واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: شیرازی - آن هایی که ورزش نمی کنند... بله... بیایید در روز وزین «تربیت بدنی» از آن هایی بنویسیم که ورزش نمی کنند. از آن هایی که وقت ندارند، تنبلی می کنند و یا ورزش را خسته کننده و وقت گیر می دانند. البته در تمام این موارد به خوبی می دانند که دوست دارند سلامت باشند و تنها دغدغه شان ورزش نکردن است.این ها همان هایی هستند که از اضافه وزن ناراحتند و از درد کمر می نالند.این ها به پشت میز نشینی و نداشتن تحرک آن قدر عادت کرده اند که برای ورزش نکردن همیشه وقت داشته باشند و ترجیح بدهند اوقات بیکاری شان را هم به جای قدم زدن نشسته بگذرانند.در میان تمام آن هایی که از فقر حرکتی می نالند و قدمی برای کمتر کردن آن بر نمی دارند، جامعه آماری کارمندان بیش از همه است. انگار به نشستن عادت کرده اند. این را خودشان هم تایید می کنند. آن هایی که برخاستن از روی صندلی هم برای شان خسته کننده است و وقتی هم که به خانه می روند آن قدر خسته اند که حوصله به دل طبیعت و خیابان زدن و پیاده روی را ندارند!البته به گفته یکی از بانوان کارمند، این موضوع خیلی بهتر از سال های قبل شده و برگزاری مسابقات ورزشی کارمندان و حضور برای ورزش کردن حتی به شکل نمادین باعث شده است که تمایل همه به ویژه بانوان به ورزش کردن بیش از همیشه باشد و با وجود خستگی ساعت های زیاد کاری، باز هم وقتی هر چند کم برای ورزش بگذارند.آن هایی که ورزش نمی کنند همیشه برای ورزش نکردن بهانه دارند، مانند یکی از دوستان که همیشه می خندد و می گوید «از ورزش کردن متنفرم»!این جمله را می گوید و می خندد و تاکید می کند که حوصله داری از جایت بلند شوی و بدوی؟البته او هم از اضافه وزن و زانو درد نالان است!یک دکترای رفتار حرکتی در این باره می گوید: همه چیز بر می گردد به آن جایی که باید روی فکر کار کرد تا رفتار را درست کرد. باید از نظر روانی این افراد خود را برای سلامتی آماده کنند و بدانند راهی جز ورزش کردن ندارند.نجمه شجاعیان می افزاید: کارمندان، روزانه یک سوم از وقت خود را در محیط کار می گذرانند، مدت زیادی از این زمان در وضعیت نشسته و بدون تحرک هستند و این بی تحرکی با عوارضی مانند خستگی، سفتی و انقباض عضلات و مشکلات جسمانی دیگر همراه است و این عوارض از میزان کارایی و بهره وری این نیروی عظیم کار، می کاهد.وی اظهار می دارد: تحقیقات نشان می دهد کارمندان اداره ها بیشتر از سایر افراد، مستعد دردها و بیماری های مرتبط با گردن، شانه و کمر هستند، بنابراین این نیروی کار، نیازمند آموزش حرکت ساده ورزشی در محیط کار است تا از عوارض گفته شده، کاسته شود.وی بیان می کند: باید یک سری حرکات کششی و حرکاتی ساده که در محیط کار به راحتی انجام می شود به کارمندان آموزش داده شود و این قشر از جامعه حداقل بتوانند در محیط کار خود کمی به این موضوع بپردازند.در عین حال، مدیر گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد می گوید: تمرینات کششی، بهترین روش برای کارمندان است. «مهدی اعظمی» می افزاید: چه خوب که 26 مهر به این مقوله پرداختید و امیدوارم کارمندان و افرادی که به تحرک اهمیت نمی دهند امروز به خود بیایند و اتفاق خوب ورزشی در استان بیفتد.وی اظهارمی دارد: از حرکات کششی برای کارمندان در طی روز گفتم زیرا انجام این نوع حرکات ورزشی سبب کاهش تنش یا انقباض های عضلانی در ناحیه مورد کشش می شود.وی یادآور می شود: این حرکات کششی به طور معمول در قالب بروشورهایی برای کارمندان عنوان شده است.وی خاطرنشان می کند: در انجام تمرینات حرکتی نیز باید به این نکته دقت داشته باشید که هر حرکت باید به آهستگی انجام شود.وی عنوان می کند: تمرینات حرکتی، تحرک مفاصل را بهبود می بخشد، باعث افزایش جریان خون برای کار عضلات می شود و بدن را برای فعالیت سازنده آماده می کند. تمرینات کششی نیز باعث استراحت عضلانی، افزایش دامنه حرکتی مفصل و تمرکز اعصاب می شود و خطر آزردگی و درد عضلانی را کاهش می دهد و تمام این ها به سلامتی و تحرک افراد کمک بسیار زیادی می کند. نوشتن از ورزشکاران و قهرمانان نوشتن از ورزشکاران و قهرمانان همیشه نشاط آور است. از تمام آن هایی که مدال بر گردن آویختند و بر سکوها جای گرفتند و در بیشتر مواقع با دست خالی کاری کردند کارستان...آن ها مدام ورزش می کنند و اگر روزی مجبور شوند به هر دلیلی ورزش نکنند به طور حتم روز خوشحال کننده ای را در پیش رو ندارند. این قهرمانان در تمام سال برای هدفی مهم تمرین می کنند، آسیب می بینند و از جان و روح خود برای کسب افتخار مایه می گذارند.این ها همیشه هستند، کنار و دوستدار ورزش، ولی دیده هم نمی شوند.البته وقتی مدال خوشرنگی را از آن خود می کنند و در رسانه ها نام استان شان می پیچد تمام مسئولان برای یک روز هم که شده می شوند دایه مهربان تر از مادر و آن ورزشکار را متعلق به خود می دانند.ولی خیلی زود این ورزشکاران را فراموش می کنیم تا مسابقات بعدی که اگر روحیه ای برایشان مانده باشد باز هم نامشان بر سر زبان ها می افتد و می شوند محبوب همان روزهای ورزش...! قهرمانان، بیشترین سهم را برای ورزش دارند اما کم ترین توجه به آن ها می شود. حتی شاید توجهی کم تر از همان کارمندانی که سعی داریم ببریم شان تا یک بار قدم زدن ورزشی را امتحان کنند.این ورزشکاران گاهی به استان ها و کشورهای دیگر مهاجرت می کنند تا شاید آسمان آن جا رنگین تر باشد و گاهی به همین کم، قناعت می کنند و وفادار ادامه می دهند.گاهی هم ترجیح می دهند ورزش قهرمانی را ببوسند و بگذارند بین خاطرات شان خاک بخورد و خودشان را از شر تمام مظلومیت ها و کمبود ها رها کنند.بعضی ها هم در این میان مصمم تر می شوند و تمرین می کنند و مقام می آورند و حال و روزگارشان هم به گفته خودشان بد نیست.مسئولان ورزش استان هم همیشه دیوار کوتاه ورزش بوده اند.بی توجهی ها بر گردن آن هاست، دلخوری ها تقصیر آن هاست و حال بد ورزشی ها ... دیوار مسئولان ورزش همیشه کوتاه است و هیچ وقت هیچ فردی به این فکر نمی کند که این همه تقاضا را یک نفر نمی تواند تامین کند و همت استانی می خواهد.همت استانی می خواهد و برخی مسئولان انگار جزو همان کارمندهایی هستند که حوصله ورزش را ندارند... از همان هایی که بی تحرکی را سر لوحه نیازهای جسمانی قرار می دهند و از همان هایی که حواس شان به ورزش نیمه جان استان نیست. ورزش نیمه جانی که دلسوزان ورزش سعی می کنند احیایش کنند و بعضی از مسئولان برای این احیا خسته اند!راستی امروز 26 مهر است، روز تربیت بدنی و ورزش گوارای وجودتان باد. ورزش را فراموش نکنید.
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]