تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838056263
ترغیب زنان به آرایش به عنوان راهکاری برای افزایش کنش اجتماعی؟!!
واضح آرشیو وب فارسی:ناصرون: در جائی از مقاله مهدیه سادات امیری به صراحت زنان را به آرایش به عنوان راهکاری برای افزایش کنش اجتماعی ترغیب می کند، که واقعا جای تعجب دارد، این بیان مثل این است که بگوئیم مردان برای مشارکت بیشتر و بهتر در جامعه، کافه بروند، چای بنوشند و سیگار بکشند!به گزارش "ناصرون " داشتن درد و دغدغه اجتماعی از ویژگی های آشکار یک فرد متعهد به جامعه خویش است، اینکه علیه محرومیت و بی عدالتی و فقر و توسعه نیافتگی فریاد بزنیم نه تنها امری کاملا پسندیده بلکه توصیه دین مبین و آئین ایرانی و ملی ماست. هر کسی در جایگاه خود می تواند مانعی را از سر راه شکوفائی جامعه بردارد، در واقع هیچ کسی را نمی توان پیدا کرد که نتواند کاری برای رشد و توسعه و تعالی جامعه اش انجام دهد . نویسندگان، در این میان سخنوران و اصحاب رسانه از جایگاه ویژه ای در زدودن گرد عقب ماندگی در جامعه برخوردارند. استان کهن ما، بوشهر عزیز و مظلوم، با وجود غنای فرهنگی و تمدنی و البته ثروت های خدادادی تاکنون نتوانسته لباس محرومیت را از تن به در آورد، این البته دردی بزرگ است و برماست که در هر جایگاه و به هر شکلی و با هر وسیله ای به فریاد این "نهنگ پیر" برسیم. اما باید مراقب بود به جای درمان، تجویز درد نکنیم و بر آتش محرومیت هیزم نریزیم. بهانه نوشتن این سطور، مقالاتی است که یکی از نویسندگان حوزه اجتماعی استان، منتشر می کنند. ایشان اگر چه فارغ التحصیل رشته زبان و ادبیات فارسی است اما تمرکز ویژه مقالاتش حضور بیشتر و فراگیر زنان جنوب بالاخص بانوان استان بوشهر در عرصه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است . مقالات ایشان اگرچه از سر دلسوزی و دردمندی و تلاشیست برای رشد و بالندگی استان عزیزمان و به تبع ایران سرافراز است اما به نظر من ایشان در مواردی، خصوصا در مقاله اخیر با عنوان "تاملی درباب بدن، جنسیت و آرایش در زنان " دچار اشتباه محاسباتی شده اند و بیم آن می رود نه تنها از درد این جامع ه نکاهد که آن را افزایش دهد. در جائی از مقاله به صراحت نوشته شده، "تغییر در نوع نگاه به آرایش باعث گردیده که تا حدودی برخی زنان در استان بوشهر شیوه ای عقلانی برای کسب سرمایه ی نمادین و انواع دیگر سرمایه اجتماعی و اقتصادی (شغل)بدست آورند"، ایشان نهایتا این نسخه را برای زنان جامعه بوشهر مناسب می دانند که"از آنجایی که آرایش را با رضایت و تفکر انتخاب می کنند، نه تنها ضرر نمی کنند بلکه با این شیوه به منافع خود می رسند و کمترین ضرر را می بینند". ترغیب زنان به آرایش به عنوان راهکاری برای افزایش کنش اجتماعی، واقعا جای تعجب دارد، این بیان مثل این است که بگوئیم مردان برای مشارکت بیشتر و بهتر در جامعه، کافه بروند، چای بنوشند و سیگار بکشند ! ایشان در جائی دیگر در مقاله ی "مقاومت در برابر شی وارگی" موضوع شیء گشتگی زنان در جامعه را مطرح می کنند، و تاکید می کنند که زنان باید از نقش سنتی خود جدا شده و وارد جامعه شوند. این سه مقوله (ورود زنان به جامعه، ترغیب به آرایش، جلوگیری از شیء گشتگی) دقیقا در تضاد با یکدیگر هستند، از یک سو می گوید زنان نباید به عنوان یک شیء نگریسته شوند از سوی دیگر آنان را به آرایش که یکی از ملزومات اصلی شیء گشتگی است سوق می دهد، کما اینکه سیستم سرمایه داری غرب همین بلا را بر سر زنان غرب آورده است. ایشان در مقالات خود چنان وضع زن جنوبی و بوشهری را تیره نشان میدهند که گوئی زنان این خطه در یوغ جامعه مردسالار، جرات نفس کشیدن را ندارند، این در حالی است که اتفاقا حضور و ظهور زنان در عرصه سیاسی اجتماعی بوشهر به مراتب از استان های پیشرفته تر بالاتر است. به عنوان مثال در تهیه و تدوین اکثر و شاید در همه رسانه های استان بوشهر زنان نقش کلیدی دارند، در شورای شهر بوشهر، گناوه، دیر و برازجان به زنان نقش مهمی را بر عهده دارند و گاها به ریاست شورا رسیده اند، آمار ورود دختران به دانشگاه ها در استان بوشهر اگر بیشتر از پسران نباشد، کمتر نیست. در حال حاضر مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر یک خانم است در حالی که در هیچ کدام از استان های تهران، اصفهان و شیراز هیچ خانمی به این سمت مدیرکلی گماشته نشده. ایشان در مقاله ای دیگر با عنوان "زنان؛ دیگری های فراموش شده" به صورت ضمنی تعریف سیمون دوبوار، فمینست فرانسوی را در مورد واژه "دیگری" بودن زن مورد تائید قرار می دهند. وی در این مقاله می خواهد این مساله را عنوان کند که در جامعه ما زن، جنس دوم است و مرد "اصل" و زن "عارضی بر این اصل" است. وی در همین مقاله و در جمله ای نه چندان محترمانه چنین عنوان می دارند که؛"زنان جنوب؛ شمع و چراغ هایی هستند که تنها در شب روشن می گردند و در روز سر در تاریکی دارند و به کارهای روزمره جامعه مرد سالار و سنت زده می پردازند ". به نظر من خانم امیری دشتی در نوشته هایشان باید دو مساله را مورد توجه قرار دهند، اول اینکه یکسره و مطلقا به تخطئه سنت ها و مذهب نپردازند،چه آنکه این کار به تخصص، مطالعه و بررسی زیادی نیاز دارد و گاها با سوء برداشت مواجهه می شود، از سوی دیگر نادیده انگاشتن سنن بومی بوشهری که عمده آنها ریشه ای مذهبی و اخلاقی دارند موجب ایجاد خسران در بخش های مختلفی در جامعه می شود. ثانیا اگر فکر می کنند که حضور اجتماعی زنان کمرنگ است، راهکاری بومی ارائه دهند نه اینکه از نسخه گیدنز و اندی بنت و دوبوار استفاده کنند که برای جامعه غرب و یا غربی کردن جوامع شرقی نوشته شد ه است . یادداشت: الله کرم مشتاقی
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناصرون]
[مشاهده در: www.naseron.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها