واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: گیاه آویشن که از خانواده نعناع ها به حساب می آید از مهمترین گیاهان دارویی است که خاصیت ضد عفونی کنندگی قوی دارد و مقوی هاضمه است.عقیق :آویشن را گیاهی از خانواده نعناع ها دانسته اند که در مصر باستان از آن برای مومیایی کردن استفاده می شده و به دلیل خواص درمانی از قبیل نقش آن در درمان آکنه و فشارخون بالا شناخته شده است. آویشن مورد تایید سازمان بهداشت جهانی بوده و یک ضد سرفه ( اسپکتورانت گیاهی) قوی می باشد. کمک به معده در احادیث اسلامی از آویشن به نیکی یاد شده و برای آن خواص و امتیازات مختلفی را بر شمرده اند. از جمله امام صادق علیه السلام می فرماید: أربَعَةُ أشیاءَ تَجلُو البَصَرَ ویَنفَعنَ ولا یَضرُرنَ ، فَسُئِلَ عَنهُنَّ ، فَقالَ : السَّعتَرُ وَالمِلحُ إذَا اجتَمَعا ، وَالنّانَخواهُ وَالجَوزُ إذَا اجتَمَعنَ . فَقیلَ لَهُ : و لِما تَصلُحُ هذِهِ الأَربَعَةُ إذَا اجتَمَعنَ؟ فَقالَ : النّانخواهُ وَالجَوزُ یُحرِقانِ البَواسیرَ ، ویَطرُدانِ الرّیحَ ، ویُحَسِّنانِ اللَّونَ... ؛ چهار چیز است که دیده را جلا میدهد و سود دارد و زیانی نمیآورد. درباره آنها از امام پرسیدند، فرمود: آویشن و نمک، وقتی با هم باشند و نانخواه و گردو، وقتی با هم باشند. . همچنین فرمودند: آویشن و نمک که چون در بر هم قرار گیرند بادها را از دل برون میرانند، انسداد را می گشایند، بلغم را میسوزانند، آب را در بدن به جریان درآورند، بوی دهان را خوش میسازند، معده را نرمی می دهند، بوهای بد را از دهان ببرند و....(1) داروی امیر المومنین(ع) همچنین امام کاظم علیه السلام درباره این گیاه پر خاصیت می فرماید: کانَ دَواءُ أمیرِالمُؤمِنینَ علیه السلام السَّعتَرَ ، وکانَ یَقولُ : إنَّهُ یَصیرُ لِلمَعِدَةِ خَملاً ، کَخَملِ القَطیفَةِ . ؛ داروى امیرمؤمنان علیه السلام ، آویشن بود . او مى فرمود : «آویشن براى معده ، پُرزى همانند پُرز پارچه هاى مخمل مى شود»(2) معجونی اعجاب آور امام رضا علیه السلام هم از ترکیب معجزه آسای آویشن و نمک برای درمان برخی بیماری ها اشاره کرده اند. در همین زمینه روایتی داریم که قافله ای از خراسان به کرمان می رفت که دچار دزدان شد. مردی را که گمان می بردند دولتمند است اسیر کرده. مدتی در دست خود نگهداشته. او را برای گرفتن مال شکنجه می کردند. از جمله او را در میان برف ها بسته، زنی از آنان به او رحم آورده و آزادش کرده بود. بر اثر شکنجه زبان و دهانش تباه شده بود. رو به خراسان آورد و شنید علی بن موسی در نیشابور است. شبی در خواب به او گفتند: فرزند پیامبر به خراسان وارد شده از بیماری خودت از او بپرس. شاید تو را به داروئی شفا بخش رهنمایی کند. او گفت در خواب: نزد امام رفتم و چاره خواستم. گفت: مقداری کمون (زیره) و سعتر (آویشن) و نمک را بکوب و از آن 2 یا 3 بار در دهانت بریز عافیت می یابی. مرد از خواب بیدار شد و اعتنایی به رؤیای خود ننمود تا به دروازه نیشابور رسید. به او گفتند: علی بن موسی الرضا از نیشابور کوچ کرده اینک در رباط سعد است. در دلش افتاد نزد حضرت رفته و از امام چاره بخواهد. نزد امام به رباط سعد رفت و گفت: جریان من چنین است و زبان و دهانم تباه گشته و جز به سختی نمی توانم سخن بگویم و به من دوایی راهنمایی کن که چاره کارم باشد. امام فرمود: آیا به تو یاد ندادم. آنچه در خواب دیدی عمل کن. مرد گفت: دوباره برای من تکرار کن. فرمود: زیره و آویشن و نمک را بکوب و 2 یا 3 بار مقداری از آن را در دهانت بریز، به زودی شفا خواهی یافت. مرد گفت: آن را به کار بردم و شفا یافتم(3) اما مطابق نظر پزشکان سنتی مصرف آویشن برای افرادی که از فشارخون بالا رنج می برند توصیه نمی شود. پی نوشت ها: مکارم الأخلاق ، جلد 1 ، صفحه 416 بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 244 عیون اخبار الرضا(ع)، ج 2، ص 211 منبع:قدس 211008
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]