ارديبهشت معماري، معماري ارديبهشت! - ميكائيل انگوراني

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: ارديبهشت معماري، معماري ارديبهشت! - ميكائيل انگوراني

ماه ارديبهشت تمام شد با تمام روزهاي ارديبهشتي براي معماري. در اين ماه روز معمار را داشتيم و يادمان در همين ماه، معماران سال را نويد دادند و نشست‌ها و ميزگردهايي براي تبيين جوانب امر برگزار كردند. باز در همين ماه بود كه طليعه برگزاري را با محوريت مسكن و معماري شروع كردند و در همين روزهاي اول خرداد است كه جنب‌وجوش معماران براي برگزاري هفته را شاهديم. امسال در ارديبهشت‌ماه بود كه تدارك شروع شد و هم‌اينك (از 8 تا 10 خرداد) در مركز شهر تاريخي جنوب كشور اين نشست بزرگ در حال برگزاري است.

نشستي كه شايد بي‌نظيرترين و يگانه‌ترين نشست در نوع خود در تاريخ معماري ايران است. در همين ماه ارديبهشت بود كه همايش معماري داخلي در تبريز برگزار شد و جامعه مهندسان جوان معمار (شارستان) برنامه‌هاي بازديد و تورهاي خود را پربارتر ازگذشته برگزار نمود. ارديبهشت خوبي بود.

روز معمار

و چه زيباست سوم ارديبهشت را روز معمار ناميدن. روزي كه در تقويم ايران باستان است و روز شروع پرتلا‌ش سال فعاليت، پس از جشن‌ها و رخوت‌هاي نوروزي. اصولا‌ جشن را بايد در روزهايي گرفت كه بشود براي ماه‌ها و روزهاي پيش‌رو برنامه‌هايي را اعلا‌م نمود. ارديبهشت، پس از فروردين نيمه‌تعطيل، بهترين زمان چنين جشني است. ارديبهشت بهترين ماه جشن است چون بهترين ماه سال است در نوزايي و باروري. و ارديبهشت بهترين ماه براي جشن معمار است چون شيخ بهايي را دارد. شيخ، به اذعان همه دردآشنايان، ذوفنون بود. همه‌ساحتي بود. فقط معمار نبود، فيلسوف و مهندس نيز بود. اديب و عارف هم بود. از همه مهم‌تر اينكه مرد اجرا و سياست نيز بود. شيخ هم در زمين بود هم در آسمان. و به همين يك دليل هم كه شده، زادروزش بهترين مي‌تواند باشد، به‌ويژه امروز كه معمار بايد در كنار خط كشيدن‌هايش خط روزگار را نيز بخواند و چين پيشاني مردم را تعبير نمايد. بايد روز معماري را در ارتباط با چهره‌اي گرفت كه يك‌بعدي و تك‌ساحتي نباشد. سوم ارديبهشت، ارديبهشتگان، روز معمار است. آن را بر كاغذي بنويسند يا نه. فرقي براي معماران ندارد. ‌

معماري ارديبهشت

ما معماري ارديبهشت مي‌خواهيم. معماري زندگي، معماري شادماني و بالندگي. چه تفاوتي دارد غم رسوب‌كرده در جان ايراني را حاصل قرن‌ها و هزاره‌هاي گذشته بدانيم يا حاصل دهه‌هاي نزديك گذشته. آنچه رخ مي‌نمايد، رسوب و سلطه غم در خط، فرم و حجم‌هاي ماست، همانگونه كه در موسيقي ما و در شعر و ادبيات ما. در اين دور و زمانه، خوب يا بد، مظلوم را يار و ياوري نيست. جماعت، در اقصا نقاط دنيا در تلا‌شند گليم خود را از آب بيرون بكشند و گردن افراشته دارند تا به كام رسند. گردن‌هاي كج‌شده امروز جايي در فرهنگ جهاني ندارند. جهان امروز، درست است كه جهاني است خشن و سرد، ولي از آنجا كه هر جنبده را متكي به خود و بي‌تكيه بر ديگران مي‌خواهد، جهاني است رو به افق‌هاي بالا‌تر. ‌معماري يعني زندگي.

انتهاي خبر // روزنا - وب سايت اطلاع رساني اعتماد ملي//www.roozna.com
------------

------------
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 561]