واضح آرشیو وب فارسی:شهدای ایران: به گزارش شهدای ایران ،نقل قول هایی برای شهادت امام حسن مجتبی (ع) وجود دارد که یکی از این نقل قول ها مربوط به شهادت این امام در هفتم صفر و دیگری مربوط به ۲۸ صفر است. آنچه در روایات آمده است این امام معصوم در سن ۴۷ سالگی بر اثر خوردن زهر و مسمومیت ناشی از آن به شهادت رسیده و در قبرستان بقیع مدفون شده اند. زندگی امام حسن مجتبی (ع) با فراز و نشیب های فراوانی روبه رو بوده است که از جمله رخدادهایی که در زندگی این امام معصوم در تاریخ بیش از پیش مطرح است، صلح امام حسن مجتبی (ع) با معاویه به شمار می رود که در این راستا با حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان و دلایل صلح امام حسن (ع) و تطبیق آن با مسائل روز به گفت و گو پرداختیم. بخشندگی و کرامت در وجود همه ائمه اطهار (ع) وجود داشته است ولی جای تامل دارد که چرا به امام حسن (ع) لقب «کریم اهل بیت» داده شده است؟ پناهیان: یکی از دلایل ملقب شدن امام حسن مجتبی (ع) به «کریم اهل بیت» این بود که ایشان سنت سفره داری و پذیرایی کریمانه زائران خاندان اهل بیت (ع) را بنیان گذاری کردند. امیرالمومنین (ع) باغ هایی را در اطراف مدینه ایجاد کرده بودند که در آن زمان میوه های آن به ثمر رسیده بود و امام حسن (ع) به صورت کریمانه به مدیریت این باغات و محصولات آن می پرداخت و با وجود اینکه امام (ع) پس از صلح، توسط معاویه دچار محدودیت و غربت خاصی شده بودند، رفتار اخلاقی میان مردم داشتند و همه این عوامل موجب شد که جلوه کریمانه آن حضرت بیش از دیگر امامان به چشم بیاید. در حال حاضر مذاکرات ایران با غربی ها را می توان با صلح امام حسن(ع) تطبیق داد؟ پناهیان: اگر مذاکرات هسته ای را با صلح امام حسن (ع) تطبیق دهیم بسیار فاجعه آمیز است و این یک توهین بزرگ به ملت می شود، زیرا نامردی فرماندهان امام حسن(ع)، خیانت اطرافیان و ضعف ایمان مردم بود که صلح را به امام تحمیل کرد. اگر بگوییم مذاکرات مثل صلح امام حسن (ع) هست این افتخاری برای ملت ما نیست زیرا که این تطبیق تاریخی به این معناست که مردم ما به امام خود خیانت کرده و برای ادامه راه و مقاومت از خود ضعف نشان دادند که اگر کمی تامل کنیم متوجه می شویم به هیچ وجه اوضاع صلح امام حسن (ع) مشابهتی با شرایط ما و آنچه در زمان ما می گذرد ندارد، زیرا ما الان در اوج اقتدار و انگیزه برای دفاع از حق و مقاومت هستیم. تطابق این دو واقعه باهم شایسته و صحیح نیست. شبهه ای به تازگی در فضای مجازی توسط معاندین مطرح شده که مضمون آن چنین است؛ «چرا امام حسن (ع) صلح کردند و برای مقابله با معاویه قیام نکردند» پاسخ اسناد و قرائن تاریخی به این شبهه چیست؟ پناهیان: علت این اتفاق برای این بود که در وهله نخست، امام معصوم (ع) یاری برای مقابله با دشمن نداشتند و سپس با توجه به اینکه ائمه معصومین (ع ) اتمام حجت و روشنگری را یکی از وظایف خود می دانند، امام حسن (ع) می خواستند حجت بر مردم تمام شود. همچنین معاویه برخی نکات ظاهری را از لحاظ سیاسی رعایت می کرد به همین دلیل توانسته بود توجه مردم را به خود جلب کند و صلح امام حسن (ع) فرصتی بود تا مردم درک کنند که رفتار سیاسی معاویه در نهایت به نفعشان نخواهد بود. مردم نتایج حکومت معاویه را در حکومت یزید و در جریان واقعه کربلا مشاهده کردند و به باطن حکومت معاویه پی بردند ولی این زمان برای فهم چنین مسئله ای دیر شده بود. چرا حماسه عاشورای حسینی را امتداد صلح امام حسن (ع) می دانند؟ پناهیان: واقعه عاشورا مثل صلح امام حسن (ع) در مسیر روشنگری و اتمام حجت با مسلمین بود، در یک زمان روشنگری با صلح صورت می گیرد و در یک زمان با قیام؛ اگر معاویه مثل یزید با بی احترامی با امام حسن (ع) برخورد می کرد و عزت امام معصوم (ع) را حفظ نمی کرد به طور قطع امام حسن (ع) هم مقابل معاویه ایستادگی می کرد و برعکس آن هم ممکن بود رخ بدهد یعنی اگر یزید مثل معاویه احترام و عزت امام حسین (ع) را حتی به صورت ظاهری حفظ می کرد، ممکن بود کار به صلحی شبیه صلح امام حسن (ع) نرسد ولی کار به نبرد عاشورا هم نمی رسید. آنچه که مهم و قابل تامل است اینکه صلح امام حسن (ع) غریبانه اما عزت مندانه بود و حفظ عزت نیز یکی از مشترکات صلح و قیام این دو امام بود که در امتداد هم قرار داشت. منبع: فارس
جمعه ، ۲۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهدای ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]