تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851220108
بی شک احترام به پدر و مادر، موجب رشد انسان می شود؛ ادای دِین والدین
واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: حمید محمدیان- نگاهش که خسته می شود، کاری ندارد که چای لب سوزِ قندپهلو کنارش بگذاری یا یک لیوان آب یا قسمتی از انواع میوه ها؛ تنها چیزی که خستگی را از تن او بیرون می آورد، لبخند میوه های دلش است؛ آن دختر و پسری که با همه حال وهوای بچگی امروز در برابر چشمان پدر قدکشیده و برای خودشان یک پا مرد و خانم شده اند. البته علاوه بر آن ها، کودکانشان نیز جا پای آن ها گذاشته اند اما پایان ماجرای یک روز جمع شدن خانواده و ریخت وپاش هایی که حوصله مادربزرگ را سر برده است، می تواند یک بوسه آبدار و تبسمی به بزرگی نام «مادر» و «پدر» باشد که روح و روان آن ها را جلا دهد و این بار نوبت آن هاست که قربان صدقه ریزودرشت اعضای خانواده شوند؛ حال وهوایی که به امید عصای دست پیری بودن با همه وجود به آینده زندگی، نگاهی شیرین توام با آرامش می بخشد. به طور حتم این نگاه را خیلی از شما پدر و مادرها درک کرده اید و انتظارتان اگر خیلی نباشد، دست کم می خواهید که فرزندتان حرمت شما را نگه دارد؛ کاری که این روزها خیلی از کارشناسان عرصه تربیت، روش های مختلفی را برای انجام آن توصیه می کنند تا پدر و مادرها با خیال راحت، فرزندانی مهربان، بامعرفت و محترم را پرورش دهند. قطعا کسی را پیدا نمی کنید که از بی احترامی لذت ببرد، چه برسد به پدر و مادری که برای بزرگ شدن فرزندانشان خون دل خورده اند.اگر به سراغ کتاب زندگی بروید و آنجایی را که نامی از احترام و نیکی به پدر و مادر برده شده، ورق بزنید، بدون شک اهمیت این نکته را بیشتر درک خواهید کرد. احترام، آموختنی است همه انسان های روی زمین از اینکه مورد احترام باشند، خوشحال می شوند و همه می دانیم که اگر در یک ارتباط دو یا چندطرفه احترام نگذاری، احترام نمی بینی، بنابراین اولین نکته این است که انسان بداند احترام چیست و از آن مهم تر اینکه آن را بیاموزد. امکان ندارد کسی بگوید: «من به کسی احترام نمی گذارم و از دیگران توقع نگه داشتن حرمتم را ندارم» یا تاکید کند: «نیازی به احترام دیگران ندارم». انسان موجودی اجتماعی و دارای روح و عاطفه است و برای همین باور کردن این جمله ها سخت که نه، محال است. به نظر می رسد که نگاه به واژه احترام که از «حَرَمَ» گرفته شده و به معنی حرمت نگه داشتن است، کار را برای ادامه گزارش آسان تر می کند؛ یعنی کافی است بدانیم که بعضی کارها دست کم در بعضی جاها یا زمان ها حرام است و هتک حرمت یا وارد شدن به حریم از جمله همین کارهای ممنوع است. پدر و مادر سرمشق احترامند بعضی ها فکر می کنند که نسل امروز از دست رفته و به همین علت نباید از آن ها توقع داشت که حرمت بزرگ ترها را نگه دارند! این همان نقطه ای است که باید با دقت به آن توجه کنیم، زیرا به هر حال شما برای فرزندتان برنامه ریزی می کنید و حتی برای اینکه رشد و پیشرفت بیشتری داشته باشد، حاضرید برایش هزینه کنید.اول اینکه، پیشنهاد می کنیم، ابتدا به این باور برسید که باید رفتار و سرمشق دیروزی را که به فرزندتان آموخته اید، بررسی کنید. به بیان بهتر، اگر رفتار دیروز شما بی احترامی به فرزند بوده، نباید توقع داشته باشید که او امروز به شما احترام بگذارد. اصلا یکی از مشکلات رفتاری و تعاملی فرزند با والدینش همین نکته ظریف است که سرمشق خوبی به او داده نشده ولی توقع احترام داریم. درست است که قرآن کریم می فرماید به پدر و مادر احترام بگذارید و نیکی کنید اما همین والدین وظیفه دارند که نه تنها با گفتار بلکه با رفتارشان، آینده فرزندشان را به کلید موفقیت احترام و ادب مجهز کنند.این کار هم خیلی سخت نیست، زیرا پدر و مادر به طور طبیعی به فرزندشان محبت دارند و خداوند نیز در قرآن به والدین نمی گوید به بچه ها احسان کنید زیرا ناخودآگاه نیکی می کنند اما این وظیفه به فرزندان تاکید شده است و برای همین توصیه می کنیم از این نظر سرمشق خوبی برای آن ها باشید. پیامبر(ص)؛ الگوی رفتار محترمانه اگر تا اینجای گزارش قبول کردید که باید سرمشق فرزندتان باشید، چه خوب اما اگر هنوز مدعی هستید که «ما پایمان را جلوی بزرگ تر دراز نمی کردیم» ولی بچه های امروز اصلا این را نمی فهمند، باز هم می گوییم که: «از ماست که برماست» زیرا بچه های امروز، بچگی دیروز شما را ندیده اند و به همین خاطر توقع دارند که از الگوی خودشان یاد بگیرند. کاری به این نداریم که پدر و مادر در گذشته چه رفتاری داشته اند ولی قبول کنید که شرایط تغییر کرده و باید برای رفتار همراه با احترام فرزندتان که توصیه قرآنی دارد، آستین بالا بزنید و بس. اصلا این طور نگاه کنید که وقتی پیامبر(ص) در توصیه خود درباره احترام به بزرگ ترها بلافاصله برای رحم کردن به کودکان نیز سفارش می کنند، یعنی اگر آن ها وظیفه ای دارند، شمای بزرگ تر هم وظیفه ای دارید. این را در رفتار آن حضرت با نوه های نازنینشان می بینید که با احترام و عزتمندی تمام به همه نشان می دادند که حسن و حسین(ع) برایم عزیز و محترم هستند.همین تعامل محترمانه بود که در رفتار اجتماعی آن دو بزرگوار نیز بهتر نمایان می شد و به طور مثال برای اینکه آن پیرمرد خجالت نکشد، به او نگفتند که وضویت اشتباه است، بلکه از او خواستند که به چگونگی وضو گرفتنشان نگاه کند و اگر اشکال دارد، به آن ها بگوید؛ با این روش پیرمرد را از اشتباهش آگاه کردند.این رفتار همان چیزی است که نیاز به تعامل دوطرفه والدین و فرزندان دارد تا احترام در خانه و جامعه را به خوبی پیاده کنند. والدین؛ اولین پناه فرزند البته شاید بگویید نسل امروز بویی از احترام و ادب نبرده اند و اصلا چنین آدم هایی را نسل های گذشته به خود ندیده است اما باور کنید، عیب از خودمان است. بیایید برای یک بار هم که شده به جای سرزنش دیگران، خودمان را توبیخ کنیم و بگوییم که کجای دنیا چنین پدر و مادری دیده که خودشان بی ادبند و فرزندشان باید باادب باشد؟ به عبارت دیگر، باید پدر و مادر وظیفه خود را انجام دهند تا بچه ها خوب شوند؛ یعنی فضای خانواده طوری باشد تا آن ها مشکل را به راحتی به هم بگویند. این نکته مهم را در ارتباط و تعامل بین حضرت یعقوب و یوسف می بینید که فرزند خوابی را که دیده، به پدرش می گوید و یعقوب نیز آن را می پذیرد و به او کمک می کند و این در حالی است که امروز اگر یک فرزند به پدرش بگوید که چنین خوابی دیده ام، امکان دارد بگوید: بچه ما دیوانه شده است! باز هم تکرار می کنیم که قرآن درس زندگی است و نگاه به داستان هایی مانند همین ارتباط یعقوب و یوسف برای چگونگی تعامل با فرزندان، کافی است تا احترام متقابل به وجود بیاید. پدر و مادر، پرستیژ ما هستند با همه این حرف ها، وظیفه فرزندان که همان احترام به پدر و مادر است، فراموش شدنی نیست. یکی از نکته های کلیدی که در بیان اهمیت احترام به والدین اشاره می شود، این است که حتی اگر پدر و مادرتان شما را به شرک که نقطه سقوط است، دعوت کردند، با آن ها برخورد محترمانه داشته باشید. خداوند در قرآن به صورتی روشن تاکید کرده که باید به پدر و مادر نیکی کرد که البته باید پدر و مادر همسر را نیز از این نظر که ولی نعمت هستند، مورد احترام قرار داد و بین آن ها با والدین خود تفاوتی قائل نشد.همچنین، این دستور قرآن برای احسان و نیکوکاری به پدر و مادر به طور مطلق است و در هر سن وسالی که باشی، تفاوتی ندارد ولی در عین حال خداوند در آیه٢٣ سوره اسراء می فرماید که اگر به پیری برسند، چند وظیفه دارید. ١. حتی «اف» به آن ها نگویید. امام صادق(ع) در این مورد، این واژه را به هر سخنی که پدر و مادر را رنجیده خاطر کند، معنی کرده اند. یعنی در سنین پیری و سال خوردگی که پدر و مادر بیشتر از هر زمان به محبت و رسیدگی نیاز دارند، حتی با کمترین گفتار مانند «اوه» و «اف» که برایشان رنج آور است، نیازاریم، چه رسد به اینکه برخورد تندی داشته باشیم که از کرامت و احترام یعنی همان دستور خدا، دور خواهیم شد. ٢. «به درشتی خطاب مکن»؛ به عبارت دیگر، اینکه با خشونت و خشن رفتار کنید، کاری خلاف دستور خداست. اینکه والدین به بچه شان سری می زنند و احوالی می پرسند اما با برخورد نامناسب فرزندی که به جایی رسیده و جایگاهی دارد، مواجه می شوند یا اینکه دخترشان می گوید که خانه ما را کثیف می کنید و نیایید، نمونه همین خطاب نازیباست. ٣. «با آنان به اکرام سخن بگو »؛ یعنی با این دستور کسی حق ندارد که گفتار و رفتاری همراه با تحقیر داشته باشد. البته شاید بعضی ها به خاطر اینکه پدر و مادر پیر یا بیمار دارند و باید به آن ها رسیدگی بیشتری کنند، حوصله برخورد کریمانه با والدینشان را نداشته باشند و حتی آن را در شأن خود ندانند ولی به همین یک جمله بسنده می کنیم که والدین، بهترین پرستیژ انسان هستند؛ حالا خودتان می دانید و خودتان. دستورخدا؛ من و والدین را شکر کنید اگر کسی به شما هدیه ای بدهد، به طور حتم خلاف ادب می دانید که از او تشکر نکنید. حالا به نظر شما خدایی با آن همه عظمت و خوبی که این همه نعمت به ما داده است، جای شکر ندارد؟ اصلا خودش در آیه١۴ سوره لقمان می فرماید که: «و انسان را درباره پدر و مادرش سفارش کردیم. مادرش به او باردار شد، سستى بر روى سستى و از شیر بازگرفتنش در دو سال است، [آرى، به او سفارش کردیم ] که شکرگزارِ من و پدر و مادرت باش.» بنا بر این دستور روشن، بچه ها باید شاکر پدر و مادر باشند؛ یعنی همان طور که وقتی از نعمت های خدا مانند سلامتی، تنفس و... استفاده می کنیم، نباید «غُر» بزنیم زیرا بی انصافی است که شکر نعمتی را که خدا به واسطه پدر و مادر به ما داده، فراموش کنیم، نباید برای نخریدن وسیله ای مانند یک تلویزیون ال ای دی، پدر و مادر را برنجانیم. از زاویه دیگری هم که به این مطلب نگاه کنیم، درمی یابیم که به هر حال وجود فرزند به خاطر پدر و مادر است و بسیاری از امور مانند خانه، لباس، تغذیه، پول، مدیریت و اصلا حضور و وجود مادر و پدر نعمتی است که اگر نباشد، انسان کمبود خواهد داشت. البته شاید کسی بگوید که این ها، وظیفه پدر و مادر است اما به این مطلب توجه ندارد که مادری که تا صبح بیدار است و پدری که برای رفاه فرزندانش از خود می گذرد، فراتر از وظیفه عمل کرده اند و این کار را نباید با «دودوتا»ی مادی جمع بست؛ پس هرچه شکر کنیم، کم است. همچنین، این شکر کردن نباید فقط با زبان باشد، بلکه انسان باید از ته وجود و با قلبش شاکر باشد. به طور حتم بعضی ها را دیده اید که غُر می زنند که اگر پدرمان فلان جایگاه و مقام اداری را داشت، من استخدام شده بودم، در حالی که نمی داند اگر این طور بود، باید یک عمر پول حرام به خانه می برد یا به طور مثال بعضی دخترخانم ها تصور می کنند که اگر در خانواده ای پولدار بودند، تا حالا عروس می شدند. فقط بدانید که همه این ها نوعی ناشکری است و به مذاق خدا هم خوش نمی آید. مخزن استجابت دعا بر اساس آنچه در روایت ها از امامان معصوم(ع) بیان شده، پدر و مادر را می توانیم آسانسور پرواز و مخزن استجاب دعا بنامیم، زیرا دعای آن ها در حق فرزند، مستجاب و مقبول خداست. از طرفی همه دنیا یک طرف، در کنار پدر و مادر بودن، طرف دیگر؛ آن ها تکیه گاه روانی انسان هستند و کسی که پدر یا مادرش را از دست داده، این حرف را به خوبی درک می کند. همچنین، حضور پدر و مادر علاوه بر فرصت استفاده از تجربه آن ها، موجب می شود که جایی برای درددل کردن داشته باشید، زیرا اگر امتحان کنید، درمی یابید که هیچ کسی مانند آن ها اولا به حرف هایتان گوش نمی دهد و دوم اینکه اصلا نمی توانید به او اعتماد کنید. حتی همسر انسان با توجه به ظرفیت کمی که نسبت به پدر و مادر دارد، برای درددل و حفظ حرف هایتان، گزینه مناسب تری نخواهد بود. برای همین است که اگر انسان ۶٠سالش هم باشد، با پدر و مادرش درددل می کند، زیرا آن ها محل ذخیره اسرار هستند و ظرفیت روحی و معنوی فراوانی دارند. به خدا نزدیک شو! همان طور که تاکید شد، یکی از راه های نزدیک شدن به خداوند، احسان به والدین است و همان گونه که گفتیم، باید شاکر وجود پدر و مادرمان باشیم. بنا بر آیه٧ سوره ابراهیم که می فرماید: «اگر مرا سپاس گویید، بر نعمت شما می افزایم»، شکر نعمت موجب رشد معنوی انسان به عنوان یک نعمت بزرگ تر می شود. نمونه قرآنی این رشد و اصلا احترام به پدر و مادر را می توان در چگونگی رفتار حضرت یوسف در استقبال از حضرت یعقوب و همراهانش دید که علاوه بر برخورد عاطفی و محترمانه، به آن ها گفت که به امنیت وارد شهر شوند. بنابراین توصیه می کنیم که فرزندان به این نکته قرآنی توجه داشته باشند که باید برای والدین خود، فضایی امن و همراه با آرامش ایجاد کنند. مشاور: حجت الاسلام محمدعلی سیف آباد کارشناس ارشد علوم قرآنی
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[مشاهده در: www.shahrara.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها