واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: در این پایتخت شلوغ و پرترافیک اینکه خانواده ای عزم خود را جزم کند و تصمیم به تماشای فیلمی بگیرد نیازمند جدیت و انگیزه ای قوی است. الان بیشتر مخاطبان سینما را جوان ها تشکیل می دهند که اوقات فراغت بیشتری دارند. وقتی درباره کمتر سینما رفتن مردم صحبت می کنیم باید مشکلات اقتصادی را هم در نظر داشته باشیم. برای یک خانواده 4نفره سینما رفتن هزینه ای را درپی دارد که شاید برای یک سرپرست خانوار که کارگر یا یک کارمند ساده است پرداخت چنین هزینه ای دشوار باشد. از سوی دیگر ما هنوز در زمینه اطلاع رسانی و تبلیغات فیلم ها ضعیف عمل می کنیم. در سال، چند فیلم معدود اکران می شوند که با پشتوانه تبلیغاتی قوی به میدان می آیند. این فیلم ها از امکاناتی برای اطلاع رسانی بهره مند هستند که قابل قیاس با بقیه فیلم ها نیست. گاهی وقت ها فیلم ها در رقابتی نابرابر روی پرده می روند و تمام توجه ها معطوف به آثاری خاص می شود. ما در این سال ها فیلم های ارزشمندی داشته ایم که کسی از آمدن و رفتنشان باخبر نشده است. بسیاری از این آثار جزو تولیدات مستقل سینمای ایران بوده اند؛ آثاری که برخی از آنها با خون دل و سختی بسیار ساخته شده اند و تصورات سنتی و اغلب غلط عده ای، مانع از اکران گسترده شان شده. بارها پیش آمده که دوستی یا آشنایی فیلمی را که من نیز در آن حضور داشته ام پس از آمدن به شبکه نمایش خانگی دیده و پس از تعریف از آن گفته این فیلم را برای شبکه نمایش خانگی ساخته بودید؟ وقتی پاسخ داده ام که این فیلم پارسال یا چند ماه پیش روی پرده بوده با تعجب طرف مقابلم مواجه شده ام. ما در کشورمان بسیاری از علاقه مندان بالقوه سینمای مستقل و فرهنگی داریم که اگر بدانند فیلم خوبی روی پرده آمده تماشایش را از دست نمی دهند. خیلی ها هم هستند که با سینمای ایران قهر کرده اند و خیلی کم پا به سالن های سینما می گذارند. خوشبختانه گروه هنر و تجربه راه اندازی شده تا تولیدات سینمای مستقل هم امکانی برای اکران بیابند. هرچند فیلم های این گروه هم گاهی مهجور واقع می شوند؛ هم تعداد سانس ها کم است و هم گاهی جابه جایی هایی در نوبت نمایش فیلم ها صورت می گیرد که مخاطب را گیج می کند. گفته می شود سینمای ایران در مواردی، با زندگی ایرانی نسبتی برقرار نمی کند به این معنا که فیلم ها تصویری را به نمایش می گذارند که با واقعیت های عینی فاصله زیادی دارد. این را به عنوان ایراد می توان پذیرفت منتها باید به آسیب شناسی درست موضوع هم پرداخت به خصوص اینکه یکی از دلایل کم شدن مخاطبان سینما همین فاصله گرفتن از واقعیت های ملموس اجتماعی است. طبیعی است که سینما نمی تواند عین زندگی باشد و تنها از فیلم مستند می توان چنین انتظاری داشت. در فیلم سینمایی داستانی، باید به درام هم اهمیت داد و فیلمی می تواند در حوزه سینمای اجتماعی به موفقیت برسد که بتواند به درستی واقعیت های زندگی را دراماتیک کند. ضمن اینکه سینما طیف های متنوع و رنگارنگی را نمایندگی می کند و الزاما همه فیلم ها نباید واقع گرا باشند. اساسا یکی از مشکلات سینمای ما را باید در نبود تنوع ژانر جست وجو کرد. من شخصا به سینمای واقع گرای اجتماعی علاقه مندم ولی خیلی ها هستند که گونه های متفاوتی را می پسندند. باید به همه سلیقه ها احترام گذاشت و برایشان فیلم ساخت. باید در کنار سینمای جریان اصلی که در همه جای دنیا بیشترین سالن ها را در اختیار می گیرد، امکانی فراهم کرد که سینمای مستقل نیز امکان دیده شدن بیابد؛ سینمایی که برخلاف تصور موجود، علاقه مندان بسیاری دارد. بازیگر سینما و تلویزیون
سه شنبه ، ۱۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]