تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816482905
جایگاه بهشت و جهنّم
واضح آرشیو وب فارسی:سنگر ما: به گزارش سرویس دین واندیشه “سنگرما” در روایت آمده: چون خداوند مهربان بهشت را آفرید به جبرئیل فرمود: آن را ببین، چون دید عرضه داشت: الهى! احدى از این جایگاه رفیع چشم نپوشد. و زمانى که راه رسیدن به بهشت را رنج عبادت و صبر بر شهوات و معاصى قرار داد، فرمود: اکنون به آن بنگر، چون نگریست فریاد زد: خداوندا! مى ترسم کسى به این محل باعظمت و این بهشت عنبر سرشت نرسد! چون جهنّم را بیافرید به جبرئیل فرمود: بنگر، چون نظر کرد عرضه داشت: احدى به این جا نمى آید، که جاى سخت و بدى است. وقتى عذاب پیچیده به شهوت شد و ندا رسید: اکنون بنگر، عرضه داشت: الهى! مى ترسم همه بندگانت به این جایگاه سخت دچار شوند! «۱» شهوات و آثار آن در روایات فى وَصایا أبى ذَرٍّ قال صلى الله علیه و آله: یا أباذَرٍّ، الْحَقُّ ثَقیلٌ مُرٌّ، وَالْباطِلُ خَفیفٌ حُلْوٌ، وَرُبَّ ساعَهِ شَهْوَهٍ تُورِثُ حُزْناً طَویلًا. «۲» رسول خدا صلى الله علیه و آله در سفارش هایش به ابوذر فرمود: ابوذر، حق در تمام زمینه هایش سنگین و تلخ، و باطل آسان و شیرین است، چه بسا که یک ساعت شهوت باعث غصّه طولانى شود. وَقالَ: مَنْ أکَلَ ما یَشْتَهى، وَلَبِسَ ما یَشْتَهى، وَرَکِبَ ما یَشْتَهى، لَمْ یَنْظُرِ اللّهُ إلَیْهِ حَتّى یَنْزِعَ أوْ یَتْرُکَ. «۳» و نیز آن حضرت فرمود: هر کس هر چه بخواهد بخورد، هر چه بخواهد بدون قید شرعى و عقلى بپوشد و هر چه بخواهد سوار شود، خداوند به او نظر لطف و رحمت نکند تا از آن دست بکشد یا به کلّى ترک کند. فى وَصایَا الْکاظم علیه السلام: یا هِشامُ، أوْحَى اللّهُ إلى داوُدَ: حَذِّرْ وَ أَنْذِرْ أصْحابَک عَنْ حُبِّ الشَّهَواتِ، فَإنَّ الْمُعَلَّقَهَ قُلُوبُهُمْ بِشَهَواتِ الدُّنْیا قُلُوبُهُمْ مَحْجُوبَهٌ عَنّى. «۴» امام کاظم علیه السلام به هشام فرمود: خداوند به داود وحى فرستاد: یارانت را از شیفتگى به شهوات غلط پرهیز و هشدار ده، که قلبِ دچار به شهوات دنیا و امیال شیطانى از عنایات من محروم، و از انوار جمال من ممنوع است. قالَ الْجَوادُ علیه السلام: راکِبُ الشَّهَواتِ لا تُسْتَقالُ لَهُ عَثْرَهٌ. «۵» حضرت جواد علیه السلام فرمود: آن که مرکبى در راه زندگى جز شهوات ندارد، لغزشى از او اقاله نمى شود. وَقالَ علیه السلام: مَنْ أطاعَ هَواهُ أعطى عَدُوَّهُ مُناهُ. «۶» و نیز آن حضرت علیه السلام فرمود: کسى که پیرو هوایش باشد، دشمنش شیطان را به آرزو رسانده است. قالَ أمیرُالْمُؤمنینَ علیه السلام: إنَّما أخافُ عَلَیْکُمُ اثْنَتَیْنِ: اتِّباعَ الْهَوى وَ طُولَ الْأمَلِ. أمّا اتِّباعُ الْهَوى فَانَّهُ یَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ، وَأمّا طُولُ الْأمَلِ فَیُنْسِى الْآخِرَهَ. «۷» امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: از دو چیز بر شما مى ترسم: پیروى هوا و درازى آرزو. اما پیروى هوا شما را از حق باز دارد و درازى آرزو یاد آخرت را از قلب شما مى گیرد. تفسیر هواى نفس در کلام امام خمینى حضرت امام خمینى در کتاب «چهل حدیث» خود در شرح حدیث بالا مى گوید: «هوا» به حسب لغت دوست داشتن و اشتها است، و فرقى در متعلَّق نکند، خواه چیز خوب ممدوحى باشد یا زشت مذمومى؛ یا براى آن که به حسب مقتضاى طبیعت، نفس مایل است به شهوات باطله و هواهاى نفسانیّه، اگر مهار عقل و شرع نباشد. و «صدّ» از شى ء به معناى منع و اعراض و صَرف از آن آمده و همه مناسب است، ولى این جا به معنى منع و صَرف است؛ زیرا که صدّ به معنى اعراض، لازم است. ما به خواست خدا در ضمن دو مقام به ذکر فساد این دو خصلت و کیفیت منع اول ازحق و از یاد بردن دوم آخرت را، مى پردازیم و از خدا توفیق مى طلبیم. بدان که: نفس انسانى گر چه به یک معنا که اکنون ذکر آن از مقصود ما خارج است، مفطور بر توحید بلکه جمیع عقاید حقّه است، ولى از اول ولادت آن در این نشأه و قدم گذاشتن در این عالم با تمایلات نفسانیّه و شهوات حیوانیّه نشو و نما کند، مگر کسى که مؤیَّد مِن عنداللّه باشد و حافظ قدسى وى را حفظ کند، و آن چون از نوادر وجود است جزو حساب ما نیاید، ما متعرّض حال نوع هستیم. در مقام خود مبرهن است که انسان در اول پیدایش، پس از طىّ منازلى، حیوان ضعیفى است که جز به قابلیّت انسانیّت امتیازى از سایر حیوانات ندارد، و آن امتیازِ قابلیّتْ میزان انسانیّت فعلیّه نیست. پس انسان حیوانى بالفعل است در ابتداى ورود در این عالم، و در تحت هیچ میزان جز شریعت حیوانات که اداره شهوت و غضب است نیست، و چون این اعجوبه دهر، ذات جامع و یا قابل جمعى است، از این جهت براى اداره آن دو قوّه، صفات شیطانى را از قبیل کذب و خدیعه و نفاق و نمیمه و سایر شیطنت هاى دیگر نیز به کار مى برد و با همین سه قوّه که اصول مفسدات و مهلکات است ترقّى کند، و اینها نیز در او نموّ و ترقّى روز افزون نمایند، و اگر در تحت تأثیر مربّى و معلّمى واقع نشود، پس از رسیدن به حدّ رشد و بلوغ، یک حیوان عجیب و غریبى شود که در هر یک از شؤون مذکوره گوى سبقت از سایر حیوانات و شیاطین ببرد و از همه قوى تر و کامل تر در مقام حیوانیّت و شیطنت شود. و اگر بر همین حال روزگار بر او بگذرد و جز تبعیّت هواى نفس در شؤون ثلاثه نکند، هیچ یک از معارف الهیّه و اخلاق فاضله و اعمال صالحه در او بروز نکند، بلکه جمیع انوار فطریّه او نیز خاموش گردد. پس تمام مراتب حق، از این سه مقام که ذکر شد- یعنى: معارف الهیّه و اخلاق و ملکات فاضله و اعمال صالحه- خارج نیست، زیر پاى هواهاى نفسانیّه پایمال گردد، و متابعت از تمایلات نفسانیّه و ملایمات حیوانیّه نگذارد که در او، حق به هیچ یک از مراتب جلوه کند، و کدورت و ظلمت هواى نفس تمام انوار عقل و ایمان را خاموش نماید، و ولادت ثانویّه که ولادت انسانیّه است از براى او رخ ندهد و در همان حال بماند و ممنوع و مصدود از حقّ و حقیقت شود، تا آن که از این عالم با همین حال رحلت کند؛ در آن عالم که کشف سریره شود خود را جز حیوانى یا شیطانى نیابد و از انسان و انسانیّت یادى نکند و در آن حال در ظلمت ها و عذاب ها و وحشت هاى بى پایان بماند، تا خداى تعالى چه خواهد. پس این حال تبعیّت کامل است از هواى نفس که منع کامل کند از حق. و از این جا مى توان فهمید که میزان بازماندن از حق، متابعت هواى نفس است، و مقدار بازماندن نیز متقدّر شود به مقدار تبعیّت. مثلًا اگر به واسطه تعلیم انبیا و تربیت علما و مربّیان، مملکت انسانیّت این انسان کذائى که در اول ولادت با آن سه قوّه (شهوت، غضب، شیطنت) هم آغوش بود و با ترقّى و تکامل او، آنها نیز ترقّى و تکامل مى کردند، در تحت تأثیر تربیت واقع شد، کم کم تسلیم قوّه مربّیه انبیا و اولیا گردید، ممکن است چیزى بر او نگذرد جز آن که قوه کامله انسانیّه که در او به طریق استعداد و قابلیّت ودیعه گذاشته شده بود فعلیّت پیدا کند و ظهور نماید و تمام شؤون و قواى مملکت برگردد به شأن انسانیّت؛ و شیطان به دستش ایمان آورد، چنانچه به دست رسول اکرم صلى الله علیه و آله ایمان آورد: إنَّ شَیْطانى آمَنَ بِیَدى. «۸» شیطان من، به دست من ایمان آورد. و مقام حیوانیّت او تسلیم انسانیّتش شود، به طورى که مرکب مرتاض راهوار عالم کمال و ترقّى و بُراق آسمان پیماى راه آخرت شود، و ابداً سرخودى نکند و چموشى ننماید. و بعد از تسلیم شدن شهوت و غضب به مقام عدل و شرع، عدالت در مملکت بروز کند، و حکومت عادله حقّه تشکیل شود، که کارکن در آن و حکمفرماى در آن، حق و قوانین حقّه باشد و قدمى بر خلاف حق در آن گذاشته نشود و به کلّى از باطل و جور عارى و برى گردد. پس همان طور که میزان در منع حق و صدّ آن، اتّباع هواى نفس است، میزان در جلب حق و پیدایش آن، متابعت شرع و عقل است، و بین این دو منزل که یکى متابعت کامله هواى نفس است و دیگر متابعت مطلقه کامله عقل است، منازل غیر متناهیه است، به طورى که هر قدمى که به تبعیّت هواى نفس برداشته شود، به همان اندازه منع از حق کند و حجاب از حقیقت شود و از انوار کمال انسانیّت و اسرار وجود آدمیّت محجوب گردد. و به عکس هر قدمى که بر خلاف میل نفس و هواى آن بردارد، به همان اندازه رفع حجاب شود و نور حق در مملکت وجود جلوه کند.» «۹» عجب شورى گرفته گرد عالم نماید راز در شورم دمادم ز حیرت خون دلها سوخت این جا که باید دیده ها بر دوخت این جا دل عاشق در این جا کرده بریان نباشد هیچ کس را زَهره آن اگر مى بگذرى از عشق خامى به نزدیک امینان پس تمامى اگر مى بگذرى از عشق این جا درون دل کجا بینى مصفّا اگر مى بگذرى از عشق بى چون تو مانى دائماً در خاک و در خون به بوى عشق دائم باش زنده حقیقت باش هم سلطان و بنده (عطار نیشابورى) کتاب : تفسیر و شرح صحیفه سجادیه جلد سوم نوشته: حضرت آیت الله حسین انصاریان گرد آوری: گروه دین و اندیشه سایت تبیان زنجان http://www.tebyan-zn.ir/Religion_Thoughts.html (۱)- بحار الأنوار: ۶۸/ ۷۲، باب ۶۲٫ (۲)- بحار الأنوار: ۷۴/ ۸۴، باب ۴، ذیل حدیث ۳؛ مجموعه ورام: ۲/ ۵۹، الجزء الثانى، مستدرک سفینه البحار: ۶/ ۹۴٫ (۳)- بحار الأنوار: ۷۴/ ۱۴۴، باب ۷، حدیث ۳۰؛ تحف العقول: ۳۸٫ (۴)- بحار الأنوار: ۱/ ۱۵۴، باب ۴؛ تحف العقول: ۳۹۷٫ (۵)- بحار الأنوار: ۷۵/ ۳۶۴، باب ۲۷، حدیث ۴؛ أعلام الدین: ۳۰۹٫ (۶)- بحار الأنوار: ۶۷/ ۷۸، باب ۴۶، حدیث ۱۱؛ اعلام الدین: ۳۰۹٫ (۷)- الکافى: ۲/۳۳۵، حدیث ۳؛ وسائل الشیعه: ۱۶/ ۵۸، باب ۸۱، حدیث ۲۰۹۷۲٫ (۸)- بحار الأنوار: ۱۶/ ۳۳۷، باب ۱۱، ذیل حدیث ۲۸؛ تفسیر ابن عربى: ۱/ ۲۸۱، ذیل تفسیر آیه ۴۸ سوره انفال، با کمى اختلاف. (۹)- چهل حدیث: ۱۶۷- ۱۷۰٫
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سنگر ما]
[مشاهده در: www.sangarema.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها