تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867936792
ماجرای شورش اسرای عراقی در گرگان چه بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:شمال نیوز: ارتش جمهوری اسلامی ایران از سوم فروردین سال 59 که اولین سرباز عراقی اسیر می شود تا پایان سال 82 در یک دوره زمانی بیست و چهار ساله، مسئولیت نگهداری اسرای عراقی را عهده دار بود. تمامی اردوگاه های اسرای عراقی در ایران زیرنظر ارتش اداره می شد که اردوگاه اسرای عراقی گرگان نیز از جمله این اردوگاه ها بود. واقعه اردوگاه گرگان در 18 مهر1363 اتفاق افتاد. روایت یکی از فرماندهان ارتش [1] از حادثه اردوگاه اسرای عراقی گرگان: - نمایندگان صلیب سرخ در روز ۱۷/۷/۶۳ در اردوگاه گرگان حضور پیدا کردند. روز بعد از ساعت ۸ – ۱۱:۵ صبح نمایندگان صلیب سرخ با اسیران عراقی که اکثراً بعثی بودند بدون شاهد ملاقات کردند. این مسئله باعث ایجاد سوءظن شدید بین اسیرانی که به توابین و مؤمنین[2] معروف بودند، گردید و مشاجره ای بین یکی از مؤمنین با یک اسیر بعثی رخ داد. ناگهان عده ای از بعثی ها در گروه های هشت الی ده نفر به افراد برجسته ی مؤمنین هجوم بردند و با میله های تخت خواب و سنگ های روی زمین آنها را مضروب و مجروح نمودند. - چهار نفر مامور صلیب سرخ در بین عراقی ها گرفتار شده بودند. به دنبال این واقعه ماموران اردوگاه با گذاشتن نردبان روی سیم های خاردار اطراف اردوگاه به نجات جان ماموران صلیب سرخ می پردازند. بعثی ها به اخطارها و هشدارهای ماموران بی اعتنا بودند؛ به این دلیل از باتوم و گاز اشک آور استفاده شد. علاوه برآن برای حفظ جان ماموران صلیب سرخ به ناچار اقدام به تیراندازی هوایی و زمینی کمر به پائین می کنند. سرانجام ماموران صلیب سرخ نجات پیدا می یابند. پس از این اقدام چند گروه هشت الی ده نفره ی بعثی به دنبال ارشدهای مؤمنین رفتند و آنها را مورد ضرب و شتم شدید قرار دادند. با میله های آهنی تخت خواب و لبه های تیز قوطی های کنسرو سه نفر از مؤمنین ارشد را به قتل رساندند؛ حتی یک نفر از آنان را آن قدر مضروب کردند که قابل شناسایی نبود. چشم چپ یکی از مؤمنین را نیز از حدقه درآورده بودند. گوش و بینی یکی دیگر را نیز بریده بودند. [3] در گزارش کمیته بین المللی صلیب سرخ از حادثه اردوگاه گرگان که طی سند شماره s/16962 منتشر شده است، آمده است : - در حدود ساعت 11:30 قبل از ظهر یکی از اعضای هیئت در محوطه مشاهده کرده که درگیری میان دو اسیر رخ داده است. این درگیری به سرعت گسترش یافت و شورش کل اردوگاه را فرا گرفت. در ابتدا نگهبانان با شلیک های هوایی و فریاد به اسیران دستور دادند که به آسایشگاه هایشان بازگردند. - از طرف هیئت، تعدادی از اعضا تلاش کردند اسیران را آرام کنند. سایر اعضای هیئت نیز تلاش کردند اسیران درگیر با یکدیگر را جدا سازند و مصراً از نگهبانان می خواستند از گشودن آتش خودداری کنند، لیکن تلاش های هیئت بی فایده بود. - چند دقیقه بعد اسیران خشمگین راه خروج از اردوگاه را در پیش گرفتند. سپس پرتاب گاز اشک آور و شلیک هوایی آغاز شد و بعد از آن نگهبانان به سمت جمعیت شلیک کردند. - در حدود ساعت 12:30 بعد از ظهر آرامش به اردوگاه بازگشت سپس از هیئت نمایندگی صلیب سرخ خواسته شد اردوگاه را ترک کنند. در 11 اکتبر به یک هیئت و تیم پزشکی اجازه داده شد سه جسد نامشخص و 35 اسیر مجروح را مورد معاینه قرار دهند. سه جسد بر اثر درگیری از ناحیه سر مورد اصابت قرار گرفته بودند. با درخواست دولت عراق از دبیرکل سازمان ملل مبنی بر تشکیل هیئتی به منظور بررسی حادثه مزبور و در پی موافقت جمهوری اسلامی ایران با این درخواست مشروط به بررسی وضعیت اسرای ایرانی در عراق، و موافقت دولت عراق، دبیرکل هیئت حقیقت یاب مستقل را به منظور بررسی وضعیت اسرای جنگی و تمامی ادعاهای هر دوکشور ایران و عراق در خصوص اسرای جنگی از جمله حادثه گرگان تشکیل می دهد. گزارش هیئت در تاریخ 3 اسفند 1363 (22فوریه1985) طی سند شماره s/16962 منتشر شده است و در خصوص حادثه گرگان به موارد زیر اشاره شده است : - روز 10 اکتبر 1984، در فاصلة بین ساعت 11:15 تا 11:30 به وقت محلی دو اسیر مشاجره ای را آغاز کردند که دیگر اسیران مستقر در حیاط اصلی اردوگاه مابین مسجد و بخش یک به سرعت به آن پیوستند و خشونت در گرفت و به سرعت به دیگر قسمت های اردوگاه - به استثنای بخش چهار که همچنان که گفته شد از سه بخش دیگر مجزا بود - گسترش یافت. این حادثه در حضور چند تن از اعضای هیئت کمیته بین المللی صلیب سرخ که در آن زمان در بخش یک مشغول کار بودند، به وقوع پیوست. هیئت کمیته بین المللی صلیب سرخ روز قبل برای نخستین بار به گرگان رسیده و فعالیت های خود را در روز 9 اکتبر در اردوگاه بدون حادثه انجام داد. فرمانده اردوگاه به همراه یکی از اعضای هیئت کمیته بین المللی صلیب سرخ در بخش چهار بود و بنابراین هنگام آغاز درگیری در محل حضور نداشت. - تلاش برای اعاده نظم بین دو گروه اسیران - که از این پس به نام های "وفاداران" و "مؤمنان" به آنان اشاره خواهد شد - به جایی نرسید. اطلاق کلمات وفاداران و مؤمنان برای اختصار و سهولت در گزارش کنونی مورد استفاده قرار می گیرد. این دو لقب از جمله القابی است که در ایران به گروه های موافق و گروه های مخالف دولت عراق اطلاق می شود. اسیران با سنگ، میله های آهنی که ظاهراً از تختخواب ها کنده شده بود، چماق، تخته، بطری و اشیای دیگر با هم به زد و خورد پرداختند. - فرمانده و نگهبانان اردوگاه که نمی توانستند زد و خورد را متوقف کنند، از آنجا خارج شدند و اعضای کمیته بین المللی صلیب سرخ را که بعضی از آنها از درب اردوگاه خیلی فاصله داشتند با نردبان خارج کردند. پزشک کمیته بین المللی صلیب سرخ در تمام مدت حادثه در درمانگاه [اردوگاه] حضور داشت. به نگهبانان و مسئولان اردوگاه و هیئت کمیته بین المللی صلیب سرخ نیز هیچ حمله ای صورت نگرفت. - نیروهای کمکی کمی بعد رسیدند. فرمانده اردوگاه که در آن زمان به همراه فرمانده پادگان بود، با بلندگو با اسیران جنگی صحبت کرد؛ اما ظاهراً فایده ای نداشت و شورش ادامه یافت. در این میان تعداد زیادی از اسیران جنگی ظاهراً به قصد حمله به در ورودی اردوگاه، به سمت آن هجوم بردند. بعضی از نگهبانان نارنجک های گاز اشک آور را به طرف اسیران پرتاب کردند، اما اسیران همگی با هم به مقابله پرداختند و مانع استفاده بیشتر از گاز اشک آور یا باتوم که نگهبانان با خود داشتند، می شدند. آن گاه تیرهای هشدار هوایی شلیک شد. وقتی باز هم اوضاع آرام نگرفت، فرمانده پادگان دستور داد به طرف جمعیت [اسیران] شلیک کنند. فرمانده اردوگاه اظهار می داشت دستور این بود که به "زیر کمر" شلیک کنند، اما وی همچنین اعتراف کرد که سربازان آن پادگان "تیراندازان حرفه ای نبودند" و ممکن است بعضی از آنها به نقاط بالاتر از کمر شلیک کرده باشند. بعضی از تیرها از خارج محوطه و محدوده اردوگاه به وسیله سربازانی شلیک شد که هم سطح با اسیران داخل [اردوگاه ] موضع گرفته بودند. - تعیین اینکه تیراندازی دقیقاً چه مدت ادامه یافت دشوار بود؛ اما نشانه ای قاطع دایر بر اینکه تیراندازی بیشتر از زمان لازم برای بازگشت آرامش ادامه یافته باشد وجود ندارد. اوضاع تا حدود ساعت 12:30 تحت کنترل درآمد. - در نتیجه این حادثه، 9 اسیر جنگی کشته شدند. از این عده سه نفر به وسیله دیگر اسیران جنگی کشته شده و سه نفر بلافاصله بر اثر شلیک گلوله جان خود را ازدست دادند. سه نفر دیگر بنا به علل مشابه بعداً در بیمارستان درگذشتند. طبق گزارشات رسمی، تعداد مجروحان 47 نفر بود. - تصاویر اجساد سه اسیر که بر اثر ضربه کشته شده بودند، به ما نشان داده شد. در گزارش دولت [ایران] در مورد این قربانیان، شرح مختصری از جراحات و علت مرگ نیز ذکر شده است. پزشک کمیته بین المللی صلیب سرخ نیز اجساد آنها را روز 11 اکتبر دیده بود. فیلم ویدئویی تلویزیون ایران با توضیحاتی از طرف مقامات ایرانی، از جمله خلاصه ای از متن آن به زبان انگلیسی، به ما نشان داده شد. به نظر می رسد که سه مرد فوت شده در خوابگاه شماره 6 در بخش یک اردوگاه به دست اسیرانی که از قرار معلوم به جناح طرفداران دولت عراق تعلق داشته، کشته شدند و اسیر دیگری نیز به شدت مجروح شده بود. دولت [ایران] متهمان را که هفت نفر بودند و گفته می شد به قتل نیز اعتراف کرده اند، قرار است محاکمه کند، آنها "بعثی" توصیف شده اند. قسمت اعظم فیلم ویدئو که شاهد بودیم، اعترافات آنها بود. - با هر یک از این هفت متهم به طور خصوصی صحبت کردیم، آنها با تفاوت مختصری جریان حادثه را تعریف کردند. همچنین درباره دیگر جوانب شورش، مانند اتفاقاتی که در صفحات قبل به آنها اشاره شد و علل احتمالی [اقدام آنها] و اقدامات انجام شده به وسیله مقامات اردوگاه به طور تقریباً مشروح از آنها سؤالاتی کردیم. نتیجه (توسط هیئت مستقل سازمان ملل) : - این حادثه موجب مرگ حداقل 9 اسیر شد که سه نفر از آنها بر اثر کتک خوردن و بقیه بر اثر اصابت گلوله جان خود را ازدست داده اند. تعداد 47 نفر مجروح در بیمارستان بستری شدند و تعداد زیادی نیز جراحات مختصری برداشتند که سرپایی درمان شدند. - ماجرای مذکور با مشاجره ای بین دو اسیر متعلق به دو جناح مخالف در اردوگاه شروع شد که از اختلافاتشان، بازدید نمایندگان کمیته بین المللی صلیب سرخ نیز بود، یعنی یک گروه که مخالف دیدار با نمایندگان کمیتهبود یا می خواست مانع از ارتباط آزادانه گروه دیگر با نمایندگان کمیته بین المللی صلیب سرخ گردد، آغاز شد. این نزاع به سرعت به سایر اسیران اردوگاه گسترش یافت. - اقدامات رو به گسترش اسیران را مقامات ایرانی مهار کردند و شورش خاتمه یافت. اقدامات مقاماتی ایرانی در اصول موجه و با شیوه های معمولی کنترل شورش ها منطبق بود. - به هر حال نتوانستیم به جمع بندی برسیم که آیا تیراندازی مزبور از هر جهت ضروری و به قدر کافی کنترل شده بود و یا شلیک بی هدف بود. - شاید یکی از دلایل اساسی حادثه گرگان خط مشی دولت ایران دایر بر التفات به جناح مخالفان دولت عراق باشد - این گروه در اکثر اردوگاه ها در اقلیت قرار دارند. اگر مقامات [ایرانی] قبلاً این دو جناح را در اردوگاه جدا و دیدگاهی متعادل تر نسبت به هر دو اتخاذ می کردند، احتمالاً امکان جلوگیری از این حادثه وجود داشت. - حادثه گرگان منحصر به یک کشور و یا در واقع خشونت آمیزترین حادثه در اردوگاه اسیران جنگی متعلق به ایران یا عراق نیست؛ اما این حادثه بر خلاف سایر حوادث در دو کشور به دلیل آنکه کمی پس از وقوع آن به وسیله ایرانیان تبعیدی در فرانسه بر سر زبان ها افتاد، توجه قابل ملاحظه محافل بین المللی را به خود جلب کرد. " سخن آخر : - حادثه اردوگاه اسرای عراقی گرگان به دلیل درگیری بین دوگروه از اسرای عراقی (مخالف دولت صدام و طرفداران دولت عراق) بوقوع پیوست و ایران نقشی در وقوع آن نداشت. - اقدامات ایران جهت کنترل اردوگاه و جلوگیری از فرار اسرا از نظر هیئت سازمان ملل "صحیح" تشخیص داده شد. - حادثه اردوگاه گرگان بیشتر توسط مخالفین جمهوری اسلامی ایران (منافقین) در محافل بین المللی تبلیغ و منعکس داده شد و نه دولت عراق. زیرا دولت عراق که سابقه نامناسبی در برخورد با اسرا داشت و مطمئن بود با پیگیری این موضوع ، مطمئنا ایران نیز درخواست بررسی وضعیت اسرای خود در عراق را خواهد نمود تمایلی به انعکاس بین المللی این موضوع نداشت. - مطمئنا کمبودها و نواقصی در برخورد با اسرای عراقی در ایران وجود داشت که بخش اعظمی از آن به دلیل وضعیت اقتصادی کشورمان و بکارگیری پرسنل وظیفه در اردوگاه های اسرا بود، اما وضعیت اسرای عراقی در ایران به هیچوجه قابل مقایسه با وضعیت اسرای مظلوم ایرانی در عراق نمی باشد. فیلم هایی که بعد از سقوط دولت بعثی عراق از مراکز اطلاعاتی و فرماندهی ارتش عراق در این خصوص بدست آمد و بعضا در صداوسیما به نمایش درآمد، گویای نحوه برخورد وحشیانه و غیرانسانی رژیم بعثی عراق با اسرای ایرانی است. مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس [1] امیر سرتیپ عبدالله نجفی، رئیس کمیسیون تبادل اسرا و مفقودین [2] در بین اسیران عراقی کسانی بودند که بعد از اسارت و مشاهده ی رفتار مسئولان ایرانی در اردوگاه ها متوجه شدند که اصلاً این جنگ علیه ایران صحیح نبوده است. اینها به مرور به توابین معروف شدند. به آنها مؤمنین هم گفته می شد؛ مؤمن به اسلام و جمهوری اسلامی. [راوی] [3] سایت جامع آزادگان
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شمال نیوز]
[مشاهده در: www.shomalnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها