محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830023011
افشاگری منصوریان از مشکلات کی روش
واضح آرشیو وب فارسی:هم اندیشی: سرمربی نفت تهران می گوید:«کی روش بدون دوربین و بوق و کرنا کاری کرد که باید شهروند افتخاری ایران شود.»پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: علیرضا منصوریان بار دیگر در قامت مدافع کارلوس کی روش ظاهر شد و از مشکلاتی گفت که سرمربی تیم ملی را به مرز انفجار رسانده است. او که یکی از مربیان جوان و موفق لیگ برتر بوده، این بار سعی کرده از مشکلاتی بگوید که کارلوس کروش را این قدر عصبی کرده است. او می گوید: «واقعاً فکر می کنید داریم هنر می کنیم که اینجا کارلوس کروش را پیر و مریض کردیم؟ این هنر است که او را از ایران فراری بدهیم؟ هر تهمتی که می توانستیم را به او زدیم و ول کنش هم نیستیم، تنها چیزی که اصلاً یادمان نیست، این است که داریم سرمربی تیم ملی کشور خودمان را این گونه تخریب می کنیم.» * کروش دوباره گفته ما با هم همقدم نمی شویم. فکر می کنید چه اتفاقی می افتد که این همه تنش و درگیری به وجود می آید؟ با تمام احترامی که برای کفاشیان قائلم و می دانم آدم خوب و سالمی است، اولین دلیل قاطع و مستقیم این است که آقای کفاشیان رأساً نمی تواند تصمیم بگیرد. *یعنی دقیقاً چه اتفاقی می افتد؟ یعنی کفاشیان به عنوان رئیس فدراسیون باید ورود کند و بگوید من حرف اول و آخر را می زنم ولی چون نمی تواند و با یک سیاست خاصی مصلحت اندیشی و عاقبت اندیشی می کند این مشکلات به وجود می آید. به یکی، دو سال گذشته بعد از حضور ما در جام جهانی نگاه می کند تقریباً در هیچ تصمیمی علی کفاشیان خودش ورود نکرده به همین دلیل هم هست که نه مردم و نه ما فوتبالی ها متوجه نمی شویم که کفاشیان پشت کروش هست یا نه! من بیش از ۵۰بار با کروش صحبت کردم و او درددل کرده. یکی از مشکلاتش همین است که واقعاً نمی داند در فوتبال ایران با چه کسی طرف است. هنوز ما تعیین نکرده ایم که نفر تصمیم گیرنده در مورد کروش کیست؟ وزارت ورزش، کفاشیان، یا خود وزیر، یا رئیس جمهور، یا دبیر کل و... بالاخره کیست؟ هیچ کس نمی داند. مشکل اول کروش همین است که نمی داند با چه کسی بنشیند بگوید من این خواسته ها را دارم و این امکانات را می خواهم. با هر کدام که می نشیند چه دبیرکل، چه وزیر، چه کفاشیان هر کدام که هستند حرف اول و آخر را نمی زنند. به نظر من تقسیم توانایی در این چند پست و عدم تصمیم گیری صد درصد توسط علی کفاشیان - که بخشی از آن را من پای آینده نگری و عاقبت اندیشی او برای یک سال آینده و شاید علاقه مندی او به ماندن در سمت ریاست فدراسیون فوتبال می گذارم- است که او را به این نقطه می رساند که خیلی اوقات حرف ها را گوش کند و تعامل کند، مشکل عمده سرمربی تیم ملی است. ما وقتی به عملکرد کفاشیان بعد از جام جهانی نگاه می کنیم می بینیم این عاقبت اندیشی همیشه وجود داشته، بحث کروش هم نیست حتی محمد خاکپور که یک مربی ایرانی است هم این مشکل را داشته و دارد. چرا محمد خاکپور در تورنمنت غرب آسیا قهرمان می شود و بلافاصله استعفا می دهد؟ برای اتفاقاتی است که در فدراسیون رخ می دهد. من خودم ۵سال آنجا بودم. *همین مشکلات بود که باعث شد خودت هم استعفا بدهی؟ دقیقاً! من می خواهم یک مسئله ساده را بگویم، مشکل کروش این است که نمی داند تصمیم گیرنده و صاحب فوتبال ما چه کسی است. فقط با او یک قرارداد بسته اند و چون ما می آییم قرارداد او را در تومان ضرب می کنیم نسبت به سقف فوتبال خودمان می گوییم وای چه قرارداد سنگینی! ولی وقتی می آییم یک مقدار این طرف تر و در حوزه خلیج فارس نگاه می اندازیم من با یک تیمی به اسم الاهلی بازی کردم که مربی اش یک رومانیایی بود سالی ۱۲میلیون دلار بدون مالیات پول می گرفت به اضافه خانه، ماشین، خورد و خوراک و... *البته او تیمش را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند. در چند سال اخیر هم خیلی موفق بوده است. اصلاً یک پله این طرف تر بیاییم. من نمی خواهم کروش را با تاپ های شماره یک دنیا مقایسه کنم، من او را با صبری لاموشی مربی الجیش که ما او را در تهران اوت کردیم، مقایسه می کنم. خیلی راحت او غیر از خانه و ماشین، بدون مالیات و بدون دردسر با تمام امکانات سخت افزاری و نرم افزاری در سال دو و نیم میلیارد گرفته است. *یعنی قراردادی برابر با قرارداد کروش؟ نه بالاتر از کروش. کروش بعد از نتایجش به دو و نیم می رسد. چرا محمد خاکپور استعفا می دهد؟ کروش ناراحت است، خاکپور، مربی جوانان، نوجوانان، بانوان همه ناراحت هستند. ما با کروش قرارداد بستیم ناراحت است، با خاکپور نبستیم ناراحت است. شأن و پرستیژ یک مربی به مبلغ قراردادش است. مبلغی که آقای کفاشیان به مربی ایرانی می دهد عملاً توهین مستقیم است. هیچ وقت ما نیامدیم بررسی کنیم که چرا بازیکن های ملی ما حاضر نمی شوند بیایند تیم های پایه ما را بگیرند. برای اینکه عملاً نوع قرارداد توهین به آنهاست. از طرفی می رویم مربی سابق رئال مادرید یعنی یک مربی درجه یک را می آوریم با او قرارداد می بندیم، به چه وضعی قرارداد می بندیم؟ با خودش قرارداد مورد علاقه اش را می بندیم اما در مسائل سخت افزاری اصلاً همکاری نمی کنیم و نمی گوییم که این مربی در هر تیمی که سرمربی بوده کمترین امکاناتی که داشته زمین، البسه و کمپ بوده؛ این ها حداقل امکانات سخت افزاری هستند. *الان چیزی که در مورد کروش می گویند این است که در ۵ سال گذشته همه خسته شدند. بالاخره یک سری امکانات را نداریم که به او بدهیم. چرا باورش نمی شود؟ شما مگر نمی گویید نیست، من یک سؤال دارم. پارسال ما با نفت به یک کمپ معمولی در آنتالیا رفتیم، ۱۱ زمین کنار هم بود آن هم یک شهر تفریحی - توریستی در ترکیه نه یک شهر فوتبالی، من می گویم در ۵سالی که کروش این قدر جیغ زد بابت البسه.... *کروش مدام انتقاد می کند. اصلاً او چه می خواهد که این قدر اعتراض می کند؟ او بابت البسه ۵سال است جیغ می زند، هم شما می دانی هم من می دانم، اگر البسه تیم اورجینال نباشد نمونه اش در منیریه تولید می شود که تیم ملی باید بپوشد. الان کروش بابت البسه مشکل دارد. حالا می گوییم برای البسه شخص خود وحید جعفری از آل اشپورت ورود کرد و این مشکل حل شد. مشکل بعدی این است که می خواهد اردو بگذارد ولی ما یک کمپ مناسب نداریم. اصلاً درباره اوایل کار این مربی حرف می زنم. چون الان من صحبت می کنم می گویند این آقا طرفدار و رفیق کروش است. روزهای اول که بعد از بازی روسیه من تیم را به او تحویل دادم که رفیق نبودیم، اصلاً روی من شناختی نداشت و قرار نبود من دستیارش شوم یا مربی امید شوم. من تیم را به او تحویل دادم؛ به اولین چیزی که گیر داد چمن کمپ بود. ما تحقیق کردیم دیدیم هر جا که بوده حداقل ۱۰، ۱۵زمین در اختیارش بوده است. ما به جایی رسیدیم که برای اینکه باغبان ها متوجه شوند او چه می خواهد قیچی باغبانی برداشتیم و رفتیم با هم نمونه اصلاح چمن را انجام دادیم. من سرمربی تیم ملی امید، او سرمربی تیم ملی. من آنجا بودم به او قول دادند که در کمپ چمن درجه یک به او تحویل می دهند. ۵سال است من به کمپ تیم ملی می روم چمن محل تمرین باشگاه نفت ۱۰ برابر آن چمن کیفیت دارد. *مشکل چمن کمپ چرا هیچ وقت حل نمی شود؟ چطور ممکن است که مهندس های تهرانسر که ما یک سال است تمرین می کنیم چمن را به ما دسته گل تحویل می دهند، ولی این ها نمی توانند؟ یک بار قرار شد کروش هفت روز در استادیوم آزادی تمرین کند. من می خواهم شما این قطعات پازل را کنار هم بگذارید بعد ببینید چرا کروش بدبین شده ؛ قرار بود یک شنبه شب تا شنبه شب هفته بعد بروند آنجا تمرین کنند. من به او زنگ زدم، گفتم من با مدیران باشگاه صحبت می کنم تو بیا در زمین نفت تمرین کن، گفت نه من با مسئولان صحبت کردم، می روم در آزادی تمرین می کنم. دقیقاً این صحبت ما ساعت ۵ بعد از ظهر بود هشت و نیم شب زمین را شخم زده بودند! من پیش او رفتم، دیدم به هم ریخته و داغون است. البسه تیمش را هم به او نداده بودند، مربی ای که شاید اسپانسر شخصی اش در اروپا نایک یا آدیداس یا هر برند دیگری بوده اینجا می آید و دغدغه پوشیدن لباس دست اول تیمش را دارد. *من شنیدم یک بار خود شما هم سر ماجرای لباس ها مشکل داشتید. ما که بارها مشکل داشتیم. کروش سوپروایزر تیمم بود. به من گفت حرص نخور هر وقت مشکل داشتی بیا به خودم بگو! از بد حادثه دقیقاً من زمانی رفته بودم که خودش هم مشکل داشت. من در هتل آزادی پیش او رفتم و گفتم من برای البسه تیمم خیلی مشکل دارم و نمی دانستم خودش هم مشکل دارد. علی کریمی یا جواد نکونام نمی دانم کدامشان را صدا کرد، خیلی راحت به آنها گفت بروید شورت و پیراهن و گرمکن بچه های تیم ملی را بگیرید بیاورید. بعد آنها را به ما داد، ما به اتوشویی دادیم و بعد بردیم استفاده کردیم. اینجا به این مشکل خورده. از یک طرف هم برای کمپ مشکل دارد، از طرفی هم چند بار برایش اردو گذاشته اند کنسل شده؟ *منتقدین می گویند وقتی هم می خواهد اردو بگذارد، تیم را به جاهایی می برد که خودش می خواهد، مثلاً جاهایی که خیلی هم کیفیت ندارند. فرض کن من مربی تیم ملی پرتغال شدم و در آنجا این اتفاقات برایم افتاده؛ پول و امکانات به من نمی دهند، برای البسه مشکل دارم، زمینم مشکل دارد، اردو برایم نمی گذارند ؛ اولین کاری که می کنم می آیم ایران و با مسئولان ورزش ایران صحبت می کنم؛ می گویم من آنجا به مشکل خوردم. امکانش هست به من امکانات بدهید یا پیش دوستانم در دبی یا ترکیه می روم می گویم می توانید به من امکانات بدهید؟ طبیعی است که وقتی ما اینقدر او را تحت فشار می گذاریم به فوتبال ما بدبین می شود. من می خواهم بگویم عمده مشکل کروش الان این است که به ما بدبین شده. یعنی آن فرد را پیدا نمی کند که بیاید بگوید حرف اول و آخر را من می زنم و فقط با من طرف هستی. وقتی این اتفاق نمی افتد درست است، اردویش را به آفریقای جنوبی می برد. به نظرتان از آفریقای جنوبی رفتن سودی حاصلش می شود؟ *فکر می کنم اردوی پرتغالش بدون پول بلیت ۱۷۰هزاردلار شده بود. کارلوس که ۷سال کمک فرگوسن بوده، سرمربی رئال و آفریقای جنوبی و امارات و پرتغال بوده و آدمی که یک جزیره و یک سافاری دارد، به دنبال این است که اعتبار خودش را زیر سؤال ببرد مثلاً از اردوی پرتغال چیزی گیرش بیاید؟ این ها را باید مردم بدانند. شاید هم کارلوس این ها را بخواند از من ناراحت شود. یک اردو مثلاً می گوییم ۱۷۰هزار دلار، آدمی که ۲۷۰میلیون تومان پولش را در کمپ بین کارکنان کمپ و باغبان ها و x و y تقسیم می کند.... *واقعاً این کار را کرده؟ چون همه می گویند کارلوس به شدت پولکی است. پرستیژ او قراردادش است. برای همین از حقش نمی گذرد اما برای پرداخت آن پول ها، افراد هستند و می توانند شهادت بدهند. می دانم کارلوس از اینکه این چیزها را می گویم ناراحت می شود. او کارهایی در ایران کرده که اگر مردم بدانند، می خواهند شهروند افتخاری کشورمان باشد. *ولی چنین شخصیتی از او ساخته نشده، مثلاً خود کفاشیان یک بار مصاحبه کرده و گفته بود من به عباسی گفتم این خیلی پول دوست دارد. بعد از بازی ایران- کره برایش ۵۰میلیون تومان تراول ۵۰هزار تومانی برد یعنی یک گونی تراول برده بودند. من یک مسئله بگویم، کسی که ۲۷۰میلیون تومان از پاداشش را تقسیم می کند یا آدمی که این وضعیت زندگی اش است و تمام امکانات زندگی را دارد. یا یک پنت هاوس در لندن دارد که شاید من نتوانم قیمتش را بگویم یا یک سافاری یا جزیره دارد یا کسی که در رئال مادرید سرمربیگری کرده چه نیازی به درصدش از مثلاً فلان اردوی تیم ملی دارد؟ همه این ها را کنار بگذارید همان منچسترش زندگی شخصی اش را می سازد. آن وقت ما به همه چیز متهمش می کنیم بدبین می شود. به دلالی متهمش می کنیم، زمین به او نمی دهیم، لباس هایمان مشکل دارد و... یک روز در اردو من را صدا کرد و گفت من دو سال است سایزم را گفته ام، تمام البسه ای که برای من آمده دبل ایکس لارج است. من دو سال است می خواهم این اردو را داشته باشم، می خواهم با این تیم بازی کنم نمی توانم. من خودم را می گویم، اگر قرار باشد در کشوری سرمربی تیم ملی باشم به سختی پرچم کشور دیگری را دور گردنم می اندازم نه که خدای نکرده بگویم خیلی دگم و متعصب هستم اما فقط پرچم کشور خودم را می اندازم اما کسی که بعد از صعود جام جهانی می آید و پرچم کشور ما را دور گردنش می اندازد و می گوید یکی از علایق من در این کشور مردم هستند من به آنها احترام می گذارم و خیلی دوستشان دارم و... بعد ما همه این اتفاقات مثبت را فراموش می کنیم. *به نکته خوبی اشاره کردی. اتفاقاً منتقدان می گویند او با این کارها حرکت پوپولیستی و مردم فریبی می کند. این را در نظر بگیرید که او که یک آدم معمولی نیست. کارهایش بازتاب جهانی دارد. *همان تصویری که مچ بند ایرانی دارد و پرچم ایران را به بازویش بسته بارها و بارها در دنیا بازنشر شده است. این را در زمانی بسته که ما در بدترین شرایط تحریم بودیم. همه دنیا با ما بد بودند و همه اروپا ما را تحریم کرده بودند. او پرچم ما را دور بازویش بسته و شما فکر کنید وقتی به اروپا می رود و مصاحبه می کند می گوید ایران آن کشوری نیست که شما فکر می کنید، به نظرتان این تبلیغ برای ما قیمت دارد؟ *کسی که محبوب ترین آدم مربیگری در دنیاست. کسی که حرفش در دنیا خریدار دارد و خودش هم آدم منطقی و باسیاستی است و می داند که پرچم کشوری مثل ایران که همه اروپا تحریمش کرده اند را دور گردنش بیندازد تبعات خاص خودش را دارد. اصلاً این ها به کنار، شادی حضور در جام جهانی برای ما چه قیمتی داشت؟ شادی ۹۰دقیقه ای مساوی بودن با آرژانتین چقدر برای ما قیمت داشت؟ ما همه این ها را فراموش می کنیم و می آییم او را همه جوره تحت فشار می گذاریم. من می دانم این اواخر خودش هم یک مقدار گاز زیاد داد، به خیلی چیزها اعتماد نکرد ولی همه این ها را ما برایش فراهم کردیم. *یک اختلافی که با او دارند این است که می گویند نمی تواند با مربیان لیگ دیالوگ و ارتباط برقرار کند. تو یکی از کسانی هستی که توانستی با او ارتباط طولانی داشته باشی. فکر می کنی مشکل چه می تواند باشد؟ زمانی که او به ایران آمد من را نمی شناخت، همیشه هم به من می گوید یکی از دلایل علاقه مندی من به کار در ایران بازی ایران و روسیه بود که تیم آنقدر خوب کار کرد و من دیدم در تیم ایران ستاره وجود دارد. من راحت بعد از ۶ماه با او رفیق شدم و اطمینانش را جلب کردم. اوایل هم شرایط خیلی نزدیک به هم نبود. یک بار از من یک گزارش درباره فوتبال ایران خواست من همه چیز را خیلی تلخ نوشتم. نکته جالب اینکه همه اتفاقات امروز را برایش پیش بینی کرده بودم که فکر نکن تو این امکانات را در ایران داری، مربی های قبلی هم به دنبال این بودند که مثلاً پرواز اختصاصی یا خیلی امکانات دیگر داشته باشند. وقتی یک بار در اردو گفت هر مربی بیاید قدمش روی چشم، هر مربی که رفت واقعاً هم با احترام با او برخورد کرد ولی وقتی شما می بینید مربی ای که یک سال دو سال تازه از دوران مربیگری اش می گذرد در مورد مسائل فنی کروش نظر می دهد، خب روی او فشار می آید یا در فوتبال ما یک باره ۵، ۶ مربی به او حمله می کنند. خب معلوم است احساس عدم امنیت می کند ولی اگر یادتان باشد قبل از جام ملت ها گفت هر مربی که می خواهد بیاید قدمش روی چشم، خیلی از مربی ها هم رفتند با او هم صحبت کردند. کروش یک آدم منطقی است. البته می دانم که در لجاجت هم خیلی یکدنده است و از ایده خودش عقب نشینی نمی کند. *فکر نمی کنید زیاد انرژی اش را روی دعوا می گذارد؟ کروش بهترین ها را برای بازیکنانش می خواهد یعنی زمانی که در اردو است تمام مجموعه وظیفه دارند فقط در اختیار بازیکنان باشند و آنها در رفاه باشند. با بازیکنان هم رفیق است، یک مواقعی خشن است، یک مواقعی هم مثل برادرشان است. نمونه بارزش هم اینکه در اردوی تیم ملی بچه ها مثل پدر دوستش دارند. این دوست داشتن از طرف یک نفر دروغ باشد، دو نفر دروغ باشد، همه بازیکنان که دروغ نمی گویند. یک کلمه حرف رفتن زد تمام اردوی تیم ملی برایش بلند شدند. در کل من می دانم شاید این مصاحبه هم به مذاق خیلی ها شیرین نیاید اما می خواهم خیلی راحت و ساده بگویم ما باید علم مان را بالا ببریم و این فقط مستلزم مطالعه داشتن و به روز بودن است. فقط به این نیاز داریم اما ما اکثراً مبارزه می کنیم و به عنوان حریف با او برخورد می کنیم. اگر نتیجه گرفت وظیفه اش بوده، اگر هم نتیجه نگرفت که هیچ! بعد هم ما باید بدانیم ما کارلوس کروش را آوردیم! هر مربی یک قیمتی دارد، این قیمت را به تومان نگاه نکنیم. اگر شرایط فراهم بود قطعاً رئال مادرید دنبال من هم می آمد. پس لابد در فوتبال دنیا یک تفاوت هایی وجود دارد. *خیلی از همکاران تو به تعطیلات لیگ انتقاد دارند. الان مگر در اروپا در یک هفته دو بازی نمی گذارند؟ *تقریباً هر ۱۰ تا ۱۲ روز دو بازی. فکر می کنید برای چه این کار را می کنند؟ علتش این است که مربی های تیم ملی هم سهم کار تاکتیکی خود را می خواهند. آنها که ماشین نیستند که یک دکمه را بزنند یک باره تاکتیک پیاده شود. فوتبال ورزشی است که فقط تمرینات کمک می کند شما نتیجه بگیرید. برای همین هم یوفا الان هر دو بازی را در ۱۰، ۱۲ روز تنظیم می کند و بعد ۱۰ روز تعطیلی می گذارد، این ۱۰ روز تعطیلی را برای این می گذارند که سرمربی ها از کار تاکتیکی خود دفاع کنند و منافع تیم ملی را در نظر بگیرند. اصلاً من می خواهم یک چیز دیگر بگویم، چرا ما خودمان را با آلمان و هلند و اسپانیا مقایسه می کنیم؟ مگر چه چیز ما شبیه اینهاست که فقط این یک مسئله را در نظر می گیریم؟ در آلمان، یوآخیم لو ۷۲ ساعت قبل از بازی، بازیکنان تیم ملی را فرامی خواند اما شما ۱۸ تیم بوندس لیگا را نگاه کنید هر ۱۸تیم ادبیات بدنسازی یکسانی دارند. لیگ آلمان را با لیگ های انگلیس و اسپانیا و فرانسه و ایتالیا مقایسه کنید، در تمام تیم های دنیا کارهای بدنسازی شان تقریباً یک شکل است یعنی کار فیزیکی به نحو احسن انجام می شود، حالا چه چیز ما شبیه آنهاست؟ من خودم را می گویم نوع بدنسازی تیم من امسال اصلاً ۵۰درصد نبود چون نیمی از بازیکنان من بعد از بدنسازی به تیم ملحق شدند. اگر کارلوس بخواهد ۷۲ ساعت قبل بازیکن من را بگیرد من تیمم را برای لیگ ایران آماده می کنم، در سطح شماره یک های آسیا مثل جی لیگ و کی لیگ که آماده نمی کنم، شاید بازیکنان ما در سطح لیگ ایران آماده باشند ولی وقتی در فیلتر نهایی آسیا در بازی با کره و ژاپن می رویم می بینیم چقدر از لحاظ بدنی از آنها عقب هستیم. پس سرمربی تیم ملی مجبور است اردو بگذارد. در اردو که نمی آید تیمش را لیگ برتری آماده کند تورنمنتی آماده می کند. وقتی می خواهد تورنمنتی آماده کند مجبور است ظرف ۱۵روز فیزیک تیمش را کامل بالا ببرد. اگر قرار باشد ۷۲ساعت قبل بازی از علی منصوریان بازیکن بگیرد بازیکن من برای لیگ ایران آماده است و مثلاً برای یک تورنمنت ۴بازی فشرده آماده نیست، به مشکل می خورد و دقیقاً برای همین است سال های گذشته ما در تورنمنت ها به مرور افت می کردیم. من می خواهم این را از مربی ها بپرسم؛ اولین چیزی که ما باید در نظر بگیریم منافع فوتبال کشورمان و بعد منافع فوتبال باشگاهی است، آیا همه ما یک مدل بدنسازی می کنیم؟ برنامه همه ما تنظیم است؟ آیا به لحاظ فیت بودن بازیکنانمان همه تاپ های شماره یک آسیا هستند که ۷۲ساعت جلوتر آنها را صدا کنیم؟ اگر فقط در آسیا هم در نظر بگیریم از لحاظ فنی یا کیفیت فیزیکی و تمرینی شماره یک هستیم؟ پس نیاییم خودمان را با هلند یا حتی اتریش یا حتی یونان و لیگ های پایین تر اروپایی مقایسه کنیم. برای اینکه کیفیت کار آنها به گونه ای است که از اول فصل همه چیز روی حساب و کتاب است و برنامه ریزی و تقویم فصلی دارند. *حالا بالاخره همه این اتفاقات رخ داده و امروز هم کروش قرار است دوباره با کفاشیان جلسه داشته باشد و معمولاً هم این طور است که نه خودش دلش می آید برود و نه کفاشیان می خواهد او برود. من نتیجه اش را از همین الان پیش بینی می کنم. کارلوس با کفاشیان به جلسه می رود از جلسه که بیرون بیاید متوجه هیچ چیز نشده! یعنی علی کفاشیان به او قول هایی می دهد که هم خودش ذینفع هست، هم نیست، یعنی به نوعی می شود گفت فقط یک چسب زخم روی مشکلات می زند و اصل مشکل را نمی تواند حل کند. *و دوباره این زخم مدام نو می شود، ولی یک سؤال وجود دارد آیا الان برای ما افتخار بزرگی است که کروش را از ایران فراری بدهیم؟ ما اگر کروش را از ایران فراری بدهیم ادبیات جدیدی را در فوتبال دنیا می آوریم که مربی خارجی، اگر می روی در فوتبال ایران کار کنی مواظب باش، چون هر لحظه ممکن است برایت یک اتفاقی بیفتد ایران را ترک کنی. چون رئیس فدراسیون فوتبال کاملاً و صددرصد تصمیم گیرنده نهایی نیست. این یک پیغام جدید از طرف فوتبال ما به فوتبال دنیاست و بعد یک موضوع دیگر، به لحاظ تبلیغاتی ما وحشتناک ضربه می خوریم. چون اگر کروش را فراری بدهیم او هم آرام نمی نشیند و می رود درد دل پنج سالش را می گوید. یک نکته دیگر را می خواستم بگویم؛ آنهایی که می گویند کروش برای سیاه کاری پرچم کشور ما را روی دوشش می اندازد، بعضی ها هم خیلی وضعشان خوب است جرأت دارند رقم خیلی بالایی را صرف امور خیریه در کشور خودشان کنند یا اگر هم این کار را کردند به صد تا سایت می گویند که کار تبلیغاتی انجام بدهند؟ *کروش چنین کاری کرده؟ البته اصلاً دوست ندارد کسی درباره این کارهایش چیزی بداند. فقط من این را به منتقدان بگویم که اگر ما بچه مسلمان ها دنبال کار خیر هستیم، کار خیری که در دو سال گذشته این فرد در کشور ما انجام داده، من اگر مسئول بودم و مسئولیتی داشتم ایشان را شهروند افتخاری ایران اعلام می کردم. گرچه خودش اصلاً دوست ندارد خیلی چیزها عنوان شود، ولی می خواهم بگویم شاید به اندازه یک بچه مسلمان که خیلی کار خیر انجام می دهد، او برای ما کار خیر انجام داده است. ما یک جا باید قبول کنیم که او کشور ما را دوست دارد. مگر نمی گویند صد هزار دلار از آل اشپورت گرفته ایشان فقط ۲۷۰میلیون تومان در کمپ تقسیم کرده، من نمی توانم خیلی چیزها را بگویم، اصلاً راضی نیست چون مسائل شخصی خودش است. *از بحث انتقادهای فنی درباره تعطیلات لیگ دور شدیم. از مربی ها هم خواهش می کنم استادهای بزرگ مدرس مثل محصص، امیر حاج رضایی، فریدون معینی و... در فوتبال ما هستند بروید از آنها سؤال کنید، آیا لازم است هر ۲۰روز تعطیلی ما بدنسازی کنیم؟ خیلی ساده است ۲۰روز تعطیل است، دو سه روز به تیمت استراحت می دهی، ۴ روز تمرین می کنی یک بازی دوستانه برگزار می کنی، ۴روز دیگر تمرین می کنی یک بازی دوستانه دیگر انجام می دهی، هفته بعد از آن هم مسابقاتت شروع می شود. من خودم و علی دایی را مثال می زنم ۶روز تمرین کردیم، روز هفتم بازی کردیم، دوباره ۶روز تمرین می کنیم بازی بعدیمان را در لیگ انجام می دهیم. در کل می خواهم بگویم من خودم به شخصه کسی هستم که پرچم کشورم را به اندازه خدا و خانواده ام دوست دارم. اگر کسی ناخنش خدای نکرده به پرچم کشورم بگیرد حاضرم سرم را بدهم کسی به پرچم کشورم بی احترامی نکند، صحبتی هم می کنم شاید ادبیاتم این نیست که بگویم من حافظ منافع کروش هستم و... من سرمربی تیم نفت هستم. یک سال و نیم بعد از جام جهانی خودم رفتم به کروش گفتم ما همیشه برادر هستیم و من مشاور تو خواهم ماند اما نفت به من یک پیشنهاد خوب داده، می خواهم بروم مربیگری باشگاهی بکنم. می دانید که سر این موضوع بسیار هم از من ناراحت شد اما من دوست دارم همه مردم این حرف ها را بدانند و خودشان نظر بدهند. فقط یک جور مشکل این فرد حل می شود، آن هم اینکه یک نفر در ورزش ما بگوید تو تا پایان قراردادت فقط با من طرف هستی، فقط با من صحبت کن. ما ۴زمین در کمپ، ۶زمین هم در استادیوم آزادی داریم. در این ۵سال به جای این همه جنگ و درگیری.... *اگر همه این ۱۰ زمین را می خواستند زیرسازی کنند چقدر هزینه داشت؟ استادیوم آزادی نگهداری یک سالش چقدر هزینه دارد؟ تا جایی که من اطلاع دارم ساخت یک زمین چمن یک میلیارد هزینه دارد ولی زمینی را که بخواهند آماده کنند بین ۲۰۰ تا ۵۰۰میلیون هزینه دارد. اصلاً می گوییم ۵۰۰میلیون تومان، اصلاً می خواهند بهترین چمن دنیا را یک میلیارد بکارند. ۴ تا زمین کمپ را درست کنند، ۴تا هم از استادیوم آزادی درست کنند، ۸ زمین که ۴تای آن را برای تمام تیم های فوتبال بگذارند ۴تا را هم برای تیم ملی بزرگسالان بگذارند. حالا مشکل مالی داریم به جای ۸تا ۴تا زمین کمپ را فقط درست کنند. دو زمین کمپ در اختیار پایه ها باشد، دو زمین این سمت هم در اختیار تیم ملی باشد. این امکان هم فراهم نشد؛ من اصلاً می گویم برای کروش که نمی خواهیم درست کنیم ۱۰ زمین را ۱۰ میلیارد درست کنیم، سالی ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون هم هزینه نگهداری آنهاست. به خاطر فوتبالمان این کار را انجام بدهیم. کروش شاید پس فردا نباشد. در لیگ ما به چمن اهمیت داده نمی شود برای همین به کمپ تیم ملی هم اهمیت نمی دهند. الان فقط گسترش تبریز و استقلال و پرسپولیس زمین خوب دارند. شما یک زمین دیگر را بگو که الان مخمل است. *استادیوم آزادی هم مخمل نیست. ما فقط در ایران یک زمین تاپ داریم آن هم زمین گسترش فولاد تبریز است. برای مملکتی که ۸۰ میلیون جمعیت دارد خیلی زشت است. *چمن آزادی را هم بلند می کنند که چاله هایش مشخص نشود. چمن آزادی را هم اگر بخواهند با ماشین شماره یک بزنند با اولین تکل رول آن کنده می شود، این را حتماً بنویسید ولی با همه این تفاسیر بهترین چمن های ما آزادی و گسترش فولاد تبریز است، غیر از این ها اصلاً زمین نداریم پس نمی توانیم کار تاکتیکی خوب انجام بدهیم و فیزیکی کار می کنیم. مربی تیم ملی هم می گوید من بازیکنانم را تاکتیکی می خواهم. د
پنجشنبه ، ۲۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هم اندیشی]
[مشاهده در: www.hamandishi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها