محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826954698
تاکتیک های جدید مدیران متهم قبلی نفت در دوره جدید/ دلالی و اعطای انحصار نفتی، بدور از چشم مردم و کارشناسان
واضح آرشیو وب فارسی:آی پرس: لابی مذکور اخیرا در روزهای پایانی مهر ۹۴، کنگره راهبردی نفت و نیرو را با حضور زنگنه و مجموعه بزرگی از دلالان و پیمانکاران خارجی حوزه انرژی برگزار کرد که در فهرست سخنرانان می توان به نام «فریدون فشارکی» مشاور سابق رژیم پهلوی، عضو هیأت مدیره تشکیلات «شورای ایرانیان آمریکایی»، عضو شورای روابط خارجی نیویورک و مشاور وزیر انرژی آمریکا اشاره کرد! به این ترتیب هر چند برخی ریزه خواران مطبوعاتی صنایع نفت و گاز کشور معتقدند «زنگنه لابی دلالان را شکست داده»، اما به نظر می رسد استراتژی قدیمی کماکان با جدیت در حال اجراستعلی هدایت: مهم ترین سیستم دلالی نفت و گاز کشور در دوره کارگزاران در قالب شرکت آتیه به عنوان واسطه خصوصی و غیررسمی میان دولت و شرکت های خارجی علاقه مند به حضور در بازار ایران شکل گرفت. حجم ارتباطات این مجموعه با دولتی ها به حدی بود که عمده شرکت های خارجی بدون جلب نظر آن قادر به ورود به بازار ایران نبودند. اکنون تیم مذکور که در قراردادهای نفت و گاز مشکل دار ایران اعم از«استات اویل»، «توتال»، «شل»، «کرسنت» و… نقش داشت به واسطه تلاش های دستگاه های اطلاعاتی کشورمان و رسانه ها در حد و اندازه یک «لابی بدنام» با ارتباطات دولتی در حوزه روابط خارجی باقی مانده است. خبر دستگیری «س.ن»، عضو کلیدی شبکه دلالی یاد شده نیز پس از چند ماه رسانه ای شده و حساسیت ویژه وزارت خارجه آمریکا را برانگیخته است. البته با توجه به افشاگری های سال های اخیر، این خبر بیش از آنکه برای مجموعه ضدامنیتی نایاک، وابسته به وزارت خارجه آمریکا در آستانه برگزاری «کنگره لیدرشیپ» هولناک باشد، می تواند برای عوامل کارگزارانی همچون «ب.ز» شماره ۲ و برخی از نفتی های دیگر و «م.ه» در اوین، بدشگونی به همراه بیاورد و البته اخمی مشدد نیز بر صورت بعضی مدیران اسبق امور خارجه به عنوان پدران ایرانی نایاک بنشاند. به گفته گروهی از عوامل مشهور و بدسابقه کارگزارانی نفت، دوره دلالی در حوزه نفت و گاز- احتمالا به واسطه ناامنی اطلاعاتی- گذشته است! برخی نیز زیاد شدن دست در بازار دلالی را در تغییر نوع بازی از «دلال محوری» به بازی بدون واسطه، موثر می دانند. روزنامه های زنجیره ای که از مسیرهای نفتی تغذیه می شوند در اعلام رسمی تغییر تاکتیک بازی نقشی کلیدی داشته اند. یکی نوشت: «نخستین اقدام مسؤولان وزارت نفت در دولت یازدهم، حذف «مافیاهای خارج از صنعت نفت» بود که در این صنعت رخنه کرده بودند، در واقع با آمدن آقای زنگنه کار دلال ها محدود شد». دیگری تیتر زد: «ارزیابی کارنامه دولت در حوزه انرژی؛ چگونه دست دلالان نفتی از نفت کشور کوتاه شد!» یک رسانه هم از قول کارشناسان حامی «صنعت نفت غیرملی» مدعی شد: «بخش خصوصی در فروش نفت دلالی می کند!» در حقیقت همان ها که پیش از این برای رتق و فتق امور اقتصادی در کنار دولت لابی های دلالی به اصطلاح خصوصی همچون آتیه، هورتون و… را پدید آورده بودند، امروز به واسطه خراب شدن بازی های بزرگی همچون قرارداد کرسنت و استات اویل و توتال؛ با افتخار به تخریب ساختار قبلی مشغولند. اهمیت این ماجرا زمانی معلوم می شود که با تاکتیک های جدید مدیران متهم قبلی در دوره جدید آشنا شویم. همراه باشید. نفت ملی یا دولتی؟ ۱-دکتر ابراهیم رزاقی، اقتصاددان و نویسنده کتاب «قراردادهای نفتی یا اسناد خیانت» معتقد است: «ملی شدن صنعت نفت به دولتی شدن این صنعت ختم شد و با کودتای ۲۸ مرداد، نفت ایران در اختیار کنسرسیوم غربی قرار گرفت که این کنسرسیوم با خود فرهنگی کاملا لیبرال را وارد صنعت نفت ایران کرد که تا به امروز نیز این فرهنگ سرمایه داری و لیبرال سرمایه داری در شالوده صنعت نفت باقی مانده است». بلافاصله پس از روی کار آمدن دولت یازدهم با دستورات پی در پی بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت، نام حدود ۱۰ شرکت بزرگ نفت و گاز ایران از لیست خصوصی سازی در قالب سیاست های اصل ۴۴ قانون اساسی خارج شد تا عملاً خصوصی سازی های نفتی در دولت تدبیر و امید به حالت تعلیق درآید. ۵/۱ سال پس از توقف بی سر و صدای خصوصی سازی توسط دولت، مجلس به دلیل انحلال شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت، به این موضوع واکنش نشان داد. بر همین اساس نمایندگان مجلس به خارج شدن شرکت های نفتی از لیست واگذاری ها اعتراض کردند و این موضوع پای زنگنه را به مجلس کشاند. اژدها وارد می شود! ۲- یک سال بعد از توقف اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی در وزارت نفت، «شرکت اندیشه ورزان انرژی و نیروی ایرانیان» با حضور مجموعه ای از مدیران ارشد دولتی فعال شد. این شرکت بنا بر مستندات رسمی، از مسیر «باشگاه نفت و نیرو» با شرکت های خارجی فعال در صنعت نفت و گاز وارد مذاکره می شود. اعضای هیأت امنای باشگاه یاد شده عبارتند از: محمدرضا نعمت زاده، بیژن زنگنه، محمد نهاوندیان، ابوالحسن خاموشی، مسعود نیلی و محمد ملاکی! همچنین در لیست اعضای علی البدل هیأت امنا و هیأت مدیره و شورایعالی باشگاه نیز مشهورترین اعضای لابی صنایع مهم و بنیادین کشور و مدیران دولتی شرکت های نفت و گاز به چشم می خورد! لابی مذکور اخیرا در روزهای پایانی مهر ۹۴، کنگره راهبردی نفت و نیرو را با حضور زنگنه و مجموعه بزرگی از دلالان و پیمانکاران خارجی حوزه انرژی برگزار کرد که در فهرست سخنرانان می توان به نام «فریدون فشارکی» مشاور سابق رژیم پهلوی، عضو هیأت مدیره تشکیلات «شورای ایرانیان آمریکایی»، عضو شورای روابط خارجی نیویورک و مشاور وزیر انرژی آمریکا اشاره کرد! به این ترتیب هر چند برخی ریزه خواران مطبوعاتی صنایع نفت و گاز کشور معتقدند «زنگنه لابی دلالان را شکست داده»، اما به نظر می رسد استراتژی قدیمی کماکان با جدیت در حال اجراست و در این میان تنها تاکتیک های واسطه گری بنا به افشای لابی قدیمی و هوشیاری منابع اطلاعاتی، تغییر کرده است. بیم آن می رود پس از به نام زنی بخش مهمی از صنایع و معادن و زیرساخت های سودآور کشور در دوره های گذشته به نام جمعی محدود از کارگزارانی ها به اسم خصوصی سازی، در دور جدید کل صنایع نفت و گاز کشور با بهره گیری از تاکتیک به روزرسانی شده، از شمول زیرمجموعه حاکمیت مردمی خارج شده و حتی تغییر دولت ها نیز منجر به خروج احتمالی توپ قدرت از دست مجموعه محدود و تمامیت طلب نشود. محرمانه های بسیار مهم ۳- شکل جدید قراردادهای وزارت نفت بناست در پایان آبان ماه رسما به شرکت های فعال در حوزه انرژی ارائه شود. سیر تهیه و تنظیم قرارداد جدید مشهور به IPC، به دور از دخالت کارشناسان و فعالان خصوصی حوزه نفت و گاز با قید «محرمانه» طی شده است و بنا بر برخی مفاد فاش شده، هیچ سهم معینی در ذیل قرارداد برای مشارکت شرکت های خصوصی داخلی با غول های خارجی در نظر گرفته نشده است! در عین حال کمیته تدوین الگوی جدید قراردادهای نفتی با تفسیری مغشوش از قانون نفت، الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران را بدون نیاز به تصویب مجلس اعلام کرده و به تعبیر برخی کارشناسان به واسطه واگذاری «تولید» به طرف خارجی، مالکیت مخازن و حوزه های نفت و گاز را از حاکمیت ملی خارج کرده است. حدس بزنید قرارداد مذکور را چه کسانی نوشته اند؟ سرطان انحصار! از زمان ملی شدن صنعت نفت و تصویب اولین اساسنامه شرکت ملی نفت در سال ۱۳۳۰ تاکنون، این شرکت به عنوان نهاد انحصاری تصدی گر در طرح های بالادست صنعت نفت و گاز شامل طرح های اکتشافی، توسعه ای و تولیدی حضور داشته است. آسیب شناسی عملکرد این شرکت نشان می دهد، انحصار در طول سالیان گذشته سبب شده تا این شرکت پیشرفت مطلوبی در حوزه های مدیریتی، فنی، تامین منابع مالی، برداشت صیانتی از میادین و ازدیاد برداشت نداشته باشد. شرکت ملی نفت ایران از لحاظ ساختاری شبیه هیچ یک از شرکت های برجسته بین المللی در حوزه نفت نیست. انحصار شرکت ملی نفت در کارفرمایی توسعه و تولید نفت و اخیرا واگذاری حق قانونی خود به طرف خارجی براساس تفسیر کارشناسان از متن قرارداد جدید، سبب شده است تمایل زیادی برای پیشرفت در حوزه های مدیریتی، تامین منابع، توسعه فناوری و ساخت داخل نداشته باشد. به این ترتیب همین میزان حضور محدود شرکت های بین المللی در پروژه های داخلی، تاکنون امکان رشد شرکت های داخلی را در کنار آنها فراهم نساخته است، زیرا شرکت ملی نفت ایران از یک سو به عنوان حاکمیت و از سوی دیگر به عنوان متصدی با این شرکت ها به عنوان پیمانکار خود قرارداد بسته است. با احتساب این موارد، نگرانی ها بابت به وقوع پیوستن پیش بینی انعقاد قراردادهای پراشکال و فسادانگیز در حوزه دلالی کلان، با حداقلی ترین بندها در حوزه تامین منابع ملی و بدون شک «محرمانه» در افق پسابرجامی صنایع نفت و گاز کشور، افزایش یافته است. آیا این بار نیز مجلس چشم بر کرسنت های احتمالی پیش رو و خسارات های میلیاردی و خصوصی سازی های حزبی حوزه های حاکمیتی و ملی خواهد بست؟
دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آی پرس]
[مشاهده در: www.ipress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها