تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870110591
گلایه اهالی موسیقی از تئاتری ها: دست از سر تالار وحدت بردارید
واضح آرشیو وب فارسی:چغادک نیوز: «تئاتری ها خودشان تئاترشهر را دارند، اما دست از سر تالار وحدت برنمی دارند»، «معمولا سانس های خوب را به تئاتری ها می دهند و چیزی برای موسیقی نمی ماند»، «بچه های موسیقی چه گناهی کردند که باید 10 شب کنسرت بدهند؟» و ... این ها دیدگاه های مشترک خیلی از اهالی موسیقی است که به عنوان گلایه از حضور گسترده ی تئاتری ها در تنها تالار مناسب برای شنیدن موسیقی مطرح می شود.به گزارش "چغادک نیوز"، تالار وحدت که همین چند روز پیش پا به 48 سالگی گذاشت، یک جورهایی تالار پیر شهر ما است که سال ها میزبان اجراهای صحنه ای مختلف شده است. تالار وحدت یا همان «رودکی» سابق، تنها تالار استاندارد برای اجرای کنسرت در کشور است و با این که سن و سالش خیلی هم زیاد نیست، اما با صدای قیژقیژ صندلی هایش اعتراف می کند که خیلی هم حال و روز خوشی ندارد. تالار وحدت با ویژگی هایی که دارد، از بقیه ی سالن کنسرت ها متمایز می شود. از آکوستیک که بگذریم، یکی از این ویژگی های مهم آن، صحنه اش است که از چهار بخش اصلی ساخته شده است. جلوی صحنه که ویژه ی اجرای اپرا است را می توان تا سه متر پایین برد. دو بخش کناری صحنه را می توان تا شش متر بالا برد و بخش پشتی صحنه، گردان است، به گونه ای که قابلیت حرکت افقی، دورانی و امکان تغییر ارتفاع دارد. با این وجود همه ی گروه های موسیقی اجازه ی داشتن اجرا در این تالار را ندارند. تالار وحدت فقط میزبان آن دسته از گروه های موسیقی است که از نظر وزارت ارشاد، گروه های درجه یک محسوب می شوند. ارکستر های بزرگ موسیقی کلاسیک، گروه های مطرح موسیقی اصیل و موسیقی مقامی اجازه ی اجرا در این تالار را دارند. همه ی این شرایط سبب می شود که این تالار برای تئاتری ها هم جذابیت زیادی داشته باشد. تالار وحدت سال هاست که پذیرای گروه های تئاتری است. در گذشته این محل، خانه ی بزرگان تئاتر بود و آثار قابل توجهی، البته به تعداد محدود روی صحنه اش می رفت. حالا در چند سال اخیر، آثار نازلی هم به این تالار راه پیدا کرده اند و علاوه بر گرفتن سانس های خوب اجرای موسیقی، به مستهلک شدن آن سرعت می بخشند. اجراهایی که بیش از یک ماه هر روز روی صحنه می روند. معمولا سانس های 18 یا 19 به تئاتری ها اختصاص پیدا می کند و اجراهای موسیقی به ساعت 22 موکول می شود که این شرایط گلایه ی خیلی از اهالی موسیقی را درپی داشته است، زیرا با وجود ساختمان تئاترشهر، اجرای تئاتر در تنها سالن مناسب برای شنیدن موسیقی، آن را تحت الشعاع قرار می دهد. اما مدیرعامل بنیاد رودکی درباره ی دلیل اقدامات این بنیاد در زمینه ی اجرای تئاتر توضیح داد: در سال های گذشته در حوزه ی انتخاب آثار، روابط حرفه ای به روابط غیرحرفه ای تبدیل شده اند. در واقع همه چیز درگیر تعارف شده است. بخشی از این اتفاقات مبنای هنری دارند و بخشی هم ندارند. نمایش هایی که تا آبان ماه 93 در تالار وحدت اجرا شد ، به تعهدات ما در سال 92 مربوط بود. بهرام جمالی اظهار کرد: از آبان ماه 93 هم مسؤولیت اجراهای تئاتری با ما است و امکان دارد، خطاهایی هم در آن باشد. دلیلش این است که ما قبلا در تالار وحدت، به مسائل کارشناسی آثار ورود نمی کردیم. کار را به مرکز هنرهای نمایشی می دادیم و اگر آن ها مجوز اجرا را صادر می کردند، کار در تالار روی صحنه می رفت. چندماه پیش، از آقای دادویی دعوت کردیم که به عنوان مشاور هنرهای نمایشی در بنیاد باشد. به این دلیل که دیدیم نمی توانیم نافی وظایف خود در اجراهای تالار حافظ، وحدت و برج آزادی باشیم. در عین حال باید با مرکز هنرهای نمایشی تعامل داشته باشیم. او ادامه داد: سه گونه آثار نمایشی را برای اجرا در تالار حافظ شناسایی کرده ایم؛ دسته ی نخست نمایش هایی که از طریق فستیوال های تئاتر برگزیده شده اند. دسته ی دوم پیشکسوتان و هنرمندانی که سال ها در حوزه ی تئاتر کار کرده اند و دسته ی سوم جوانانی که خیلی با گروه پیشکسوتان متفاوت اند، اما نمی توانیم آن ها را نادیده بگیریم و باید سهمیه ای از فضای بنیاد را به آن ها اختصاص دهیم. ما با این نگاه، برنامه های سال 95 را جمع بندی می کنیم. جمالی در پاسخ به این پرسش که چرا تالار وحدت بعضا میزبان آثاری می شود که اصلا به قابلیت های فنی این تالار نیازی ندارد، گفت: من با این موضوع موافقم. آثاری که امکان اجرا در تالارهای دیگر را دارند، نباید در تالار وحدت روی صحنه روند. آثاری که روی صحنه ی این تالار می روند، باید براساس یک منطق باشند. منطق اول ما اشخاص هستند. می توانیم لیستی از این افراد تهیه کنیم و بگوییم این افراد می توانند در تالار وحدت اجرا داشته باشند. مثلا برای ما مهم است، شخصی مانند دکتر رفیعی - کارگردان پیشکسوت تئاتر - در تالار وحدت اجرا داشته باشد. منطق دوم ما این است که براساس ژانر یا محتوا حرکت کنیم و تعریفی مشخص برای این اجراها داشته باشیم. او در پاسخ به این پرسش که چرا اولویت سانس های بهتر با گروه های تئاتری است، اظهار کرد: قبول ندارم که تئاتری ها سانس طلایی تالار را گرفته اند. اتفاقا خود موسیقیدان ها هم اجرای ساعت 19 را دوست ندارند. اجراهای موسیقی معمولا روزهای چهارشنبه ، پنج شنبه و جمعه است. در حالی که تئاتر در تمام روزهای هفته اجرا می شود. وی با بیان این که تالار وحدت در سال 95 میزبان 150 نمایش خواهد بود، اظهار کرد: این موضوع را در نظر داشته باشید که موسیقی در ایام محرم و صفر و فاطمیه اجرا نمی شود که مجموعا شامل 90 اجرا است، اما تئاتر در تمام سال اجرا می شود. بار درخواست ها برای اجرا در تالار وحدت زیاد است و اگر تالار مشابهی وجود داشت، این بار تقسیم می شد. جمالی در پاسخ به این پرسش که چرا برای جلوگیری از استهلاک تالار وحدت، مانع اجرای گروه های تئاتری نمی شود نیز توضیح داد: دلیل استهلاک تالار وحدت مطالبات بالای گروه های هنری است که اتفاقا به بخشی از آن ها را هم نمی توانیم جواب دهیم. اگر جلوی این گروه ها را بگیریم و تالار را به آن ها ندهیم، اول از همه خود رسانه ها و صنوف هنری اعترض خواهند کرد. مدیرعامل بنیاد رودکی در بخش پایانی سخنانش اضافه کرد: ما به دنبال این هستیم که برای برج آزادی و تالار وحدت یک ردیف اختصاصی عمرانی بگیریم. هزینه ی نگهداری این دو مکان، جبری نیست بلکه تساعدی است. تالار وحدت استهلاک بالایی دارد و سالی یک میلیارد و 200 میلیون تومان صرف هزینه های نگهداری این تالار می شود. منبع: ایسنا
شنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: چغادک نیوز]
[مشاهده در: www.choghadaknews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها