تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833945673
«راه حل قجری» آقای مدیر برای فرار از نقد شدن/ سکه را به رسانه می برند تا مورد سوال قرار نگیرند
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری فارس، روزنامه وطن امروز نوشت: آخر این چه رفتاری است؟ این مدلش نوبر است دیگر! واقعا بعضی رفتارها که در این دوران «مچکریم» از آقایان سرمی زند، خلق الله را به فکر فرو می برد که نکند ما یک 300 ـ 200 سالی به عقب بازگشته ایم که این جماعت اینطور می کنند! داستان «سکه اشرفی»، «حضرت سلطان» و «مجیز مقیمان دربار» که در خاطرات میرزاعبدالله مستوفی و دیگر اعاظم روزنگاری عهد قجر طرح شده است، به واسطه برخی اعمال و کردار، نمود عینی اش را در همین قرن 21 خودمان پیدا می کند. «سوال چند؟» این سوالی است که برخی مسؤولان در مواجهه با رسانه ها مطرح می کنند. رسانه ها هاج و واج می مانند از طرح این سوال، اما مقامات تکرار می کنند: «سوال چند؟» رسانه ها مثلا متوجه نمی شوند که منظور آقای مدیر سه لتی- به قول رمان نویس خوش ذوق مملکت- چیست. خودشان را می زنند به کوچه فلان و با خود می گویند: «حتما اشتباه شنیده ایم!» اما مدیر مملکت دوباره می گوید: «چند؟ سوالاتتان چند؟» بله! مدیر سه لتی می خواهد سوالات را بخرد، به جای آنکه به دنبال حل آن باشد. با این مدل مواجهه با نقادی معلوم است مشکلی حل نمی شود. مدیر نمی خواهد مساله حل شود، او می خواهد کار خودش را کند. در جمع مدیران پایین دستی اش هم لابد استراتژی اش را اینطور توصیف می کند: «ما کار خودمان را می کنیم. هیچکس نمی تواند جلوی ما بایستد. هرکس قیمتی دارد». طبیعی است وقتی چنین مدیری بر مصدر امور باشد چه خواهد شد، صورت مساله پاک می شود. مشکلی حل نخواهد شد. پیشرفتی نخواهد بود و آن وقت است که همین مدیر که خود عامل این همه «عقب ماندگی» است، خواهد گفت: ما غیر از آبگوشت بزباش و قرمه سبزی در چیزی پیشرفت نکرده ایم. طبیعی است وقتی چنین مدیری بر مصدر امور باشد، پیشرفت را باید در رویا دید و آن وقت است که برخی آقایان خواهند گفت: باید مدیر وارد کنیم. ترجمه چاله میدانی آنچه تئوریسین های دولت بر آن تکیه می کنند، همین اظهارات حضرات کابینه است که هرازگاهی بر زبان جاری می شود. از مزخرف خواندن طرح مسکن مهر، تا تئوری مترقی آبگوشت بزباش و قرمه سبزی، تا وارد کردن مدیر؛ همه از محکمات این دوران «مچکریم» است. با این مدیر پیشرفت نمی کنیم. خب! معلوم است. آقای مدیر حالا برای فرار از نقد شدن یک «راه حل قجری» هم در پیش گرفته است. «سکه» را به «رسانه» می برد تا مگر اهالی برنامه را «نمک گیر» الطاف شاهانه کند. تا مگر مورد سوال قرار نگیرد. تا مگر در پس طرح این سوالات و نقد حضرات گره کار شناسایی نشود و کشور پیشرفت نکند و عقب مانده شویم و آنوقت او که مبدع نظریه ای مترقی(!) است بتواند برای توجیه تئوری اش دلیل و سند هم داشته باشد که «دیدید جز در آبگوشت بزباش و قرمه سبزی پیشرفت نداشتیم!» کاش جلال بود و «از رنجی که می بریم» را برای این روزها می نگاشت، روزهایی که روشنفکران طرفدار دولت، شبیه شاه قاجار که می گفت: «نفت را می خواهیم چه کار؟» می گویند: انرژی هسته ای می خواهیم چه کار؟ «از رنجی که می بریم» عنوان همه نوشته های ماست این روزها. مدیر سه لتی «منطقه آزادی» با «منطق آزاد» سکه هایی را که معلوم نیست از کیسه کدام خلیفه به دست آورده به برنامه ای در رسانه «هدیه(!)» می کند، شاید مگر رسانه ضعیف النفس باشد او را نقد نکند اما تیرش به سنگ می خورد. تهیه کننده برنامه، ماجرای سکه های هدیه ای مدیر را به سبک این روزها برای همه در شبکه های اجتماعی روایت می کند. نوشته تهیه کننده برنامه «پایش» جالب است؛ «بعد از خروج میهمان از استودیو، جعبه زیر را به میهمان محترم دادم و گفتم روابط عمومی زیرمجموعه شما قبل از برنامه برای ما اینها رو فرستاده. جعبه را باز کرد، توش رو که دید، اول جا خورد. بعد خودش را جمع و جور کرد و پرسید یعنی این هدیه رو قبول نمی کنید؟! این بار من جا خوردم و محکم پاسخ دادم: توهین خیلی بزرگی بود به ما. به زیرمجموعه تون بفرمایید با رسانه ها اینطور رفتار نکنند. گفت باشه. سکه ها رو گذاشت جیبش و رفت!» به پایانش دقت کردید! «سکه ها رو گذاشت جیبش و رفت!» دارم فکر می کنم، رسانه هایی لابد هستند که این مدیر با این سبک آنها را مورد عنایت قرار می دهد که او عادت کرده است؛ اگرنه وقتی همه رسانه ها به وی می فهماندند اینجا جمهوری اسلامی است، او این عمل اشتباه را تکرار نمی کرد. شاید بپرسید کدام رسانه ها. رسانه هایی که برای فساد «دست و هورای بلند» می کشند از این عادت ها دارند. ماجرای تیتر روزنامه ها فردای به زندان رفتن آقازاده را به یاد دارید لابد؛ «قهرمان» بود برای رسانه های زنجیره ای، آقازاده! چند وقت پیش خبر رسید که آقازاده در زندان با خودش «سکه» این طرف و آن طرف می کند. «سکه» انگار وجه مشترک همه مدیران «کارگزاران» است. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد و خبرگزاری فارس صرفا آن را بازنشر کرده است. بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی برچسب ها : «راه حل قجری» آقای مدیر برای فرار از نقد شدن/ سکه را به رسانه می برند تا مورد سوال قرار نگیرند جهت مشاهده اخبار مرتبط اینجا کلیک کنید
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها