تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834182500
شما دچار اختلال روانی هستید اگر...
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>روانشناسی>حدود ۲۳ درصد ایرانی ها اختلال روانی دارند. این آماری است که کمتر از یک سال قبل، نایب رئیس انجمن روانشناسان ایران اعلام کرد و گفت که این رقم، مطابق با آمار جهانی در کشورهای دیگر است و سیر پیشرفتی مشابه دارد.به گزارش شفا آنلاین ،اما اختلالات روانی که این جمعیت ۲۳ درصدی دچار آن هستند، طیف گسترده ای دارد؛ از افسردگی - که به سرماخوردگی روانی معروف است- گرفته تا شایع ترین بیماری قرن، یعنی اضطراب. با این حال در آن سوی طیف، اختلالات جدی تری هم هستند که نیاز به مداخلات دارویی، بستری شدن در بیمارستان ها یا مراقبت در آسایشگاه های روانی دارند؛ اختلالاتی که شاید نشانه هایشان را دیده باشید اما هشدار آنها به گوش تان نرسیده باشد. با این حساب، این سؤال پیش می آید که مشکلات روانی چه زمانی عادی و کم اهمیت هستند و چه زمانی خبر از یک اختلال جدی می دهند؟ چه وقت نزد روانشناس برویم؟ حدود ۲۳ درصد ایرانی ها اختلال روانی دارند. این آماری است که کمتر از یک سال قبل، نایب رئیس انجمن روانشناسان ایران اعلام کرد و گفت که این رقم، مطابق با آمار جهانی در کشورهای دیگر است و سیر پیشرفتی مشابه دارد. اما اختلالات روانی که این جمعیت ۲۳ درصدی دچار آن هستند، طیف گسترده ای دارد؛ از افسردگی- که به سرماخوردگی روانی معروف است- گرفته تا شایع ترین بیماری قرن، یعنی اضطراب. با این حال در آن سوی طیف، اختلالات جدی تری هم هستند که نیاز به مداخلات دارویی، بستری شدن در بیمارستان ها یا مراقبت در آسایشگاه های روانی دارند؛ اختلالاتی که شاید نشانه هایشان را دیده باشید اما هشدار آنها به گوش تان نرسیده باشد. با این حساب، این سؤال پیش می آید که مشکلات روانی چه زمانی عادی و کم اهمیت هستند و چه زمانی خبر از یک اختلال جدی می دهند؟ بیمار چه کسی است؟ اختلالات روانی 3دسته اند که در هر 3مورد، باید به متخصص مراجعه کرد: سایکوتیک: بیماری که در این دسته قرار می گیرد، وضع وخیم تری دارد؛ رفتار عجیب و غریب نشان می دهد، ممکن است به خود یا دیگران آسیب وارد کند و از همه مهم تر، درک دقیقی از خود، موقعیت زمانی و مکانی اش ندارد. چنین فردی ممکن است دچار توهم باشد، یعنی بگوید چیزهایی را می بیند و می شنود که دیگران از آن بی خبرند. ممکن است دچار هذیان باشد و جملات بی سروته و بی ربط بگوید، کلمات من درآوردی بی معنا بسازد یا به زبان عجیبی صحبت کند. ممکن است از درک موقعیت خود عاجز باشد و درباره خود بزرگنمایی غیرمنطقی کند یا رفتارهای خلاف عرف و عفت در جمع انجام دهد. اگر کسی از اطرافیان شما چنین علائمی را داشت، بهتر است خیلی سریع از یک روانپزشک برای او وقت بگیرید. ن ور وتیک: برخی اختلالات روانی هستند که فرد از آنها آگاه است و آزار می بیند، به حدی که ممکن است زندگی طبیعی روزمره اش مختل شود. نمونه این بیماری ها اضطراب، افسردگی، پرخاشگری، وسواس و فوبیا هستند که برای آنها علت زیستی شناخته شده ای وجود ندارد و برخلاف بیماری های سایکوتیک که در بالا به آن اشاره کردیم، هیچ ضایعه ای در مغز یا سلسله اعصابشان دیده نمی شود. اختلالات شخصیتی: اختلال شخصیتی در واقع یک الگوی بادوام و پایدار در زندگی فرد به حساب می آید، اما همین الگوها زندگی را برای شخص بیمار و دیگران دشوار می سازد. افراد دچار اختلال شخصیت ممکن است خودشیفته، بدبین، عجیب و غریب و ناسازگار، ضد اجتماعی و آسیب رسان، پرخاشگر و سختگیر، گوشه گیر و منزوی باشند که به دلیل این الگوهای رفتاری، ارتباطشان با خانواده و اجتماع سخت شود یا کنترل احساسات برایشان دشوار باشد. در این اختلالات هم فرد متوجه می شود یک جای کار می لنگد اما معمولا تا مجبور نباشد، سراغ درمان نخواهد رفت چون اغلب معتقد است ایراد از من نیست و من با شخصیتی که دارم، راحتم. به چه کسی مراجعه کنیم؟ خیلی ها مراجعه به روانپزشک را توصیه می کنند و خیلی ها مراجعه به روانشناس یا مشاور را. اما باید بدانید که مشکل شما دقیقا در کدام دسته است و به چه تخصصی نیاز دارد. روانشناسی و روانپزشکی، 2رشته کاملا مجزا هستند اما در عین حال مکمل یکدیگرند و معمولا برای مداخلات درمانی باید از هردوی آنها کمک گرفت. روانپزشک، فردی است که در رشته پزشکی تحصیل کرده، تخصص روانپزشکی دارد و بیماری های روانی را با دارو درمان می کند. او درصورت نیاز شما را به متخصص مغز و اعصاب، متخصص غدد یا سایر تخصص ها ارجاع خواهد داد. چون خیلی از اختلالات جسمانی مانند کم کاری یا پرکاری تیروئید، اختلالات هورمونی مربوط به غدد فوق کلیه، وضعیت های خاص بیماری های زنان و مردان، آسیب های مغزی و... همه می توانند علائمی شبیه به اختلالات روانپزشکی داشته باشند یا عوارض روانی ایجاد کنند. روانپزشک برای بیماری که نیاز داشته باشد، درمان های الکتریکی (مثل شوک)، بستری بیمارستانی و... تجویز می کند. در واقع کار روانپزشک بیشتر با افرادی است که برای درمان اختلال روانی شان نیازمند دارو هستند. روانشناس هم اگرچه در برخی موارد، مجاز به تجویز دارو است اما بیشتر بر جنبه های شناختی، رفتاری و تحلیلی درمان تأکید دارد. روانشناس وضعیت سلامت روانی شما را می سنجد، بیماری یا مشکل تان را تشخیص داده و به شما شیوه هایی برای مقابله با وضعیت نامساعد روانی را آموزش می دهد. شیوه هایی که روانشناسان به کار می بندند، مبتنی بر گفت وگو است یا تمرین های عملی برای مواجه شدن با وضعیت های خاص روانی پیشنهاد می کنند. مبنای کار آنها بیشتر شناخت درمانی (کار کردن روی عقاید، نحوه تفکر و باورهای افراد)، رفتار درمانی (کار کردن روی شیوه های عملکرد افراد)، خانواده درمانی (کار کردن روی شیوه های تعامل افراد در خانواده و اصول زندگی خانوادگی)، روان درمانی تحلیلی و... است. مشاوره هم به کار می آید به جز روانپزشکی و روانشناسی، مشاوره و راهنمایی هم یک رشته مرتبط اما متفاوت است که در مداخلات روانی نقش دارد. اما مشاور، به تشخیص و درمان اختلالات روانشناسی یا روانپزشکی ورود پیدا نمی کند و وظیفه اصلی اش کمک به افراد و خانواده هاست تا از بهداشت روانی بیشتر و رضایت بالاتری از زندگی برخوردار شوند. مشاور وقتی که شما درباره موضوعی راهنمایی می خواهید، نیاز به یادگیری مهارت های زندگی دارید، نیاز دارید کیفیت روابط خانوادگی تان را بهبود بخشید یا شغل و رشته مناسب شخصیت تان را پیدا کنید، به شما کمک خواهد کرد. مشاوره جنبه کاربردی دارد و از نظریات روانشناسی برای بالابردن کیفیت زندگی افراد کمک می گیرد. انتخاب شما چیست؟ انتخاب اینکه پیش کدامیک از این متخصص ها بروید، به وضعیت شما و مشکلی که در پی حل آن هستید بستگی دارد. اما به زبان ساده، می توان گفت که همه ما در زندگی نیاز به مشاوره گرفتن داریم. برخی افراد نیازمند مراجعه به روانشناس هستند و عده کمتری، نیازمند مداخلات دارویی. مثلا هر فردی قبل از ازدواج نیازمند مشاوره است (اگرچه برخی، این مشورت را به جای متخصصان امر، با اقوام یا دوستانشان انجام می دهند)، گاهی برای حل مشکلات روحی خود مثل افسردگی، اضطراب، وسواس، اختلالات شخصیتی، ترس و... به روانشناس نیاز دارند و اگر دچار اختلالات روانی جدی شوند که ممکن است برای فرد یا دیگران ایجاد خطر کند مثل اسکیزوفرنی، دوقطبی، وسواس های جدی، افسردگی حاد و... باید به روانپزشک مراجعه کنند.همشهری
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها