واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: محسن حسینی خیابان ها آبستن فاجعه است. هر حرکتی مشکوک است و ممکن است هر اقدامی به مرگ ختم شود. این حال و روز خیابان های ابیت آباد پاکستان در آوریل و می 2011 است. نیروهای امنیتی ماه ها بود که به دنبال یکی از نام های مخوف بودند. رد بن لادن در ابیت آباد پیدا شد؛ عامل لو رفتن، ایمیل های رد و بدل شده در یکی از کافی نت های محلی اعلام شد. شیوه کار تروریست ها ساختار پیچیده ای داشت. آنها اطلاعات مورد نیاز خود را در فلش مموری ذخیره می کردند و براساس شیوه های پیچیده هر بار میان کافی نت های مختلف رفت و آمد می کردند. نیروهای امنیتی با شناسایی و تعقیب این افراد درنهایت موفق شدند به محل مخفیگاه بن لادن پی ببرند. اما این کار اصلا ساده نبود. شیوه و روند یافتن تروریست ها ماه ها طول کشید و در این میان هزینه های زیادی برای سرویس های امنیتی داخلی و خارجی در پاکستان صورت گرفت. این اتفاق و ماه ها مراقبت و تحقیق موضوعی قدیمی را دوباره زنده کرد؛ سرویس دهندگان اینترنتی که خدمات عمومی رایگان در اختیار کاربران می گذارند همیشه با این سوال روبه رو هستند که تا کی می توانند از اطلاعات کاربران محافظت کنند. تاکنون بارها گوگل به عنوان مهم ترین غول اینترنتی جهان از جانب دولت ها و نهادهای صاحب نفوذ تحت فشار قرار گرفته است که اطلاعات کاربران خود را در اختیار این نهادها بگذارد. یکی از نمونه های معروف درخواست پلیس ایتالیا بود که چند سال پیش از این شرکت خواسته بود اطلاعات افرادی را در اختیارش بگذارد که مطنونان اصلی قاچاق کودکان به اروپا بودند. این بحث حالا با گسترش گروه های تروریستی در منطقه دوباره مطرح شده است. ابزار اصلی گروه هایی مانند داعش سرویس های اینترنتی است. یوتیوب، توییتر، فیس بوک و تلگرام ابزارهایی است که این گروه ها از آن استفاده می کنند. روسیه چندی پیش اعلام کرده بود ممکن است سرویس تلگرام را فیلتر کند چراکه داعش از این ابزار برای جذب نیرو استفاده می کند. از سوی دیگر منتقدان چنین کاری می گویند فیلتر کردن و نادیده گرفتن این ابزارها و تنها راهکار را در حذف دیدن، این فضاها را برای تروریست ها و افراطی ها مهیا می کند تا استفاده آن برای آنها راحت تر شود. زمانی که تازه داعش از توییتر استفاده می کرد و این ابزار میکروبلاگینگ را یکی از ابزارهای ارتباطی خود قرار داده بود، مسئولان توییتر اعلام کردند که حساب های این گروه تروریستی را مسدود خواهند کرد. حالا به نظر می رسد بازی عوض شده است. شبکه های اجتماعی و ابزارهای مختلف یا باید حساب ها را مسدود کنند یا اینکه اطلاعات این گروه ها را در اختیار دولت ها قرار دهند. اما در ماه های اخیر به نظر می رسد راه سومی نیز پیدا شده است. جای آنکه مظنونان در خیابان ها توسط نیروهای امنیتی تعقیب شوند حالا ردپای آنها را می توان در شبکه های اجتماعی یافت. البته این مساله هم دغدغه های امنیتی برای کاربران ایجاد می کند اما چیزی که نباید نادیده گرفته شود نگاه دو گانه و دوسویه ای است که در این میان وجود دارد؛ از سویی حفظ امنیت و از سوی دیگر جهانی امن تر. حفظ اطلاعات از جانب خدمات دهندگان از یک طرف و استفاده از آن در مواقع لزوم از طرف دیگر از مهم ترین چالش هایی است که همچنان در عصر ارتباطات و دوران تحلیل اطلاعات باید به آنها توجه کرد.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]