تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837860229
همراهی مشکوک با جریان مرموز!
واضح آرشیو وب فارسی:خیبرآنلاین: "خیبرآنلاین" - 1- نیمه دوم دهه 80، تلاش های غرب و به ویژه آمریکا برای زمینگیرکردن ایران اسلامی و خاموش کردن صدای انقلاب مردم آن بیشتر و پرشتاب تر شد. آنها از بیم گسترش دامنه نفوذ انقلاب به دیگر کشور ها و تکثیرافتادن سریال انقلاب های اسلامی، تصمیم به «فلج کردن»ایران گرفتند. دهها طرح و نقشه شوم در حوزه تحریم ها طراحی شد و از جمله، با توجه به وسعت ایران، فقدان زیرساخت های مناسب حمل و نقل عمومی و عدم فرهنگ سازی مناسب، تصمیم به تحریم همه جانبه بنزین و در نتیجه فلج سیستم حمل و نقل گرفتند. این تصمیم خطیر و خطرناک اگر همراه با تصمیمات و شرایط خاص آن زمان سنجیده شود، به اندازه کافی اهمیت و نقش خود را نشان می دهد، هرچند به تنهایی نیز مهم و تاثیرگذار بود. 2- بلافاصله با تدبیر نظام و به کارگیری دانش داخلی، چند تصمیم همزمان برای جبران اقدام دشمن و خنثی کردن نیت شوم آنها اتخاذ شد. تصمیماتی که به سرعت جواب داد و خیلی زود امید دشمن را از این توطئه شوم ناامید کرد و در عین حال آورده و ارمغان مهمی هم برای کشور به همراه داشت که مهمترین آنها، خودباوری و خوداتکایی بود. در مدت کوتاهی با سرمایه گذاری وسیع و به کارگیری بخش خصوصی، گازسوزکردن خودروها و احداث جایگاه های گاز در سراسر کشور انجام شد و بخش مهمی از وابستگی به بنزین وارداتی با سوخت گاز جبران شد آن هم در کشوری که نخستین دارنده ذخایر گاز جهان است و غفلت از این موضوع مایه تعجب و تاسف. از دیگرسو، با طراحی سامانه هوشمند کارت سوخت، جلوی قاچاق بنزین گرفته شد و مصرف به چارچوب قابل نظارت و کنترل محدود شد. در کنار این اقدامات، با به کار گیری ظرفیت پتروشیمی ها و توان دانشمندان بومی، تولید بنزین پتروشیمی در دستور کار قرار گرفت و مدتی بعد این محصول نیز وارد شبکه سوخت رسانی کشور(به جز شهر های بزرگ) شد و بدین ترتیب، تیر دشمن در فلج کردن شبکه حمل و نقل ایران به سنگ خورد. 3- آغازین ماههای دولت یازدهم، طوفان رسانه ای بر سر «آلودگی بنزین پتروشیمی» برپا شد! قبل از آنکه هیچ مرجع قانونی و ذیصلاحی، سندی در این باره منتشر کند، با فرمان اتاق فکر رسانه های زنجیره ای، تولید بنزین پتروشیمی متوقف شد و واردات بنزین خارجی شتاب بیشتری گرفت و خیلی زود به 2 برابر میزان پیشین رسید! اخبار و اسناد متعددی از آلاینده و فاقد کیفیت بودن بنزین وارداتی - مشهور به بنزین پاتیلی - حکایت می کرد همه طرح های توسعه سی ان جی و افزایش ظرفیت ناوگان گازسوز کشور متوقف شد تا روز به روز میزان وابستگی به بنزین - آن هم بنزین وارداتی - افزایش پیدا کند، در اوج عسرت و تنگدستی اقتصادی کشور، میلیاردها دلار صرف واردات بنزین به کشور شد! وارداتی که تا اندکی پیش از آن ضروری نبود و اغراض سیاسی و منفعت طلبی گروهی خاص و نام و نشان دار آن را مجاز و مباح کرده بود! 4- و سرانجام چندی پیش تولید بنزین در پتروشیمی مورد تایید قرار گرفت و معلوم شد که همه حرف های پیشین، بی پایه و اساس بوده و... از ادامه این ماجرا می گذریم. آنچه گفته شد، نمونه ای از چندین و چند اقدام بدون مطالعه و حساب نشده دولت بود که افزون بر آنکه میلیاردها دلار به کشور زیان وارد کرد، سبب عقبگرد و یا حداقل توقف در موضوعات مهم و حیاتی کشور به مدت 2 سال شد و آنگونه که پیش بینی می شود، این روند کماکان ادامه دارد، چون دولت خود را بی نیاز و منقطع از بدنه علمی و کارشناسی کشور می داند و منافع سیاسی و حزبی و بعضا شخصی برخی از وابستگان بر مصالح ملی ارجحیت پیدا کرده است! به عنوان نمونه، اقدامات اقتصادی دولت کار را به جایی رسانده که 4 وزیر آن هشدار می دهند و درخواست ضرب الاجل می کنند تا رکود به بحران تبدیل نشود! براساس آمار و ارقام تنها در 2 سال نخست فعالیت دولت یازدهم، بیش از 200 هزار میلیارد تومان پول سهامداران بورس نابود شده و روند سقوط بورس، همچنان ادامه دارد! با سیاست های غلط در حوزه مسکن، هزاران شغل از بین رفت و به عنوان نمونه، بیش از 250 میلیون متر مربع سرامیک در انبار کارخانه های تولید کننده، تشنه رونق و گرمی بازار مسکن است. صنایع متعدد سرامیک در آستانه تعطیلی و ورشکستگی است. نوروز گذشته، زمزمه تعطیلات 45 روزه نوروزی مطرح بود و اکنون، زمزمه تعدیل نیروی انسانی! اینها تنها و تنها چند نمونه ساده از کارکرد اقتصادی جریانی است که با برج عاج نشینی، همه را بی سواد و حسود می داند و خود را دانای کل! اما مراد از بیان و شرح این ناملایمات، این نیست که کارنامه دولت را ورق بزنیم که اساسا نیازی به آن نیست! نخبگان و اقتصاددانان تقریبا بدون استثناء نسبت به رفتار دولت در عرصه اقتصاد هشدار می دهند و حتی بسته های اقتصادی دولت را بی تاثیر می دانند! به عنوان یک نمونه و از زبان مسعود نیلی، مشاور رئیس جمهور و نزدیکترین فرد به دولت در امر اقتصاد، این حقیقت تلخ شنیدنی است که اعلام کرده: «سیاست های جدید ضدرکود دولت مسکن است. رسیدن به رونق اقتصادی زودتر از سال 1397 خوشبینانه است... دوره درمان سختی در پیش روست»! اما منظور از طرح و شرح آنچه گذشت، بیش از تورق کارنامه، پیگیری خطی است که در این مدل اندیشه ای دنبال می شود و بررسی یکی از تبعات آن. نمی توان انکار کرد که رویکرد اقتصادی دولت، فارغ از قصد و نیت عوامل آن و یا اتفاقی بودن و بی برنامه بودن آنها، یک نتیجه دارد و آن عبارت است از توقف امور اقتصادی و گره افتادن به کار مردم. در چنین شرایطی، نتیجه درخواست گشایش امور از کسانی که خود سبب ساز همه این رخدادها بوده اند، پیشاپیش معلوم است. نهادهای نظارتی چون مجلس هم که قریب 2 ماه پس از نامه 4 وزیر، هنوز به موضوع رکود و عملکرد غلط دولت که کشور را به سمت مشکلات جدی سوق می دهد، ورود نکرده اند و بعید است در زمان باقیمانده تا انتخابات فرصت چنین کاری را داشته باشند. اما در این بین و در هنگامه غفلت و بی عملی آنان که باید کاری کنند، عده ای دیگر سخت مشغول کارند و شبانه روز به القای فکر خود می پردازند. کدام فکر؟! آنچه می آید، یکی از تبعات رفتار اقتصادی دولت و از جمله مهمترین روزنه های نفوذ اقتصادی دشمنان قسم خورده ایران است. همزمان با این سوءتدبیرها، یک جریان کاربلد 2 اقدام را همزمان انجام می دهد، از یکسو امید مردم را نشانه رفته و مدام اینگونه عنوان می کند که هیچکس هیچ کاری نمی تواند بکند و هرکس بر سر کار بیاید، وضع همین است و حتی بدتر می شود! این ادعا در حالی است که بسیاری از مشکلات با دانش ایرانی حل شده و بسیاری از نابسامانی های کنونی هم با تدبیر و مدیریت منطقی و غیرحزبی و جناحی و با چشم بستن به منفعت شخصی، در مدت کوتاهی کاملا حل شدنی است. آنها از سوی دیگر راه گشایش همه امور را در آن سوی مرزها نشان می دهند و فرنگی ها و یانکی ها را حلال مشکلات و دایه مهربانتر از هرکس برای مام میهن معرفی می کنند! آنها اینگونه القا می کنند که پول در غرب است، هنر و مدیریت در غرب است، دانش و تکنولوژی در غرب است و هرکس بخواهد دنیایی آباد و قابل زندگی داشته باشد، چاره ای ندارد جز اینکه به نسخه آنها عمل کند! این سخنان هر روزه به دهها زبان و بیان از طرق گوناگون به خورد جامعه داده می شود و سوءتدبیر دولتمردان، همچون کاتالیزوری قوی و قدرتمند به تاثیر آن کمک می کند! کم کم پای ارتش مخفی و نفوذی غرب به حوزه اقتصاد یا بهتر بگویم حوزه اقتدار کشور باز می شود، یعنی مشاوران و شرکتهایی که قرار است به ما روش تدبیرکردن را بیاموزند! درخواست وزیر صنعت برای واردات مدیر، نمونه بارز این موضوع است و شروعی برای هموارکردن جاده برای برقراری شبکه مستشاری اقتصادی و صنعتی که در اصل شبکه زمینه ساز برای براندازی است. شبکه ای که مردم در سال 57 با تکیه به قوت ایمان و اراده برکندند و به زباله دان تاریخ افکندند و امروز چون برخی مدیران هنر تدبیر ندارند، دوباره باید رفت و آنها را با التماس برگرداند! برای همه چیز! برای اجرای همه نسخه های آنها برای تن دادن به همه تئوری های بنیان برافکنی که به ما القا می کنند! اگر دریاچه ارومیه مشکل دارد، راه حل آن در آمریکاست، اگر صنعت خودرو مشکل دارد، راه حل آن در فرانسه است، اگر ساختمان سازی نوین می خواهید، به کانادا بروید، حتی خیابان هایتان را مثل ناپل و فلورانس سنگ فرش کنید تا باورتان بشود که ایرانی حتی برای محوطه سازی هم به غرب احتیاج دارد! البته آنها برای ما ارمغان های اقتصادی هم دارند! اگر روزگاری کارخانه مونتاژ می آوردند، اکنون صحبت از آن است که فرانسه برای ما پمپ بنزین بسازد! صحبت از آن است که چند برند مشهور فرانسوی، بازار «لوازم آرایش» ما را در دست بگیرند و چند شعبه عرضه مستقیم لوازم آرایش در تهران افتتاح کنند! صحبت از افشاگری شرکت پژو علیه مقامات ایرانی است! چون از مذاکرات طولانی با ما خسته شده و دلش می خواهد هرچه زودتر به سر سفره ملت ایران برگردد و البته کسی نیست غرامت سال ها بدعهدی آنها و تنهاگذاشتن ما در وسط قرارداد به بهانه تحریم را مطالبه کند! جریان خزنده، اراده و امید ما را نشانه رفته و با تکیه بر ضعف مفرط و بی توجهی دولت به کارشناسان ملی و نخبه، مدام بر طبل ناتوانی ایرانی و ضرورت رفتن به آغوش غرب می کوبد تا بدینوسیله راه نفوذ آنها در همهشریانهای مهم اقتصادی ما را باز کند. آیا کسی به این نفوذ توجهی دارد و جلوگیری از این خطر، جایی در اسناد کلان و بالادستی دارد؟ * حسین شمسیان
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خیبرآنلاین]
[مشاهده در: www.kheybaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها