واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: هزینه های پیمانکاران ارتش آمریکا در مناطق مختلف دنیا که در برنامه های استراتژیک این کشور جایگاه ویژه ای یافته، نشان از تغییر در شیوه اندیشیدن رهبران این کشور است بنابراین پیامدهای مالی حضور نظامی در افغانستان برای واشنگتن تعیین کننده است.به گزارش دفتر منطقه ای خبرگزاری تسنیم به نقل از «فارین پالیسی»، در حالی که برخی از مقامات نظامی آمریکا با خروج نیروهای این کشور از افغانستان مخالف هستند اما به دلیل افزایش هزینه های بسیار برخی دیگر از مقامات آمریکایی به ویژه باراک اوباما بر خروج این نیروها تاکید دارند. «شان مکفی» استاد دانشگاه دفاع ملی آمریکا و نویسنده ی کتاب «مزدور مدرن، ارتش های خصوصی و اهمیت آن ها برای نظم جهانی» در مورد پیامدهای مالی حضور نظامی در یک کشور می گوید که هزینه های قراردادها نشان دهنده دگرگونی در شیوه ی اندیشیدن رهبران است در بیش از یک دهه گذشته هزینه قراردادها یک فکر ثانوی بودند، اما اکنون بخشی از برنامه های استراتژیک به حساب می آیند زیرا بیشتر نیروها در منطقه قراردادی هستند. افغانستان و پیمانکاران آمریکایی بر اساس تازه ترین آمارهای پنتاگون، در افغانستان 30 هزار پیمانکار برای وزارت دفاع آمریکا کار می کنند که از این تعداد، درحدود 10 هزار نفر شهروند آمریکا و مابقی از کشورهای دیگری مانند نپال هستند. این در حالی است که پنتاگون هزاران پیمانکار دیگر که برای وزارت امور خارجه، USAID و سازمان های اطلاعاتی آمریکا کار می کنند را در این آمار شامل نکرده است. در نتیجه تصمیم اوباما برای ادامه طولانی ترین جنگ آمریکا تنها باقی ماندن هزاران سرباز در افغانستان نیست؛ بلکه باید هزینه هزاران پیمانکار را هم در نظر بگیرد که به یک موقعیت طلایی برای کسب درآمد از سال 2001 تاکنون دست یافته اند و ادامه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان خبر خوبی برای شرکت هایی مانند «Fluor Corp» و «DynCorp International» است. این دو شرکت سال هاست خدماتی مانند برق رسانی و شستشوی لباس سربازان آمریکایی مستقر در پایگاه های افغانستان را به عهده دارند. این در حالی است که سازمان های حسابرسی آمریکا نیز باید با صرف هزینه بررسی های دقیقی انجام دهند زیرا پیش از این پیمانکاران عمده ای صورتحساب های غیرواقعی ارائه کرده بودند. برطبق گفته های یکی از مقامات «دفتر بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان» (SIGAR)، کارمندان غیرنظامی آمریکایی که بر اجرای قراردادها نظارت می کنند، تنها به حدود 10 درصد از مناطق این کشور دسترسی دارند. «جان ساپکو» به فارین پالیسی گفته است که با خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان،کارمندان دولت آمریکا برای ادامه نظارت محدود خواهند شد زیرا به راحتی به ویژه به دلیل احتمال ناامنی دسترسی های گسترده نخواهند داشت. این در حالی است که مردم آمریکا تصور درستی از هزینه های مالیاتی که می پردازند را ندارند. زمانی که اوباما در اوایل ماه اکتوبر اعلام کرد که تصمیم به حفظ 9800 نظامی تا سال 2017 در افغانستان دارد و سپس به حضور 5500 نظامی اکتفا خواهد کرد هیچ اشاره به هزینه ها نشده بود. «تد هریسون»، کارشناس بودجه دفاعی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل آمریکا، شیوه ای برای برآورد تقریبی هزینه های عملیات در افغانستان ارائه کرده است که براساس روند بودجه این کشور از سال 2005 تا 2013 حساب می شود. بر اساس ایده وی، تجزیه و تحلیل داده ها درطول آن دوره زمانی، رابطه ای خطی را نشان می دهد که در آن هزینه سالانه عملیات ها در افغانستان در برابر تعداد نیروهای اعزام شده 1.3 میلیون دالر است –هزینه ای که هر سال برای حضور هر سرباز یا نیروی دریایی در این منطقه صرف می شود- و علاوه بر آن 6 میلیون هزینه ثابت وجود دارد که با تغییر تعداد نیروها تغییر نمی کند. این بدان معناست که هزینه های اضافی حضور 5500 سرباز در افغانستان در سال مالی 2017، درحدود 13 میلیارد دالر خواهد بود. این بالاترین مبلغی است که واشنگتن در پروژه های بازسازی آمریکا به مصرف رسانده است. هریسون گفت: با درنظرگرفتن همه ی موارد، تا پایان ماموریت این نیروها هزینه حضور آنها به حدود 20 میلیون دلار خواهد رسید. بخش عمده این مبلغ به پیمانکارانی پرداخت می شود که در بخش های مختلف، از تامین سلاح برای نیروهای افغان تا اجرای پروژه های زیربنایی جدید در سراسر این کشور فعالیت می کنند. همچنان که تعداد نیروهای نظامی آمریکایی مستقر در منطقه کاهش می یابند، تعداد پیمانکاران در افغانستان نیز از اوج آن در سال 2012 که 117000 نفر بود، به طور پیوسته درحال کاهش است. در ماه اکتوبر سال گذشته، تعداد پیمانکارانی که در افغانستان برای وزارت دفاع کار می کردند، 15000 نفر بیشتر از ماه اکتوبر امسال بود. اما پس از این که اوباما تصمیم خود را اعلام کرد، این کاهش متوقف خواهد شد؛ به ویژه میان پیمان کاران عمده ای که به طور مستقیم با ارائه خدمات رساندن غذا، شست وشوی لباس و تامین برق در پایگاه های قندهار، جلال آباد و بگرام از نیروهای آمریکایی پشتیبانی می کنند. در افغانستان، بازیگران اصلی در این عرصه «DynCorp International» و «Fluor Corp» هستند که مرکز اولی در مک لین ویرجینیا و دومی در ایروینگ تگزاس قرار دارد. در افغانستان، پیمانکاران منافع بسیاری نسبت به عراق کسب خواهد کرد زیرا نیروهای آمریکایی بیشتری در این کشور حضور دارند. در اوایل ماه اکتوبر، «DynCorp» موفق شد تا قرارداد یک ساله ی 154 میلیون دلاری برای پشتیبانی نیروهای آمریکایی در افغانستان را به دست آورد. قرارداد اصلی این شرکت برای پشتیبانی پایگاه ها در افغانستان، در سال 2009 به این شرکت داده شد که بیش از 6 میلیارد دلار سود داشت. وزارت امور خارجه آمریکا نیز تا حد زیادی برای اجرای عملیات ها در مناطق جنگی به ویژه افغانستان، به این شرکت متکی است. باتوجه به گزارش «سیگار» در آوریل سال 2014، از چهار میلیارد دلاری که وزارت امور خارجه در سال های 2002 تا 2013 برای پروژه های بازسازی افغانستان به مصرف رسانده است، شرکت «DynCorp» دستکم 69 درصد (2.8 میلیارد دلار) را به دست آورده است. شرکت «DynCorp» نیز مشکلاتی داشته است که و متهم به ارائه صورت حساب های غلط با ارقام بالاتر از رقم واقعی به دولت شده است. «سیگار» هم چنین تحقیقاتی درارتباط با گزارش قاچاق انسان در افغانستان در این شرکت و «Fluor Corp» انجام داده است که بر اساس گزارش ها اتباع کشورهای ثالث از هند، نپال و مناطق دیگر، با پرداخت «هزینه های استخدام» و «رشوه» توانسته اند شغلی در این شرکت ها در پایگاه های آمریکایی در افغانستان به دست بیاورند. با این حال، همواره شرکت های مذکور اتهامات علیه خود را رد کرده اند. فساد در قراردادها شرکت «KBR» که یکی از زیرشاخه های «هالیبرتون» است، در گذشته نقش بزرگ تری در افغانستان داشت اما اکنون برای سربازان آمریکایی در افغانستان پشتیبانی ارائه نمی کند و در دیگر کشورها فعال است. شرکت «The Supreme Group» که مقر آن در دبی است نیز منافع خود در افغانستان را از دست می دهد. این شرکت در گذشته برای حدود 130 هزار سرباز در یک روز، غذا تامین می کرد که جمع کل آن 6.8 میلیارد دالر می شد. اما در سال 2012، قرارداد چند میلیارد دالری اش را به یکی از رقبایش «Anham FZCO» در دبی از دست داد. پس از آن در دسامبر سال 2014، مدیران «The Supreme Group» با پذیرفتن تقلب اعتراف کردند که صدها میلیون دلار هزینه اضافی برای تهیه غذا و آب سالم دریافت کرده بودند. این شرکت به پرداخت 389 میلیون دلار جریمه و خسارت موافقت کرد. در موردی دیگر، «رابرت دیل» ژنرال بازنشسته ارتش آمریکا، پس از این که در سال 2007 و در زمانی که او درحال خدمت به عنوان رئیس آژانس تدارکاتی وزارت دفاع آمریکا بود و بر قرارداد ها در افغانستان نظارت می کرد، جایزه پیمانکار جدید سال را به «The Supreme Group» اهدا کرد که در سال 2008 به عنوان رئیس شعبه آمریکای آن استخدام شد. شرکت «The Supreme Group» پس از این که قرارداد بزرگ تامین مواد غذایی خود را از دست داد، همچنان برای آمریکا و ناتو سوخت فراهم می کند. نشریه ی «گاردین» ماه گذشته گزارش داد که پلیس نظامی انگلیس درحال حاضر ادعاهایی را مطرح کرده است که بر اساس آن شرکت مذکور نزدیک به 700 میلیون دلار هزینه های اضافی در قراردادهای سوخت دریافت کرده است. به گزارش فارین پالیسی، موارد مذکور تنها نمونه هایی هستند که نشان دهنده ضرورت بررسی دقیق عملکردهای پیمانکاران در خارج از آمریکا است. با این حال، اداره «سیگار» هشدار می دهد که نظارت در افغانستان به شکلی فزاینده به دلایل امنیتی درحال محدودشدن است. غیرنظامیان آمریکایی تنها اجازه ی دسترسی به مناطقی در افغانستان را دارند به همین دلیل، مقامات دولت آمریکا، پنتاگون، وزارت امور خارجه و سازمان USAID نمی توانند از پروژه های بازسازی که روی هم رفته بیش از 725 میلیون دلار از محل تامین مالیات دهندگان آمریکایی را بازدید کنند.
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 46]