واضح آرشیو وب فارسی:آرمان خبر: «ما یک داعش سیاه داریم و یک داعش سفید. اولی دست به کشتار می زند، گلوی افراد بی گناه را می برد، سنگسار می کند، دست ها را قطع می کند و با میراث فرهنگی، زنان و غیرمسلمانان دشمنی دارد و آنها را از بین می برد اما داعش سفید لباسی تر و تمیز پوشیده و ظاهری آراسته دارد، در حالی که همان کارها را انجام می دهد. داعش سفید چیزی نیست جز عربستان سعودی.» نشریه نیویورک تایمز در تحلیلی درباره اینکه "ریشه گروه تروریستی داعش در عربستان سعودی و فرقه وهابیت است"، می نویسد: «جهان غرب در جنگ خود با تروریسم علیه داعش سیاه اعلان جنگ می کند اما با داعش دیگر دست می دهد. این چیزی نیست جز مکانیسم انکار و انکار چیزی است که قیمت دارد: حفظ شراکت راهبردی شناخته شده با عربستان به قیمت فراموش کردن اتکای این کشور به شراکتش با روحانیون تندرویی که وهابیت را تولید کرده، مشروع ساخته و آن را ترویج می کنند. وهابیت همان فرقه ای است که داعش را تغذیه می کند. این فرقه که در قرن هجدهم سربرآورد امید دارد به اینکه یک خلافت موهوم را با محوریت یک بیابان و همچنین کتاب مقدس مسلمانان و مساجد مقدس آنها در مکه و مدینه به وجود بیاورد. وهابیت که زاده کشتار و خونریزی است در درون خود رابطه ای غیرواقعی درخصوص زنان و همچنین نفرت از هنر و آزادی دارد. عربستان سعودی داعشی است که این فرقه را ساخته است. انکار غرب درخصوص حکومت عربستان شگفت آور است. غرب با حکومت تندروی عربستان به عنوان هم پیمانش برخورد می کند اما وانمود می کند که نفهمیده این کشور حامی ایدئولوژیک اصلی فرهنگ افراط گری است. مسلما نسل های جوان به افراط کشیده شده در جهان عرب افراط گر به دنیا نمی آیند. آنها از صنعت فتوای وهابیت که به تولید کتاب ها، ایدئولوژی ها و قوانین و محتواهای رسانه ای و مطبوعاتی برای افراط گری می پردازد، تغذیه می شوند. ممکن است کسی بگوید که آیا خود عربستان هدف حملات داعش قرار نمی گیرد؟ این درست است اما تمرکز بر این مساله منجر به نادیده گرفتن قدرت فراوان روابط میان خاندان عربستان و روحانیونی که ثبات آن را حفظ می کنند، می شود. روحانیون عربستان قوانین مذهبی را تولید می کنند که هم این کشور را تهدید می کند و به حکومت آن مشروعیت می دهد. شما در صورتی که میان ساکنان این کشور زندگی کنید تاثیر فراوان شبکه های تلویزیونی مذهبی بر جامعه آن را که بر نقاط ضعیف در جامعه تمرکز دارند، درک خواهید کرد: نقاطی شامل زنان، مناطق روستایی و خانواده ها. فرهنگ افراط گری در کشورهای زیادی شامل الجزایر، مراکش، تونس، لیبی، مصر، مالی و موریتانی ترویج می شود. در این کشورها هزاران نشریه و روحانی هستند که چنین دیدگاه هایی را به همراه سنت ها و پوشش های مخصوص بر طبق لحن قوانین دولت و عرف جامعه به عموم مردم تحمیل می کنند. برخی از این نشریات اعلام کردند که حملات هفته گذشته در شهر پاریس در نتیجه کشتار مسلمانان از سوی غرب بوده و غربی ها را کافر خواندند. چنین گفتمانی در میان فضاهای عمومی به عنوان لایه زیرین جامعه رواج یافته و در سطح رهبران سیاسی آنها به فرانسه تسلیت گفته و این حوادث را به عنوان جرم علیه بشریت محکوم می کند. این وضعیت شیزوفرنیک مواضعی با انکار غرب در مقابل عربستان است. جنگ کشورهای غربی علیه تروریسم جنگی همراه با کوتاه نظری است زیرا به جای علت، معلول را هدف قرار می دهد. داعش بیشتر از هر چیز در درجه اول یک فرهنگ است. شما چطور قرار است زمانی که همچنان تاثیر صنعت فتوای وهابیت و روحانیون و فرهنگ آن دست نخورده باقی می ماند، جلوی کشیده شدن نسل های آینده به افراط گری را بگیرد؟ آیا درمان این بیماری کاری ساده است؟ به هیچ وجه. عربستان سعودی همپیمان غرب در بسیاری از بازی های شطرنج سیاسی در خاورمیانه است. غرب این کشور را به ایران ترجیح می دهد اما در یک تله می افتد. این انکار غرب باعث توهم توازن می شود. افراط گری به عنوان بلای قرن محکوم می شود اما هیچ ملاحظه ای به چیزی که آن را خلق کرده و حمایت، نمی شود. این رویکرد باعث حفظ وجهه می شود اما جهان انسان ها را نجات نمی دهد. اگر مادر داعش حمله آمریکا به عراق باشد، پدر آن عربستان سعودی و مجموعه مذهبی آن هستند. تا زمانی که این نکته درک نشود هر جنگی علیه داعش حتی در صورت پیروزی نیز محکوم به شکست است. افراط گران هرچقدر کشته شوند در نسل های آینده زاده شده و بر طبق همان کتاب ها تربیت خواهند شد. حملات پاریس بار دیگر این تناقض را آشکار کردند اما این خطر وجود دارد که در تحلیل ها و وجدان های ما این مساله پاک شود.» منبع: ایسنا
یکشنبه ، ۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آرمان خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]