محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831302812
بهترين سکوي بازي موبايل امروزي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
بهترين سکوي بازي موبايل امروزي (مقايسه ي iphone, PSP GO و Nintendo Dsi) از عرضه ي کنسولهاي بازي قابل حمل در آمريکا بيش از 20 سال مي گذرد و عمر اين کنسولها در ژاپن تقريباً به 30 سال مي رسد. با آغاز حيات Nintendo Game Boy در سال 1989، رقباي بسياري براي آن معرفي گرديدند اما اکثر آنها به فراموشي سپرده شدند زيرا اصلاً توانائي رقابت با محصول صدرنشين Nintendo را نداشتند. امروزه، عرصه ي بازي کاملاً تغيير کرده است.
نينتندو خط سير Game Boy خود را با Nintendo DS جايگزين نموده است. تنها رقيب اين محصول در بخش عمده اي از 5 سال گذشته، کنسول PSP) PlayStation Portable) شرکت سوني بوده است. هر دو شرکت سوني و نينتندو تاکنون مدلهاي متعددي را از کنسولهاي خود ارائه کرده اند. در طول دو سال گذشته، يک رقيب جديد و نسبتاً دور از ذهن به اين عرصه وارد شده است: Apple. حالا دو محصول iPhone و iPod Touch، ابزارهائي که اجراي بازيها را بعنوان يک تابع اصلي خود معرفي نمي کنند، احتمالاً تهديد بزرگتري را در مقايسه با آنچه که رقيب اول اين شرکت يعني سوني آن را امکانپذير تصور مي کرد، براي سلطه ي نينتندو بر اين بازار ايجاد مي کنند. جدول [1]، مشخصات اين سه محصول رقابتي را بطور خلاصه فهرست مي نمايد. جــــــــــــــــــــــــــــــــدول ما هر يک از اين ابزارها را به همراه همکاران قديمي تر آنها آزمايش کرده ايم تا تعيين نمائيم که کداميک مي تواند عنوان بهترين کنسول بازي قابل حمل را بدست آورد. هر ابزار داراي خصوصيات منحصر بفردي است و به همين دليل، معيارهاي ما براي آزمايشهاي انجام شده عبارتند از: قابليت حمل و عملکرد، قابليتهاي اجراي بازي، ويژگيهاي رسانه اي، بازار آنلاين و قيمت. قابليت حمل و عملکرد، مواردي نظير شکل، اندازه ي طراحي، رفتار و دوام هر يک از کنسولها و همچنين سهل الاستفاده بودن هر ابزار با در نظر گرفتن مواردي نظير هدايت و اينترفيس کاربري را در بر مي گيرد. آزمايشهاي اجراي بازي نيز الگوهاي کنترل، صفحه نمايش و عناوين موجود براي هر کنسول را بررسي مي کنند. در بخش ويژگيهاي رسانه اي به پخش ويديو و موسيقي، مشاهده و تهيه ي تصاوير و نرم افزارهاي کاربردي خواهيم پرداخت. ما همچنين فروشگاه هاي آنلاين مرتبط با هر يک از اين کنسولها را بررسي خواهيم کرد، چه بر روي کامپيوتر و چه مستقيماً بر روي کنسول، آزمايشهاي بازار آنلاين ما ارزيابي خواهند کرد که انتخاب، خريد و بارگذاري بازيها چقدر طول خواهد کشيد و در عين حال گستره ي بارگذاريهاي موجود شامل نرم افزارهاي کاربردي غير بازي را در نظر مي گيرند. هر ارزيابي (از جمله قيمت) ابتدا با مدلهاي قبلي هر ابزار و سپس در بين سه کنسول مذکور مقايسه خواهد شد. امتيازهاي نهائي بر اساس اين 5 معيار بدست آمده اند و ما در عين حال نظرات خود را درباره ي هر يک از کنسولها و اسلاف آنها ارائه خواهيم کرد. بخاطر گستره ي عظيم عناوين موجود، ما از داده هاي Gamefly (يک سرويس اجاره ي بازيهاي ويديوي) براي آمارهاي مربوط به Dsi و همچنين اطلاعات Metacritic که عناوين بازيهاي موبايل را رده بندي مي نمايد، استفاده خواهيم کرد.
Nintendo Dsi با دنبال کردن يک خط طولاني از ابزارها که به بيش از 30 سال پيش برمي گردند، نينتندو پيشتاز بازار کنسولهاي بازي قابل حمل به حساب مي آيد. نام تجاري جهاني اين شرکت به آن امکان داده است تا از سخت افزار بسيار ضعيف تري در مقايسه با رقباي خود استفاده کند، در حاليکه تجربه هاي بازي غيرقابل مقايسه اي را فراهم مي سازد. در مورد DS، صفحه ي لمسي اين کنسول بعنوان مؤلفه ي ضعيف و در عين حال سرگرم کننده ي آن در نظر گرفته مي شود. DS به لطف قيمت نسبتاً پائين، تعداد کثير عناوين قابل دسترسي و عمر طولاني باتري خود، محبوبيت فوق العاده اي را براي خود حفظ کرده است.
قابليت حمل و عملکرد Dsi (DS بجاي (Dual Screen يک ابزار قابل حمل با بازدهي فضائي مناسب به حساب نمي آيد. Dsi با ابعاد 1/9*7/4*13/7 سانتيمتري خود يک ابزار باريک اما طويل است که در جيب شلوار جا مي گيرد اما جاي اندکي برا ي ساير اقلام باقي خواهد گذاشت. شکل مکعبي آن در مقايسه با مدل قبلي DS Lite تغييري نکرده و تقريباً داراي همان ابعاد است. تفاوت اصلي ميان مدلهاي قديمي تر و جديدتر به پرداخت مات (در مقايسه با يک پرداخت براق در مدل Lite) مربوط مي شود که هيچ اثر انگشت ناخوشايندي بر روي آن باقي نمي ماند و در عين حال در دست گرفتن ابزار را آسانتر مي نمايد. بدنه ي صدفي (Clamshell) اين کنسول بطور محکمي بسته مي شود و ضربه گيرهاي چپ و راست نيز بخوبي در طرفين آن جمع مي شوند. لغزنده ي ولوم صدا جاي خود را به يک پل گهواره اي با دو کليد (افزايش و کاهش ولوم صدا) داده است. يک درگاه کوچک در سمت چپ بدنه ي کنسول براي هدستهائي با طراحي ويژه در نظر گرفته شده است (هدفونهاي داراي فيش 3/5 ميليمتري با اين درگاه کار خواهند کرد، اما صحبت کردن با دوستان بصورت آنلاين تنها با هدستهاي ويژه ي DS امکانپذير خواهد بود). درگاه کارت حافظه ي SD که با يک درب کاملاً محکم مي شود، در سمت راست بدنه قرار گرفته و محل قرارگيري قلم Stylus نيز در کنار آن است. قلم Stylus اضافه اي که در بسته بندي اين کنسول قرار دارند بطور صحيح به Dsi متصل نمي شوند و ما دو عدد (از سه عدد) آنها را در طول چند روز اول استفاده گم کرديم. اسلات کارت بازي DS در پشت کنسول قرار دارد. برخلاف DS Lite و DS اوليه، مدل Dsi عناوين Game Boy Advance را اجرا نمي کند (GBA, 4 نسل قبل کنسولهاي بازي قابل حمل Nintendo به حساب مي آيد). اکثر صاحبان DS ديگر اين عناوين را بازي نمي کنند و ناشرين بازيها نيز تقريباً ارائه ي بازيهاي GBA را بطور کامل متوقف کرده اند، اما اين مسئله هنوز به معناي آن است که Dsi قادر به اجراي هزاران عنوان موجود نخواهد بود. پيش بيني مي شود بازيهاي برتر سکوي GBAA در آينده در فروشگاه Online کنسول Dsi ارائه گردند. پس از باز کردن DSi دو صفحه نمايش 3/25 اينچي، بلندگوهاي استريو در طرفين صفحه نمايش بالائي، يک دوربين و يک ميکروفن در لولاي مرکز و الگوي استاندارد کليدهاي DS در مقابل شما قرار مي گيرند. کليد Power به داخل بدنه انتقال يافته و اکنون نقش کليد Return را نيز بر عهده دارد. به همين ترتيب، شما مي توانيد هر دو صفحه نمايش را با پائين نگهداشتن کليد Select و استفاده از کليد گهواره اي ولوم روشن تر يا تاريک تر نمائيد. اين موارد گزينه هاي جديدي هستند که در مدلهاي قديمي تر قابل دسترسي نبودند. بستن صفحه نمايش در هنگاميکه DSi روشن است، آن را در وضعيت Sleep قرار خواهد داد و باز کردن کنسول شما را به همان نقطه اي برمي گرداند که از آن خارج شده بوديد. مي توان گفت که فشار کليد Power در مقايسه با DS Lite بيش از حد دشوار است و بقيه ي کليدها نيز اندکي محکم تر شده اند. فشار کليدها در DS Lite راحت تر است، اما نه به ميزان قابل توجهي. منوي آغازين از نمايشگر بالائي بعنوان يک نمايش اسلايد عکس استفاده مي کند، در حاليکه نمايشگر پائيني داراي يک مرورگر هدايتي ساده براي باز کردن نرم افزارهاي کاربردي موجود مي باشد. در حاليکه صفحه نمايش لمسي «مقاومتي» است (به اين معني که براي پاسخ دادن به فشار انگشت طراحي نشده، بلکه بايد با يک قلم Stylus و يا ناخن خود بر روي آن فشار وارد کنيد)، در بسياري از موارد عملاً امکان استفاده از انگشت شما را فراهم مي سازد. بهترين استفاده ي قلم Stylus براي تايپ متن و يا عناوين معيني است که از دست نوشته پشتيباني مي نمايند. در ساير موارد، پيشنهاد مي کنيم که صرفاً از انگشتان خود استفاده نمائيد. Dsi بوضوح با در نظر گرفتن کاربراني که دستان کوچکتري دارند، طراحي شده است. بعضي از افراد بزرگسال متوجه خواهند شد که کليدهاي اين کنسول براي بازي در دوره هاي زماني طولاني برايشان بيش از حد فشرده است. با اينحال، در دست گرفتن اين کنسول بسيار آسان مي باشد. چراغهاي Power و WiFi، شاخصهائي را براي سطوح برق و استفاده ي بي سيم تأمين مي کنند که به آساني قابل قرائت مي باشند. بلندگوها نيز بهبود يافته اند و مي توانند صداي بسيار بلندي را بدون اعوجاج پايدار يا بي مورد توليد کنند. اجراي بازيها DSi که اساساً بعنوان يک کنسول بازي ساخته شده، مناسب ترين و سرراست ترين کنسول قابل حمل در بازار به حساب مي آيد. اين ابزار يک تلفن، يک پخش کننده ي رسانه و يا هر چيز ديگري نيست. DSi بازيها را با يک کارتريج بازي کوچک و همچنين با يک اسلات کارت SD براي عناوين قابل بارگذاري اجرا مي کند. اکثر بازيها از دو صفحه نمايش لمسي منحصر بفرد اين کنسول بهره گيري مي نمايند. تقريباً 1200 عنوان بازي بر روي کارتريجها براي Nintendo DS ارائه شده اند و بيش از 5 عنوان ديگر نيز از فروشگاه آنلاين DSiWare قابل بارگذاري هستند. Metacritic 160 عنوان از اين بازيها را در سطح 75 درصد يا بالاتر رده بندي مي کند، به اين معني که رضايت عمومي از اين بازيها مطلوب است. صرفاً به اين دليل که Metacritic ساير بازيها را در سطوح پائين تر از 75 درصد رده بندي مي کند، به اين معنا نخواهد بود که آنها بازيهاي بدي هستند. ممکن است اجراي بسياري از آنها براي شما لذتبخش باشد. با اينحال، رأي منتقدان نشان مي دهد که تنها 160 عنوان به سطح مطلوب 75 درصد و يا بالاتر از آن دست يافته اند. از آنجائيکه نينتندو سخت افزار داخلي کنسول بازي خود را در هنگام سوئيج از DS Lite به DSi ارتقاء نداده است، مدلها، گرافيکها و انيميشن در بازيها عموماً از کيفيت پائين تري در مقايسه با کنسولهاي رقيب برخوردارند. خوشبختانه صفحه ي لمسي اين نقطه ضعف را جبران نموده و امکان کنترل حرکات منحصر بفرد و قالبهاي متفاوت بازي را فراهم مي کند که تنها بر روي DS قابل دسترسي هستند. نمايشگر بزرگ DSi در مقايسه با مدلهاي قبلي روشن تر و از نظر رديابي حرکات بهتر است، هر چند که بهبودي در تفکيک پذيري آن اعمال نشده. اين نمايشگر براي محيطهاي داخلي (Indoor) به اندازه ي کافي روشن است، اما به سختي در زير نور مستقيم خورشيد قابل بازي خواهد بود.
اکثر عناوين موجود براي DS فاقد قابليت چند بازيکني هستند و اين کنسول (همانطور که از نام آن مشخص است) بطور کلي بعنوان يک ابزار چند بازيکني در نظر گرفته نمي شود. تعداد اندکي از عناوين عملکرد چند بازيکني را ارائه مي کنند، اما هيچيک از آنها برجسته نيستند. براي اين گروه محدود از عناوين، ميکروفن داخلي به همان خوبي يک هدست داراي ميکروفن عمل مي کند (اين ميکروفن در عناوين خاصي بجاي وسيله اي براي برقراري ارتباط با يک شخص ديگر، بعنوان بخشي ازکنترلها نيز مورد استفاده قرار مي گيرد). بازيها در سه طبقه بندي اصلي قرار مي گيرند: عناوين استاندارد که براي بازي با کليدهاي کنترل در نظر گرفته شده اند، بازيهاي معمائي که تا حدود زيادي به صفحه ي لمسي متکي هستند و بازيهاي مخصوص کودکان که از هر دو مؤلفه استفاده مي کنند اما براي کاربران عام مناسب نيستند. بعنوان مثالهائي از هر گروه، مي توان به تمام عناوين Mario و Pokemon براي گروه استاندارد، Scribblenauts ,Brain Age و Professor Layton براي گروه معمائي و نهايتاً عناوين Disney براي گروه کودکان اشاره کرد. اکثر قريب به اتفاق عناوين DS داراي رده بندي E (براي Everyone) هستند. تعداد اندکي از عناوين نيز داراي رده بنديهاي جوانان (Teen) و يا افراد بزرگسال (Mature) هستند که در ميان آنها مي توان به Rockstar"s Grand Theft Auto: Chinatown Wars اشاره کرد. تقريباً هيچ بازي ديگري وجود ندارد که اختصاصاً براي يک مخاطب بزرگسال در نظر گرفته شده باشد، اما بزرگسالان به آساني مي توانند از انبوه عناوين داراي رده بندي T يا E لذت ببرند. ويژگيهاي رسانه اي Nintendo DSi اولين کنسول بازي نينتندو با پشتيباني ذاتي از پخش موسيقي، مشاهده ي تصاوير و عکسبرداري به حساب مي آيد. SD Card Reader جديد امکان دسترسي به حداکثر 8 گيگابايت موسيقي را فراهم مي کند، در حاليکه دو دوربين VGA (320*640) امکان عکسبرداري آسان را در اختيار کاربر قرار مي دهند. ميکروفن توکار نيز مي تواند تا 10 ثانيه صدا را ضبط کند. پخش موسيقي بر روي DSi چندان کاربرپسند نيست. تمام موسيقي ها بايد از طريق يک SD Card Reader خارجي به کارت SD منتقل شوند، زيرا DSi مستقيماً به PC متصل نمي شود. فايلها بايد بر اساس ميل شما سازماندهي شده باشند (ما توصيه مي کنيم که آنها را بر اساس اولويتهاي خود بر حسب هنرمند و يا آلبوم سازماندهي کنيد). تمام اين کارها بايد بصورت دستي و با قرار دادن فايلها در فولدرهاي متناظر انجام شود. کيفيت عملي پخش موسيقي عالي است و ويژگيهاي جالب توجهي در هنگام گوش دادن به موسيقي قابل دسترسي خواهند بود. شما مي توانيد سرعت پخش موسيقي را افزايش و يا کاهش دهيد. 4 اکولايزر منحصر بفرد براي تغيير تنظيمات در اختيار شما قرار دارند (و بسيار خوب کار مي کنند). امکان پخش صداهاي ضبط شده نيز وجود دارد. امکان نواختن يک مجموعه از سازهاي ديجيتال نيز در طول پخش يک موسيقي وجود خواهد داشت. در عين حال، مجموعه اي از Visualizer هاي فوق العاده نيز در اختيار شما قرار مي گيرند. پخش موسيقي تنها در نرم افزار کاربردي DSi Sound انجام مي شود و در هنگام اجراي يک بازي يا ساير نرم افزارهاي کاربردي، امکانپذير نخواهد بود. همچنين توقع نداشته باشيد که بتوانيد از آن براي برنامه ي دوندگي روزانه ي خود استفاده کنيد، زيرا به محض آنکه صفحه نمايش DSi را ببنديد ابزار به حالت Sleep مي ورد و در نتيجه پخش موسيقي نيز متوقف مي گردد. متأسفانه DSi از فايلهاي صوتي Mp3 پشتيباني نمي کند.
هر دو دوربين داراي کيفيت پائين VGA هستند و تصاويري با تفکيک پذيري 480*640 را تهيه مي کنند. يک دوربين در گوشه ي بالائي DSi و ديگري در کنار ميکروفن، بر روي لولاي ابزار قرار گرفته است. دوربينها بسيار ضعيف هستند و اگر عکسهاي تهيه شده با آنها را بر روي کامپيوتر خود تماشا کنيد، داراي کيفيت بسيار پائيني مي باشند، اما بر روي نمايشگرهاي DSi وضعيت نسبتاً قابل قبولي دارند. تعداد زيادي از توابع جذاب دوربين براي اين ابزار در نظر گرفته شده اند که بسياري از آنها امکان ويرايش بلادرنگ تصوير را فراهم مي کنند. جلوه هاي اعوجاج يا Mirroring و حتي تشخيص چهره نيز در نرم افزار پياده سازي شده اند، هر چند که قابليت تشخيص چهره آنقدرها که انتظار مي رود دقيق نيست. گزينه هاي ويرايشي بسيار مفرح خواهند بود و شما مي توانيد ساعتها وقت خود را صرف تهيه ي عکسهاي جالب نمائيد، اما متأسفانه کيفيت آنها همچنان ضعيف خواهد بود. تصاوير مي توانند مستقيماً به حساب کاربري Facebook شما Upload شوند.
نرم افزارهاي کاربري DSi چندان پر جمعيت به حساب نمي آيند و بيشتر به ماشين حسابها و ساعتهاي زنگ دار محدود مي شوند. بخاطر فروشگاه آنلاين محدود و همچنين محدوديتهاي سخت افزاري، ما انتظار نداريم که تعداد زيادي از نرم افزارهاي کاربردي جديد در آينده ي نزديک معرفي شوند. مرور اينترنت بر روي DSi کار نسبتاً ساده اي است. استفاده از هر دو صفحه نمايش، سرعت کار شما را افزايش خواهد داد اما صفحات به کندي بارگذاري مي شوند و هدايت سايتهاي وب تا حدودي دردسرساز است. Flash-Playerها بر روي مرورگر Opera کار نمي کنند، بنابراين ويديوهاي YouTube قابل دسترسي نخواهند بود. در مجموع تجربه ي مرور اينترنت با اين ابزار چندان لذتبخش نيست. PSP Go Sony PSP قويترين و قديمي ترين رقيب Nintendo DSi به حساب مي آيد، تا حدودي به لطف قدرتش بعنوان يک کنسول بازي و گزينه هاي چند رسانه اي خود. در حاليکه مدل اصلي PSP بدون تغيير باقي مي ماند، PSP GO جديد بيشتر براي ارائه ي يک تجربه ي ساده و مؤثرتر براي صاحبان آن در نظر گرفته شده تا جانشيني مدل قبلي PSP. بعبارت ديگر، مدل GO براي افرادي در نظر گرفته شده که يک PSP در اختيار ندارند (نه براي کساني که مي خواهند PSP خود را ارتقاء دهند).
قابليت حمل PSP GO از هر دو کنسول PSP و DSi کوچکتر است. در مقايسه با PSP سنتي، مدل GO نسبتاً کوچک و حتي بيشتر شبيه به يک اسباب بازي به نظر مي رسد، عليرغم آنکه PSP GO کوچک و سبک است، اما به هيچوجه ضعيف نيست. با اينحال، احتمالاً اين کنسول بازي از استحکام کمتري در مقايسه با دو کنسول ديگر شرکت کننده در اين مقاله برخوردار است. پرداخت براق PSP GO به DS Lite و مدلهاي PSP شباهت دارد و به همان صورت نيز اثر انگشت را به آساني جذب مي کند. قسمت پشتي اين کنسول داراي دو نوار لاستيکي است تا بهتر در دست قرار گيرد. بر روي PSP GO سفيد مورد آزمايش ما، آثار انگشتان تقريباً غيرقابل مشاهده بودند. به لطف وزن سبک تر و قاب کوچکتر PSP GO، پرداخت براق باعث نمي شود که در دست گرفتن اين ابزار دشوارتر گردد. از آنجائيکه PSP GO از يک تابع لغزنده براي آشکار نمودن کنترلهاي خود استفاده مي کند، کنسول بسته فوق العاده کوچک بوده و به راحتي در جيب شلوار شما جا مي گيرد. شما حتي مي توانيد آن را در جيب يک پيراهن قرار دهيد. کنترلرهاي ولوم، روشنائي صفحه نمايش، کليد PlayStation Home، ضربه گيرهاي راست و چپ و همچنين سوئيچهاي WiFi و Power حتي هنگاميکه اين کنسول بازي در وضعيت بسته قرار دارد نيز قابل دسترسي خواهند بود. از سوي ديگر، کليدهاي بازي تنها زماني قابل دسترسي خواهند بود که Slider باز شده باشد. همانند PSP استاندارد، مدل GO نيز از يک لغزنده ي کليک براي دسترسي به WiFi و Power در سمت چپ و راست خود استفاده مي کند. با يک حرکت سوئيچ Power به سمت بالا، مي توانيد GO را فوراً در وضعيت Sleep قرار دهيد. در عين حال، بالا نگهداشتن اين کليد باعث مي گردد که ابزار شما کاملاً خاموش شود. در بالاي سوئيچ WiFi يک اسلات Memory Stick Micro قرار گرفته است که مي تواند کارتهائي با ظرفيت حداکثر 16 گيگابايت را بپذيرد. PSP GO داراي 16 گيگابايت فضاي ذخيره سازي داخلي نيز مي باشد. کنترلهاي روشنائي و صدا به قسمت بالائي GO انتقال يافته اند، جائيکه دسترسي به آن تنها زمانيکه کنسول بسته باشد آسان خواهد بود. از آنجائيکه اين کنترلها بر روي يک بخش غيرمتحرک Go تعبيه شده اند، دسترسي و فشار آنها در هنگام باز بودن کنسول بسيار دشوار خواهد بود. غير از اين کليدها که از استقرار ضعيفي برخوردارند، هيچ روش ديگري براي تنظيم ولوم و روشنائي و يا قطع صداي سيستم (Mute) وجود ندارد.
در هنگام باز شدن، بدنه ي لغزنده تقريباً 2 اينچ بالاتر رفته و کنترلهاي استاندارد PSP را آشکار مي نمايد. D-Pad در مقايسه با مدلهاي قبلي تا حدودي بهبود يافته است، هر چند که اهرم آنالوگ کوچکتر شده و بجاي آنکه در زير D-Pad قرار داشته باشد، از آن دورتر شده است. تنظيم کردن خودتان با اين وضعيت جديد مدتي طول خواهد کشيد، هر چند که نگهداشتن يک دست در قسمت مياني تر GO نسبت به سمت ديگر براي دسترسي به اهرم آنالوگ چندان راحت نخواهد بود. کليدهاي سطحي به اندازه ي مدلهاي قبلي پاسخگو نيستند، هر چند که عملکرد آنها به همان اندازه خوب است. کليدهاي Start و Select به سختي پاسخگو هستند و در محل وحشتناکي قرار گرفته اند. کليد Home بطور هوشمندانه اي بر روي بخش متحرک Slider قرار دارد. بلندگوهاي استريو عملکرد عالي را فراهم مي کنند و صداي آنها بلندتر از DSi است. عملکرد لغزنده ي بدنه، نرم و ثابت است. گرچه اين بهترين لغزنده اي نيست که تاکنون ديده ايد، اما کار خود را بسيار خوب انجام مي دهد. (XMB (Cross Media Bar يک سيستم هدايت ابتکاري است که هر فردي مي تواند به آساني و بطور کارآمدي از آن استفاده نمايد.
Go فاقد يک درايو UMD مي باشد و اين بدان معني است که تمام بازيهاي PSP قديمي که بر روي فرمت حافظه ي UMD شرکت سوني ذخيره شده باشند، بر روي اين کنسول قابل بازي نخواهند بود. در حاليکه سوني در ابتدا وعده داده بود که شيوه اي را براي انتقال مستقيم UMD ها به درايو ديسک سخت کاربران و يا GO ارائه خواهد کرد، تنها روش اجراي بازيهاي PSP قبلي اين است که آنها را از طريق فروشگاه Media Go بارگذاري نمائيد. PSP Go عمليات شارژ و انتقال داده ها را بر روي يک کابل واحد انجام مي دهد، اما اين کابل انحصاراً براي PSP GO در نظر گرفته شده است. اگر اين کابل را گم کنيد، با وضعيت بسيار بدي مواجه خواهيد شد. برخلاف مدلهاي قبلي PSP-2000 و PSP-3000 که مي توانستند با يک اتصال DC استاندارد و يا از طريق USB شارژ شوند، PSP GO تنها زماني قادر به شارژ باتري خود و يا انتقال داده ها خواهد بود که به يک کامپيوتر متصل شده باشد و اگر باتري آن کاملاً تخليه شده باشد، توانائي اين کار را از دست مي دهد. در کنار کانکتور کابل اتصال، يک فيش هدفون 3/5 ميليمتري قرار گرفته است که از ميکروفنها پشتيباني مي کند، بنابراين هندزفري کابلي تلفن سلولي شما با بازيهاي آنلاين اين کنسول کار خواهد کرد. بطور جايگزين، کنسول PSP GO به قابليتهاي Bluetooth توکار مجهز است وبا اکثر هدستهاي Bluetooth کار مي کند. عمر باتري اين مدل بهتر از زمان ارائه شده توسط PSP معمولي نيست و بر حسب سطح روشنائي نمايشگر و ولوم صدا، بين 5 تا 7 ساعت اجراي بازي يا 11 ساعت پخش موسيقي را امکانپذير مي سازد. شايد حمل GO آسانتر از DSi باشد، اما عمر باتري آن تنها نصف کنسول نينتندو است.
اجراي بازيها بعنوان يک محصول قابل حمل با 16 گيگابايت حافظه ي داخلي که قابل ارتقاء به 32 گيگابايت مي باشد، PSP Go يک کنسول بازي متناقض است. اين کنسول که براي اجراي بازيها و توابع چندرسانه اي ساخته شده، فاقد عناوين موجود و انتقال UMD يا نرم افزار تبديل مي باشد که آن را به ناتوان ترين PSP موجود تبديل مي کند. در حاليکه PSP استاندارد مي تواند از بيش از 500 عنوان لذت ببرد، GO تنها 174 عنوان PSP، 67 عنوان بازسازي شده PlayStation One و 7 بازي مينياتوري يا «Mini» را در اختيار دارد. ما به بررسي فهرست کامل عناوين موجود براي اين کنسول بازي و مقايسه ي آنها با بازيهاي برتر Metacritic (که 138 عنوان PSP را بالاتر از 75 درصد رده بندي مي کند) نپرداخته ايم، با اينحال مي دانيم عناويني که از نظر منتقدان و يا بصورت تجاري از استقبال خوبي برخوردار بوده اند، براي بارگذاري مستقيم قابل دسترسي مي باشند. در عين حال، هيچ سيستمي وجود ندارد که بتوانيد عناوين UMD که قبلاً خريداري شده اند را بارگذاري نمائيد، بنابراين افرادي که يک مدل قبلي PSP را نيز در اختيار دارند بايد مجدداً همان بازيها را خريداري کرده و يا بر روي PSP قديمي خود به اجراي آنها بپردازند. همانطور که قبلاً نيز اشاره کرديم، PSP يک جايگزين نيست، هر چند که ما اعتقاد داريم وقتي نوبت به اجراي بازيها مي رسد شرکت سوني شديداً به يک اقدام فوري نياز دارد. در حال حاضر، GO شديداً با کمبود مواجه است. صفحه نمايش GO نيم اينچ کوچکتر از PSP قبلي است. اين نمايشگر در عين حال درخشان، قدرتمند و فوق العاده جذاب است. بدون ترديد مي توان گفت که PSP GO به يکي از بهترين نمايشگرهاي موجود مجهز است، هر چند که حتي GO نيز در شرايط نوري بيش از حد روشن قابل بازي نخواهد بود. وقتي نوبت به سطوح روشنائي مي رسد، DSi تنها اندکي بهتر است در حاليکه نمايشگر GO براي اجراي بازيها، تماشاي ويديو و يا مشاهده ي تصاوير واقعاً عالي به نظر مي رسد. تنها 3 سطح روشنائي براي اين نمايشگر وجود دارند.
اجراي بازيها بر روي GO لذتبخش تر از PSP استاندارد است که اين موضوع تا حدود زيادي به سبکي آن مربوط مي شود. در مقايسه با PSP قبلي که بزرگ، حجيم و سنگين بود، GO يک کنسول سبک و کوچک است که استفاده از آن بسيار راحت تر خواهد بود، صرفنظر از اينکه شما در حالت ايستاده، نشسته و يا خوابيده باشيد. استقرار متفاوت کليدها باعث مي شود که هر بازيکني براي عادت کردن به آنها به مدتي زمان نياز داشته باشد. يک ويژگي عالي، «متوقف نمودن (Pause) بازيها دقيقاً در همان جائي که هستند» مي باشد، حتي پس از خاموش کردن کنسول. در حاليکه Go مي تواند درست همانند DSi به حالت Sleep برود، اما اکنون صرفاً با فشار کليد Home و انتخاب گزينه ي Pause Game مي تواند يک بازي را در هر جائي که شما بخواهيد Pause کند. در ساير موارد، اجراي بازيها بر روي PSP Go بطور شگفت انگيزي با کمبود مواجه است. هر يک از مدلهاي قبلي PSP براي اجراي بازيها، صرفاً با خريد يک Memory Stick مناسب تر بودند. نصب ارتقائهاي Firmware مدت زيادي طول مي کشد و به مقدار زيادي از توان باتري نياز دارد، در حاليکه اجراي يک بازي جديد که به يک ارتقاء نياز دارد به معناي آن است که بايد حداقل 10 دقيقه براي بارگذاري و نصب ارتقاء منتظر بمانيد. شرکت سوني ماهيانه يک ارتقاء را براي PSP منتشر مي کند و گهگاه اين برنامه را به فواصل 15 روزه کاهش مي دهد، بنابراين نصب ارتقائها يک مزاحمت فوق العاده به حساب مي آيد.
اجراي بازيهاي آنلاين با PSP بسيار جالب تر از DSi خواهد بود. پشتيباني از Bluetooth باعث مي شود که بازيکنان به آساني بتوانند در هنگام اجراي بازيها از هدستهاي مناسب استفاده کنند. با اينحال، فهرست کوتاه عناوين موجود باعث مي شود که بعضي از بازيهاي Online-Ready از ترکيب خارج شوند، با اينحال ما اطمينان داريم هر فردي که براي اجراي بازيهاي آنلاين به GO توجه داشته باشد، نااميد نخواهد شد. ويژگيهاي رسانه اي PSP هميشه بعنوان يک ابزار اجراي بازي و رسانه اي در نظر گرفته شده است و در حاليکه GO در حوزه ي اجراي بازيها نسبتاً ناکام مي ماند اما در حوزه ي رسانه اي تا حدود زيادي موفق است. پخش ويديوئي به لطف نمايشگر زيباي اين کنسول، واقعاً عالي است. با 16 گيگابايت فضاي ذخيره سازي و توانائي پخش فايلهاي MPEG-4, AVC و H264، دامنه ي گسترده اي از ويديوها وجود دارند که PSP مي تواند آنها را بدون نياز به تبديل فايلها بخواند. يک نقيصه ي کوچک در پخش ويديوئي وجود دارد: صفحه نمايش اين کنسول در حاليکه بسيار زيبا است اما ويديوها را در وضوح 272 *480 نمايش مي دهد که داراي يک نسبت 16:9 يا صفحه عريض مي باشد. فيلمهائي که داراي نسبت تصويري صفحه عريض استاندارد هستند بطور تمام صفحه نمايش داده خواهند شد، اما برنامه هاي تلويزيوني و فيلمها بر حسب نسبت تصويري خود، نوارهاي سياه رنگي را در طرفين صفحه نمايش باقي مي گذارند. ما پيش بيني مي کنيم که اکثر فيلمها و برنامه هاي تلويزيوني جديدتري که بر روي فروشگاه Media GO قابل دسترسي هستند بطور تمام صفحه نمايش داده خواهند شد، گرچه اين موضوع درباره ي مضمونهاي شخصي صادق نيست. پخش موسيقي بر روي PSP تا پيش از آخرين ارتقاء Firmware آن که نرم افزار کاربردي موسيقي SensMe را در بر مي گيرد (يک نرم افزار کاربردي که موسيقي ها را بر اساس اطلاعات آنها در يک مجموعه ي معين، تصادفي سازي مي نمايد) بسيار کسالت آور بود. ما متوجه شديم که SensMe يک نرم افزار کاربردي موسيقي واقعاً عالي است، خصوصاً با در نظر گرفتن اين واقعيت که پخش استاندارد موسيقي درست به اندازه ي DSi مضحک به نظر مي رسد.
برخلاف DSi، نمي توان فهرستهاي پخش را مستقيماً بر روي PSP ايجاد کرد، اما مي توانيد آنها را از طريق نرم افزار قابل بارگذاري Media GO ايجاد نمائيد. اين نرم افزار همان وظيفه اي را بر عهده دارد که iTunes براي iPod انجام مي دهد: انتقال رسانه ها (از جمله بازيها) از کامپيوتر به PSP. در حاليکه بازيها مستقيماً بر روي PC ذخيره نشده و تنها از طريق بارگذاري مستقيم قابل نصب خواهند بود (مستقيماً از سرورهاي سوني به PSP شما، از طريق PC)، اما پس از انتقال بازيها به PSP مي توانيد آنها را با روش drag-and-drop به PC خود انتقال دهيد. رسانه ها در عين حال مي توانند مستقيماً در فولدرهاي مناسب قرار بگيرند، مثلاً در مواردي که از کامپيوتر شخص ديگري استفاده مي کنيد و يا نرم افزار Media GO را بر روي کامپيوتر خود نصب نکرده ايم. PSP يک سيستم باز است و در حاليکه هک کردن GO کار دشواري به حساب مي آيد اما هک کردن PSP هاي قديمي تر (خصوصاً 1000-PSP اوليه) فوق العاده آسان خواهد بود. در واقع، انجام اينکار PSP را به يک ابزار فوق العاده تبديل مي کند. نرم افزارهاي کاربردي رسانه اي متعدد بر روي PSP، ويژگيهاي منحصر بفردي را فراتر از آنچه که DSi ارائه مي نمايد، در اختيار شما قرار مي دهد. يک نرم افزار کاربردي راديوي اينترنتي، صداي ايستگاه راديوئي را بر روي WiFi پخش مي کند. Remote Play به صاحبان کنسولهاي PlayStation 3 امکان مي دهد تا PS3 خود را مستقيماً از PSP (در داخل يا خارج از خانه) کنترل نموده و در عين حال بازيهاي معيني را اجرا کرده، به پخش موسيقي و يا تماشاي ويديو بپردازند. براي افرادي که در نزديکي ارتباطات WiFi قوي قرار دارند، Go يک ابزار عالي براي به جريان انداختن بازيها، موسيقي و ويديو از PS3 به حساب مي آيد.
Skype نيز در داخل GO پياده سازي شده و بر روي تمام PSP ها قابل دسترسي مي باشد. اين نرم افزار کاربردي بطور بي نقصي از ميکروفن و بلندگوها استفاده مي کند و صداي واضح و زنده اي را در هر دو طرف فراهم مي نمايد. يک RSS Reader، وظيفه ي ذخيره سازي و نمايش Feed ها را بر عهده دارد. اگر يک PS3 در اختيار نداريد، PSP به جعبه ي رسانه ي جاري Location Free شرکت سوني متصل مي شود که ارتباط بي سيم ابزارهاي شما با رسانه هايتان را برقرار مي کند. مرورگر اينترنت PSP بهتر از نمونه ي DSi است، اما از آنجائيکه اين ابزار فاقد يک صفحه ي لمسي مي باشد، استفاده از آن و هدايت سايتهاي وب کار بسيار دشوارتري خواهد بود. اين مرورگر در عين حال همانند DSi قادر به پخش Flash يا Java نيست و به همين دليل به ندرت مورد استفاده قرار مي گيرد. پس از آنکه به تايپ کردن با D-Pad عادت کنيد، تايپ بر روي اين ابزار و استفاده از صفحه کليد کامل آن نسبتاً آسان خواهد بود. در واقع تايپ با اين روش تقريباً به اندازه ي تايپ با يک قلم Stylus بر روي DSi سريع خواهد بود. تمام اين توابع بخوبي کار مي کنند، زيرا PSP (چه مدل GO و چه مدلهاي قبلي آن) از يک آنتن WiFi بسيار قدرتمند برخوردارند. در آزمايشهاي ما، تمام مدلهاي PSP بهتر از هر کنسول ديگري در مجموعه ي حاضر بودند و تنها اندکي ضعيف تر از برخي لپ تاپها عمل مي کردند. iPod Touch 3G/iPhone 3GS آخرين بازسازيهاي اپل از دو محصول بسيار تحسين شده ي iPod Touch و iPhone از نظر قدرت يکسان هستند، اما تا حدودي در فناوري با يکديگر تفاوت دارند. iPhone گذشته از اينکه يک تلفن به حساب مي آيد، به فناوري GPS، يک دوربين 3 مگاپيکسلي با توانائي ضبط ويديو و يک گيرنده براي استفاده بعنوان ميکروفن مجهز مي باشد. Touch فاقد تمام اين ويژگيها است. در حاليکه اپل آخرين نسخه از Touch را بعنوان يک ابزار ويژه ي بازي بازاريابي مي کند، اما اين محصول پيش از هر چيزي بوضوح يک پخش کننده ي رسانه به حساب مي آيد و در اين زمينه با iPhone برابري مي کند. براي مقاصد اين مقاله (و براي جلوگيري از سردرگمي)، ما از Touch، iPod و يا iPod Touch براي اشاره به ابزار مورد آزمايش اشاره خواهيم کرد، مگر آنکه بطور مشخص وضعيت ديگري را ذکر کرده باشيم.
قابليت حمل هر دو محصول iPod Touch و iPhone 3GS صرفنظر از مدل آنها، کوچکتر از Nintendo DSi و Sony PSP GO هستند. در مقايسه، به نظر مي رسد که محصولات اپل از آينده آمده اند. اپل با ارائه ي محصولات هوشمندتر، باريک تر، سبک تر، سريعتر و با توابع بيشتر، ابزار ايده آلي را براي انتقال پذيري و اجراي بازيها توليد کرده است، البته به استثناء فقدان کليدهاي فيزيکي. iPhone به آساني در هر جيبي جا خواهد گرفت و بعنوان يک تلفن هوشمند بسيار باريک به نظر مي رسد (چه برسد به يک ابزار رسانه اي). ضخامت Touch تقريباً نصف iPhone است و همانند يک صخره ي مستحکم به نظر مي رسد. هر دو ابزار از يک نمايشگر لمسي خازني استفاده مي کنند که امکان لمس با انگشت را بجاي استفاده از يک قلم Stylus يا ناخن انگشت فراهم مي سازد. اين نمايشگر در عين حال يک نمونه ي «Multi-Touch» به حساب مي آيد، به اين معني که مي تواند تماسهاي متعددي را بطور همزمان قرائت نمايد. Touch با تنها 4 کليد فيزيکي تقريباً بطور کامل از طريق صفحه ي لمسي خود کنترل مي شود. يک کليد Home براي خروج از برنامه ها مورد استفاده قرار مي گيرد، اما دو بار ضربه بر روي آن باعث باز شدن نرم افزار کاربردي مي گردد. يک کليد گهواره اي ولوم در گوشه ي بالا و سمت چپ ابزار قرار دارد. کليد Sleep نيز در سمت مقابل (گوشه ي بالا سمت راست) تعبيه شده است. بر روي iPhone، يک کليد براي فعال يا غيرفعال کردن تابع لرزاننده در بالاي کليد گهواره اي ولوم قرار دارد و يک فيش 3/5 ميليمتري براي هدفونها و هدستها نيز مستقيم در امتداد کليد Sleep تعبيه شده، در حاليکه مقر نگهدارنده ي کارت SIM مابين اين دو قسمت قرار گرفته است. بر روي Touch، فيش 3/5 ميليمتري در قسمت پائين بدنه و در کنار کانکتور all-in-one قرار دارد. Touch نيز همانند PSP GO با استفاده از يک کابل اختصاصي به کامپيوتر شما متصل مي شود، اما از آنجائيکه کابل آن تقريباً با کابل هر iPod ديگري يکسان است، به راحتي مي توانيد کابلهاي اضافي را تهيه کنيد.
بلندگوي مونوي اين ابزار از کيفيت بسيار بالائي برخوردار مي باشد و همانند DSi يا PSP GO مي تواند صداي بسيار بلندي را توليد کند، در حاليکه وضوح صدا را نيز حفظ مي نمايد، با اينحال بخاطر محدوديت فضاي بلندگوها، Touch ناچار است از يک بلندگوي مونو استفاده کند. بهترين روش براي گوش دادن به موسيقي و يا پخش بازيها با يک تراک صداي واقعي، استفاده از يک هدفون است. حتي با وجود آنکه Touch فاقد يک ميکروفن توکار مي باشد، اما مي تواند ورودي هدفون را از يک هدست دريافت کند و داراي کنترلهاي صوتي براي تغيير موسيقي ها، پخش موسيقي مشابه، پخش موسيقي هاي يک هنرمند يا آلبوم خاص و يا فرامين مشابه است. مطمئناً توانائي باز کردن نرم افزارهاي کاربردي و بطور کلي انجام کارهاي بيشتري با فرامين صوتي، بسيار خوشايند خواهد بود. بخاطر اندازه ي کوچک iPod Touch، در دست گرفتن آن بسيار آسان است. استفاده ي هر نرم افزار کاربردي از صفحه لمسي اين ابزار تا حدودي متفاوت است، گرچه اکثر نرم افزارهاي کاربردي اپل اکنون از قابليت کار با هر دو حالت Portrait و Landscape برخوردارند. اجراي بازيها حتي با وجود آنکه اپل iPod Touch 3G را بعنوان يک کنسول بازي معرفي مي کند، اما اين محصول يک ابزار بسيار متفاوت به حساب مي آيد که مستقيماً با Nintendo DSi يا Sony PSP Go رقابت نمي کند. دو دليل عمده براي اين مسئله وجود دارد: فقدان کليدهاي فيزيکي و توسعه دهندگان بازيهاي سطح بالا. مشکل اين است که هر کسي با کيت برنامه نويسي Touch شرکت اپل مي تواند يک بازي را توليد کرده و آن را با هر قيمتي به فروش برساند. در حال حاضر، تعداد فراواني از نمونه هاي بي ارزش در مقايسه با بازيهاي خوب براي اين ابزار وجود ندارد. منظور ما اين نيست که بازيهاي خوبي براي Touch ارائه نشده اند، اما براي کاربران جديدي که به جستجو در فروشگاه آنلاين مي پردازند، حجم فوق العاده اي از عناوين مختلف و ناآشنا وجود دارند که انتخاب يک گزينه ي مناسب از ميان آنها کار دشواري خواهد بود. بعضي از شرکتهاي بزرگتر توسعه دهنده ي بازي نظير EA و Capcom نيز به ارائه ي بازي بر روي Touch پرداخته اند. براي مثال، EA و Capcom نيز به ارائه ي بازي بر روي Touch پرداخته اند. براي مثال، EA تعداد از عناوين بازيهاي تصادفي (Casual) خود با کيفيت بالا و همچنين بازيهائي که عميق تر هستند و يا متمرکز بر زمان مي باشند را بر روي اين ابزار ارائه کرده است. در ميان اين بازيها مي توان به ،Monopoly، Spore، Sudoku، Tetris، Madden 10 و نظاير آنها اشاره کرد. Capcom مدل متفاوتي را انتخاب کرده است و يک بازسازي از عناوين کلاسيک خود نظير Resident Evil 4 را بر روي Touch قرار داده که بجاي کليدهاي مختلف از صفحه ي لمسي استفاده مي کند. Sega نيز ترکيبي از اين دو مسير را در پيش گرفته است. شرکتهاي کوچکتر، زمان بيشتري را براي مهندسي اينترفيسهاي کاربري بهتر صرف کرده اند. براي مثال، Ngmoco که يک توسعه دهنده ي مشهور نرم افزارهاي iPhone به حساب مي آيد، عناوين غيرقابل تصوري نظير Rolando که از شتاب سنجها (Accelerometer) استفاده مي کند و همچنين Star Defence (و چندين عنوان ديگر) را توليد کرده است.
اکثر بازيهاي موجود براي Touch، عناوين معمائي (Puzzler) هستند که ايجاد و کنترل آنها آسانترين نمونه در ميان دسته بنديهاي مختلف به حساب مي آيد. بازيهاي جدي تري نظير Madden 10 شرکت EA و يا حتي Doom Resurrection شرکت id Soft بر روي اين کنسول کار مي کنند، اما بخاطر فقدان کليدهاي فيزيکي، مشکلات خاصي را ايجاد نموده اند. تلاش Capcom در زمينه ي کليدهاي مجازي، يک راه حل احتمالي به حساب مي آيد اما براي مدتهاي طولاني تر بازي عملي نخواهد بود، در حاليکه عناوين تصادفي نظير Yahtzee يا بازيهاي ساده تري نظير GeoDefense براي ساعتها با کنترلهاي محدود قابل بازي خواهند بود. تا امروز شرکتهاي متعددي ادعا کرده اند که مشغول کار بر روي يک کنترلر مناسب براي Touch هستند، اما هيچيک از آنها چنين کنترلري و يا هيچ شيوه ي جديدي براي اجراي بازيها بر روي Touch را به نمايش نگذاشته است. ما انتظار نداريم که در آينده ي نزديک شاهد چنين کنترلري از سوي يک شرکت طرف ثالث باشيم. ويژگيهاي رسانه اي Touch که پيش از هر چيز يک پخش کننده ي رسانه اي است، يکي از Media-Player هاي برتر بازار کنوني به حساب مي آيد که در اين زمينه به آساني جلوتر از DSi و PSP GO قرار مي گيرد. پخش ويديو و موسيقي از کيفيت فوق العاده اي برخوردار است و کنسولهاي نينتندو و سوني در مقايسه با اين ابزار به بازيچه تبديل مي شود. به همين ترتيب، مشاهده ي عکسها، ايجاد و مديريت فهرستهاي پخش و تقريباً هر تابع رسانه اي ديگر بر روي Touch بهتر انجام مي شود. iPhone به لطف دوربين و ميکروفن توکار خود قادر است صدا را براي هر مدت زماني ضبط کرده و هزاران عکس بگيرد. نسخه ي 3GS داراي يک دوربين 3 مگاپيکسلي با فوکوس خودکار و همچنين يک ويژگي فوکوس دستي است که به کاربران امکان مي دهد تا براي فوکوس بر روي محل مورد نظر خود در صفحه کليک نمايند. با اينحال، Touch تنها قادر به پخش مجموعه ي کوچکي از فرمتهاي ويديوئي است (در حاليکه تقريباً تمام فرمتهاي مهم صوتي را پخش مي کند) و اين موضوع باعث مي شود که قرار دادن هر مضمون ويديوئي طرف ثالث بر روي اين پخش کننده تقريباً غيرممکن باشد. اين يک ابزار بسته است و قرار دادن مضموني که از iTune بارگذاري نشده و يا بطور اختصاصي براي Touch تهيه نگرديده باشد، مستلزم تبديل دستي فايلها خواهد بود. گذشته از پخش رسانه، Touch در عين حال احتمالاً داراي بهترين مرورگر موجود بر روي يک ابزار دستي است. تايپ بر روي Touch که در ابتدا تا حدودي دشوار است، خيلي زود بسيار آسان شده و در طول زمان بسيار سريع مي گردد. يک کلاينت eMail توکار به Touch امکان مي دهد تا تقريباً از هر حساب کاربري به ارسال و دريافت eMail بپردازند. توابع اضافي نظير ماشين حساب، ساعت (که داراي ساعتهاي جهاني، هشدارها، يک Stopwatch و يک زمان سنج مي باشد)، Google Maps و حتي يک قطب نما باعث مي شوند که Touch پادشاه نرم افزارهاي کاربردي باشد. بهترين کنسول بازي قابل حمل به اعتقاد ما، Nintendo DSi بطور کلي بهترين کنسول بازي در اين مجموعه است، از يک سو بخاطر دامنه ي گسترده ي عناوين قابل دسترسي براي آن و از سوي ديگر بخاطر توابع منحصر بفرد خود براي اجراي بازيها. اين کنسول از نظر تکنولوژيکي ضعيف ترين شرکت کننده در اين گروه به حساب مي آيد، اما برنامه نويسان به سرعت آموخته اند که چگونه از اينترفيس کاربري DSi بطور صحيح استفاده کنند و بسياري از بازيهاي موجود براي DSi از يک طراحي عالي برخوردارند. شايد PSP بازيهاي بزرگتر، جذابتر و تأثيرگذارتري داشته باشد اما کوتاه ترين عمر باتري و همچنين مجموعه ي محدود عناوين قابل دسترسي براي Go باعث مي شوند که از DSi عقب بماند. از سوي ديگر، Touch براي عناوين تصادفي واقعاً عالي است، اما تعداد بازيهاي متمرکزي که بطور صحيح با کنترلهاي معين بر روي آن اجرا شوند، بسيار محدود مي باشد. اگر يک اينترفيس بازي واقعي براي Touch/iPhone معرفي شده بود، ما جداً اين نظر خود را تغيير مي داديم. با اينحال، DSi داراي نقطه ضعفهائي است که مي توانند براي بعضي از کاربران مشکل ساز باشند. اين کنسول از ضعيف ترين قابليت حمل و بدترين پخش کننده ي رسانه برخوردار بوده و کمترين مقدار مضامين قابل بارگذاري را در اختيار شما قرار مي دهد. در واقع اين ابزار به هيچوجه سعي نمي کند تا چيزي غير از يک ابزار بازي محض باشد. در حاليکه بازيهاي قابل دسترسي براي اين کنسول از بالاترين رده بندي برخوردارند (بازيهاي Touch توسط Metacritic رده بندي نمي شوند، ولي ما تعداد زيادي از بازيهاي قابل دسترسي براي آن را پيگيري کرديم)، اما DSi به ندرت يک عنوان جديد را معرفي مي کند و براي بازيکناني که وقت زيادي را در مسافرت صرف مي کنند و به دنبال يک کنسول هستند تا بازيهاي فراواني را در دوره هاي زماني طولاني اجرا نمايند، PSP يا Touch گزينه هاي بهتري خواهند بود. مدل اوليه ي PSP (نه GO) داراي تعداد زيادي از بازيهاي طولاني و متمرکز (که بعضي از آنها قابليت اجراي آنلاين را نيز دارند) و گزينه هاي رسانه اي بسيار خوب است. از سوي ديگر، Touch داراي يک بانک اطلاعاتي غول آسا با رشد فزاينده از بازيهاي قابل دسترسي مي باشد و در عين حال پخش کننده ي رسانه اي بهتر به حساب مي آيد. اگر قيمت براي شما يک مسئله ي جدي به حساب مي آيد، DSi ارزانترين گزينه ي موجود خواهد بود. عليرغم آنکه PSP GO يک ابزار عالي است اما قيمت 250 دلار براي آن کمي اضافي به نظر مي رسد. PSP استاندارد مجموعه ي بسيار گسترده تري از بازيها را ارائه مي کند و نزديک به 100 دلار ارزانتر است، آنهم تنها با قرباني کردن مقدار از قابليت حمل Go و حافظه ي داخلي آن. براي مصرف کنندگاني که بودجه ي محدودي در اختيار دارند، ما نمي توانيم PSP GO را توصيه کنيم مگر آنکه قابليت حمل بعنوان يک ضرورت براي کنسول مورد نظر آنها مطرح باشد. پس از آزمايش آخرين کنسولهاي بازي قابل حمل، يک نکته کاملاً آشکار است: فضاي غيرقابل تصوري براي رشد در اين حوزه وجود دارد. در حاليکه ما انتظار نداريم در طول دو سال آينده شاهد ارائه ي سخت افزار جديدي از سوي نينتندو و سوني يا يک ارتقاء قابل ملاحظه از اپل در همان محدوده ي زماني باشيم، بازار بازيهاي موبايل بزرگترين بخش از صنعت بازي امروز را به خود اختصاص داده است. منبع:ماهنامه ي کامپيوتري بزرگراه رايانه، شماره ي 125. /ج
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 400]
-
گوناگون
پربازدیدترینها