تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833998606
رهبری‌فرد: پروین بعدقهرمانی دررختکن گفت خاک توی سرتان،برید خونه تون!/هاشمی نسب 30هزارتومان بیشتر نداشت که رفت استقلال |اخبار ایران و جهان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: رهبری‌فرد: پروین بعدقهرمانی دررختکن گفت خاک توی سرتان،برید خونه تون!/هاشمی نسب 30هزارتومان بیشتر نداشت که رفت استقلال
باید۸۰۰هزار تومان برای دریافت رضایت‌نامه به فتح می‌دادم. وسایل خانه‌مان را فروختیم تا پول رضایت‌نامه جور شد و من توانستم با پرسپولیس قرارداد ببندم. یعنی شروع کار من با منفی 800 هزار تومان بود! امروز یک میلیارد پول رضایت‌نامه می‌گیرد، یک میلیارد به خاطر قشنگی‌اش و پانصد میلیون هم برای بازی کردنش!
کد خبر: ۵۴۱۸۳۸
تاریخ انتشار: ۰۲ آبان ۱۳۹۴ - ۱۶:۴۳ - 24 October 2015
بهروز رهبری فرد این روزها دوباره روی دور مصاحبه افتاده و چون خوش صحبت است، اکثر مصاحبه هایش هم شیرین و پرتیتر درمی آید. وی در گفت و گویی متفاوت فرق آن روزگار و فوتبالیست‌هایش، با این دوره را شرح می‌دهد.گفته می شد در دربی اول از ترس نمی‌خواستید وارد زمین شوید.آن زمان ۲۲ سالم بود و تازه از تیم فتح به پرسپولیس آمده بودم. ۱۲۰هزار نفر تماشاگر در استادیوم آزادی منتظر شروع بازی بودند. در بازی‌های قبلی مان هم ۵۰هزار نفر می‌آمدند اما این جمعیت ترسناک بود. من پس از بیست بازی در دربی، در بازی ۲۱ باز هم پایم می‌لرزید. امروز شرایط معمولیتر شده اما آن زمان اوضاع متفاوت بود. در آن بازی به مجتبی محرمی گفتم آقا مجتبی این‌ها چقدر بی‌تربیت هستن، فحش می‌دن! چپ چپ نگاهم کرد و گفت خب تو هم فحش بده! وقتی از پله‌ها بالا آمدم به فرشاد پیوس گفتم آقا فرشاد نمی‌شه الان منو تعویض کنین؟! گفت نه! بیا ده دقیقه بگذره خوب می‌شی!*همان بازی جنجالی سال ۷۳ بود؟!بله! همان بازی که سه هیچ به نفع استقلال تمام شد. اولین کارت زرد بازی را من گرفتم، اما وقتی دعوا شد سرم را پایین انداختم و رفتم رختکن.*اصلا چی شد از فتح به پرسپولیس آمدید؟! آن هم تیمی با یازده ملی‌پوش...فرشاد پیوس با مربی ما خیلی دوست بود و زمانی که تمرین نداشت، سر تمرین ما حاضر می‌شد و با ما تمرین می‌کرد. آن زمان هنگام تعطیل بودن تمرینات بازیکن به فرحزاد نمی‌رفت که قلیان بکشد، سر تمرین تیم‌های دیگر حاضر می‌شد. مربی‌مان به من گفت که فرشاد پیوس می‌خواهد تو را به پرسپولیس ببرد. گفتم سرکارم گذاشته‌ای؟ من کجا و پرسپولیس کجا؟! گفت نه، جدی می‌خواد تو رو ببره! قضیه را به شوخی گرفتم تا اینکه آقافرشاد با من صحبت کرد. مسابقات جام رمضان آن زمان با بازیکنان اصلی در استادیوم دوازده هزار نفری آزادی به صورت سالنی برگزار می‌شد. فرشاد پیوس به من گفت که بیا استادیوم دوازده هزار نفری و با آقای عابدینی صحبت کن. به ورزشگاه رفتم و دیدم حمید درخشان، ناصر محمدخانی و خیلی از بزرگان دیگر در رختکن هستند. افرادی که آرزو داشتم از نزدیک با آنها ملاقات کنم. سراغ آقای عابدینی رفتم و گفت رهبری‌فرد تویی؟! فردا برو هیأت فوتبال و قرارداد ببند. گفتم به این سرعت؟! گفت بله، فرشاد کاپیتان تیمه و هرکس را تایید کنه، مورد تایید من هم هست.* اولین روز تمرین خیلی سخت بود؟ساکم روی کولم بود و با برادرم به ورزشگاه راه‌آهن رفتیم. نزدیک دو سه هزار نفر در ورزشگاه حضور داشتند. فکر کردم اشتباه آمده‌ام. برادرم از یک نفر پرسید اینجا چه خبره؟! گفت تمرین پرسپولیسه! جمعیت را که دیدم به برادرم گفتم من رفتم خونه! گفت قرارداد بسته‌ای و نمی‌تونی بزنی زیرش. با کلی خجالت نزدیک زمین رفتم. جرأت نداشتم جلوی آن همه اسطوره لباس عوض کنم! شاید باور نکنید اما به دستشویی رفتم و آنجا لباس تمرین پوشیدم! آقا فرشاد من را به داخل زمین برد و به بقیه معرفی کرد. اصلا یادم نمی‌آید در آن تمرین چه اتفاقی افتاد. خیلی استرس داشتم.*مبلغ قراردادت چقدر بود؟باید۸۰۰هزار تومان برای دریافت رضایت‌نامه به فتح می‌دادم. وسایل خانه‌مان را فروختیم تا پول رضایت‌نامه جور شد و من توانستم با پرسپولیس قرارداد ببندم. یعنی شروع کار من با منفی 800 هزار تومان بود! امروز یک میلیارد پول رضایت‌نامه می‌گیرد، یک میلیارد به خاطر قشنگی‌اش و پانصد میلیون هم برای بازی کردنش!*چه اتفاقی افتاد که بهروز رهبری‌فرد ۲۲ساله دفاع ثابت تیم شد؟ آن هم در اولین فصل حضورش...هر کسی که من را می‌دید، می‌گفت دیوانه‌ای؟ مگر می‌شود با این همه ملی‌پوش به تو بازی برسد؟! راستش خودم هم به این حرف رسیده بودم و گفتم اشکال ندارد، چند سالی نیمکت‌نشین می‌شوم و بالاخره یک روز بازی به من می‌رسد. دفاع وسط آن سال تیم افشین پیروانی، مجتبی محرمی، عبدالله‌نژاد و چند نفر دیگر بودند. اول قرار بود پنجعلی و محمدخانی و درخشان در تیم بازی کنند که وقتی هدایت تیم را قبول کردند، به این نتیجه رسیدند که فوتبال بازی نکنند. درخشان به من گفت دفاع راست بازی کرده‌ای؟ گفتم تا به حال بازی نکرده‌ام اما درخشان گفت باید بازی کنی! برای اولین‌بار در عمرم در پرسپولیس دفاع راست شدم. آن زمان هم دفاع راست پرسپولیس امیرموسوی‌نیا بود که از استقلال به تیم آمده بود. در اولین بازی خوب بازی کردم و تا آخر فصل فیکس شدم. سال بعد یورگن گده به پرسپولیس آمد و به من گفت جلوزن چپ بازی کن. گفتم چپ پا نیستم، گفت فقط تو می‌تونی بازی کنی و به این صورت چند سالی هم در سمت چپ بازی کردم.*در قرارداد شما که در سال ۸۱ منتشر شد سقف قرارداد را داشتید و ۳۱ میلیون دریافت می‌کردید...آخرین رقم قرارداد من ۱۳ میلیون تومان است که مدارکش را هم دارم. در تمام این 13 سالی که برای پرسپولیس بازی کرده‌ام، مجموع قراردادهای من به پنجاه میلیون تومان هم نمی‌رسد! تا سال ۷۹ که قرارداد من سفید بود.*در این قرارداد سفید، مبلغی نوشته نمی‌شد؟جیب‌مان را هم می‌زدند! مثلا عابدینی می‌گفت که این فصل دو میلیون تومان به تو پول می‌دهیم. فصل تمام می‌شد و از پول خبری نبود! یک‌بار با مهدی هاشمی‌نسب سراغ عابدینی رفتیم که یا رضایت‌نامه بده یا پول‌مان را. عابدینی شروع می‌کرد به صحبت کردن و آنقدر حرف می‌زد که دل‌مان برایش می‌سوخت و آخرسر می‌گفتیم ده هزار تومانی ته جیب‌مان پول هست، می‌خواهی آن را هم بهت بدهیم؟! شرایط ما در پرسپولیس این‌طوری بود. ما به دنبال پول نبودیم و البته پول زیادی هم نبود. مثلا اگر بازی با استقلال را می‌بردیم، به ما یک سکه می‌دادند.*یعنی از پاداش هم خبری نبود؟!با یک مثال این قضیه را برای‌تان تشریح می‌کنم. اولین دوره لیگ برتر کار قهرمانی به روز آخر رسید که استقلال در بازی آخر باخت و ما هم در آزادی حریف را بردیم و قهرمان لیگ برتر شدیم. با خوشحالی به رختکن رفتیم و مشغول جشن بودیم که علی آقا وارد شد. فکر کردیم الان می‌خواهد به ما تبریک بگوید اما همه چیز برعکس شد. گفت فلان فلان شده‌ها الان باید قهرمان می‌شدید؟! تیم شما باید چهار هفته پیش قهرمان لیگ می‌شد. خاک تو سرتان با این قهرمانی تون، اصلا این قهرمانی رو نمی‌خوام! هفت هشت تای تان رو که نمی‌خوام، سه چهار نفری رو هم که می‌خوام بهشون زنگ می‌زنیم. برید خونتون که حال و حوصله ندارم! این بود پاداش قهرمانی در لیگ برتر!*پس درآمد شما از کجا بود؟!هیچ کجا! هر روز با مهدی هاشمی‌نسب بودم. ظهر به مهدی می‌گفتم چقدر پول داری؟ می‌گفت 500 تومان. من هم ته جیبم هزار تومان بود. یک نان بربری و نوشابه می‌خریدیم و به عنوان ناهار می‌خوردیم و بعد هم که باید برای تمرین می‌رفتیم. وقتی مهدی به استقلال رفت موجودی حسابش 30 هزار تومان بود. سپاهان و سایپا آن زمان خوب پول می‌دادند اما ما در بند این حرف‌ها نبودیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
ورزش
پربازدیدترینها