تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836782182
بزرگ باش، جهانی باش؛ این اخلاق حماسه سازان آخرالزمان است
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: فرهنگ غرب چرا بد است؟ چون انسان را کوچک بار می آورد. می گوید برو فقط به فکر منافع خودت باش. به فکر شهوت خودت باش. به فکر خودت باش. این فرهنگ الآن دارد در جان ما نفوذ می کند. خودخواهی را تحت عنوان حقوق بشر، تحت عنوان آزادی های فردی، تئوریزه کرده اند. شهوت انسان را کوچک بار می آورد.مشرق: هشتمین مجلس از یازدهمین دوره « سوگوارۀ هنر و حماسه » با سخنرانی حجت الإسلام علیرضا پناهیان، شب گذشته در پریس ولیعصرِ دانشگاه هنر برگزار شد. خلاصه ای از سخنرانی این مراسم را نظر می گذرانید: قیمت شما بالاتر از بهشت است در آموزه های دینی ما، برخی آموزش ها و روش های تربیتی و انگیزه های تعالی برای انسان وجود دارد که در زمان های سابق کمتر از آن ها استفاده می شده است و در زمینه های اجتماعی، کمتر امکان بهره برداری از آن ها وجود داشته است. یکی از بهترین و اساسی ترین روش های تعالی انسان در جامعۀ دینی این است که انسان ها را طوری تربیت کنند که احساس بزرگی و کرامت نفس کنند. مثلاً وقتی می خواهیم کسی را از کار بد بازداریم، بگوییم که شأن تو بزرگ تر از این حرف هاست. این روش تربیتی در فرد و جامعه بسیار اثرگذار است و در جامعۀ امروزی ما بسیار ضروری است. خیلی تفاوت است بین اینکه به ما بگویند از جهنم بترس با اینکه حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند قیمت شما بالاتر از این هاست که به کمتر از بهشت بفروشید. اگر علی (علیه السلام) ، مخاطب بهتر پیدا می کرد، مطمئناً می فرمود که قیمت شما بالاتر از بهشت است. بزرگ باش، جهانی باش؛ این، بُعد اخلاقیات حماسه سازان آخرالزمان است امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) می فرماید: «ذَلِّلوا أخلاقَکُم بِالمَحاسِنِ»، با زیبایی ها، فروتنی در اخلاق خودتان ایجاد کنید. «و قَوِّدوها إلَى المَکارِمِ»، با زیبایی ها او را به بند بکشید و به اوج ها سوق بدهید. «و عَوِّدوا أنفُسَکُمُ الحِلمَ»، جان های خودتان را به حلم عادت بدهید. «وَاصبِروا عَلَى الإِیثارِ عَلى أنفُسِکُم فیما تَجمُدونَ عَنهُ»، وقتی می بینید کسانی را که شایستگی اش را ندارند به شما ترجیح می دهند، صبر کنید. عیبی ندارد، صبر کنید وقتی می بینید قدر شما را نمی دانند. زاویه دید را نگاه کن: «و لاتُداقُّوا النّاسَ وَزْنًا بِوَزْن»، در رفتارهای مردم دقت نکنید تا بخواهید مدام عیب گیری بکنید. شاید بیشتر از این ظرفیتش را ندارند. این چقدر آدم خوبی است؟ به تو چه ربطی دارد، این چقدر آدم بدی است؟ آقاجان به تو چه ربطی دارد، ول کن برو. هواپیما دیدی چطور از بالای سر مردم رد می شود؟ برو دیگر! حالا چکار داری این پایین چه می گذرد؟! حالا دقت کنید: «وَ عَظِّمُوا اَقْدارَکُمْ بِالتَّغافُلِ عَنِ الدَّنِیِّ مِنَ الاُمُورِ»، قدر و منزلت خودتان را بزرگ بدارید. با چه؟ بالتغافل، تغافل یعنی چی؟ ندیده بگیر، چه چیزهایی را ندیده بگیر؟ « عَنِ الدَّنِیِّ مِنَ الاُمُورِ»، از اموری که پست اند. شأن خودت را بالاتر از آنی بگیر که بخواهی به امور کوچک بپردازی. بزرگ باش! جهانی باش! من می گویم این بُعد اخلاقیات حماسه سازان آخرالزمان است. «أمسکوا رمق الضعیف بجاهکم»، به واسطۀ آن جاه و آن منزلت خودت، از بی رمقیِ ضعیف بگذر. حالا این یک آدم ضعیفی است، نمی تواند قدر تو را بداند، بی خیال! بعد می فرماید: «إن عجزتم عما رجاه عندکم»، اصلاً کمکش کن، انتظار از او نداشته باش، تو کمکش کن. بزرگ باش، ببین بحث جهنم نیست، یک جنس دیگر است. به واسطه عظمت دادن به روح یک انسان می فرمایند پاک باش، خوب باش. «فلاتکونوا بحاثین عما غاب عنکم فیکثر عائبکم» یا «غائبکم» هم هست. زیاد دربارۀ چیزهایی که نمی دانی بحث نکن، زیاد جدل نکن، حرف بی خود در جزئیاتی که بی ارزش هستند نزن. «و تحفظوا من الکذب فإنه من أدنی الأخلاق قدرا». می فرماید: دروغ نگو، جهنم دارد؟ نه، دروغ پست است. کار پست نکن. روش تربیتی ما در این زمان باید این باشد. «و هو نوع من الفحش وضرب من الدناءة». دروغ یک نوع فحش است. اصحاب امیرالمؤمنین (علیه السلام) می خواستند فحش بدهند، می فرمودند فحش ندهید. «وتکرموا بالتعامس عن الاستقصاء»، بزرگتر از آن باشید که بخواهید بروید جزئیات را دربیاورید. می فرماید که پدر خانه وقتی به خانه می آید، با سروصدا بیاید که اگر یک وقت اهالی خانه در وضعی هستند که دوست ندارند بابا ببیند، خودشان را جمع کنند. بزرگ باش. ببینید اول بزگواری و بزرگ منشی را یاد می دهد، دوم به واسطه بزرگ منشی ما را از گناه دور می کند. حماسه های آخرالزمانی، برای انسان های بزرگ است فرهنگ غرب چرا بد است؟ چون انسان را کوچک بار می آورد. می گوید برو فقط به فکر منافع خودت باش. به فکر شهوت خودت باش. به فکر خودت باش. این فرهنگ الآن دارد در جان ما نفوذ می کند. خودخواهی را تحت عنوان حقوق بشر، تحت عنوان آزادی های فردی، تئوریزه کرده اند. خرج می کنند برای اینکه انسان ها شهوت ران بار بیایند. این بدیِ فرهنگ غرب است. مواظب فرهنگ غرب باشید، بگویید شهوت انسان را کوچک بار می آورد، ما می خواهیم بزرگ باشیم. حماسه های آخرالزمانی، برای انسان های بزرگ است. شما حرف حقّت را در این قالب بزن؛ در قالب ادبیات جهانی. امام (رحمه الله علیه) می فرمود اگر ما با صدام صلح کنیم، جواب جهنم و عذاب و این ها هیچ، جواب تاریخ و شهدا هم هیچ، ما جواب مردم عراق را چه بدهیم؟ فرامیهنی! مردم مظلوم آنجا می گویند شما با صدام صلح کردید، این ها پدر ما را درمی آورند. وقتی ما صلح کردیم، صدام شیعیان عراق را قتل عام کرد. این مرد هرچه می گفت، درست درمی آمد. دوستان شما قبول دارید این نوع تعلیمات در همین جمهوری اسلامی ما کم است؟ یک سؤال هم از من بپرسید: مگر در دین این نوع پیام ها زیاد است؟ بله! این نوع تعلیمات زیاد است، ولی ما نمی بینیم. شما موقع تکبیر نماز با کدام ذکر و صفت الله نماز را شروع می کنید؟ الله اکبر. یکی از آثار وضعیِ تربیتیِ کبریاییِ خدا این است که تو را هم بزرگ می کند. اصلاً تواضع در نماز، برای بزرگ شدنِ توست. با بزرگان معاشرت کن. با بزرگان که معاشرت کنی، اخلاقت بزرگ می شود و دیگر کسی را تحویل نمی گیری. الآن کسی با یک بزرگی پریده باشد، دیگر کسی را تحویل نمی گیرد. شما وقتی که کنار خورشید هستید، ستاره ها دیگر دیده نمی شوند. باخدا بپَر؛ الله اکبر. عباس اگر آب را به خیمه می آورد، همۀ جهانیان سیراب می شدند ما قرار است یاران حضرت حجت (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) بشویم، نه یاران اباعبدالله الحسین (علیه السلام) . بنا نیست ما برویم در کربلا شهید بشویم، بناست ما جهان را در اختیار امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) قرار بدهیم. این دوتا باهم فرق زیادی دارند. مسلّم است که من نمی خواهم بگویم که ما از کربلا عبور کردیم، نه! ما تازه اربعین داریم می رویم کربلا را به یاد همۀ مردم جهان بیاوریم، ولی باید در نوحه هایمان نشان بدهیم که ابوالفضل العباس (علیه السلام) اگر آب را به خیمه می آورد، همۀ جهانیان از این آب سیراب می شدند. عباس (علیه السلام) را جهانی نشان بدهیم. نشان بدهیم که وقتی امام حسین (علیه السلام) داشت شمشیر می زد، برای «لیظهره علی الدین کلّه» بود. وقتی که زینب کبری (سلام الله علیها) ، امام زین العابدین (علیه السلام) را دید که به کشته ها دارند آن طور نگاه می کنند، چه فرمودند؟ صدا زد عزیز برادرم! به این بدن های غریب، به این کشته های مظلومِ روی خاک در بیابان، این گونه نگاه نکن، روزی خواهد رسید که اینجا محل زیارت عاشقان خواهد شد. اشاره به همین جمعیت بیست میلیونی کردند که کربلا این طور نمی ماند. افق را ببین، دورنما را ببین. یک جایی داری غذا درست میکنی برای روضه حضرت اباالفضل (علیه السلام) ، بگو یابن الحسن، بیا دارم غذای ولیمه ظهورت را می پزم، فعلا غذا را پختم تا بیایی. یک دیگ داری درست می کنی، اصلاً نگویید یک دیگ دارم درست می کنم، بگویید ما می خواهیم همۀ جهان را با این غذای تو غذا بدهیم. اسب گیرمان نیامد، ولی این مرکبِ زبان را می خواهیم راه بیندازیم امام کاظم (علیه السلام) را ببینید چطور شیعیان را تربیت می کند: «من ارتبط دابه متوقعا به امرنا و یغیظ به عدونا». این برنامۀ تربیت سربازان آخرین امام و حماسه سازان آخرالزمان است. می فرماید هرکسی اسبی را تهیه کند، نگه بدارد، بگوید این مرکب من است برای ظهور، آقای من بیاید می خواهم از این استفاده کنم و غیظ به دشمن اهل بیت (علیهم السلام) داشته باشد، «و هو منسوب الینا»، باید شیعه ما باشد. خب خدا چکارش می کند؟ «ادر الله رزقه، و شرح صدره» خدا رزقش را فراوان می کند و به او شرح صدر می دهد؛ یعنی بزرگش می کند. چون تو برای رسیدن به یک هدف بزرگ، یک اقدام کوچک انجام داده ای. «و بلغه امله»، خدا او را به آرزویش می رساند. مگر تو نمی خواستی مهدی ما را یاری کنی؟ اگر بمیری هم زنده ات می کند. «و کان عونا علی حوائجه»، و خدا حوائج خودش را کمک می کند. خدا به فرشتگانش می گوید که او یک انسان بزرگی شد. امام کاظم (علیه السلام) می فهمد که زمان آینده، زمان طیّاره و ماشین است؛ می گوید اسب. او می فهمد چه می گوید. شما هم بفهم. یعنی واقعاً شما در اربعین می خواهید با این مردم خون گرم عراق صحبت نکنید؟ و نفهمید که احساس آن ها چیست. نمی خواهید احساس مردم یمن را درک کنید؟ نمی خواهید حرف خودتان را به آن ها بزنید؟ ما اسب گیرمان نیامد، ولی این مرکبِ زبان را می خواهیم راه بیندازیم.
پنجشنبه ، ۷آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها