واضح آرشیو وب فارسی:دانا: احادیث این بخش به دلیل آن که اعتقادی شمرده می شوند، از نظر سند ارزیابی شده و احادیثی که از اعتبار کافی برخوردار نبوده اند، تنها به عنوان موید در کنار احادیث معتبر قرار گرفته اند.به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از صاحب نیوز ، با سعی و تلاش بی وقفه کارشناسان بخش نرم افزار موبایل مرکز تحقیقات رایانه ای حوزه علمیه اصفهان این بار نرم افزار موبایل دانشنامه امام حسین(علیه السلام) به منظور افزایش سطح معرفت و استفاده کاربران محترم در مورد امام حسین(علیه السلام) تولید شد. در بخشی از این نرم افزار آداب زیارت بیان شده است و در قسمتی دیگر متن کتاب دانشنامه امام حسین(علیه السلام) در اختیار کاربران قرار داده شده است. توضیح مختصر درباره مجموعه چهاده جلدی دانشنامه امام حسین(علیه السلام) مولفان و نویسندگان این اثر طی ۱۰ سال کار پژوهشی، تمامی منابع تاریخی و حدیثی در این زمینه را بررسی کرده و مناسب ترین متون را برگزیده اند. گزینش و عرضه این متن ها، با توجه به قواعد معمول در فقه الحدیث و نقد متون تاریخی صورت گرفته است و در مقام رد و اثبات نقل قول ها و آرای مورخان، از تناظر و تعاضد مضمونی متن ها و اعتبار و کهن بودن منابع و نیز سنجش با عقل سنت و مسلمات تاریخی استفاده شده است. بر همین اساس، نکته های سودمند در جایگاه خودشان و مرتبط با فصل ها و متون قرار گرفته اند تا خواننده به تحلیلی جامع، همه سویه و مستند دست یابد. هدف از بازگویی بیشتر این بیان ها، پاسخگویی شبهات و نمایاندن تحریفات بوده است. «دانش نامه امام حسین(علیه السلام) » از پانزده بخش و ۱۳۸ فصل تشکیل شده است. بخش نخست به زندگی خانوادگی سیدالشهدا(علیه السلام) می پردازد. به موضوعاتی نظیر تولد، نام گذاری، ویژگی های ظاهری، پرورش، ازدواج و شمار فرزندان ایشان در شش فصل و… فضیلت ها و ویژگی های امام حسین(علیه السلام) موضوع بخش دوم است که نخست به ملاک انتخاب گزارش های مربوط به فضایل امام حسین(علیه السلام) و مهم ترین کمالات مشترک میان امامان(ع) و بارزترین ویژگی های سیدالشهدا(علیه السلام) اشاره می کند و سپس به تفصیل، فضایل مشترک میان ایشان و سایر اهل بیت(ع)، مکارم اخلاق، ویژگی های عبادی و شماری از کرامات ایشان را در شش فصل ارایه می کند. در ابتدای بخش سوم، امامت به عنوان منصبی الهی در ادامه منصب نبوت شمرده شده و سپس دلایل امامت امام حسین(علیه السلام) و فرزندانش گزارش می شود که با رهنمودهای خداوند و روایاتی از پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) و سایر امامان(علیهم السلام) درباره امامت سالار شهیدان(علیه السلام) و استمرار امامت در نسل ایشان همراه شده است. احادیث این بخش به دلیل آن که اعتقادی شمرده می شوند، از نظر سند ارزیابی شده و احادیثی که از اعتبار کافی برخوردار نبوده اند، تنها به عنوان موید در کنار احادیث معتبر قرار گرفته اند. بررسی زندگی امام حسین(علیه السلام) پس از پیامبر(ص) تا شهادت پدرشان همراه تحلیلی از زندگی ایشان در این دوران یعنی از هفت تا ۴۰ سالگی، موضوع فصل چهارم است. نکات قابل توجه از زندگی ایشان در این مقطع از تاریخ اسلام، از دیگر مطالب این فصل به شمار می آیند. بخش پنجم این اثر با عنوان «امام حسین(علیه السلام) پس از شهادت پدر تا قیام عاشورا» به تبیین این مقطع از تاریخ زندگی امام حسین(علیه السلام) (۴۰ ـ ۶۱ ق) که بخشی از آن مقارن با امامت برادرشان امام حسن(علیه السلام) بود، می پردازد و در این راستا سه موضوع مهم «رفتارشناسی امام(علیه السلام) در دوران امامت برادر»، «موضع گیری های ایشان در برابر حکومت معاویه» و «ولایت عهدی یزید» بررسی می شوند. در آغاز بخش ششم که به موضوع خبر دادن پیشاپیش از شهادت امام حسین(علیه السلام)می پردازد، به قطعیت صدور روایات پیشگویی شهادت امام حسین (ع) اشاره شده و توضیح داده می شود که مقدر بودن شهادت ایشان و پیشگویی آن، منافاتی با اراده و اختیار انسان ندارد. این پیشگویی ها در چهار فصل گزارش شده اند. خروج امام حسین(علیه السلام) از مدینه تا رسیدن به کربلا همراه تحلیلی به نسبت جامع درباره علل قیام امام موضوع بخش هفتم است که بررسی مسایل مهمی نظیر امتناع امام(علیه السلام) از بیعت با یزید، فعالیت های ایشان در مکه، اعزام مسلم به عنوان نماینده خود به کوفه، پیشنهادهای مختلف به امام (علیه السلام) مبنی بر نرفتن به کوفه و حرکت امام (علیه السلام) به سوی کربلا، گزارش شده اند. رسیدن امام حسین(علیه السلام) به کربلا تا شهادت ایشان، موضوعی است که در بخش هشتم بررسی می شود و به متون مربوط به حادثه جانگداز عاشورا از آغاز ورود امام حسین(ع) به کربلا تا شهادت یاران، فرزندان، برادران، فرزندان برادر، فرزندان خواهر، فرزندان عمو و سرانجام شهادت خود ایشان می پردازد. بخش نهم، بازگو کننده وقایع پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) است، حوادثی که در کربلا به وقوع پیوست و در منابع معتبر گزارش شده است. این بخش وقایعی نظیر چگونگی دفن شهدا، سرنوشت سرهای مقدس شهدا و کراماتی که از سر مقدس سیدالشهدا(علیه السلام) دیده شد، چگونگی حرکت خاندان اباعبدالله (علیه السلام) از کربلا به کوفه و از کوفه تا شام و بازگشت آنها از شام به مدینه را دربر می گیرد. بخش دهم بیان گر بازتاب شهادت امام حسین(علیه السلام) و فرجام کسانی است که در کشتن ایشان و یارانشان نقش داشتند، در آغاز این بخش، تحلیلی درباره بازتاب های اجتماعی و آثار تکوینی واقعه عاشورا و نیز چهار جنبشی که تحت تأثیر مستقیم و غیرمستقیم امواج سیاسی و اجتماعی این واقعه تا ۱۰سال پس از آن پدید آمد، ارایه می شود. سپس متن گزارش های مربوط به بازتاب شهادت سیدالشهدا و یارانش در میان شخصیت های برجسته آن روز جهان اسلام، در میان جنایتکاران و خانواده های آنها، در جامعه عراق و حجاز و حتی در میان غیرمسلمانان، در پنج فصل مطرح می شود. فصل ششم این بخش نیز به تبیین سرنوشت شوم کسانی که در این حادثه نقش داشتند و نیز مردمی که از یاری کردن امام (علیه السلام) سرباز زدند، می پردازد. عزاداری و گریه برای امام حسین(علیه السلام) نیز موضوع یکی از بخش های این دانشنامه قرار گرفته است. این بخش با تحلیلی بسیار مهم از فلسفه عزاداری، ویژگی های مجالس عزاداری هد فمند و آسیب شناسی عزاداری برای امام حسین(علیه السلام) آغاز می شود و سپس به مباحثی نظیر توصیه به عزداری سیدالشهدا(ع)، نخستین عزاداران، سیر تاریخی عزاداری حسینی، آداب عزاداری در روز عاشورا، تشویق به گریستن و اظهار حزن برای امام حسین(علیه السلام)، گریه پیامبران و اهل بیت(علیه السلام) و موجودات عالم بر امام حسین(علیه السلام) در چهار فصل می پردازد. بخش دوازدهم نمونه مرثیه هایی که در سوگ امام حسین(علیه السلام) و یارانش سروده شده اند را با دسته بندی محتوایی اشعاری که در طول چهارده قرن در رثای سیدالشهدا(ع) و یارانش سروده شده اند، بررسی می کند و با ارایه مقاله ای تحلیلی، تحولات شعر عاشورایی و فراز و فرود آن را واکاوی می کند و در ادامه نمونه شعرهایی را که در این باره سروده شده اند، به ترتیب تاریخی در هفت فصل گزارش می دهد. «زیارت امام حسین(علیه السلام)» موضوع بخش سیزدهم است. این بخش نکات قابل توجهی درباره واژه شناسی «زیارت»، ریشه یابی آن در فطرت، زیارت زندگان و مردگان از نگاه اسلام، تشویق احادیث اسلامی به زیارت قبور پیامبر خدا(ص) و اهل بیت(علیه السلام)، فضیلت زیارت امام حسین(علیه السلام) و مهم ترین آداب و آسیب شناسی را بازگو می کند و در ادامه احادیث مرتبط با فضایل زیارت قبر سیدالشهدا(علیه السلام) و آثار و برکات آن، هشدار نسبت به ترک آن، حضور فرشتگان و ارواح انبیا و اولیای الهی در مزار ایشان، آداب زیارت و زیارت نامه های مختلف و نایب گرفتن برای زیارت ایشان در شانزده فصل بیان می کند. بخش چهاردهم به توصیف مزار امام حسین(علیه السلام) می پردازد و به همین منظور پس از تبیین تاریخچه حرم حسینی، احادیثی درباره فضیلت مزار امام حسین(علیه السلام) و برکات تربت مزار ایشان را در سه فصل گزارش می کند. عنوان بخش پایانی «حکمت های رسیده از امام حسین(علیه السلام)» است که پس از تبیین موضوع و تفسیر معنای «حکمت» در لغت و در قرآن و حدیث، ارایه کننده حکمت های منثور و منظومِ نقل شده یا منسوب به ایشان، در زمینه های معرفتی، سیاسی، عبادی، اخلاقی عملی، در پنجاه و پنج فصل است. مجموعه چهارده جلدی «دانشنامه امام حسین(علیه السلام)» به کوشش محمد محمدی ری شهری و با همکاری سیدمحمود طباطبایی نژاد و سید روح الله سید طبایی با ترجمه عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی و محمد مرادی از سوی موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث به دو زبان عربی و فارسی منتشر شده است.
پنجشنبه ، ۱۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]