محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803639730
پساتحریم؛ دوران سرمایه گذاری مشترک
واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: وبلاگ تین نیوز | بر پایه جدول آماری سازمان توسعه تجارت ایران کشور های چین، عراق و امارات مهم ترین کشور های هدف صادراتی ایران هستند و طی نیمه اول سال جاری بیش از 58 درصد کالا های صادراتی ایران به مقصد این کشور ها رهسپار شده اند. کشور چین در دوره یادشده با جذب 3 میلیارد و 731 میلیون دلار کالای صادراتی ایران بدون احتساب میعانات گازی و 6/22 درصد از مجموع کل صادرات ایران، در رتبه اول بازار کالا های صادراتی ایران قرار دارد. عراق، امارات، هند، افغانستان، ترکیه، ترکمنستان، ایتالیا، پاکستان و عمان دیگر کشور هایی هستند که به عنوان بازار هدف کالا های ایرانی شناخته شده اند. آمار منتشرشده گویای این امر است که مراودات تجاری ایران به ویژه در بخش صادرات بیشتر در منطقه صورت می گیرد و این مراوده با کشور های توسعه یافته بسیار ناچیز و اندک است که این امر دلایل مختلفی می تواند داشته باشد. حیدر مستخدمین حسینی، اقتصاددان، در این زمینه می گوید: «با دو رویکرد می توان به این موضوع پرداخت. شرایطی که به ویژه در دهه گذشته بر اقتصاد و سیاست ایران حاکم بود، رویکرد اولی است که می توان به آن اشاره داشت: اعمال تحریم ها موقعیت اقتصادی کشور را در جهتی قرار داد که صادرات محصولات و کالا به کشور های منطقه در اولویت قرار گرفت و این اولویت بندی نه به انتخاب دولت، بلکه به اجبار شرایط تحریم انجام شد. رویکرد دوم را می توان در جنبه های سیاسی و استقلال طلبی نظام جست وجو کرد که این کشور ها را به عنوان بازار های هدف محصولات صادراتی انتخاب کرده است.» با نگاه به آمار های سازمان توسعه تجارت ایران می توان دریافت، بیشتر محصولات و کالا های صادراتی ایران به کشور های منطقه ارسال می شوند. آیا توان تجارت و صادرات فرامنطقه ای در ایران به وجود نیامده است که کشور های آسیایی به عنوان بازار های هدف محصولات صادراتی ایران شناخته شده اند؟ چه راهکارهایی برای مبادلات تجاری با کشور های توسعه یافته وجود دارد؟ به نظر می رسد، تا زمانی که تحریم ها به طور کامل لغو نشوند، این امر ادامه خواهد داشت و حتی ممکن است افزایش پیدا کند. برای گسترش کشور های هدف محصولات صادراتی ایران لازم است چند کار مبنایی به اجرا درآید. نخست اینکه، کالا هایی که مشمول صادرات می شوند، به لحاظ کیفیت قابل رقابت با مشابه خارجی شان باشند که دولت در این زمینه بعد از توافق هسته ای می بایست به نوسازی صنایع کشور بپردازد. همچنین سرمایه گذاری مشترک می تواند خلأ موجود را بپوشاند. سرمایه گذاری مستقل خارجی ها در کوتاه مدت ممکن است بخشی از نیاز های کشور را به لحاظ بهبود منابع و اشتغالزایی پوشش دهد، اما تمام تلاش کشور بعد از اجرای برجام می بایست در جهت سرمایه گذاری مشترک انجام گیرد. این امر می تواند سطح فناوری، آموزش کارکنان و مدیران را بهبود بخشد و بعد از مدتی در های بازار های بین المللی بر روی محصولات ایرانی را بگشاید. پذیرش کالای خارجی در کشور های پیشرفته وجود دارد، منتها مکانیزم آن را باید در ایران هم مهیا ساخت. بخش خصوصی به تسریع این امر کمک خواهد کرد و دولت در این جا می تواند نقش حامی و ناظر را بدون دخالت در تصمیم گیری ها ایفا کند. در حال حاضر دولت چه سیاست هایی را برای رونق صادرات در پیش گرفته است؟ آیا سیاست های دولت در این زمینه کارآمد خواهد بود؟ در حال حاضر سرمایه گذاری ها عمدتا از طریق دولت و دولتی ها صورت می گیرد که این امر کارساز نخواهد بود. دولت می بایست الزامی را برای اقتصاد کشور تعریف کند و این الزام بر این اساس باشد که در دوران پساتحریم فعالیت های تولیدی و اقتصادی در دو جهت گسترش یابد: در ابتدا بخش های اقتصادی باید ارتقای کیفیت را مد نظر قرار دهند که این امر با تغییر تکنولوژی، تغییر سطح آن و توجه به کیفیت می تواند صورت گیرد، و در گام دوم باید الزام به رقابت به وجود آید که این امر در جهت کاهش قیمت ها باید انجام پذیرد. ما در حال حاضر در حوزه صنعت حد اکثر از 35 درصد ظرفیت کشور استفاده می کنیم و کارایی اقتصاد در این حوزه به بیش از این رقم نمی رسد، اما با توجه سرمایه گذاری های ارزی و ریالی که در سنوات گذشته صورت گرفته این میزان باید بیش از این میزان می شد. مبادلات تجاری ایران در دوره پسا تحریم ، به ویژه در بخش صادرات، شاهد چه تحولاتی خواهد بود؟ آیا می توان در این دوره به مبادلات تجاری با کشور های توسعه یافته امید داشت؟ به هر حال ما یک دیپلماسی سیاسی را با موفقیت پشت سر گذاشته ایم و در اجرای آن نیز دولتمردان باید با توجه به تمامی جوانب پیش روند. لغو تحریم ها دست دولت را بیش از پیش برای حمایت از تولید و صادرات باز کرده است، کشور در این شرایط می تواند ابتدا بازار های منطقه ای را به قبضه درآورد و سپس به تبادل کالا، خدمات، اطلاعات و... در بازار های جهانی بپردازد و با امضای قرارداد های بازرگانی در این موقعیت استثنایی، جایگاه خود را در عرصه بین المللی تثبیت کند. اما اگر توجه مسئولان در این دوره صرفا به واردات کالا های خارجی باشد، نمی توان چندان به پیشرفت در صادرات امیدوار بود. کشور ایران بیشتر در زمینه صادرات چه کالا هایی توانمند است و توانایی مانور در کدام بخش را دارد؟ با توجه به سرمایه گذاری هایی که در دو دهه گذشته در حوزه پتروشیمی و صنایع آن و صنایع پالایشگاهی شده است، می توان به این حوزه بیش از دیگر بخش ها چشم داشت و در گام نخست می بایست از این ظرفیت در سطح بین المللی و منطقه ای استفاده کرد. حتی امکان سرمایه گذاری در صنایع پایین دستی صنایع پتروشیمی وجود دارد. ما هنوز ظرفیت های بسیار بالایی را برای ایجاد صنایع پایین دستی پتروشیمی داریم، اما متاسفانه همچنان کشور مواد اولیه مورد نیاز صنایع را وارد می کند و در این زمینه به خارجی ها وابسته است. بنابراین سرمایه گذاری در این بخش می تواند موجبات صادرات بیشتر محصولات ایرانی را فراهم آورد. در حال حاضر هم اگر ما به اقلام صادراتی نگاه بیندازیم، بیشتر در زمینه های پتروشیمی، میعانات، گاز و صنایع نفتی است؛ این حلقه های مفقوده باید جدی گرفته شوند و از آنها هر چه سریع تر در زمینه صادرات استفاده شود. در گام دوم می توان برای بازار های هدف منطقه از توافقنامه های صنعتی و تجاری استفاده کرد و برای تامین صنایع مورد نیاز کشور های آسیایی و آفریقایی وارد عمل شد. به عنوان مثال، بسیاری از کشور ها راغب هستند مواد شوینده ایران را مورد استفاده قرار دهند و می توان گفت در زمینه گسترش این صنعت کشور ما موفق و برنامه ریزی شده عمل کرده است. تولیدات با کیفیت بالا در این حوزه باعث انعقاد قرارداد هایی با کشور های مختلف شده است. همچنین توجه به صنایع واسطه ای می تواند کشور های مختلف جهان را به استفاده از محصولات ایرانی ترغیب کند، و اگر این تولیدات به حد قابل قبولی از تولید و کیفیت برسند، می توان این نوع محصولات را ابتدا به کشور های منطقه و سپس به کشور های توسعه یافته صادر کرد. اما به طور کلی، با توجه به تحولات اخیر سیاسی و لغو تحریم ها، فضای مناسب برای ورود به بازار های جهانی به وجود آمده است. بنابراین تولیدکنندگان با بهبود کیفیت و کاهش قیمت می توانند به رقابت در این بازار ها بپردازند و به رونق صادرات کشور کمک کنند. علاوه بر تولیدکنندگان، دولت با حمایت های خود می تواند هزینه تولید را کاهش دهد و همچنین تمامی سازمان ها و وزارتخانه ها را ملزم به جهاد تجاری سازد تا در آینده نزدیک شاهد رونق صادرات باشیم.
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[مشاهده در: www.tinn.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها