واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۱ آبان ۱۳۹۴ - ۱۲:۴۶
خبرگزاری دانشجویان ایران - یادداشت روز رحیم یعقوبزاده - رییس مرکز گردشگری علمی فرهنگی دانشجویان ایران، مدرس دانشگاه علم و فرهنگ امروزه تعداد گردشگران بینالمللی به عدد یک میلیارد و 130 میلیون نفر رسیده که درآمد ارزی 1400 میلیارد دلار را برای کشورهای جهان به ارمغان آورده است. بر اساس پیشبینیهای سازمان جهانی گردشگری تا سال 2020 تعداد گردشگران بینالمللی به رقم 1.6 میلیارد نفر خواهد رسید و این یعنی ورود ارز به میزان تقریبی 2000 میلیارد دلار برای کشورهای مقصد. بر اساس پیشبینیهای به عمل آمده از سوی سازمان جهانی گردشگری ورود گردشگران بینالمللی تا سال 2030 نیز به 809 / 1 میلیارد نفر خواهد رسید. سهم اروپا از این تعداد گردشگر 41 درصد، آسیا 6 / 29 درصد، آمریکا 7 / 13 درصد، خاورمیانه 2 / 8 درصد و آفریقا 4 / 7 درصد خواهد بود. از سوی دیگر با توجه به بررسیهای انجامشده الگوی گردشگری در آینده، توأم با پراکندگی بیشتری خواهد بود و گردشگران به جای گروههای بزرگ، بیشتر در گروههای کوچکتر سفر خواهند کرد. حال اگر نظری بیفکنیم به کشورمان که از این خوان گسترده رو به فزونی چه بهرهای برده است و خواهد برد، درمییابیم که در خوشبینانهترین آمارها (برآوردها) ایران تنها موفق به جذب حداکثر 4 میلیون گردشگر بینالمللی در سال 2014 شده است (و درآمدی کمتر از 4 میلیارد دلار) و باز هم در برآوردی خوشبینانه که بر اساس توافق هستهای و موقعیت پساتحریم فراهم شده است، پیشبینی میشود که این رقم به 6 میلیون و به زعم برخی کارشناسان و به ویژه متولیان مربوط به 7 میلیون نفر تا پایان سال 2015 (حدود 5 میلیارد دلار درآمد ارزی) برسد. بر اساس گفته دبیرکل سازمان جهانی گردشگری، به طور قطع گردشگری، یک نیروی محرکه در توسعه جهانی است. گردشگری به انتقال ثروت از شمال به جنوب و از کشورهای صنعتی به کشورهای در حال توسعه کمک میکند. کشورهای صنعتی حدود یک چهارم درآمد و ورود گردشگر را به خود اختصاص میدهند. کشورهای در حال توسعه نیز در حال افزایش سهم خود از گردشگری بینالمللی هستند. در همسایگی ایران کشورهایی مانند امارات متحده عربی با محوریت دوبی اتکای خود را به درآمد نفتی در حد چشمگیری کاهش دادهاند و اقتصاد خود را بر پایههای خدمات و گردشگری قرار دادهاند. قطر و کویت نیز جای پای امارات متحده عربی گذاشتهاند و به دلیل وضعیت کشورهایی مانند ایران آنها نیز درصدد گسترش درآمدهای غیرنفتی خود از طریق فعالیتهای مالی، بانکی و گردشگری هستند. در مقایسه با ایران، برخی کشورها توانستهاند کارنامه موفقی را در این زمینه از خود به جای بگذارند. به طور مثال تنها در سال 2014 میلادی، حدود 14میلیون گردشگر خارجی از شهر دوبی در کشور امارات متحده عربی دیدار کردند. در هر سال بالغ بر 39.8 میلیون نفر گردشگر از ترکیه دیدن میکنند و به این ترتیب 30 میلیارد دلار درآمد عاید این کشور میشود. این در حالیست که ایران تنها کمتر از یک درصد سهم درآمد جهانی از صنعت گردشگری را به خود اختصاص داده است. شورای عالی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اهداف 20 ساله و نرخ رشد بخش میراث فرهنگی و گردشگری سهم ایران از بازار جهانی گردشگری در چشمانداز سال 1404، را 5 / 1 درصد تعداد گردشگران بینالمللی با حداقل 20 میلیون نفر و 2 درصد در آمد جهانی صنعت گردشگری با حداقل 25 میلیارد دلار به عنوان هدف تعیین کرده است. بر اساس مطالعات انجامشده درآمد حاصل از جذب یک گردشگر خارجی با فروش 15 بشکه نفت برابری میکند و اگر این صنعت در کشور توسعه پیدا کند و تعداد فراوانی گردشگر خارجی به ایران بیایند، درآمد حاصل از گردشگری میتواند جایگزین بخشهای قابل توجهی از درآمد فروش نفت شود. در خصوص اشتغالزایی این صنعت در داخل کشور تنها میتوان به این نکته اشاره کرد که در مقابل ورود 6 نفر گردشگر برای یک نفر در کشور ایجاد اشتغال میشود. ایران با وجود جاذبههای بسیار فراوان که آن را در فهرست 10 کشور تاریخی جهان و پنج کشور دارای بیشترین تنوع زیستی و جانوری قرار داده، اما متأسفانه هنوز نتوانسته است به جایگاه شایسته خود در صنعت گردشگری جهان دست پیدا کند. با توجه به موقعیت مناسب پساتحریم و اشتیاق گردشگران خارجی برای سفر به ایران، متولیان باید به راهکارهای عاجل بیندیشند. امکانات رفاهی و اقامتی یکی از مهمترین عواملی است که بر احساس رضایتمندی گردشگران از محیط تأثیر بسزایی بر جای میگذارد؛ اما واحدهای پذیرایی و اقامتی موجود اغلب از نظر کمی و کیفی در وضعیت مناسبی نیستند و نمیتوانند به طور شایسته میزبان گردشگران داخلی و خارجی باشند. متأسفانه در ایران بسیاری از امکانات ضروری مورد نیاز گردشگران وجود ندارد یا بسیار اندک است؛ مانند سرویسهای بهداشتی عمومی، رستورانهای مورد علاقه گردشگران، اماکن تبدیل ارز (درحال حاضر تعداد معدودی بانک یا صرافیهایی که در یک نقطه شهر جمع شدهاند اقدام به خرید و فروش برخی از ارزهای پرقدرت نظیر دلار، پوند و یورو میکنند)، فقدان پارکینگ اتومبیل، نبود اتومبیلهای کرایه، از جمله دیگر معضلات در این ارتباط است. یکی از مسائل و مشکلات در ارتباط با گردشگران مسئلهی قیمتها است. گوناگونی قیمتها و خدمات در نقاط مختلف ایران گردشگران را سردرگم میکند. گردشگری به عنوان یک صنعت نوین تا حد زیادی وابسته به وضعیت اقتصادی کشور و جهان است. در واقع اقتصاد کشورها یکی از عوامل تعیینکننده در سرمایهگذاری برای توسعه گردشگری است. گردشگری، یک بخش اقتصادی ترکیبی است و تحت نظر حوزههای مختلف مسوولیت قرار میگیرد. این پیچیدگی، هماهنگی بین موسسههای مختلف دولتی را دشوار میکند. از سوی دیگر به دلیل فعالیتهای رسانههای غربی تصویر نامناسبی از کشور ایران در ذهن مردم جهان نقش بسته است و این گونه تبلیغ شده که مردم ایران بیگانگان را دشمن خود میپندارند و در صدد از بین بردن آنها هستند و چنانچه کسی به ایران وارد شود مورد حمله و هجوم قرار میگیرند. تجربه نشان داده است با برگزاری سمینارها، اظهار نگرانیها و تنها با حرف و سخن نمیتوان به حل معضل گردشگری در کشورمان همت گذارد و «برابری درآمد صنعت گردشگری ایران با درآمد نفتی را تا 1404» وعده داد. بلکه برای بهرهگیری از این خوان گسترده و رو به گسترش نیازمند به اقدامات عملی، با نگاه به تجربه کشورهای موفق در این زمینه است. شناساندن توانمندیهای گردشگری و هتلداری ایران و نیز شناخت دقیق گردشگران و نیازها و خواستههای آنها نقش مهمی در موفقیت برنامهریزی و مدیریت گردشگری دارد و بدون شناخت بازار، هر طرح و برنامهای در این خصوص با شکست مواجه خواهد شد. اینک و پس از شرایط مناسب پساتحریم برای چندمین بار در 40 سال گذشته فرصتی دیگر بار فراهم شده است تا کشورمان از خوان گستردهی گردشگری بهرهمند شود و از مسئولان و متولیان انتظار میرود تا از فرصت پیشآمده نهایت استفاده را ببرند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]