واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، بار ديگر پس از گذشت يکسال عطر ماه رمضان مشام بهره جويان کرامت و رحمت خداوندي را نوازش کرد و سحرخوانان سيستاني براي سردادن آواز بيداري در سحرگاهان اين ماه مبارک آماده شدند. يادش بخير سال ها پيش ملاي ده يا يکي از اهالي روستا در شب هاي ماه مبارک رمضان روي پشت بام خانه خود مي رفت و آواز جانانه اي سر مي داد که وقتي از خواب خوش بيدار مي شديم دعايش مي کرديم. برخيز که عاشقان به شب راز کنند گرد در بام دوست پرواز کنند در برخي روستاها نيز يکي از اهالي طبلي بزرگ بر دست مي گرفت و همراه با کوبيدن بر آن، در کوچه پس کوچه هاي ده فرياد مي زد برخيز که وقت سحر است. اگر چه دوران چاووشي خواني و طبل زني براي بيدار باش روزه داران به سر آمده اما هنوز سحرخواني و رمضان خواني با سنت هاي خاص ماه رمضان منتهي با کمي تغييرات در منطقه سيستان بر قوت خود باقي است. اينها گوشه اي از خاطرات شيرين دوران نوجواني و جواني يکي از اهالي شهر دوست محمد مرکز شهرستان هيرمند است. حاج محمد علي سراواني معتمد و ريش سفيد اين شهر مي گويد: شهر دوست محمد تا چند سال پيش روستايي بود و اکنون شهرستان شده، در آن زمان که بلندگو وجود نداشت، راديو نيز همه گير نشده بود و فقط تعداد اندکي از خانواده ها راديو داشتند، صداي راديو را بلند مي کردند تا ساير همسايه ها نيز از دعاهاي آن بهره ببرند. وي افزود: در روستاي ما يکي از معتمدان حتي در شب هاي سرد زمستان، پتويي به دور خود مي پيچيد و پشت بام خانه اش مي رفت و سحرخواني مي کرد. سراواني ادامه داد: مردم روستا به صدايش عادت داشتند و اگر يک شب سحرخواني نمي کرد بسياري از روستاييان که شغلشان کشاورزي و دامداري بود شايد آن روز را بدون سحري خوردن روزه مي گرفتند به همين سبب هميشه دعا مي کردند مشهدي عباس نوروز مريض نشود. مشهدي عباس نوروز وقتي پا به سن گذاشت و نمي توانست سحرخواني کند، فرزندش اين سنت ديرينه را بر عهده گرفت تا اينکه رفته رفته تنها مسجد روستا داراي بلندگو شد و اکنون صداي بلندگوهاي مساجد شهر دوست محمد مردم را براي راز و نياز با خدا بيدار مي کنند. رييس اداره ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري زابل درباره سحرخواني مردم اين منطقه به خبرنگار ايرنا گفت: در آيين سحرخواني، ريش سفيدان و معتمدان روستاهاي سيستان پيش از آغاز سحر از خواب بيدار مي شوند و با رفتن پشت بام منازل خود با خواندن اشعار محلي و مذهبي مردم روستا را از فرا رسيدن وقت سحر با خبر ميکنند. عليرضا خسروي افزود: اين افراد اشعار مذهبي و سروده هاي شاعران کشور از جمله باباطاهر عريان را با صداي بلند از روي پشت بام خانه ميخوانند. وي ادامه داد: آيين سحرخواني و رمضان خواني از بيش از يکهزار و 400 سال پيش يعني از اوايل اسلام نزد ساکنان سيستان مرسوم بوده است. او درباره آيين رمضان خواني منطقه سيستان گفت: تعدادي از جوانان نيازمند يا متمول به قصد کمک به مستمندان گروهي تشکيل مي دهند و جولي کش آنها کسيه اي به خود مي بندد و هنگام افطار به در خانه هاي مردم مي روند. وي بيان کرد: از روز سيزدهم تا نوزدهم ماه مبارک رمضان اين گروه مقابل در خانه هايي که پسر جوان يا دختر جواني دارند با خواندن شعري پس از تعريف و تمجيد از فرزند اهل آن خانه، مي خوانند اين سرا از کنه که رو و باده پسره داره که نو دوماده (اين منزل از کيست که رو به باد است پسري دارد که تازه داماد است) رمضو الله الله رمضو. رمضو آمده ميمانش کني گو و گوساله ره قربانش کني ( رمضان آمده ميهمانش کنيد گاو و گوساله را قربانش کنيد) رمضو الله الله رمضو. رمضو الله خوشنوم خدا (رمضان نام خوش و ماه خوب خداست) وي اضافه کرد: در پايان رمضان خواني اين گروه، صاحب خانه بنا به فراخور توانايي مالي خود، در کيسه که به آن جولي مي گويند و فرد جولي کش آن را بر دوش دارد،موادغذايي يا هر چيز ديگري مي گذارد. اگر صاحبخانه توان مالي براي کمک کردن نداشت به شوخي کاسه آبي به نشانه روشنايي روي گروه رمضان خوان مي پاشد تا خداوند همواره روشنايي و شادي را به آنان هديه کند. مدير ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري زابل بيان کرد: گروه رمضان خوان پس از پايان اين آيين در محلي تجمع، کمک هاي اهدايي مردم را جمع بندي و چنانچه در ميان خودشان مستمندي وجود داشت مقداري از آن را به او مي دهند و بقيه را بين مستمندان و نيازمندان محله خودشان تقسيم ميکنند. خسروي گفت: در سيستان رسم است ماه رمضان هر خانه اي که براي افطار خانواده خود غذاي گرم مثل گوشت و امثال آن تهيه مي کند که به اصطلاح محلي به آن مي گويندديگ بار هنگام افطار مقداري از آن را در کاسه يا بشقابي مي گذارد و به در خانه همسايگاني که ديگ بار نگذاشته اند مي فرستد و هديه مي دهد. مردم سيستان و بلوچستان در موقع افطار پس از شنيدن اذان مغرب دست از کار مي کشند و با خرما و نان تافتون محلي روزه خود را مي گشايند. مساجد قبل از شروع ماه مبارک رمضان غبارروبي مي شود و نمازگزاران در ماه مبارک رمضان در مساجد، نمازهاي يوميه به صورت جماعت برگزار مي کنند. در اين ماه مبارک ساکنان هر محله پيش از آغاز نماز مغرب هر يک در حد توان خود غذا يا خرما، چاي، نان و پنير و غيره به مسجد مي برندو پس از اقامه نماز، از نمازگزاران پذيرايي مي کنند. نمازگزاران نيز پس از اقامه نماز و صرف افطاري دقايقي را از موعظه روحاني بومي يا اعزامي گوش فرا ميدهند و سووال هاي شرعي را از وي مي پرسند. برگزاري کلاس هاي روخواني و تفسير قرآن مجيد با حضور روحانيان شيعه و سني برپا ميشود. شب زندهداري مسلمانان اين منطقه در ماه مبارک رمضان پر رونقتر از گذشته است و افراد تا سحر بيدار ميمانند. خواندن نماز مستحب تراويح به جماعت پس از نماز مغرب و عشا يکي از آيين هاي اهل سنت در ماه مبارک رمضان در خطه سيستان و بلوچستان به شمار مي رود. اقامه نماز قيام نيز از بيستم ماه رمضان توسط مسلمانان اهل سنت که از ساعت 12 شب آغاز و پيش از سحر به پايان ميرسد از ديگر مناجات هاي مردم اين ديار است. در نماز قيام هر شب نمازگزار بايد سه جزء قرآن را در نماز تلاوت کند يا به امام جماعت که تلاوت ميکند گوش فرا دهد. در پايان ماه رمضان مردم سيستان و بلوچستان به بلندي هاي اطراف ميروند و بيصبرانه رويت هلال ماه شوال را جست و جو ميکنند. در روز عيد فطر مردم اين ديار علاوه بر شرکت در نماز عيد در عيدگاهها و پرداخت فطريه، به ديد و بازديد يکديگر ميروند. ک/4 7315/653/569
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]