تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837661736
دوهفته از وعده پاسخگویی رئیس دولت گذشت
واضح آرشیو وب فارسی:شهدای ایران: شهدای ایران : وعده، وعده و باز هم وعده! حسن روحانی رئیس دولت یازدهم در سفر مازندران و در جمع تعدادی از مردم ساری بار دیگر وعده داد که پاسخ انتقادها به برجام را خواهد داد. وی درحالی که باز هم مردم را به تحمل بیشتر فرا خوانده و از آنان می خواست تا انتقادها از او و برجام را نشنوند؛ گفت: "بعضی از سخنان را نشنیده بگیرید تا به موقع جواب آن داده شود." این دومین بار در یک هفته بود که روحانی وعده ی پاسخگویی به ایرادات را می داد. رویه ی او از زمان تکیه زدن بر صندلی پاستور هیچگاه بر پاسخگویی به افکار عمومی و اقناع آن استوار نبوده است. او بیشتر علاقه داشته تا منتقدان را به چوب تهمت، تحقیر و توهین رانده و خود را فاتح میدان بدون رقیب بنامد. حکایت تاخت و تاز رئیس دولت به منتقدان ماجرای درگیری روحانی با منتقدان سیاست هایش، حکایتی دراز و پر افت و خیز دارد و مصداق مثنوی هفتاد من کاغذ است. در حالی که بیش از دو سال از عمر دولت یازدهم نمی گذرد، برگ های تاریخ در همین مدت نه چندان بلند، بی سابقه ترین تاخت و تازهای یک رئیس دولت علیه منتقدانش را به ثبت رسانده است. منتقدان سیاست های او روزی از تریبون رسمی و از زبان بالاترین مقام رسمی کشور «بی سواد» خوانده می شدند، روز دیگر شناسنامه داشتن شان به زیر سوال رفته و «بی شناسنامه» لقب می گرفتند، زمانی با تعبیر «یک عده ی معدود که از جای معدود تغذیه می شوند» سرکوب می شدند، وقتی دیگر فاقد «عقل سالم در بدن سالم» نام می گرفتند، روزی «تازه به دوران رسیده» نامیده می شدند و چند روز بعد «بزدل سیاسی» لقب می گرفتند و دست آخر مکنونات قلبی رئیس دولت تدبیر و امید آشکار شده و منتقدان از زبان وی به «جنهم» حواله داده می شدند آن هم با جمله ی حکیمانه و فرهنگ مدار «بروید به جهنم»! «کاسبان تحریم» هم که دیگر به کلیدواژه ی رئیس دولت برای حمله به انتقادات تبدیل شده بود. این بی حرمتی ها و دریده شدن حریم ادب بواسطه ی توهین های علنی رئیس دولت به منتقدان حالت واگیر نیز داشت تا آنجا که یکی از نمایندگان حامی دولت در مجلس که سابقه ی «جعل امضاء» داشته و برادرش از اصلی ترین عاملان زمین خواری در گردنه ی حیران است نیز خود را مجاز به توهین به نمایندگان مخالف برجام دانسته و گفت که تنها عده ای از کاسبان تحریم با طرح برجام مخالفند. اگرچه مهرداد بذرپاش نماینده ی مخالف برجام اتهام زنی های روحانی را اینگونه پاسخ داد که: "کاسبان تحریم آنانند که در اوج تحریم مجوز صرافی گرفتند ... و آنانی که با تحریم از مردم رای گرفتند" اشاره ی بذرپاش به کسانی که در اوج تحریم مجوز صرافی گرفتند احتمالا به برادر رئیس جمهور بود که در میان نوسان قیمت ارز اقدام به ایجاد صرافی برای خود کرد و مقصود او از کسانی که از طریق تحریم رای گرفتند احتمالا اشاره به انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ و شعارهای انتخاباتی حسن روحانی بود. فرار به جلو حربه ی دوم رئیس جمهور و تیم همراهانش برای شانه خالی کردن از مسئولیت اقناع افکارعمومی، اعطای القاب پرطمطراق و دهن پرکن به برخی اعضای دولتش است. ۲۶ آذر سال ۹۲ درحالی که نزدیک به سه ماه از روی کار آمدن دولت یازدهم می گذشت و موعد پاسخگویی روحانی به وعده ی حل ۱۰۰ روزه ی مشکلات کشور رسیده بود؛ دولت تصمیم گرفت تا به جای اتلاف وقت به منظور عمل به وعده های انتخاباتی اش، از ظریف به عنوان «قهرمان قهرمانان دیپلماسی» رونمایی کند. در این مراسم که به نام صنتعگران و تولیدکنندگان برگزار شده بود، جمعی از نزدیکان رئیس جمهور از شریعتمداری معاون اجرایی او گرفته تا هاشمی استاندار تهران و فریدون برادر روحانی به روی جایگاه رفته و در برابر چشمان بهت زده ی صنعتگران، ظریف را به روی سن فراخوانده و با الگوگیری از مراسم منسوخ شده ی قهرمان قهرمانان ورزش کشور که چند سال پیش برگزار می شد؛ حمایل و نشان «قهرمان قهرمانان دیپلماسی» را به او اعطا کردند. پس از توافق پراشکال ژنو در سال ۹۲ و در شرایطی که اغلب مردم از مفاد این توافق نه چندان قابل دفاع؛ بی خبر بودند، حسن روحانی بازهم ترجیح داد به جای پاسخ به سوالات کارشناسی؛ با دستمایه قرار دادن سخنان احساسی و شاعرانه، این توافق را توافقی خوب جا بزند. او در نطق تلویزیونی خود که به فاصله ی چند دقیقه پس از امضای توافق انجام داد، از «ترک برداشتن دیوار تحریم ها» و «فروریختن ساختار آن» خبر داد. اگرچه بعدها «غیرصادقانه» بودن این اظهارنظر روحانی برای همه آشکار شد به گونه ای که امروز که ۲ سال از آن سخنان می گذرد نه تنها تحریمی فرو نریخته بلکه به اذعان سخنگو و برخی دیگر از مسئولین اقتصادی دولت، تحریم ها لااقل تا سال بعد نیز همچنان پابرجا خواهند بود؛ هرچند به عقیده ی منتقدان برجام که این سند را مورد مطالعه ی دقیق و کارشناسی قرار داده اند، طبق برجام ساختار تحریم ها هیچگاه فرو نخواهد پاشید و با کوچکترین بهانه ای قابل بازگردانی است. ۲۴ دی ماه ۹۲، حسن روحانی در اولین سفر استانی خود به خوزستان رفته و در مصلای اهواز به سخنرانی پرداخت. این سفر فرصتی بود برای پیگیری خط «فرار به جلو» توسط وی و تعریف و تمجید از عملکرد دستگاه سیاست خارجی اش به جای ابهام زادیی از آن. روحانی در اجتماع برخی از مردم اهواز با به کارگیری ادبیاتی شبه حماسی، توافق ژنو را در حد یک پیروزی بالا برده و گفت: "می دانید توافق ژنو یعنی چه؟ یعنی تسلیم قدرتهای بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران!" این درحالی بود که اریک شولتز که از اجبار ایران به امضای این توافق مسرور به نظر می رسید؛ در نشستی خبری گفت: "درک می کنیم که دولت ایران نیاز دارد ایرانیان را درباره این توافق قانع کند." البته گذشت زمان هم نشان داد که این سخنان رئیس دولت بیش از آنکه برآمده از نگاه کارشناسی او به آن توافق باشد، «بیان آرزوهای او» بوده است. چرا که با گذشت نزدیک به دو سال از آن اظهارات، هنوز هیچ قدرت بزرگی در برابر دولت وی تسلیم نشده است! و حتی مدتی پس از این سخنان، آمریکا و اتحادیه ی اروپا تحریم های جدیدی علیه ملت ایران وضع کردند. «فتح الفتوحی» که نمی شود از آن دفاع کرد امضای «برجام» به عنوان متن جمع بندی شده ی مذاکرات هسته ای، خود زمینه ی جدیدی برای تعریف و تمجید موافقان به خصوص روحانی و وزرایش از نحوه ی مذاکرات را ایجاد کرد؛ از «فتح الفتوح» نامیدن برجام تا اعطای لقب بسیار سنگین «برجسته ترین معاهده تاریخ معاصر» به آن! و آنچه در این میان همچنان جای خالی اش احساس می شد؛ تنویر افکار عمومی درمورد تعهدات ایران و طرف مقابل بود. تعهداتی که مطالعه ی متن برجام پالس های نگران کننده ای درمورد آن را ارسال می کرد. این شیوه برخورد رئیس و اعضای دولت با مطالبات مردم درخصوص ابهامات توافق هسته ای که عده ای آن را سیاست «فرار به جلو» و سیاست «راه بینداز، جا بینداز» می دانند؛ حتی به رسانه های زنجیره ای طرفدار دولت نیز سرایت کرده است. بررسی عملکرد این قبیل رسانه ها در طول دو سال گذشته نشان می دهد که تقریبا هیچ موردی از پاسخ منطقی به سوالات افکارعمومی چه درخصوص مذاکرات هسته ای و چه در مورد برجام در آنها یافت نمی شود. این رسانه ها نیز ترجیح داده اند با توسل به روش های جنگ روانی و به راه انداختن دوقطبی های ساختگی موافقان و مخالفان توافق، فضا را احساسی کرده و مردم را به درگیری بین اشخاص سرگرم کنند تا کسی به فکر گرفتن پاسخ منطقی برای ایرادات کارشناسی نباشد. این رسانه ها از طرفی با دمیدن در آتش دروغی به نام خسارت ناشی از عدم اجرای برجام، سعی در ایجاد هراس در مردم داشتند و از سوی دیگر با دادن وعده های سرخرمن رفاه و آسایش فوق تصور در دوران «پسابرجام» به افزایش امید واهی نسبت به سراب پساتوافق اقدام می کردند. یکی از دستمایه های این رسانه ها برای تحریک افکار عمومی به منظور پذیرش برجام، در بوق و کرنا کردن آزادسازی پول های بلوکه شده ی ایران، در دوران پسابرجام بود. پول هایی که در ابتدا مبلغ آن بیش از یکصد میلیارد دلار عنوان می شد اما هرچه به توافق نزدیک تر شدیم، میزان آن «آب رفت» تا آنجا که در نهایت از زبان رئیس کل بانک مرکزی مبلغی درحدود ۳.۵ میلیارد دلار به عنوان میزان واقعی پول های بلوکه شده عنوان شد و در نهایت حسن روحانی در گفتگوی تلویزیونی آب پاکی را روی دستان ملت ریخت و گفت که تمام این مبلغ نیز «پیش خور» شده و عملا پس از اجرایی شدن برجام، مردم نباید منتظر آزادسازی پولی باشند! به هر صورت اکنون بیش از دوهفته از آخرین وعده ی روحانی برای پاسخگویی به ابهامات برجام می گذرد اما هنوز خبری از عمل به وعده ی پاسخگویی نیست. این انتظار برای روشن شدن پاسخ دولت به اشکالات برجام درشرایطی است که علی اکبر صالحی -رئیس سازمان انرژی اتمی- که قاعدتا فنی ترین فرد دولت درخصوص انرژی اتمی بوده و انتظار می رفت فنی ترین پاسخ را به ایرادات پرشمار برجام بدهد نیز ترجیح داد در جلسه ی رای گیری مجلس برای طرح برجام، سکانسی از یک فیلم هندی را به نمایش گذاشته و از پاسخگویی منطقی و فنی طفره برود. با این تفاسیر بسیاری از آگاهان معتقدند وعده ی روحانی برای پاسخگویی به سوالات کارشناسان منتقد برجام نیز به سرنوشت دیگر وعده های او از قبیل وعده ی ۱۰۰ روزه، افزایش عزت پاسپورت ایرانی، چرخاندن چرخ کارخانه ها، عبور از رکود، نبستن دهان منتقدان و دهها مورد دیگر دچار شده و در میان هیاهوی مصنوعی ایجاد شده توسط دولتمردان و رسانه های زنجیره ای شان گم خواهد شد. برای قضاوت درخصوص این تحلیل تنها باید منتظر ماند و حوادث آینده را دید. *دانشجو
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهدای ایران]
[مشاهده در: www.shohadayeiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها