تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837016282
وضعیت بیکاری قرمز است!
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفاآنلاین:اجتماعی>وقتی که با هزاران امید و آرزو وارد دانشگاه می شود، به دنبال این است که تا چند صباح دیگر آوازه تحسین ها به آسمان بلند شود و با برچسب دکتر، مهندس یا آقای مدیر وارد بازار کار شود تا بتواند باقی آینده خود را به خوبی ترسیم کند. اما گاهی اوقات تمامی این امیدها و آرزوها با جمله ای در هم می شکند و شاید موجی از ناامیدی را به سردابه تفکراتش واریز می کندبه گزارش شفاآنلاین : او مجبور است که قلمی بکشد روی تمامی زیبایی هایی که در جزوات دانشگاهی خود به تصویر کشیده بود. حالا تازه شروع ماجراست. وقتی که وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی از اضافه شدن 5 نفر به افراد جویای کار در دقیقه خبر می دهد. این واقعیتی است که به گفته علی ربیعی باید آن را پذیرفت. 2628000 نفر جویای کار در سال داستان به این شکل بهتر است پیش برود که در حال حاضر کشورمان در شرایطی قرار گرفته که در هر دقیقه 5 نفر به آمار افراد جویای کار اضافه می شود. به گفته وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در حال حاضر ایجاد شغل برای بیش از 800 هزار نفر در سال احساس می شود. با یک حساب سرانگشتی می توان به آمار 7200 نفره در طول یک شبانه روز دست یافت. این آمار در طول یک سال به آمار 2628000 نفر جویای کار رسید. اگر به گفته وزیر کار، در طول سال نیاز به ایجاد بیش از 800 هزار شغل جدید داشته باشیم، با توجه به روانه شدن دو میلیون و ششصد و بیست و هشت هزار نفر به افراد جویای کار به جامعه 1828000 یعنی معادل یک میلیون و هشتصد و بیست و هشت هزار نفر دیگر باز جویای کار باقی خواهند ماند! و این آمار به سال بعد اضافه خواهد شد. 700 هزار آماری که 373 هزار شد با توجه به افزایش آمار آسیب های اجتماعی در جامعه، تنها راهکار برای مهار و کنترل آن، ایجاد فرصت های شغلی برای جوانان خواهد بود و در صورت عدم وجود برنامه ریزی منسجم و جامع باید به فکر بیشتر و بیشتر کردن صفحات حوادث و آسیب های اجتماعی رسانه ها باشیم. راه حل چیست؟ البته این حقیقت را نباید کتمان کرد که تلاش های مجدانه ای برای مبارزه با فقر در دولت تدبیر و امید صورت می گیرد اما واقعا آغاز فاجعه از کجا بوده است؟ چندی پیش آماری از سوی وزیر کار عنوان شد. آماری که در آن ایجاد 700 هزار شغل در سال گذشته کاملا مشهود بود. اما این آمار تطبیق پذیر با واقعیت نبود. تامین اجتماعی از ایجاد این تعداد فرصت شغلی خبر داده بود اما در همان زمان آمار هفتصد هزار نفره توسط معاون اشتغال و توسعه کارآفرینی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی نقض شد و این آمار را به 373 هزار شغل در سال گذشته کاهش داد. گرچه باید واقعیت را در نظر گرفت که فرصت های جدید شغلی در سال جاری هنوز اعلام نشده است. بازگشت از میانه راه شاید یک مقدار آمارها در این میان، از دست در می رود. چرا که هستند در این میان افرادی که شاغل هستند و در میانه راه اشتغال از شغل خود استعفا می دهند. آیا اینها هم به آمار همان یک دقیقه و 5 نفر و ... اضافه خواهند شد؟ همانطور که پیشتر نیز عنوان شده است، هنوز معضل بیکاری برای دهه شصتی ها وجود دارد و حالا نیروهای تازه نفس دهه هفتاد هم به این آمار اضافه شدند. رقابتی جدید و در نوع خود نفس گیر در بازار کار. اینها نیز جزو همان هزاران نفری هستند که با همان امید و آرزویی که پیشتر نیز عنوان شد، پا به مهلکه ای می گذارند که آمار و ارقام ایجاد فرصت های شغلی در آن میان، چندان چنگی به دل نمی زند. سیاستی تحت عنوان افزایش جمعیت در دهه شصت و بالا رفتن یک باره جمعیت خانواده ها، یکی از همان دلایلی است که خانواده ها را با مساله جوان بیکار مواجه کرده است. بزرگ ترین و مهم ترین مقوله ای که از ابتدای روی کار آمدن دولت تدبیر و امید بسیار مورد تاکید قرار گرفت و تا امروز... آتشی که خاکستر می شود تمامی طرح های اشتغال زایی با سر و صدای فراوانی جای خود را در میان طرح های دیگر باز می کند و به همان سرعت از زبانه کشیدن می افتد و به خاکستر تبدیل می شود. طرح هایی که در میان برنامه های گاهی نادرست مسئولان امکان توزیعش وجود نخواهد داشت. طبق گفته های وزیر کار، در انجام پروژه ها باید به اولویت اشتغال بومی و منطقه ای توجه شود اما کارشناسان کار نظر دیگری دارند. آنها با توجه به عدم توزیع مناسب امکانات در مناطق بومی، اجرای این پروژه را منتج به شکست می دانند اینها همه در حالی است که تمامی استان های کشور روزانه جویندگان کار را به خود می بینند که در کمین ورود به بازار کاری قرار دارند که تمامی آمارها و ارقام آن گنگ و مبهم است. مهاجرت؛ آری یا خیر؟ مهاجرت به شهرهای بزرگ تر، یکی از همان راهکارهایی است که همان کارجویان دقیقه ای و ثانیه ای و غیره و ذالک، برای خود درنظر می گیرند. راهکاری که شاید ساده بنماید ولی در عمل بستر بسیار مناسبی را برای ترویج بسیاری از خرده فرهنگ ها و ناهنجاری ها می سازد. ترافیکی از تمامی دردسرهایی که یک مرتبه به شهرهای بزرگ روانه می شود. رفع معضلی که امنیت پایدار جامعه را رقم خواهد زد. اما این امنیت، دست مایه بسیاری از وعده و وعیدهایی می شود که خود را پشت آمار و ارقامی که یک روز تایید و روز دیگر تکذیب می شود، پنهان کرده است. کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، ایلام، لرستان، گلستان و ... استان هایی هستند که بالاترین آمار بیکاری و در مقابل آن پایین بودن نرخ اشتغال را به خود اختصاص داده اند. سوال در اینجا پیش می آید که تمامی طرح ها و ایده های شهرک های صنعتی که از حدود ده سال گذشته مطرح و اجرا شد اما در عمل هیچ کمکی به اشتغال زایی نکرد. در نهایت اتفاقی که افتاد، این بود که فرصت های شغلی مجالی برای توزیع مناسب نیافتند. اینها در حالی است که وزیر کار، ماه گذشته اصلی ترین سیاست دولت یازدهم را در زمینه توسعه اشتغال، تمرکز بر بنگاه های خرد و کوچک و متوسط و استفاده از ظرفیت آنها در مشاغل خرد و خانگی عنوان کرد. البته تحرکی که ممکن است 4 سال به طول بیانجامد. حرف های هزار باره همه اینها بارها و بارها گفته و شنیده می شود اما اینکه در این راستا و در زمینه بهبود وضعیت بازار اشتغال و کار تمامی کسانی که در همان یک دقیقه به جمع چهار نفر دیگر که جوینده کار هستند، چه کارهایی باید انجام شود تا وضعیت رو به بهبودی برود، جای بسی تامل و همت والا را دارد. همتی برای رسیدن به تعریف درست و تعبیر اساسی در زمینه قانون کار که در آن ساماندهی به وضعیت اشتغال را در دستور کار قرار داده است. در اینجا سوال دیگری مطرح می شود که حد تخلفات در راستای سن و سال در قانون کار ایران، در دستور کار قوانین کار و تامین اجتماعی کشور به چه صورتی محاسبه می شود؟ قانونی که در آن ممانعت از کار افراد زیر 15 سال و همینطور بالای 60 سال بسیار مورد تاکید قرار گرفته است. آیا با توجه به وضعیت معیشت افراد، با توجه به مرحله گذار تحریم و پساتحریم، آیا سن در قانون کار جایی دارد؟ و آیا اینها همان افرادی هستند که به صف افراد جویای کار دقیقه ای اضافه خواهند شد؟ایسکانیوز
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها