محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854952050
ماجرای حضور یک شهید زنده در جمع جوانان یک محله
واضح آرشیو وب فارسی:شیرازه: الگو و اسوه زندگی بچه حزب اللهی ها شما و شهدایی هستید که اقتدار و ایمانتان دشمن را به زانو درآورده است، حسینی هستید و حتی سینه زدن برای امام حسین ع در شب محرم آنهم بین جوانان و نوجوانان یک مهدیه کوچک بر خود عار و ننگ نمی دانید، ما که ندیدیم مسئولی در محافل مان بین مردم بنشیند و یا با آنها این چنین سینه بزندبه گزارش سرویس شهرستان های شیرازه به نقل از لامرود ، شبی با شهدای مهدیه خندق، میزبان میهمان عزیزی بودیم که لحظه شهادت بسیاری از دوستانش را دیده و لحظه پروازشان را با چشم خود نظاره کرده بود. او آنقدر دوستانش شهید شده بودند که دیگر کارش از احساس تنهایی کردن و غصه خوردن گذشته بود، زینب وار پیام رسان شهدا شده است، سردار، خستگی را خسته کرده و پا در رکاب ولایت، جان بر کف در جبهه داخلی و خارجی در حال مبارزه است. او خود را در دوران اسارت می دید، یک پایش در جبهه ی دفاع از حرم بی بی زینب بود و پای دیگرش بر رکاب حمایت از ولایت، شهرها را در می نوردید تا صدای مظلومیت بچه های شیعه در سوریه و عراق را به گوش همگان برساند. سردار آمده بود تا همه عقده های دلش را یکجا به ما بگوید، ساده و بی آلایش، بی ریا و مهربان، اما مقتدر و سر سخت، مثل دیگران که دعوت می شوند تا مجلسی را پر کنند نبود، عجله ای برای گفتن و رفتن نداشت، او می خواست ما بفهمیم و درک کنیم که چه می گوید، دل خونی داشت، بغضی فرو خفته و چشمانی خیس و اشک بار که هر از چند بار بغضش می ترکید و تبدیل به گریه می شد. او خیلی گفت، از دردها، از بی مهری ها، از مظلومیت بچه های جبهه ی جنگ ایران و عراق، سوریه و داعش، از خیانت بنی صدر و همه کسانی از کاروان انقلاب فاصله گرفتند، از نیمه راه برگشته و امام خود را تنها گذاشتند، از دفن شهدایی که پیکر خونین شان را خودش در قبر گذاشته بود، از شادی آن شهیدی که پس از ده روز ماندن در سردخانه هنگام دفن و در قبر به رویش خندید، از شهید اسماعیلی که چندین بار با تن و بدن مجروح میدان جنگ را ترک نکرد و دست قطع شده اش را از بدن جدا نمود، در جیبش گذاشت تا مبادا روحیه بچه ها خراب شود!، او گفت و گفت تا کاغذی به دستش دادند که، مجلس تمام شد. از جایگاه و منبر روایت، به زیر آمد و همراه با بچه های حزب الله و جوانان فعال فرهنگی هیات سینه زد، میانداری کرد، همراه آنان شور گرفت و در نهایت رو به قبله همه ما را دعا کرد. همه رفتند، مهدیه خالی شد، بجز تعدادی از جوانان و دست اندرکاران هیات کسی نمانده بود، سردار نشست تا با جوانان محل گپ و گفتی بزند، نشست تا سوالات بچه ها را جواب بدهد و از دغدغه آنها دفاع کند. او به حق یک شهید زنده است که اگر امروز قدرش را ندانیم فردا افسوس نبودنش خواهیم خورد. او آمده بود تا در این ماه پر عظمت که حضرت زینب (س) فرمودند (ما رایت الا جمیلا) چیزی به جز صاحب جمال ندیدم، زیبایی هایش را برایمان تعریف کند، همان زیبایی هایی که در لحظه قشنگ شهادت بچه ها دیده بود، زیبایی هایی که در وصیت شهدا به یادگار برایمان ثبت شده است، او همه آنچه که حضرت زینب (س) در شهادت و زیبایی های آن دیده بود برایمان ترسیم کرد، سردار سربداری که همه عمر خود را در دفاع از ولایت و حریم اهل بیت گذرانده و امروز در دفاع از حرم بی بی زینب (س) بی خواب شده است. سردار از هر دری صحبت کرد، از هر دردی گفت و اما طرف صحبت او شهداء بودند، هر از چند گاهی که عقده گشایی می کرد و اشکی می ریخت رویش را به آسمان می کرد و آهش را روانه شهداء و دوستانش می نمود، او از آنها مدد می جست و آنها را شاهد بر گفته های خود می خواند، اما صحبت امروز من تویی سردار، سرداری که همه زندگی ات با مظلومیت بچه ها و شهداء عجین شده است، سردار عزیزی که وقتی از شهید و شهادت می گفتی دلت غنج می رفت و با شعف و شادی از آن یاد می کردی، طرف صحبت من تویی سردار، اگر همه عمرت را در لباس سبز پاسداری از دین و ولایت گذراندی، طعنه و نیش شنیدی و کارت را درست انجام دادی، کسی داشتی تا با او دردودل کنی ، دوستان شهیدی که به تو قول داده بودند کمکت کنند اما امروز بچه های حزب الله و همین هیاتی ها خون دل می خورند، مظلومند، تنهایند، نیش و کنایه از دوست و دشمن می شنوند، آنقدر گفته شده و شنیده ای که دیگر گفتنش کلیشه ای و تکراری است اما آنها حتی به پوشش حزب اللهی ها هم کار دارند!، نمی دانم از کجا و چطور بگویم، اما دلها خون است و چشمها همیشه خیس از اشک، بچه های فرهنگی تنها دلخوشی شان محرم است و یادواره شهداء، آرامششان اربعین شده و پیاده روی کربلا، جوانان پاک و با اخلاصی که عنایت حضرت زهرا س و ائمه اطهار علیهم السلام شامل حالشان شده و در این راستا قدم بر می دارند، آنهایی که دغدغه زندگی شان شده حسین، راه حسین، منش و سیره حسین، و در نهایت شهادت. آنهایی که حاضرند جان بدهند تا این همه نامرادی و نامردی ها نبینند، آنها که نمی توانند ببینند مردم در واجب خود، یعنی امر به معروف و نهی از منکر مانده اند وصلاح موقعیت را به صلاح ایمان می فروشند. جوانانی که نمی توانند تحمل کنند خطیبی از خیر بگوید و خود خیر نکند، برخی به موعظه و دعوت کردن مردم به کار خیر و نیک عادت می کنند. مشکلی که این افراد را تهدید می کند، غفلت از خویشتن و عدم توجّه و دقّت در اعمال و رفتار خویش است. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید:«یَا ابْنَ مَسْعُودٍ لَا تَکُونَنَّ مِمَّنْ یَهْدِی النَّاسَ إِلَی الْخَیْرِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْخَیْرِ وَ هُوَ غَافِلٌ عَنْهُ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی أَ تَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ؛(4) ای پسر مسعود! [مواظب باش که] از کسانی نباشی که مردم را به خیر هدایت می کنند و آنان را به نیکی دستور می دهند در حالی که خود از آن خیر غافل هستند. و خداوند تبارک و تعالی می فرماید: آیا مردم را به نیکی امر و خودتان را فراموش می کنید. جوانان در رنجند وقتی سخنوری مشاوره بدهد و جور دیگر عمل کند، و ملایی از روی علم خودش، حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال بشمارد، آنها خسته اند از مسئولینی که مصداق آیه شریفه قرآن، عمل نمی کنند به آنچه می گویند، «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ»، وعده دروغ می دهند، غافل از اینکه هیچ گاه خدا دروغگو را هدیت نمی کند «إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذَّابٌ» در یک کلام سردار، تنها دلخوشی آنها شمایید، الگو و اسوه زندگی آنها شما و شهدایی هستید که اقتدار و ایمانتان دشمن را به زانو درآورده است، حسینی هستید و حتی سینه زدن برای امام حسین ع در شب محرم آنهم بین جوانان و نوجوانان یک مهدیه کوچک بر خود عار و ننگ نمی دانید، ما که ندیدیم مسئولی در محافل مان بین مردم بنشیند و یا با آنها این چنین سینه بزند، شما خستگی را خسته کرده و آن را بهانه ای برای رفتن قرار نمی دهید، شما که الگویتان حسین است، الگوی جوانان هستید لذا این مرادی و مریدی است که امروز می خواهم با شما سخن بگویم و شما را طرف صحبت و درد دل همه بچه هیئاتی ها قرار بدهم: سردار سپاه اسلام، خیلی از دردها را نمی شود گفت، همانگونه که شما هم نگفتید، خیلی از مظلومیت ها را هم نمی توان نوشت زیرا در مصالح نظام و انقلاب باید خار در چشم و استخوان در گلو ماند، و خودتان بهتر می دانید چه می گویم و چرا می نویسم، نگارش این چند خط شاید زنگ خطری باشد برای آنهایی که تا چند قدمی خود را بیشتر نمی بینند و باز به فرموده خداوند تبارک و تعالی غافلند، دلشان سعادت می خواهد اما روزمره گی آنها را از عاقبت خیر باز داشته است. سردار عزیز، همه شهدای شهرستان لامرد بالاتفاق در وصیت نامه شان از خواندن دعای کمیل، توسل و ندبه گفته اند، هر شهیدی راه رسیدن به قله افتخار شهادت خود را قرائت زیارت عاشورا و دعای کمیل می داند و به ما توصیه کرده است اما متاسفانه اگر هم مراسمی برگزار می گردد برای شادی فلان مرحوم در یک شب و در خانه اش می باشد! حجاب دومین توصیه همه شهدای لامردی است، اگر کسی به این سخن شک دارد وصیت نامه شهداء موجود است مطالعه نماید، اما متاسفانه روز به روز بدحجابی در این شهر شیوع پیدا کرده و رو به گسترش است، قصد اتهام به شخص خاصی نداشته ام اما شما در لفافه گفتید من علنا می گویم که متاسفانه پوشیدن چادر در این شهر به طور گسترده از بین رفته و حتی اکثر زنان خوب ما هم مایل به پوشیدن این پوشش فاطمی نیستند. پیرو ولایت فقیه و عمل بی چون و چرا به دستورات رهبری از دیگر توصیه همه شهدای لامرد به مردم است، اما کسانی هستند که تنها با نام مبارک ولایت و رهبری قصد استفاده ابزاری از این نام را دارند تا در سایه آن به مقام و موقعیت کاذب دنیایی خود دست پیدا کنند، با کمال تاسف باید گفت: این سیاست زدگی و استفاده ابزاری به مراسم مذهبی هم رسیده و در حسینه ها و تعزیه ها اقدام به خودنمایی و تبلیغ سیاسی می کنند، و اما دردآورتر از همه اینها نقد و انتقاداتی است که جوانان و مردم نسبت به افراد صاحب نظر و داعیه دار وجود دارد اما ترجیح می دهند، سکوت کرده و به فرموده حضرت امیر (ع) در آخر الزمان، کنج خانه خود نشسته و زانوی غم در بغل بگیرند تا دین شان و اعتقاداتشان در امان بماند. سردار، اگر شما جامانده اید و از این همه کار خسته شده اید، امیدی دارید که دستتان را بگیرند و یقینا مصداق ادامه آیه ولا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله ... هستید، بر شما بشارت است که به دوستانتان ملحق خواهید شد، اما ما چه کنیم؟! به چه کسی امید داشته باشیم؟ آیا راه نجات و میدان شهادتی برای ما هم وجود خواهد داشت؟ شما سنگر و نیمه شب دارید تا در آن رو به آسمان پر ستاره اشک بریزید و عقده دلتان را باز کنید ما چه کنیم و کجا برویم؟ آسمان ما کجاست؟ شما بگویید کجا برویم و با که درد دل کنیم؟ شما می گویید چه کنیم، تا بدون اینکه کسی از دستمان ناراحت شود، و خدشه ای به اجتماع بدون گناهی که آنها برای خود ساخته اند وارد شود، موقعیت کسانی که خود را صاحب همه شهرستان می دانند و کسی حق ورود بدون اجازه و دروازه آنها را ندارد به هم نخورد و به خطر نیافتد، نگاه غضبناکی از آنها شامل حالمان نشود، می توانیم مشکلات عدیده سرراه جوانان و مردم پردغدغه و مذهبی شهرستان را حل کنیم تا جامعه ای پاک و فاطمی داشته باشیم. چه کنیم تا از شور سیاسی و سیاست زدگی نجات پیدا کرده و به شعور حسینی و علوی برسیم؟ و در نهایت چه کنیم تا وصیت نامه شهدای شهرمان، آنهم پس از سی سال به گوش نسل های بعد برسانیم و به آن عمل کنیم؟ چه کنیم سردار؟ شما از شهدا بخواهید هر چه برای تان از خدا طلب می کنند برای ما هم بخواهند...
پنجشنبه ، ۷آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شیرازه]
[مشاهده در: www.shiraze.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها