تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837171520
انتقاد شدید فرشاد مومنی از یادداشت مسعود نیلی
واضح آرشیو وب فارسی:خلیج فارس: خلیج فارس: یادداشت اخیر مسعود نیلی، مشاور اقتصادی رئیس جمهور، که توسط برخی رسانه ها به واکنش رسمی او به بسته شش ماهه اقتصادی دولت تعبیر شد، انتقاداتی را به دنبال داشت. اولین جرقه این انتقادات در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی زده شد. در این دانشکده قرار بود دو اقتصاددان یعنی عباس شاکری، رئیس و فرشاد مؤمنی از استادان این دانشکده درباره «سیاست های نرخ ارز و توسعه ملی» صحبت کنند، اما انتشار یادداشت نیلی که گریزی هم به معنای نهاد و نهادگرایی زده بود، مورد انتقاد فرشاد مؤمنی قرار گرفت به طوری که او در این نشست گفت آنچه درباره ارز لازم بود گفته شود، آقای دکتر شاکری بیان کردند و حالا ضروری است نکاتی درباره یادداشت مشاور اقتصادی رئیس جمهور بیان شود. این گونه بود که فرشاد مؤمنی محور سخنان خود را به طورکامل از ارز و سیاست های ارزی به نقد نظرات نیلی تغییر داد. متن سخنرانی این دو اقتصاددان را در ادامه بخوانید. دولت را به توجه به بدیهیات اقتصادی دعوت می کنیم فرشاد مؤمنی، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی امروزه ایران شرایط ویژه ای را در حوزه اقتصاد تجربه می کند. ازیک سو شاهد این هستیم که مرتبا فهرست جدیدی به مسائل اقتصادی کشور افزوده می شود و ازدیگرسو نیز متأسفانه سطوحی از واکنش های منفعلانه و غیرمبتنی بر برنامه را از سوی دولت مشاهده می کنیم. با کمال تأسف، رویه ای که تاکنون مشاهده کرده ایم این بوده که وقتی همه تیرها کم وبیش به سنگ می خورد، ذهن نظام تصمیم گیری و تخصیص منابع کشور به طرز غیرمتعارفی به سمت راه حل های بیش از حد سطحی و ساده کشیده می شود. فکر می کنند از طریق بازتولید تجربه های مکرر آزمون شده در کادر سیاست های کوته نگرانه، می توان مسائل اقتصادی کشور را به پیش برد. نامه نویسی برخی از وزرای کابینه دولت، سخنرانی رئیس جمهوری و نیز گزارش مشاور اقتصادی رئیس جمهوری از نتایج پژوهش های انجام شده در زیرمجموعه صنعت خودرو، از نمادهای جدی این مسئله، به ویژه در یکی دو ماه اخیر است که گرچه در ظاهر تفاوت هایی با هم دارند اما مضمون اصلی همه آنها این است که گویی عموما در این زمینه با یکدیگر متفق القول هستند که راه حل اصولی مسائل اقتصاد ایران، از مسیر تولیدمحوری و مسیر عدالت اجتماعی نمی گذرد. ما دولت را به توجه به بدیهیات اولیه دعوت می کنیم. این واقعا مایه تأسف است که خود را ناگزیر به چنین توصیه ای ببینیم اما واقعیت این است که باید این موضوع بدیهی اولیه را به دولت گوشزد کنیم که برنامه های کوتاه مدت به شیوه های بسیار سطحی، اگر هم راستا با ملاحظات بلندمدت نباشد، هم محکوم به شکست است و هم هزینه های غیرعادی برای کشور به وجود می آورد. این همه روی رشد به غایت بی کیفیت سال ٩٣ تبلیغ شد اما حالا این ترس و اضطراب، همه وجود دولت را فراگرفته که این رشد حتی برای یک سال هم پایدار نمی ماند. اثر عملی برای دولت این شده که اوایل می گفتند ما سه ماهه و چندماهه اوضاع را بسامان می کنیم، حال برای تحقق وعده ها می گویند که تا سال ٩٧ نمی توانیم انتظار بهبودی داشته باشیم؛ درحالی که اگر مقداری رویشان را به واقعیت کنند و به جای اینکه این همه دغدغه منافع سوداگران و تاجران پول و واردکننده ها و خام فروش ها و رانت جویان را داشته باشند، یک بار و برای یک دوره مقطعی چندماهه، منافع عامه مردم و تولیدکنندگان را محور قرار دهند، می بینند که هم رشد با کیفیت اتفاق می افتد و هم دیگر نیاز نیست که وعده بهبود اوضاع را به سمت دوره ای پرت کنند که اصلا معلوم نیست این افراد مسئولیتی دارند یا نه. مشاور اقتصادی رئیس جمهور مطلبی به دست انتشار سپرده اند که از نظر کیفیت و اعتبار کارشناسی واقعا فاجعه آمیز است؛ می گویند تحریک تقاضا برای خارجی ها را از طریق واردکردن شوک به نرخ ارز در اولویت قرار دهیم! مگر ما در همین سه ، چهار سال اخیر شوک های کمی را تجربه کرده ایم. کدام یک از شوک های قیمتی، منشأ افزایش صادرات یا بهبود کیفیت زندگی مردم یا ارتقای کیفیت رشد در اقتصاد ما بوده است؟ وقتی ماجرای توافق به وضعیت قابل اعتمادی رسید، گفتم الان بهترین موقعیت برای آن است که دولت اشتباهات راهبردی و فاحشی را که در سند لایحه بودجه سال ٩٤ مرتکب شده بود از کانال مجلس اصلاح کند. اگر واقعا بر این باور هستید که باید تدابیر ویژه برای نیمه دوم سال جاری داشته باشید چه اشکالی داشت که بعد از مشخص شدن توافق از کانال مجلس اقدام می کردید؟ اگر این بسته ها را به شکلی سنجیده و اصولی به لایحه تبدیل می کردید و از کانال مجلس هم عبور می دادید، هم این دو، سه ماهه اخیر را از دست نداده بودید و هم الان شاهد اجرای چیزی بودیم که به صلاح کشور بود و ازنظر بنیه نیز سطح بالاتری داشت. مطلب مشاور اقتصادی رئیس جمهور و تعریفی را که در این مطلب از نهاد شده است نگاه کنید؛ واقعا این سطح بی اعتباری از نظر مبانی و اصول، توسط یک کارشناس اقتصادی را من کمتر در سال های اخیر دیده ام و من اینها را حمل بر این می کنم که به دلیل دستپاچگی فرصت نکرده اند متن خود را یک بار دیگر بخوانند تا به انتشار متونی، با این سطح کیفیت، تن ندهند. بسیار مایه شگفتی است که مسئولانی که آن همه به طور صحیح و درست، رویه های غلط دولت قبلی را نقد می کردند حالا حاضر نیستند به هیچ چیزی دست زده شود. ما در سطح نظری می گوییم با تقدم امر دولت روبه رو هستیم. اگر دولت می خواهد مردم کمربندها را سفت کنند، اول باید در رفتارهای مالی خود این خواسته را منعکس کند؛ اما می بینید که مطلقا این در دستور کار قرار نمی گیرد. مسئله فقر گسترده و فروپاشی طبقه متوسط درآمدی از نظر این متونی که می بینیم، هیچ اختلالی در عملکرد اقتصاد ایران ایجاد نکرده و نخواهد کرد و بنابراین اصلا در اولویت نیست و حتی درباره آن حرف هم زده نمی شود. فساد گسترده و سیستمی شده، از نظر آنها هیچ نقشی در عملکرد اقتصادی ایران ندارد و بنابراین هیچ تدبیری برای آن نباید اندیشیده شود. همچنین از نظر این متون منتشرشده، وضعیت فاجعه آمیز شیوه عمل بانک مرکزی در حیطه مسئولیت های نظارتی خود و نقش بانک های خصوصی در دامن زدن به تب سوداگری و رشد دلالی و زیر فشار گذاشتن تولیدکنندگان، هیچ اختلالی در اقتصاد ایران ایجاد نمی کند و می بینید که همه اینها از دل این بینش بیرون می آید که مسائل غیرمولدها به مسائل تولیدکنندگان و عامه مردم تقدم دارد. همچنین رویکرد انتشار گاه وبیگاه بسته ها و تکرار این حرف ها، مضمون برنامه گریزانه آن را به نمایش می گذارد. در این شرایط مفهوم برنامه ریزی به معنای دقیق آن به کلی نادیده گرفته می شود. رکود را به طرز غیرمتعارفی عمق بخشیده اند تا جایی که باعث شده است، حتی اعمال سیاست های تورم زا نیز آثار تورمی انتظاری را نداشته باشد؛ اما بازهم حاضر نیستند به این عمق غیرعادی رکود اعتراف کنند و متأسفانه صحبت هایی می کنند که به هیچ وجه پایه و اعتبار کارشناسی ندارد و کاملا یک سویه است. آقای رئیس جمهور به یک مشاور صنعتی امین و صاحب صلاحیت نیاز دارد. باید مشفقانه به آنها گفت هیچ دولتی در ایران از طریق برنامه گریزی، خیری برای کشور و نفعی برای حیثیت خود ایجاد نکرده است؛ بنابراین این رویه غیربرنامه ای باید حتما تغییر کند. مسئله اساسی این است که ٢٥ سال تمام با نوسانات کوچک و بزرگ، رویه دست کاری قیمت های کلیدی تجربه شده است و کارنامه آن را می توان در تحولات ساختار اشتغال ایران دید. ببینید چگونه بی سابقه ترین سطح صنعت زدایی در تاریخ صدساله اخیر ایران در فاصله سال های ٨٥ تا ٩٠ اتفاق افتاده و بی سابقه ترین سطح جهش در مشاغل انگلی هم دقیقا در همین دوره روی داده است. تا کجا باید این روند بی پایان آزمون و خطاهای بی فرجام را استمرار بخشیم؟ من اینجا صمیمانه هم از آن وزرا و هم از مشاور اقتصادی رئیس جمهور دعوت می کنم، بیایند درباره متونی که منتشر کرده اند با ما مناظره کنند تا ببینیم این تعریفی که از نهاد داده می شود و این طبقه بندی های غیرمتعارف و واقعا کم بنیه ای که از نهادها داده می شود، درست است یا خیر! بگذارید آبروی نهاد سر جای خود باقی بماند. نکته آخر هم اینکه، برآورد این است که ظرفیت های دانایی موجود در ایران در کادری که منافع تولیدکننده ها و عامه مردم را در اولویت قرار بدهند، بسیار فراتر از سطح پیچیدگی مسائل موجود اقتصاد ایران است و بنابراین باید آقای رئیس جمهور، که متأسفانه بر بینشِ ٢٥ سال آزموده رفوزه شده، تکیه کرده اند، از این یک سویه نگری دست بردارند و به یک اصلاح بینش جدی در کادر نظام سیاست گذاری اقتصادی کشور، هم در سطح مجریان و هم در سطح مشاوران دست بزنند، در غیراین صورت مانند آنچه در ١٠ سال گذشته مشاهده کردیم، زمان و منابع را از دست می دهیم، بی آنکه دستاورد خاصی را مشاهده کنیم. شوک درمانی در اقتصاد ایران راه به جایی نمی برد عباس شاکری، عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی شرایط فعلی، موقعیت خطیری است و فرصت هایی هم که پیش روی دولت قرار دارد، حساس اند؛ گرچه همه باید تلاش کنیم این فرصت ها هدر نروند و از آنها خوب استفاده شود، امامتأسفانه اظهارنظرها و تحلیل هایی که از سوی دولتمردان ارائه می شود، حاکی از این است که واقعیت های موجود در اقتصاد کشور، خوب و درست تحلیل نمی شوند. گویی یک چارچوب تحلیلی انتزاعی برای خود ساخته ایم و سعی می کنیم در همین چارچوب، به توجیه واقعیت ها و سیاست های اقتصادی بپردازیم و این، قدری نگران کننده است؛ چراکه رکود خاصی بر اقتصاد کشور حاکم است. یکی از تحلیل ها این است که می گویند مردم با وجود اینکه پول دارند، اما خرید را به تأخیر می اندازند؛ چراکه منتظر هستند شرایط بهتر شود. یا حتی مثل دولت قبل استناد می کنند که آمار مسافرت های عید سعید فطر، فلان قدر بوده است؛ بنابراین مردم وضع شان خوب است، چون اگر وضع شان خوب نبود، این اندازه مسافرت نمی رفتند! زمانی تحلیل می شد ما دچار رکود شده ایم؛ اما طبیعتا اقتصاد هم رونق دارد، هم رکود و با گذشت زمان، نیروهای خود اصلاح، ما را از رکود خارج می کنند و دوباره رونق فراگیر می شود! از این تحلیل ها که بگذریم، به هرحال ما در ایران یک نظام بانکی خصوصی و دولتی داریم که در دهه گذشته عملکرد مناسبی نداشته است، بحث فساد و رانت موجود در اقتصاد نیز یک واقعیت است، بحث کیفیت هم مقوله دیگری است. بحث هنجارگزیری و قانون گریزی و زشت کاری در فعالیت های اقتصادی نیز مقوله های ناپسند دیگری هستند و اینها مشتی نمونه خروار است. من قصد سیاه نمایی ندارم؛ اینها وجود دارند، هرچند ما همیشه امیدوار هستیم با اصلاح رویه های گذشته، وضعیت بهتر شود. متأسفانه همه مسائلی که گفته شد در اقتصاد وجود دارد. حتی امروزه به راحتی کالاهای تقلبی تولید می شود. بنا بر قواعد علم اقتصاد، در اقتصاد بین الملل، اگر جمع کشش تقاضای واردات یک کشور و تقاضای خارجی ها برای صادرات آن کشور بزرگ تر از یک باشد، معمولا آن کشور کارهایی می کند که صادرات بیشتر شود و درست هم هست. برخی از دوستان نیز مرتب می گویند ما باید نرخ ارز را افزایش دهیم تا صادرات تقویت شود و افزایش پیدا کند. این به لحاظ نظری درست است، اما در کدام بستر؟ در کدام اقتصاد؟ و با کدام شرایط؟ به هرحال این مسئله در کشور ما جواب نمی دهد و باید به دنبال چرایی آن بود. منبع: شرق
سه شنبه ، ۱۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خلیج فارس]
[مشاهده در: www.pgnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها