تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 28 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):روزه دارى (در حكم) دهانى است كه جز به خير سخن نگويد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816407407




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

فضای مجازی وسقوط در«مقام مَگَسی»


واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: امروز فضای مجازی با بستن دریچه تعقّل و تدبّر و تفکّر به روی انسان ها، بیش تر مخاطبانش را به سوی غفلتکده هایی رهنمون می سازد که در آن، انسان، خدا را فراموش می کند.صراط: می گویند در مراکز لهو و لعب دنیای غرب، نه پنجره ای به بیرون باز است که طلوع و غروب خورشید را نشان دهد و نه ساعتی بر دیوار که کسی گذر زمان را دریابد؛ ساکنان این میکده ها و عشرتکده های دنیای نوین، در زمانی خارج از زمان ها و مکانی جدای از مکان ها، شهروندِ شهری هستند که «غفلت» وجه تشابه همه آنان است؛ غفلت از خدا، غفلت از خود، غفلت از جامعه و حتی غفلت از گذر زمان؛ آنان مشغول به چریدن در مرتعی مرگبار، چنان سرخوشند که آن جا را شکرستان عالَم می پندارند. فضای مجازی امروز، بیش از آن که دریچه ای به روی آگاهی و معرفت باشد، به غفلت خانه هایی می ماند که مخاطبان و کاربران خود را در زمانی غیر زمان ها و مکانی غیر مکان ها، چنان مست شکرستانی خیالی کرده است که نه طلوع و غروب خورشید را نظاره می کنند و نه متوجه گذران عمرند؛ مدهوش و مبهوت از واقعیت های مجازشده و مجازهای حقیقت نما، با این تفاوت که این غفلتکده مدرن تر و جذاب تر و گسترده تر از هر میکده ای، از کاربران خود چنان کارگرانی می سازد که در برابر بیگاریشان پول به صاحبکار می پردازند! و این صاحبِ غفلتکده نوین نه فقط زمانِ خواب و خوراکشان را مشخص بلکه به آنان چگونه اندیشیدن را می آموزد و «غفلت» و در غفلت ماندن را برایشان جهان بین و فلسفه خلقت معنا می کند! تعقّل در آفرینش، تدبّر در مراتب و مراحل وجودی انسان، تفکّر در آغاز و انجام هستی و پدیده های آن و تأمل و عبرت آموزی از سرگذشت و سرنوشت تمدن ها و انسان ها، تنها بخشی از آموز ه های قرآنی در نهی از «غفلت» و امر به «معروف» است، آن هم به انسانی که چنان بر قله کائنات تکیه زده که مدال پرافتخار «خلیفه الهی» را بر سینه خویش آویخته است که آن را با هیچ شیرینی حتی اُخروی معاوضه نمی کند، تا چه رسد به شکر و شکرستان کاذب! امروز فضای مجازی با بستن دریچه تعقّل و تدبّر و تفکّر به روی انسان ها، بیش تر مخاطبانش را به سوی غفلتکده هایی رهنمون می سازد که در آن، انسان، خدا را فراموش می کند و خداوند هم به سبب چنین فراموشی آنان را در شادمانی ظاهری و شکرستان دروغین رها می سازد، گویی بیش تر مخاطبان این فضا مصداق بارز این آیه کریمه اند: «فَلَمّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ ءٍ حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَه فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ»1 و چون آن چه به یاد ایشان آورده شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنان گشودیم، تا آن که به آن چه به ایشان داده شد، شادمان شدند (و غرق در شادخواری گشتند) در آن هنگام ناگهان آنان را (به عذاب) فرا گرفتیم پس آن گاه بود که نومید ماندند. پدیده فضای مجازی هرچه که باشد؛ امروز خواسته و ناخواسته به زندگی بشر پا نهاده است و برای اکثریت مخاطب خود به سان «غفلت کده» بی زمان و مکان، انسان را با «غفلت آفرینی» از مقام «معرفت» و صعود به سوی خلیفه الهی، در شکرستانی کاذب تا مقام مَگسی تنزّل داده است، چاره رهایی از این قفس نوین و این حیات مَگسی، تنها بازگشت به شناخت عنصر وجودی خود و رابطه آن با این پدیده نوظهور است تا مرز خود را تا «ویِل» غفلت و مقام مگسی نازل نکند و چه زیبا گفت حافظ که کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش وه که بس بی خبر از غلغل چندین جَرسی بال بگشا و صغیر از شجر طوبی زن حیف باشد چو تو مرغی که اسیر قفسی چه شکرهاست در این شهر که قانع شده اند شاهبازان طریقت به مقام مگسی لَمَعَ البَرقُ من الطّور و آنستُ بِهِ فَلُعَلّی لَکَ آتٍ بشهابٍ قَبَسٍ2 پی نوشت ها: 1. انعام، 44. 2. دیوان حافظ. فصلنامه فرهنگ پویا-29


دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: صراط نیوز]
[مشاهده در: www.seratnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن