تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805253720
نگاهی به مهم ترین رقبای فیلم «محمد(ص)» در اسکار
واضح آرشیو وب فارسی:قم فردا: قم فردا: امسال ۸۱ کشور خواهان شرکت در اسکار هشتادوهشتم هستند. نگاهی داریم به مهم ترین فیلم های امسال که رقیب نماینده ارزنده سینمای ایران، فیلم «محمد رسول الله(ص)» هستند.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا ، امسال ۸۱ کشور خواهان شرکت در اسکار هشتادوهشتم هستند. در ادامه نگاهی داریم به مهم ترین فیلم های امسال که رقیب نماینده ارزنده سینمای ایران، فیلم «محمد رسول الله(ص)» هستند. «باشگاه» محصول شیلی کشور شیلی فقط یک بار با فیلم «نه» ساخته پابلو لاراین (کارگردان همین فیلم) در سال ۲۰۱۲ توانسته نامزد اسکار شود که در آن دوره «عشق» میشاییل هانکه برنده مطلق بود. حالا برای دومین بار این کشور اثری از لاراین را راهی اسکار می کند تا شاید باز هم نامزد بخش اصلی شود. «باشگاه» امسال در جشنواره بین المللی فیلم برلین شرکت کرد و توانست خرس نقره ای جایزه بزرگ هیات ژوری را دریافت کند. جایزه ای که در دوره قبل به فیلم «هتل بزرگ بوداپست» رسیده بود. باید دید با توجه به استقبال جشنواره های اروپایی از «باشگاه» این فیلم می تواند نظر اعضای آکادمی را هم به خود جلب کند یا خیر. «موستانگ» محصول فرانسه این اثر عملاً یک فیلم ترکیه ای است اما از آنجا که تهیه کننده فرانسوی هم دارد می تواند به عنوان نامزد این کشور راهی اسکار شود. شاید فرانسه تنها کشوری باشد که بتواند در برابر افتخارات ایتالیا در اروپا قدعلم کند. آنها که خود را صاحبان سینما می دانند ۳۶ بار نامزد اسکار شده اند و 9 بار جایزه را برده اند. به نظر نمی رسد موستانگ راه فیلم های بزرگ فرانسوی را طی کند مگر اینکه اتفاقات دیگری رخ دهد. «هزارتوی دروغ ها» محصول آلمان این فیلم هم با بهره گیری از داستانی با موضوع آشوویتس قصد دارد نامی برای خود دست و پا کند. آثار سینمای آلمان در سال های اخیر بیشترین موفقیت شان حضور در لیست اولیه نامزدهای اسکار بوده است. آخرین باری که فیلمی از سینمای آلمان نامزد اسکار شده به سال ۲۰۰۹ بازمی گردد که با فیلم «روبان سفید» میشاییل هانکه به این مهم رسیدند. (فیلم عشق محصول مشترک اتریش، فرانسه و آلمان بود.) آخرین باری هم که این کشور موفق شده جایزه اسکار را به خانه ببرد سال ۲۰۰۶ با فیلم «زندگی دیگران» ساخته فلورین هنکل فون دونرسمارک بوده. فون دونرسمارک البته بعدها با فیلم نه چندان موفق «توریست» هر چه اعتبار برای خود در هالیوود دست و پا کرده بود، به باد داد. «بد نباش» محصول ایتالیا این فیلم در جشنواره بین المللی فیلم ونیز بسیار خوش درخشید. اگرچه در بخش مسابقه اصلی نبود اما توانست از بخش های جنبی ۸ جایزه را به خود اختصاص دهد. اولین فیلم خارجی زبانی که اسکار گرفت، در سال ۵۶ فیلم «لا استرادا»ی فدریکو فلینی بود. این فیلمساز سرشناس ایتالیایی سال بعدش هم با «شب های کابیریا» موفقیتش را تکرار کرد تا ایتالیا به اولین کشوری تبدیل شود که 2 اسکار پشت هم را به خودش اختصاص داده است. از آن سال ها تاکنون ایتالیایی ها ۲۸ بار نامزد اسکار شده اند که در این بین ۱۱ مجسمه را به خودشان اختصاص داده اند. آنها آخرین بار هم در سال ۲۰۱۳ با «زیبایی بزرگ» ساخته پائولو سورنتینو توانستند نامزد و برنده این جایزه شوند. «۶۰۰ مایل» محصول مکزیک سینمای مکزیک در چند سال اخیر قطعا یکی از بزرگ ترین سینماهای جهان و با اختلاف بزرگ ترین سینمای آمریکای لاتین بوده است. کارگردانان بزرگ این کشور که در همه دنیا شناخته شده اند انقلابی در سینمای یکی از خطرناک ترین کشورهای جنوب قاره آمریکا به وجود آورده اند. 2 سالی هست که مکزیکی ها در اسکار هم خیلی موفقند. اول از همه «جاذبه» ساخته آلفونسو کوارون 2 سال پیش ۷ جایزه اسکار را درو کرد و سال گذشته هم آلخاندرو گونسالس اینیاریتو و «مرد پرنده ای» برنده اسکار بهترین فیلم سال شدند. مکزیک تاکنون هیچ گاه چنین اعتباری در سینمای دنیا کسب نکرده بود. اگرچه همکاری سینماگران مکزیکی با استودیوهای آمریکایی بشدت جواب داده اما استعداد های این کشور با محصولات مستقل فقط تا نامزدی اسکار پیش آمده اند. «آفتاب سوختگی» محصول روسیه سینمای روسیه دوره گذشته دوباره پس از ۷ سال نامزد اسکار شد. ۸ سال پیش میخالکوف با «۱۲» برای پنجمین بار سینمای روسیه را در میان نامزدهای نهایی اسکار بهترین فیلم خارجی زبان صاحب نماینده کرد. در مجموع از 6 باری که روس ها نامزد اسکار شده اند 3 بار میخالکوف نامزد بوده و تنها اسکار روسیه را هم همین کارگردان کهنه کار با «به وسیله آفتاب سوخته» کسب کرده است. نکته جالب توجه دیگر این است که از بین تمام دفعاتی که فیلمی از میخالکوف برای آکادمی ارسال شده، روسیه فقط یک بار نامزد اسکار نشده است. اگر این رکورد پا بر جا باقی بماند به این معناست که روسیه قطعا در دوره هشتاد و هشتم هم نامزد اسکار خواهد بود. گفتنی است این فیلم براساس یکی از آثار ایوان بانین ساخته شده؛ نویسنده روس که برنده جایزه نوبل هم هست. «کبوتری برای تأمل در باب هستی روی شاخه نشست» محصول سوئد اگر برنده شیر طلای جشنواره بین المللی فیلم ونیز را یکی از اصلی ترین گزینه های نامزدی اسکار ندانیم، باید چه فیلمی را جزو گزینه ها بدانیم؟ خوب یا بد، قوی یا ضعیف این فیلم شیر طلای ونیز را برده است. جایزه ای که در طول تاریخ سینما ثابت شده راه بسیاری از کارگردانان را برای رسیدن به قله های بعدی افتخار هموار کرده است. هرچند قریب به اتفاق جشنواره های فیلم دنیا با جهت گیری خاص خودشان برنده ها را انتخاب می کنند اما اینقدر نقد مثبت توسط فرنگی ها درباره این فیلم نوشته شده که بتوانیم احتمال یک فیلم قوی را در آن جست وجو کنیم. سینمای سوئد سال گذشته با «توریست» در اسکار شرکت کرد که حتی به لیست اولیه هم راه یافت اما نتوانست در میان نامزد های نهایی جایی برای خود دست و پا کند. آخرین باری که سوئد نامزد اسکار شده به سال ۲۰۰۴ بازمی گردد. «ادیسه عراقی» محصول سوییس وقتی سوییس یک مستند عراقی را به عنوان نماینده اش در اسکار انتخاب می کند، می توان انتظار هر چیزی را کشید. این اثر تقریبا ناشناخته از یک کارگردان نه چندان شناخته شده در سطح دنیا، جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم ابوظبی و مقام سوم بهترین مستند جشنواره برلین را به خودش اختصاص داده است. اگر بخواهیم درباره سینمای سوییس هم کمی به آمار و ارقام اشاره کنیم باید به 5 نامزدیشان در اسکار اشاره کرد که نتیجه اش 2 مجسمه بوده است. کشور ساعت، شکلات و راجر فدرر آخرین بار با «سفر آرزو» در سال ۱۹۹۰ نامزدی و کسب جایزه را تجربه کرده است. در این سال ها اما چیزی که بشدت نمود داشته حضور سینماگران خارجی و خصوصا فرانسوی در میان سوییسی هاست. «سیواس» محصول ترکیه سینمای ترکیه چند سالی هست که با ظهور کارگردانان صاحب سبکش بشدت در اروپا پیشرفت کرده است. آنها توانسته اند هم برای مخاطب عام و هم برای مخاطب خاص محصولاتی تولید کنند و همردیفان خودشان را به چالش بکشند. سال گذشته نوری بیلگه جیلان، کارگردان جوان ترک توانست بالاخره نخل طلا را کسب کند. با این وجود هنوز سینمای آمریکا روی خوشی به ترک ها نشان نداده است. در چند سال اخیر آثار بیلگه جیلان، ایلماز اردوغان و سمیح کاپلانوغلو حتی در میان لیست اولیه هم قرار نگرفته است. اولین و آخرین باری که سینمای ترکیه در این زمینه یک موفقیت نصف و نیمه را کسب کرد به سال ۲۰۰۸ بازمی گردد که «سه میمون» نوری بیلگه جیلان در لیست اولیه نامزدها قرار گرفت اما حتی آن فیلم هم نتوانست به جمع 5 فیلم نهایی راه پیدا کند. با این وجود شاید اوضاع برای «سیواس» کمی فرق کند. این فیلم اولین اثر سینمایی کارگردانش است که موفق شده جایزه بزرگ هیات ژوری را در جشنواره بین المللی فیلم ونیز به خودش اختصاص دهد. باید دید آیا آمریکایی ها بالاخره فیلم های سینمای در حال توسعه ترکیه را می بینند یا خیر؟!
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم فردا]
[مشاهده در: www.qomefarda.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها