سابقه مقدماتی است که آقای پوتین برای ادامه همکاری با جمهوری اسلامی، همراه خود آورده است. همین جا باید اشاره کرد همکاری ایران و روسیه در مقابله با جنگ نیابتی آمریکا و متحدانش علیه جبهه مقاومت که در سوریه و عراق جریان دارد و یکی از اصلی ترین مسائل سرنوشت ساز این روزهای منطقه و جهان است، تجربه قابل قبولی برای ادامه تعریف شده این همکاری است. تجربه ای که امروزه به کابوس آمریکایی ها و متحدان غربی و عبری و عربی آنها تبدیل شده است و به نوشته وال استریت ژورنال «دولت اوباما و متحدان اروپایی و عرب آن را با سراسیمگی به چاره جویی برای دور کردن روسیه از متحد خود، یعنی ایران واداشته است.» و به قول نیویورک تایمز «اگر روسیه با ایران و اسد همراه باشد، امیدها برای رسیدن به یک اجماع بین المللی - بخوانید آمریکا و متحدانش!- به یأس و ناامیدی بدل خواهد شد.» و ده ها نمونه دیگر از این دست. 5- انزوای جمهوری اسلامی ایران در همه عرصه ها و مخصوصا عرصه های سیاسی و اقتصادی یکی از اهداف استراتژیک آمریکا و متحدانش در تمامی طول سی و چند سال گذشته بوده است. با این پیش فرض که جمهوری اسلامی ایران در نهایت برای تأمین برخی از نیازهای خود چاره ای جز رویکرد به غرب و باج دادن نداشته باشد. این خط استراتژیک آمریکا را یک جریان آلوده داخلی با هماهنگی رسانه های غربی و تعدادی از روزنامه های زنجیره ای تحت مدیریت خود دنبال کرده و می کند. جریان آلوده مورد اشاره که در ماجرای فتنه آمریکایی اسرائیلی 88 آشکارا در نقش ستون پنجم دشمن دست به وطن فروشی زده بود، این روزها نیز با تساهل غیرقابل توجیه برخی از مسئولان و مراکز داخلی، همان خط دیکته شده را پی گرفته است. این جریان آلوده عمدتا از سه محور مقصود مورد نظر را دنبال می کند. اول؛ بزک کردن آمریکا و سرپوش نهادن بر جنایات و غارتگری های شیطان بزرگ. دوم؛ القای این توهم که تنها راه برای رسیدن به گشایش اقتصادی، نزدیکی به آمریکا و پرداخت هزینه این نزدیکی، یعنی تن دادن به غارتگری های گذشته آن است! و سوم؛ دور کردن سایر کشورهایی که بیرون از حلقه آمریکا و متحدانش قرار دارند و می توانند در یک رابطه و معادله دوجانبه و متوازن برخی از نیازهای کشورمان را تأمین کنند و البته در مقابل، مانند همه روابط متوازن دیگر، سهمی از این تعامل نیز داشته باشند. این روزها، ناخرسندی توأم با عصبانیت و سراسیمگی جریان آلوده مورد اشاره را از روابط دوجانبه و حسابشده ایران و روسیه به وضوح می توان دید. «ترجیع بند» این جریان که به طور همزمان و هماهنگ از رسانه های داخلی تحت امر آنان و رسانه های تابلودار دشمنان بیرونی تکرار می شود، این است که روسیه قابل اعتماد نیست و احتمال آن که در روابط و معادلات فیما بین عهدشکنی کند وجود دارد! که در پاسخ باید گفت؛ آیا آمریکا و سایر کشورهای غربی که برای ورود آنها لحظه شماری کرده و فرش قرمز پهن می کنید قابل اعتمادند؟! مخصوصا آن که اولا؛ خطوط ارتباطی ایران و روسیه - آنگونه که اشاره شد - کاملا تعریف شده است و ثانیا؛ - به قول جریان یاد شده - بدعهدی و مکر روسیه یک «احتمال» است که در صورت وقوع به آسانی قابل جبران و بازگشت خواهد بود ولی کینه توزی آمریکا «احتمال» نیست، بلکه واقعیتی غیرقابل انکار و محسوس و ملموس است. و خدا بر درجات امام راحلمان- رضوان الله تعالی علیه - بیفزاید که در معرفی هدف اصلی این جریان آلوده می فرمودند «خط این بود که اصلا آمریکا منسی (فراموش) بشود. یک دسته شوروی را مطرح می کردند تا آمریکا منسی بشود. یک دسته، الله اکبر را کنار می گذاشتند و سوت می زدند و کف می زدند، آن هم در روز عاشورا، خط این بود که قضیه مرگ بر آمریکا منسی بشود».
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]