واضح آرشیو وب فارسی:میگنا: باسلام. دختری 27ساله هستم. تعدادی دوست و رفیق دارم، منتها دسترسی به آنها ندارم و تنها هستم. دانشجو هم هستم. یک سال است با دختری تحصیل کرده دوست شده ام تا از تنهایی راحت شوم. متأسفانه، بعد از چند ماه دوستی با او، متوجه شدم که دختر نرمالی نیست. خیلی راحت با پسر غریبه دوست می شود، سوار ماشین غریبه ها می شود و دلش را خوش می کند که آن پسر قصد ازدواج با او را دارد، در صورتی که تا امروز کسی جدی به ازدواج با او فکر نمی کند و خودش هم خسته شده که چرا از بین این همه دوست ازدواجی صورت نمی گیرد و شانپاسخ روان شناس: بدون این که در مکان واحدی زندگی کنید، با کسی مراوده دارید. در مواردی از این دست، شما با کسی دوست هستید و او رفتار و عاداتی دارد که مورد قبول شما نیست. برای توجیه و تبیین این رفتار و ادامه ی دوستی چند نظر وجود دارد. یکی این که کسی نیست که با او مراوده کنیم و هم صحبت ما باشد و می ترسیم که اگر این یک نفر را هم از دست بدهیم، بدون دوست بمانیم. در این جا این ضرب المثل مصداق دارد که «در بیابان یک لنگه کفش هم غنیمت است». در این شرایط، طبیعی است که ترجیح ما این باشد که با تنها آدمی هم که تفاوت هایی با ما دارد دوست بمانیم. توجیه دوم این است که زمانی آرزوها و آمال سرکوفته ای داریم که فکر می کنیم خودمان به لحاظ ارتباطات، خط قرمزها و باید و نبایدها نمی توانیم منتظر برآورده شدنشان باشیم، اما زمانی که کسانی را می بینیم که بی پروا همان رفتارهایی را که برای ما خط قرمز است انجام می دهند، کنجکاو می شویم و و تجربه ی این آدم ها که در آنها چه اتفاقاتی افتاده است، ما را برمی انگیزد. ظاهراً برای کسب آگاهی است که این کارها را انجام می دهیم، اما پیش از این کسب دانایی در بسیاری از موارد این دوستی ها خط قرمزهای ما را قیچی می کنند و با اولین تجربه قبح آن برای ما ریخته می شود و برخی ملاحظات در باید و نبایدها برایمان از بین می رود. اگر به خط قرمزها پایبندیم و برای آنها احترام و پشتوانه ی علمی قائلیم، بهتر است از آدم هایی که 180درجه با ما تفاوت دارند پرهیز کنیم. البته نه این که نگاه حذفی داشته باشیم. می توانیم با نوعی مدارا و مسامحه با افراد برخورد کنیم و به عقاید و ارزش های یکدیگر احترام بگذاریم. اما کسی که واقعا تنهاست چه کار باید کند؟ به نظر می رسد که باید تنهایی خود را مرور کند که چرا در دنیایی به این بزرگی حتی یک نفر هم نیست که با او دوست باشد. شاید او بلد نیست با کسی دوست باشد. خیلی خوب است که این افراد در این مواقع فعالیت های اجتماعی خود را در گروه ها و تشکل ها توسعه دهند، افراد جدید را ملاقات کنند و با افکار متفاوت آشنا شوند.
یکشنبه ، ۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میگنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]