تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837388934
اشک حسینی را برای کفنم نگه می دارم
واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: یکی از پیرغلامان حسینی یادآور شد که مقام معظم رهبری بارها از برخی مداحی ها انتقاد کرده اند و دلیلش اینست که مداحان امروزی استاد ندیده اند.عقیق : سید احمد هاشمی یکی از پیرغلامان حسینی گفت: اهل انار رفسنجان هستم، در پنج سالگی با والدین مرحومم به تهران آمدم، پسرعموی مادرم، مرحوم حاج سید هدایت الله صابری اناری معممی نابینا و روضه خوان بود، من تقریباً از هشت سالگی دست او را گرفتم و به روضه ها می رفتیم و با او همصدا می خواندم، از همانجا شروع کردم و تقریباً تا 15 سالگی اینگونه ادامه داشت، بعد از آن یک کلاه بر سرم گذاشتم که مثل عرقچین بود تا بیست ساله شدم، 20 سالگی فینه بر سر گذاشتم که همین مولوی (به کلاه سرش که شبیه کلاه مولوی است و پارچه ای سبز به دور آن بسته شده است اشاره می کند) است. مرحوم صابری به من گفت تو چون 20 ساله شدی و در کوچه نمی توانی صبر کنی تا من بیایم من با پسر کوچکم سید سجاد به روضه می روم، آن روضه هایی که شما را دعوت کرده اند شما خودت تنها برو، به همین دلیل من از 20 سالگی به روضه ها می رفتم حالا هرچند تعداد که باشد و این رویه تا سال 1354 ادامه داشت، در این سال قسمتم شد که به مکه بروم، از آن زمان تا 1373 جزء خدمه به حج واجب می رفتم و عمره نیز 23 سفر به زیارت خانه خدا رفتم، با همین برنامه ای که جزء خدمه بودم و مداحی نیز می کردم که در بقیع، هتل، قبر حضرت همزه (ع) و بیت الاحزان که آن زمان هنوز بود می خواندم تا اینکه از سال 1373 دیگر به مکه نرفتم و بعد از آن نیز برنامه های خودم را داشتم که در مجالسی مثل هیأت های هفتگی، دهه ها و امثالهم بود، کربلا نیز با مرحوم صابری مشرف شدم که به وسلیه تذکره 15 تومانی بود یعنی گذرنامه ای درکار نبود و من از اول محرم تا آخر صفر در کربلا بودم، یک دهه در حرم امام حسین (ع)، یک دهه در حرم حضرت ابا الفضل (ع)، یک دهه در نجف، یک دهه در کاظمین و پنج شبانه روز نیز در سامرا بودم و انجام وظیفه کردم. اشک حسینی را برای کفنم نگه می دارم وی در مورد جذابیت امام حسین (ع) و خاندانش افزود: اولاً من وابسته به این خاندان بودم، من هم پدر مرحومم و هم مادر مرحومم سید هستند، بعد از این بزرگواران مرحوم صابری که مرا می برد به دلیل صدا و برنامه های مناسبم مرا دعوت می کرد و اهل بیت (ع) مرا به نوکری خودشان پذیرفتند (گریه می کند) در حالی که من بچه و وابسته نیز بودم شروع کردم و تا این زمان خادمشان هستم، حس و حال خاصی به آدم دست می دهد وقتی حرف از نوکری اهل بیت (ع) می شود، من بغضم می گیرد چون در مجالسم هم مسئله، هم حدیث، هم تاریخ و هم مطالبی از قرآن را می گویم و وقتی کتاب هایم را مطالعه می کنم می بینم که با اینان چه کردند و با چه مظلومیتی معصومین (ع) را از بین بردند و چگونه دل امام زمان (عج) را خون می کنند و امام زادگان را چه کردند که از طفل شیرخواره تا آن مرد 75 ساله در رکاب امام حسین (ع) جان باخته است. من همیشه دستمال پدرم را دارم، همیشه اشک چشمانم را با این پاک می کنم بعد این را می شویم و آبش را برای کفنم در شیشه می ریزم. این پیرغلام در مورد تأثیرگذارترین روضه اظهار کرد: روضه عطش امام حسین (ع) بسیار تأثیرگذار است، یکی از نوحه های قدیمی در اینباره نیز اینست: «به زیر تیغ کین ای لعین تشنه ام تشنه/ رخ زردم ببین ای لعین تشنه ام تشنه، تشنه ام تشنه/ سکینه از عطش کرده غش ای لعین تشنه ام تشنه/ رخ زردش ببین ای لعین تشنه ام تشنه» البته الان به این سبک اصلاً نمی خوانند ولی از سبک های قدیم، ده ها سبک در سینه من است. مقابل استاد زانو بزنید وی در مورد به وجود آمدن اشعار قدیمی بیان کرد: خدا حاج اکبر ناظم را بیامرزد، نوحه هایی که می گفت از سوز دل بود، مثلاً در یک زبان حال حضرت زینب کبری (س) درباره امام حسین (ع) می فرماید: «چرا بر تن برادر سر نداری؟ مگر ای کشته تو خواهر نداری؟ چرا این حنجره ات خشک است و بی آب؟ مگر عباس آب آور نداری؟ بغل بگشا و زینب را به بر گیر، مگر لطفی تو با خواهر نداری؟» این ذاکر اهل بیت (ع) در مورد فراموش شدن سبک های قدیمی گفت: دلیل فراموش شدن سبک های قدیمی این است که آن شور و حال گذشته وجود ندارد، من بارها به جوانان در این چند سال عرض کرده ام که استاد ببینید و مقابلش زانو بزنید، البته اول ببینید استادتان متدین است؟ اهل نماز شب خواندن است؟ نسبت به امام حسین (ع) ارادت خاص دارد؟ وقتی نام امام حسین (ع) نزد استاد میبرید چشمش نمناک می شود؟ و بعد هم هرچه آن استاد می گوید گوش کنید، الان شما میبینید چه سبک ها و نوحه هایی موجود است که بارها رهبر معظم انقلاب فرموده اند که من وقتی سی دی گوش می کنم نمی دانم این ها دارند دست می زنند یا سینه می زنند؟! جوانان اگر می خواهند در این صنف بیایند و برای امام حسین (ع) یک نوکر بالای 80 ساله شوند و همانند استاد آهی، استاد حاج حسن محمدی، استاد هاشمی دانا، استاد حاج اکبر کاظمی، حاج رضایی و امثالهم باشند باید کار کنند. وی در مورد آداب ماه محرم و صفر در گذشته یادآور شد: اولاً در گذشته دو ماه قبل از ماه محرم یعنی در ماه ذی القعده تمام جایگاه هایی که وسایل عزا ارائه می دادند آماده بودند و لباس مشکی هایی ارائه می دادند که برای سینه زنی یک گردی جلو داشت که با دکمه بسته می شد و زمانی که می خواستند سینه بزنند آن را باز می کردند و دوتا نیز پشتش داشت که برای زنجیرزنی بود، یک عده نیز بودند که در هیأت مردانه لخت می شدند ولی بحمدالله این برنامه ها گذشت یعنی همه با لباس هستند چه زنجیرزن باشد چه سینه زن باشد. دوماً تقریباً یک هفته مانده به محرم، بچه های کوچک پرچم های کوچک آماده می کردند و در کوچه ها راه می افتادند و به پیشواز ماه محرم می رفتند که نوحه ها و سبک هایی نیز داشتند مثلاً «محرم آمد و ای دل عزا شد/ حسین (ع) هم وارد کربوبلا شد». سوماً و از همه مهمتر قبل از اینکه محرم بیاید خانم ها لباس های مخصوصی تن طفل های شیرخواره می کردند و دست پسرهایشان می دادند. عزاداری آنطور شروع می شد و شور و حالی داشت که جگر آدم آتش می گرفت اما الان اینهمه دسته در خیابان ها می رود و می آید شما دقت بکنید ببینید نم از چشم کسی می آید؟ اخلاص کم شده است، آن اخلاصی که باید باشد نیست و فقط وقتی در یک هیأت آقایی منبر می رود اطرافیانش شور و حال پیدا می کنند و چهار قطره اشک ریخته می ریزند. من باغ فردوس بزرگ شدم، هرسال دو دهه اول و دوم محرم را هیأت حاج عباسی ها که به نام هفت برادر بود منبر می روم، آنجا دسته که راه می افتاد چنان شور و حالی در دسته ها بود که دیگر کسی حواسش به اطرافش نبود و فقط حواس ها سمت امام حسین (ع) بود، اینطور گریه و ناله می کردند و عزا می گرفتند. هاشمی در مورد آداب دسته ها در قدیم افزود: آن زمان ناظم هیأت جلوی دسته می ایستاد و سینه زنی ها طبق فرمان او بود و اینگونه بود که دسته در بازار حضرت عبدالعظیم (ع) نیز غوغا می کرد، آن زمان شب های مسلمی شاه عبدالعظیم در شب های هفتم، هشتم و نهم ذی الحجه برگزار می شد که فقط سه هیأت داشت؛ شب اول را مداحان تهران و حومه، شب دوم را علما و معممین و شب سوم را سادات شیرازی می رفتند که امروزه دیگر اینطور نیست و هیأت های زیادی حضور دارند. در روضه باید قرآن، حدیث و مسئله نیز گفته شود وی در مورد ویژگی کسی که می خواهد در دستگاه اهل بیت (ع) باشد اظهار کرد: نوکر اهل بیت (ع) باید پاک و زحمتکش باشد و اخلاص داشته باشد مثلاً در مجلس که چند بانو تشریف دارند فراموش نکند که این مجلس بدون حضور حضرت زهرا (س) و اباعبدالله (ع) نیست پس من وقتی می نشینم روایت می گویم و بعد مصیبت می گویم باید بدانم که نظر خاص آنان، بر این مجلس است پس باید اخلاص داشته باشم، من خودم روضه رفته ام که فقط دو هزار تومان داده اند و همان را روی چشم گذاشته ام، جوانان اگر می خواهند خدا به آنان عمر طولانی بدهد باید نسبت به امام حسین (ع) ارادت داشته باشند و پاک باشند، خیلی از جوانان ما رفتند چون ارادت، خلوص و نیت پاک نیست، همچنین روضه خوان باید ادب داشته باشد، من وقتی می نشینم روضه بخوانم و دو نفر مداح دیگر وارد می شوند دعوت کنم که آنان نیز بخوانند. این پیر غلام حسینی در مورد استفاده از آیات قرآن در مداحی ها بیان کرد: من یک تفسیر 28 جلدی نمونه دارم که یک جلدش قصص قرآن در مورد پیامبران (ع) است و من از این قصص قرآنی در برنامه هایم استفاده می کنم، مثلاً اگر نیم ساعت وقت دارم بیست دقیقه آن را از این قصص قرآنی استفاده می کنم چون خودم بیشتر فیض می برم و مردم نیز نیامدند که من فقط شعر بخوانم و مصیبت بگویم و باید قرآن، حدیث و مسئله نیز بگویم. وی در پایان در مورد وصیت و آرزویش تصریح کرد: وصیت من این است که جوانان نسبت به پدر و مادرشان ارادت داشته باشند، همچنین به استادشان احترام بگذارند و قدر استاد را بدانند، جوانان اگر می خواهند وارد دستگاه امام حسین (ع) شوند باید دیندار، پاک و با اخلاص باشند و سعی کنند همیشه وضو نیز داشته باشند. آرزوی من این است که همانطور که ما به امام حسین (ع) ارادت داریم، آن حضرت نیز دست ما را بگیرد. منبع:ایکنا
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[مشاهده در: www.aghigh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها