واضح آرشیو وب فارسی:شفاف: این اختلال به صورت گسترده یکی از شایع ترین دلایل ارجاع مشکلات رفتاری به مراکز درمانی و مشاوره ای است که در پسران بیشتر از دختران دیده می شود و همان طور که از نام آن پیداست در واقع دو آسیب تحت یک عنوان قرار گرفته است که ممکن است به تنهایی یا همراه هم وجود داشته باشند: بیش فعالی غالب، نقصان توجه غالب یا ترکیب هر دو مورد.به گزارش روزنامه ایران، اگه آرش فقط یک بار بتونه آروم بشینه پشت میز، دستش به چیزی نخوره، همه جا رو به هم نریزه و شام بخوره دیگه آرزویی ندارم! آرش، ساکت نشستن را بلد نیست. از در و دیوار بالا می رود؛ وقتی روی صندلی نشسته، آن را مانند اسب چوبی جلو وعقب می برد و تکان می دهد. میز غذا را به هم می ریزد، غذا خوردن، تماشای تلویزیون و نوشتن تکالیف مدرسه نیز نمی تواند او را در یک نقطه ثابت نگه دارد. سر کلاس از جای خود بلند می شود وحتی در زمان بازی، حوصله اش سر می رود. پدر و مادر واطرافیان و حتی معلم مدرسه او را شیطان، بازیگوش و حرف نشنو خطاب می کنند. آرش یکی از هزاران کودکی است که امروزه در حوزه روان شناسی تحت عنوان نقصان توجه همراه با بیش فعالی شناخته می شوند. یک روانشناس با اشاره به آخرین نظریه های ارائه شده در زمینه بیش فعالی کودکان می گوید: اختلال اساسی در نقصان توجه همراه با بیش فعالی عبارت است از نوعی نارسایی شامل بازداری رفتاری و منظور این است زمانی که به عنوان مثال کودک درحال انجام تکلیف است، اگر محرک جدیدی ارائه شود و خود آن محرک به فرد ارتباط داشته یا نداشته باشد فرد کار قبلی را رها کرده و به سمت انجام کار جدید پیش می رود. این اختلال به طور گسترده یکی از شایع ترین دلایل ارجاع مشکلات رفتاری به مراکز درمانی و مشاوره ای است که در پسران بیشتر از دختران دیده می شود و همان طور که از نام آن پیداست در واقع دو آسیب تحت یک عنوان قرار گرفته است که ممکن است به تنهایی یا همراه هم وجود داشته باشند: بیش فعالی غالب، نقصان توجه غالب یا ترکیب هر دو مورد. حال این سؤال پیش می آید که چگونه می توان این آسیب ها را از یکدیگر تشخیص داد؟ ثریا منزوی کجیدی در پاسخ به این سؤال معتقد است که از سه طریق می توان مشکل را ریشه یابی کرد، در ابتدا با بهره مندی از معاینات اولیه که توسط پزشک انجام می شود، چون در بعضی از موارد فیزیولوژیک مانند پر کاری تیروئید نیز ممکن است علائم مشابه دیده شود، سپس توسط مصاحبه بالینی با والدین و معلم که حتماً باید در هر دو محیط خانه ومدرسه کودک ارزیابی وتأیید شود، در آخر هم انجام آزمون استاندارد شده ملاک تشخیصی توسط روانشناس شناخته می شود، معروف ترین آزمون هم به نام مقیاس کانرز است که این آزمون توسط روانشناس انجام می شود. تفاوت های نقصان توجه و بیش فعالی کودکانی که مشکل نقصان توجه دارند، توجه دقیق به جزئیات ندارند و اشتباه های آنها ناشی از بی دقتی است و هنگامی که با آنها صحبت می کنید گوش نمی دهند، از راهنمایی ها پیروی نمی کنند، تکالیف مدرسه را به صورت سامان دهی شده انجام نمی دهند و از تلاش های ذهنی پایدار اجتناب می کنند. وسایل بازی را زیاد گم می کنند و براحتی آشفته می شوند و فراموشکار نیز هستند. این روانشناس با بیان توضیحات بالا در زمینه کودکانی که دچار مشکل نقصان توجه هستند در ادامه کودکان بیش فعال را این گونه معرفی می کند: این دسته از کودکان پاهای نا آرامی دارند، جنب و جوش غیرعادی داشته و در کلاس از جای خود بلند می شوند و به طور افراطی راه می روند، می دوند و بالا و پایین می پرند. تمام کارهایشان پر سرو صداست و مرتباً حرکت می کنند. زیاد حرف می زنند و قبل از تمام شدن سؤال پاسخ می دهند. رعایت نوبت برایشان مشکل است و بسیار بین حرف دیگران می پرند.> به گفته منزوی، نکته قابل توجه در این کودکان مشاهده بالینی و عینی است. فضاهای رسمی روی این کودکان تأثیر زیادی دارد، مثلاً در مطب دکتر بسیار آرام هستند ولی در فضاهای آشنا یا محیط هایی که راحت باشند خودشان را نشان می دهند، بنابراین معلم می تواند برای درچارچوب آوردن کودک، محیط کلاس را هرچه رسمی و سازمان یافته تر کند تا بچه آرام تر باشد، عامل حواس پرتی نیزدر این کودکان بسیار مؤثر و چاره ساز است، در صورت مشاهده آغاز رفتار بیش فعالی، والد یا معلم می توانند امور درسی یا بازی های آرامتری را پیش بکشند و حواس کودک را از انجام کارپرهیجان قبلی اش پرت کنند. همچنین باید محیط دارای کمترین عامل تحریک کننده برای این کودکان باشد. از آنجایی که رنگ و جذابیت براحتی برایشان جلب توجه می کند، بهتر است در آموزش به آنها از محتواهای رنگی که جذاب باشد استفاده شود. برای تشخیص این عارضه در کودک مراحل و معیارهایی وجود دارد که در بالا به آنها پرداخته شد. پس این طور نیست که صرف اینکه فرزند دلبندتان زیاد ورجه وورجه می کند بیش فعال است یا اگر کودکتان از بیش فعالی یا کم توجهی رنج می برد، از ترس اینکه برچسب داشتن کودک بیش فعال به شما زده شود به متخصص مراجعه نکنید. این روانشناس در ادامه می افزاید: اگر تشخیص بازیگوشی و پرتحرکی داده شد، با دریافت راهنمایی های خاص خود، نشاط و شادی را در او تقویت کنید و اگر تشخیص بیش فعالی یا نقصان توجه داده شد، با راهنمایی های مربوطه و احیاناً کوچکترین درمان دارویی به سلامت و پیشرفت فرزند خود کمک شایان توجهی کنید و از تشخیص و تجویز خودسر جداً پرهیز نمایید.> او در پایان توصیه می کند:
شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفاف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]