واضح آرشیو وب فارسی:صاحب نیوز: اقتصاد در سال های گذشته هدف اصلی تهاجم دشمنان بوده و بدون شک با تغییر شرایط، استراتژی بلند مدت دشمنان عوض نخواهد شد چرا که این بار با برنامه ریزی برای ایجاد وابستگی در عرصه های اقتصادی کشور، قصد دارند جنگ اقتصادی رابه شیوه دیگری پیش ببرند.به گزارش خبرنگار صاحب نیوز، در این میان آمریکایی ها به دلیل مخالفت های آشکار در ایران، استراتژی پیچیده تری را در پیش گرفته اند، آنها می کوشند از طریق شرکت های اقماری خود در کشورهای اروپایی تا جایی که می توانند در اقتصاد کشور نفوذ کنند. *اینجا ایران به افق پساتحریم از سال گذشته تاکنون، هیات های بیشماری با عناوین تجاری و گردشگری وارد ایران شده اند اما در واقع، خبر سرمایه گذاری جدیدی از این همه هیاهو و استقبال به گوش نرسیده است. هر چند که بارها مسوولان ایرانی حوزه هایی که قابلیت سرمایه گذاری در ایران را دارند، در نشست های داخلی و خارجی فریاد زده و به عبارت واضحتر، بازار و زیرساخت های ایران را به خارجی ها پیشکش کرده اند اما در عمل اتفاقی نیفتاده که این امر میتواند نشان دهنده مطالبات خاص و توقعات خارج از عرف دیپلماتیک ایران باشد. در این خصوص هرچند حرف های سخنگوی دولت می تواند امیدوارکننده باشد، آنجا که میگوید:«دولت در شرایط پساتحریم نه تنها با نفوذ آمریکا بلکه با نفوذ هر کشور دیگری مقابله خواهد کرد و در تعامل و رابطه با دیگران منافع ملی را در نظر خواهد داشت.» اما رفتار، سخنان و عملکرد بعضی از اعضای کابینه دولت یازدهم راوی حکایت دیگریست. سیف از حضور آلمان ها در اقتصاد ایران آنقدر استقبال می کند که طرف مقابل دچار حیرت می شود! وزیر صنعت اعلام می کند که کارگاههای بزرگ و کوچک اقتصادی برای رونق تولید و حضور در بازار جهانی، میتوانند مدیر و مشاور خارجی وارد کنند که اتفاقا تعدادی از کارگاه ها گویا پیشنهاد ایشان را پذیرفته و موفق هم شده اند! این شیوه سخنرانی و ارایه راه حل در شرایط پساتحریم، وضعیت قبل از انقلاب و حضور مستشاران و دانشمندان آمریکایی و انگلیسی را در کشور تداعی می کند که ایرانی فقط نقش کارگر بی سواد را در تولید بازی می کرد و در نهایت که همه خارج یها گریختند، صنعتی محتاج و منفعل برجای ماند. در این خصوص نخستین هشدار از آن اقتصاد دان کهنه کار ایران، اسداله عسگر اولادیست، آنجا که میگوید:«این آمد و رفت هایی که صورت می گیرد، آمد و رفت های گول زننده ای است و برای کشور مفید نیست. من به دولت گفته ام و به اتاق های بازرگانی و وزرا هشدار می دهم که خطر انتقال سرمایه به این کشورها وجود دارد. این سرمایه گذاران نمی آیند که در ایران سرمایه گذاری کنند، می آیند که سرمایه های ما را ببرند.» او تاکید می کند که سرمایه گذاران خارجی فقط به کشور ما می آیند ببینند که چه خبر است، هیچ سرمایه گذاری نیامده که حرف سرمایه گذاری بزند. *رشد واردات کلید خورد براساس گزارش مقدماتی گمرک از وضعیت صادرات و واردات کشور در پنج ماهه نخست سال جاری، محصولات کشاورزی همچون ذرت دامی، برنج، کنجاله سویا، لوبیای سویا و دانه ی گندم بجز گندم دامی، در صدر محصولات وارداتی به کشور قرار گرفته است. در مجموع ۳۰.۸۹ درصد از وزن کل واردات کشور و ۸.۱۴ درصد از ارزش دلاری کل واردات کشور به غلات اختصاص پیدا کرده است. واردات محصولات استراتژیک که در زیر مجموعه امنیت غذایی قرار میگیرد، به معنای نادیده گرفته شدن اصول اقتصاد مقاومتی و ایجاد مشکل برای ایران در شرایط موجود منطقه و یا بازگشت تحریمهاست در عین حال که زمینه رشد نرخ بیکاری و کاهش اشتغال نیروی کار را فراهم می آورد. این وضعیت با آنچه که سخنگوی دولت و سایر مسوولان در شرایط پساتحریم برآن تکیه داشته اند، بسیار متفاوت است. اقتصاد کشور در وضعیت کنونی نباید در تأمین کالاهای اساسی، فناوری و تکنولوژی و حتی ابزارهای اقتصادی تحت نفوذ کشور دیگری قرار گیرد چرا که در این صورت منجر به افزایش وابستگی و با قطع همکاری ها آسیب های جدی به کشور وارد می آید. به عبارت دیگر در روند همکاری های بین المللی، باید نقاط آسیب پذیر کشور را شناسایی و سپس برای رفع آنها سریع اقدام کرد که در غیر این صورت، همانند سال های اخیر، نقاط ضعف به پاشنه آشیل کشور تبدیل و دشمنان برای نفوذ بیشتر و دستیابی به اهداف خود، برای آن برنامه ریزی خواهند کرد. بسیاری از کارشناسان اقتصادی اعتقاد دارند، اگر بنیه های تولیدی کشور تقویت نشود و زمینه تضعیف ساختارهای تولیدی از طریق گسترش رانت و دلالی فراهم شود، کشور به میدانی برای حضور شرکت ها و محصولات خارجی تبدیل خواهد شد. *نقاط ضعف در مواردی به خصوص در کلانشهرها مسوولان واستانداران اعلام می کنند که با پیشنهادات بیشماری برای سرمایه گذاری خارجی مواجهند به گونه ایکه برای پذیرفتن آن مجبور به ارزیابی و انتخاب درخواست ها هستند. در این خصوص توجه به این نکته ضروریست که شرکت های خارجی از جمله شرکت های اقماری آمریکایی در کشورهای مختلف، خود را برای عقد قراردادهای تجاری با کشورمان آماده می کنند. یکی از نقاط آسیب پذیری اقتصاد در این مرحله دادن امتیازهای انحصاری است. شرکت های اروپایی با در نظر گرفتن برخی عقب ماندگی ها در حوزه فناوری، ممکن است در ازای ورود این تکنولوژی ها خواستار در اختیار گرفتن امتیازهای انحصاری باشند. نکته دیگری که باید به آن توجه شود، ذوق زدگی و هجوم به سمت اقتصاد اروپا و آمریکا و فراموش کردن همپیمانان منطقه ای و به خصوص کشورهای اسلامیست. واگذاری حق انحصار به خصوص در حوزه نفت و انرژی، پشت کردن به همپیمانان قدیم و بی توجهی به تولید داخل، قدرت چانه زنی ایران را در تعاملات بین المللی به خطر می اندازد. *نفت با روغن اضافه ایران یکی جذاب ترین و بزرگترین تولید کننده نفت و گاز جهان بوده و در عین حال منابعی عظیم از انرژی را در استراتژیک ترین نقطه خاور میانه در اختیار دارد و این لقمه ایست که آمریکا و البته رژیم صهیو نیستی سالهاست که برای از دست دادنش مرثیه سرایی کرده اند. آنها برای بازگشت به این بازار در تلاشند و البته در این مسیر از طرف ایرانی باج های درشتی طلب می کنند. آنچه در ادامه می خوانید، بخشی از سخنان اقتصاددانان آمریکایی و اروپایی و توقعاتشان برای بازگشت به بازار نفت ایران است. ⚫گای میسیونر، اقتصاددان مرکز تحقیقاتی «ای اف پی انرژیز»پیش بینی کرد: افزایش تولید نفت ایران بستگی به شرایط میدان های نفتی و پالایشگاه های ایران دارد چرا که در سال های گذشته ایران به تجهیزات فنی، قطعات اضافی و فناوری غرب دسترسی محدودی داشته است.ایران بهترین ها را می خواهد و رییس جمهوری ایران از بازگشت شرکت های انرژی غربی در مجمع داووس ابراز رضایت و از شرکت های خارجی دعوت کرد در صنعت انرژی کشورش سرمایه گذاری کنند. اما علاقه شرکت های خارجی برای سرمایه گذاری در بازار نفتی ایران بستگی به شرایطی دارد که تهران ارائه می دهد. ⚫ برتاند هودی، تحلیلگر مسائل انرژی در موسسه ریموند جیمز می گوید: «برای شرکت های خارجی که قصد بازگشت به ایران را دارند شرایط مالی قراردادها جذابیت ایجاد می کند که پیش از تحریم ها این شرایط در ایران جذاب نبود.» وی افزود: «ساختار قراردادهای خرید متقابل ایران برای شرکت های خارجی مخاطره آمیز بود.» در حالی که بیشتر قراردادهای سرمایه گذاری نفتی در قالب توافق نامه تسهیم تولید هستند و بخشی از محصول را در ازای امتیاز واگذاری می گیرند، اما ایران بیشتر تمایل به بیع متقابل دارد. تحت این قالب، شرکت های نفتی بین المللی زیر نفوذ شرکت ملی نفت ایران هستند. همچنین دستمزد این شرکت ها براساس نرخ توافقی از زمان سرمایه گذاری تا نصب تعیین می شود که این مناسب نیست. ⚫ هلگر شیمیدینگ، اقتصاددان بانک برنبرگ گفت: «برای اقتصاد جهان، ورود مجدد ایران به بازار در پایین نگه داشتن قیمت نفت در طولانی مدت کمک می کند و مخاطرات ناشی از عرضه جهانی نفت مثل لیبی را کاهش می دهد.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صاحب نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]