واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: وبلاگ تین نیوز | صادرات یک فرصت بین المللی است، یعنی باید مجموعه شرایطی در کنار یکدیگر فراهم شود تا یک کشور بتواند این فرصت را به دست آورد که به بازارهای جهانی راه پیدا کند یا اینکه آن را توسعه دهد. بی شک یکی از این مولفه ها، ترکیب واردات آن کشور است. این یک واقعیت غیر قابل انکار است که در کشورهای نفتی، رونق صادرات غیر نفتی و گسترش بازارهای جهانی برای محصولات داخلی وابستگی تام به هوشمندی سیاستگذاران اقتصادی آن کشور برای مدیریت ترکیب واردات دارد. ما نمی توانیم از دنیای فرا رقابتی امروز توقع داشته باشیم سهم قابل توجهی از بازار جهانی را به کالای ایرانی اختصاص دهد ولی در ازای آن بازارهای خودمان را روی کالای خارجی ببندیم. داشتن ده ها کارخانه تولیدی در فضایی که تجارت فعال نیست، موجب می شود بنگاه های تولیدی پایین تر از ظرفیت اسمی خود و با کیفیتی پایین تر از آنچه که پیش بینی شده است، کار کنند. ما باید همبستگی صادرات غیر نفتی خودمان را با واردات مواد اولیه، دانش فنی، تکنولوژی تولید، خدمات مهندسی و حتی واردات محصول نهایی به رسمیت بشناسیم. متاسفانه عقبه فکری بسیاری از صادرکنندگان کشورمان در رابطه با واردات عموما استوار بر این اصل است که واردات مانع رشد تولید ملی و توسعه اقتصادی است. این در حالی است که مروری بر تجربه جهانی حاکی از آن است که بزرگ ترین صادرکنندگان کالا در جهان، خود جزو بزرگ ترین واردکنندگان هستند. واردات مواد اولیه صنایع یکی از پیش شرط های اساسی برای بهینه سازی کیفیت تولید داخل و تلاش برای تصاحب سهم بیشتر از بازارهای جهانی است. از آنجایی که محصول نهایی در بازار جهانی باید از سوی مصرف کننده انتخاب شود و امکان حمایت های ویژه و انحصاری برای تولیدات داخلی در خارج کشور وجود ندارد، باید اذعان کنیم که رضایت مشتری شرط بقای صادرات است و پیش فرض اولیه برای فراهم آوردن شرایط انتخاب شدن از سوی مشتری، کیفیت مواد اولیه است. از سوی دیگر، صنایع داخلی باید شیوه های غیر مرسوم تولید را کنار بگذارند و به روز رسانی ماشین آلات را در راس اولویت های خود قرار دهند. امروزه باید واردات دانش فنی و خدمات مهندسی یکی از مهمترین نیازهای صنایع ما لحاظ شود. اما چه کسی می تواند در این زمینه قبول مسئولیت کند؟ قطعا واردکنندگان کالا و مواد اولیه می توانند بهترین گزینه ها برای واردات ماشین آلات خطوط تولید باشند. علاوه بر این، واردات محصولات نهایی به شرط آنکه به صورت مدیریت شده و منطبق بر اصول تجارت صورت پذیرد، می تواند به عنوان موتور محرکه تولید برای افزایش کیفیت تلقی شود. تا زمانی که تولید داخلی، رقیب با کیفیت تر در بازار نداشته باشد، انگیزه لازم برای ارتقای کیفیت نخواهد داشت و نتیجه حمایت بی حد و مرز از تولید و دور نگه داشتن آن از عرصه رقابت با کالای با کیفیت خارجی،درجا زدن تولید و نابودی حقوق مصرف کننده است. ضمن اینکه در سایه چنین نگرشی، شاهد گسترش پدیده شوم قاچاق نیز خواهیم بود. سخن پایانی آنکه تجربه جهانی نشان داده که در مسیر تصاحب سهم بیشتر از بازار جهانی باید از ابزاری به نام «واردات» برای توسعه صادرات بهره گرفت. واردات برای توسعه صادرات می تواند موجب افزایش بهره وری، توسعه سرمایه گذاری و بهبود شاخص های کلان اقتصادی شود. ولی نکته اینجاست که میزان موفقیت ما از بهره برداری از این ابزار بستگی تام به آن دارد که به صورت هوشمندانه با آن مواجهه داشته باشیم و نه اینکه آن را انکار کنیم. در واقع، وقتی کشورها می خواهند به حوزه تولید صادراتی ورود پیدا کنند، موضوعی به نام «تولید کردن» حتی نمی تواند نیمی از راه محسوب شود، بلکه باید با استفاده از مواد اولیه با کیفیت، خطوط تولید مدرن، دانش فنی به روز و رقابت پذیر کردن بازار داخلی کمک کنند که تولید به سمت بهبود مستمر کیفیت سوق داده شود و در این مسیر نقش واردکنندگان غیر قابل انکار خواهد بود. * رئیس مجمع واردات
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]