محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855398538
آرزوی پدر ژپتوی ایرانی/پینوکیوهایی که روایتگر قصه های واقعی هستند + تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، اینجا خبری از پینوکیوی دروغگو نبود؛ پینوکیوهای قصه «کاک عثمان» همه روایتگر واقعیت های زندگی کردنشینان پرتلاش بودند که در یک هارمونی بی نظیر مشقت و سختی زندگی در دل کوه های سر به فلک کشیده زاگرس را به تصویر کشیده اند. نمایشگاه «دیار» آیینه ای از فرهنگ کهن زاگرس نشینان کردزبان را به نمایش گذاشته و تجلی گاه آداب و رسوم و سنن مردمان این دیار است. مجسمه های چوبی که با دستان پیکره تراش هنرمند و اهل بوکان ساخته شده اند راوی قصه ها و غصه های این سامان شده اند. عثمان رحمان زاده پدر ژپتوی 59 ساله ایرانی فردی است که هر یک از مجسمه هایش روایتگر یک داستان است؛ او که کاراکترهای ذهنی اش قصه های واقعی را به تصویر کشیده است، در یک چیدمان جالب از مجسمه ها به روایت بازی های محلی، آداب و رسوم بومی و معرفی شخصیت های بزرگ کرد پرداخته است. در ابتدای ورود به این نمایشگاه یکی از مجسمه ها به تابلوی کنارش اشاره می کند که بر روی آن نوشته اند «در ورای این آثار، فرهنگ کهن کردی متجلی است، پس بیننده ای بصیر و بادقت باشید» و همین نوشته ساده به مخاطب تلنگر می زند که هر پیکره اش یک پیام دارد. وقتی برای دیدن نمایشگاه مردم شناسی اش که در شهر کرمانشاه برای دومین بار دایر شده است به آنجا رفتم پای درد و دلهای این هنرمند خلاق نشستم که تصویرگر فرهنگ کردزبانان شده است. دست های هنرآفرین پدرژپتوی قصه ما چشم همراهی دارد به همت مسئولان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری که او را حمایت کنند. 1. لطفا خودتان را معرفی کنید و بگویید کار مجسمه سازی را از چه زمانی شروع کردید؟ رحمان زاده: عثمان رحمان زاده متولد بوکان هستم. از دوران بچگی به مجسمه سازی علاقه مند بودم، اما کار خود را از 25 سالگی و دوران جوانی شروع کردم. طرح مجسمه ها ذهنی و یک استعداد خدادادی است و آن را از کسی یاد نگرفته ام. شغل خودم بنایی بود ولی به این کار هم علاقه داشتم، هرچند در ابتدا که به دیگران می گفتم این کار را انجام می دهم مردم مرا مسخره می کردند. 2. چندتا مجسمه تا حالا ساختید و این مجموعه چه چیز را روایت می کند؟ رحمان زاده: تاکنون بیش از یک هزار و 400 مجسمه ساخته ام و این مجموعه برپا شده تنها بخش کوچکی است که به خاطر محدود بودن مکان فقط بخش کمی از آنها را چیده ایم. این مجموعه زندگی کردها و آداب و رسوم و فرهنگ آن را نشان می دهد. 3. یادتون میاد اولین مجسمه ای که درست کردید چی بود و کی درست کردید؟ رحمان زاده: اولین کارم مربوط به سال 67 و مجسمه هایی است که شخم زدن زمین را به تصویر کشیده اند که آن را به موزه مردم شناسی شهر شیراز اعطا کردم. 4. فقط در مورد زندگی کردها مجسمه دارید؟ رحمان زاده: این مجموعه در مورد کردهاست، البته در مورد آذری ها هم کار کرده ام و برایم فرقی نمی کند در مورد کدام فرهنگ کار کنم. چون با این فرهنگ ها آشنا هستم، در مورد آنها کار کرده ام، اگر با دیگر فرهنگ ها آشنا شوم می توانم آنها را هم به تصویر بکشم. 5. تا حالا این نمایشگاه را کجا برگزار کردید و آیا در این نمایشگاه فروش هم دارید؟ رحمان زاده: تاکنون در شهرهایی همچون کردستان، شیراز، تهران و اکثر دانشگاه های کشور نمایشگاه برگزار کرده ام. فروش نداریم، اما اگر سفارش بخواهند، انجام می دهم. 6. ساخت این مجموعه را از کی شروع کردید و آیا فقط مجسمه چوبی ساخته اید؟ رحمان زاده: ساخت این مجموعه را از 25 سال پیش آغاز کرده ام و کارهایم بیشتر چوبی است، اما با بتن و سنگ هم مجسمه ساخته ام. 7. ساخت هر مجسمه چقدر زمان می برد؟ رحمان زاده: ساخت هر مجسمه چوبی سه الی چهار روز وقت می برد. 8. پیگیر نمایشگاه دائمی نبودید؟ رحمان زاده: خودم زیاد پیگیری کرده ام و مسئولان هم قول داده اند که یک جایی را برای نمایشگاه مردم شناسی در اختیارم قرار دهند، اما تاکنون خبری نشده است. دوست دارم جایی در کشور این آثار را به صورت ثابت به نمایش بگذارم که پیشانیگاه باشد تا همه ببیند. خارجی ها در برج میلاد تهران از این نمایشگاه استقبال می کردند و سئوالهای زیادی از این مجموعه داشتند و برایشان جالب بود. 9. خواسته شما از مسئولان چیست؟ رحمان زاده: با تمام شدن این نمایشگاه تا نمایشگاه بعدی باید مجسمه ها را در کارتن بچینم؛ حیف است که چنین مجموعه ای نادیده بماند. مطمئن هستم که اگر به صورت موزه دائم دایر باشد در ایران دیدنی می شود. تنها آرزویم این است که یک گوشه ای از کشور برای این موزه در اختیارم قرار دهند تا تمام آثارم را به نمایش بگذارم. بر اساس گزارش فارس، در این نمایشگاه که فرهنگ بومی مردم منطقه کردنشین را به تصویر کشیده است، صحنه ای از جنایت هولناک بمباران شیمیایی حلبچه، آیین دعای باران با نام «بوکه بارانه» یا «عروس باران» و... به نمایش گذاشته شده است. 2700/ش40 برچسب ها : آرزوی پدر ژپتوی ایرانی/پینوکیوهایی که روایتگر قصه های واقعی هستند + تصاویر جهت مشاهده اخبار مرتبط اینجا کلیک کنید
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها