تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806445729
حضرت زینب(س) در دربار یزید
واضح آرشیو وب فارسی:موعود: به بازیچه گرفتند بنی هاشم ملک را و هیچ گونه خبری و وحی ای نازل نگردیده است، آنچه گفته اند، همه اش لهو و لعب می باشد. کاش بزرگان بنی امیّه که در جنگ بدر کشته شدند، حاضر بودند و می دیدند که من چگونه انتقامشان را از فرزندان قاتلان ایشان گرفتم.متن کامل خطبه انقلابی حضرت زینب(س) در شام1 وقتی که امام سجّاد(ع) را با اهل بیت(ع)وارد مجلس یزید لعین کردند، سر مبارک حضرت سیّدالشّهدا(ع) را در آن مجلس آوردند و یزید با چوب دستی خود به دندان های حضرت می زد و می خواند: به بازیچه گرفتند بنی هاشم ملک را و هیچ گونه خبری و وحی ای نازل نگردیده است، آنچه گفته اند، همه اش لهو و لعب می باشد. کاش بزرگان بنی امیّه که در جنگ بدر کشته شدند، حاضر بودند و می دیدند که من چگونه انتقامشان را از فرزندان قاتلان ایشان گرفتم. خوشحال می شدند و به من می گفتند: ای یزید، دستت تباه و شل نشود که نیک انتقام گرفتی. و ما آنان را همچون بدر که ما را کشتند، جزا دادیم و همانند بدر با ایشان رفتار کردیم، اینک اعتدال رعایت شده است. و اگر من انتقام از فرزندان احمد نمی گرفتم، از فرزندان خندف2 نبودم. وقتی حضرت زینب(س) این اشعار و آن صحنه را دید، با صدای پر از اندوه و حزین که قلوب را آتش می زد و می سوزاند، ندا داد: «یا حبیباه یا رسول الله!» سپس به پا خاست و این چنین به ایراد خطبه پرداخت: «حمد و سپاس مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است و درود و رحمت خدا بر رسول او، محمّد(ص) و بر همه اهل بیت او باد! خدای سبحان راست فرمود که: «فرجام کسانی که مرتکب کارهای زشت شده اند، به جایی می رسد که به تکذیب آیات خدا پرداخته و آن را به مسخره و استهزاء می گیرند.» هان ای یزید! آیا گمان کردی که چون اکنون زمین و آسمان را بر ما تنگ کردی و ما را شهر تا شهر، مانند اسیران کوچ دادی، از منزلت و مکانت ما کاستی و بر حشمت و کرامت خود افزودی؟ و قربت خود را [نسبت به] حضرت یزدان زیاده کردی؟ که تکبّر ورزیده و دیگران را ناقابل می دانی و با غرور به اطراف نگاه می کنی؛ در حالی که فوق العادّه شاد و مسرور هستی از اینکه کارها طبق خواست و میلت انجام شده و مقام و منصبی که شایسته ماست، تو در دست گرفته ای؟ نه چنین نیست، ای یزید! آرام تر بران و کمی به خود آی! مگر فراموش کردی فرمایش خدای تعالی را که فرمود: «البتّه گمان نکنند آنان که کفر ورزیدند، مهلت دادن ما برایشان بهتر است. همانا مهلت دادیم تا بر گناه خود بیفزایند و از برایشان عذابی خوارکننده در پیش است.» ای پسر آزاد شدگان!3 آیا این از عدل است که زنان و کنیزان خود را پشت پرده جای داده ای؛ ولی دختران پیامبر را در میان نامحرمان اسیر ساخته و پرده حرمتشان را دریده ای؟ ایشان را از پرده بیرون آورده و چهره و صورتشان را آشکار ساخته ای، به گونه ای که دشمنان خدا بر ایشان نظر افکنند؟ آنان را شهر به شهر گردانده ای تا مردم شهر و بادیه، دور و نزدیک، تماشاگر آنان باشند و افراد پست و بیگانه در ایشان چشم دوزند؟ و این در حالی است که از مردانشان سرپرستی نمانده و به غیر از آنان هم، هیچ حامی و سرپرست دیگری ندارند. البتّه چگونه می توان از فرزند کسی که با دهان خود، جگر پاکان و شهیدان اسلام را می خواست ببلعد، انتظار عاطفه داشت؟! و از کسی که گوشت او از خون شهیدان روییده، چه انتظاری می توان غیر از این داشت؟! و چگونه در کینه و دشمنی خود با اهل بیت کوتاهی کند، آن کسی که همیشه به ما، از روی بغض و نفرت می نگرد و خاطره های دور زندگیش، او را به انتقام و کینه وا می دارد؟! بدون اینکه احساس گناه کنی و جنایت خود را بزرگ شماری، می گویی: ای کاش پدران ما بودند و از خوشحالی بانگ برمی داشتند و می گفتند: ای یزید! دست مریزاد! در حالی که بر لب و دندان اباعبدالله(ع) چوب می زنی؛ بر لب دندان کسی که سیّد و آقای جوانان اهل بهشت است و در مجلس خود شاعری و نکته پردازی می کنی. آری! تو چرا این کار را نکنی و این سخنان را نگویی؛ تویی که با ریختن خون فرزندان پیغمبر(ص) و ستارگان خاندان عبدالمطلّب زخم دل را جریحه دار کردی و ریشه را سوزاندی؟ اینک آبا و اجداد خود را صدا می زنی و گمان داری که آنان به سؤال تو جواب می دهند؛ در حالی که خودت هم به زودی بدان ها خواهی پیوست و آرزو خواهی کرد که ای کاش، دستم عاجز و زبانم لال بود که آنچه گفتم، نمی گفتم و آنچه کردم، نمی کردم و ای کاش از مادر زاده نشده بودم! خدایا! حقّ ما را از این مردم بستان و از ستم کاران بر ما انتقام گیر و خشم و غضب خود را شامل آنانی کن که خون ما را ریختند و حامیان ما را کشتند! هان ای یزید! به خدا قسم! با این جنایت، جز پوست خود را نشکافتی و جز گوشت بدن خود را قطعه قطعه نکردی، به زودی در محکمه عدل الهی بر رسول خدا(ص) وارد خواهی شد؛ در حالی که [گناه] ریختن خون ذریّه او را بر دوش داری و گناه و مکافات هتک حرمت عترت و پاره های بدنش را بر گردن داری. و آن، روزی است که خداوند پیامبر و خاندانش را در کنار هم جمع می کند و پراکنده های آنان را گرد هم آورده و حقّ آنان را از دشمنان می گیرد. «و گمان مبر آنانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند؛ بلکه ایشان زنده و در نزد پروردگار خود روزی می خورند.» این برای تو کافی است که در روز قیامت، داور محکمه خداوند باشد و طرف دعوای تو، محمّد(ص) و پشتیبان او هم جبرئیل بوده باشد. زود است کسانی که فریب داده شدند و تو را بر مسند قدرت نشانده اند، عاقبت کار را دریابند! در آن روز است که خواهند دید چه سرنوشت دردناکی دارند و هر کس از دیگری بدبخت تر است! در آن روز معلوم خواهد شد، چه کسی بیچاره تر و چه کسی شکست خورده است! هان ای یزید! اگرچه حوادث روزگار مرا بدین جا کشانید و اسیرم ساخت؛ ولی من قدرت تو را کوچک می شمارم و اصرار دارم که با این سخنان بر وجدان تو بکوبم و تو را توبیخ کنم؛ امّا چه کنم که دیده های ما گریان است و دل هایمان از غم مرگ عزیزان، سوزان. آه! که چه سرنوشت شگفت آوری است که حزب پاکیزه و نجیب خداوند، به دست حزب شیطان صفتی که اسیرانی بودند و آزاد شدند، کشته گردند. این دست های شما از خون های ما آغشته است و دهان هایتان برای بلعیدن گوشت ما گشوده شده. آن بدن های پاک و پاره پاره و بی سر، در معرض بادها و طوفان ها، بر خاک مانده اند و این مردم گرگ صفت در بیابان ها آنان را دیدار می کنند. ای یزید! اگر تو قتل و اسارت ما را برای خود غنیمتی دانسته ای، باید بدانی که غرامت سنگینی را از این بابت باید بپردازی. روزی که در آن چیزی جز آنچه قبلاً برای خود ذخیره کرده ای، نخواهی یافت و قطعاً خداوند به بندگان خود ستم نخواهد کرد. از بیدادگری هایتان به خدا شکایت می کنم و از او پناه و سرپرستی می خواهم. ای یزید! هر چه می توانی در راه دشمنی ها از راه حیله و مکر وارد شو و هر اندازه می توانی سعی و کوشش خود را در راه خصومت ما به کار گیر و همه طرح و نقشه های خود را به اجرا گذار؛ امّا این را بدان! به خدا قسم! که نمی توانی نام ما را از خاطره ها و صفحه تاریخ محو کنی و نمی توانی فروغ وحی را خاموش سازی و هرگز نمی توانی طومار حیات و افتخار ما را در هم پیچی و نیز نخواهی توانست ننگ و عار همیشگی خودت را از دامن خویش بزدایی! آیا جز این است که رأی و عقل تو ضعیف و کودکانه است؟ و آیا جز این است که دوران زندگی ات زود سپری خواهد شد؟ و جز این است که گروهی که دور و اطراف تو را گرفته اند، پراکنده می گردند؟ به یاد روزی باش که منادی ندا دهد، لعنت خداوند بر ستمکاران باد! باری! سپاس از آنِ خداوندی است که آغاز زندگی ما را خوشبختی و سعادت قرار داد و پایان آن را شهادت و رحمت. از خداوند تعالی می خواهم، پاداش و رحمت خود را بر شهیدان ما تکمیل گرداند که به راستی او بهترین دوست و مهربان است و هم او ما را کافی است که بهترین مدافع و وکیل است. پی نوشت ها: 1. «زنان عاشورایی»، صص 96 - 100؛ «زینب کبرا(س) عقیله بنی هاشم»، صص 102 ـ 106. 2. قبایلی که نسبشان به الیاس می رسد را بنی خندف گویند. الیاس بن مضربن نزاربن معدبن عدنان. 3. اشاره به داستان فتح مکّه است که پیغمبر(ص) به مردم مکّه و از جمله ابوسفیان فرمودند: «بروید که همه تان رها شدید.»
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موعود]
[مشاهده در: www.mouood.org]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها