واضح آرشیو وب فارسی:مطبوعات فارس: آنقدر سفارش دارد که معمولا تا 4 صبح کار می کند. هفت سال است که کار طراحی نقوش را روی عَلَم انجام می دهد و به گفته خودش کاری که انجام می دهد، چندان دشوار نیست و خانم های دیگر هم می توانند از پس آن بربیایند... فقط کمی علاقه می خواهد.مطبوعات فارس/«فاطمه عیدیون» 29 ساله است و راه پدرش را ادامه می دهد. او روی عَلَم طراحی می کند، یعنی خط های خوش نویسی و طراحی نقوش که شامل شمایل امامی و صحنه های عاشورایی، گل و مرغ، اسلیمی ها و خطاطی ها می شود را انجام می دهد. این هنرمند درباره روش کارش می گوید: علامت ساز تیغه ها را می سازد و عمل سوزن زنی و نقش های اسلیمی را من روی آن اجرا می کنم. یعنی اول طرح روی زمینه کار که آهن و یا فولاد است، می اندازم و با مخلوطی از لاک الکل و جوهر و با یک قلم چوبی روی طرح را پُر و هر خطی که در مدل می بینیم سریع اجرا می کنیم، بعد از خشک شدن جوهر، کارها را در تشت آب و اسید می خوابانم. اسید، قسمت های خام خالی را می خورد و به قسمت هایی که با لاک و الکل پر شده نمی تواند نفوذ پیدا کند و زمانی که خشک می شود برجستگی برجا می ماند. عیدیون بیان می کند: این هنر هنوز ثبت نشده تا کسی آن را بشناسد. هنرمندانی که از قبل این کار انجام می دادند، خودشان و کارشان را معرفی نکرده اند. هیچکس هم هیچ تعریفی از این هنر نکرده است. شاید هدف از اینکه خودشان را معرفی نکرده اند این بوده که می خواستند کسی وارد این هنر نشود یا تنها به کار خودشان اکتفا می کردند. او می افزاید: می گویند می توانم این هنر را جزو شاخه های رشته فلز بیاورم، اما باید مستنداتی از هنرمندان قدیمی و تاریخچه این هنر جمع آوری کنم که البته بخشی از این مستندات از جمله نمونه عکس های قدیمی از هیأت ها و موزه ها را جمع آوری کرده ام. این هنرمند درباره قدیمی ترین هنرمندی که در این حوزه کار می کرده می گوید: من قدیمی ترین هنرمند این حوزه را نمی شناسم، اما میرزاعلی جوهریان یکی از هنرمندان ساکن اصفهان بوده که حدود 80 سال پیش این کار را انجام می داده است. عیدیون بیان می کند: پدرم حدود 30 سال این کار را انجام داد و هفت سال پیش فوت کرد. من از بچگی با این هنر بزرگ شده ام و به همین دلیل به حرفه پدرم گرایش پیدا کردم. او درباره درآمد این حرفه اظهار می کند: این حرفه می تواند پردرآمد باشد، اما باید در این زمینه فعال بود؛ زیرا این کار زحمت بسیاری دارد و تقریبا باید ساعت ها پشت میز نشست که می تواند به چشم، گردن و شانه آسیب برساند. این هنرمند می گوید: آن چیزی که من را برای انجام این کار مشتاق می کند، رشته تحصیلی ام است که طراحی و نقاشی بوده است. من عاشق نقاشی هستم و کاری هم که روی عَلَم انجام می دهم، نزدیک به نقاشی و پر از زیبایی است. عیدیون شاگرد ندارد و بیان می کند: آنقدر سرم شلوغ است که فعلا نمی توانم شاگرد داشته باشم. در ایام محرم آنقدر سفارش دارم که معمولا تا 4 صبح کار می کنم. او درباره واکنش سفارش دهنده ها زمانی که متوجه می شوند یک خانم این کار را انجام می دهد، اظهار می کند: من با هیچکدام از سفارش دهنده ها ارتباط مستقیم ندارم و آن ها به واسطه آنکه پدرم را می شناختند سفارش می دهند. چون این کار مردانه است، تمام کارهای مربوط به گرفتن سفارشات و تحویل آن را همسرم انجام می دهد. این هنرمند می گوید: هنگامی که کارهایم را برای ارزشیابی نزد کارشناسان می بردم، برایشان عجیب بود که یک زن چنین کاری را انجام می دهد. تا کنون هیچ خانمی دستی در ساخت علامت نداشته و چون من این هنر را از پدرم به ارث بردم، تنها زنی هستم که این کار را انجام می دهم. عیدیون نشان درجه سه هنری دارد و اگر بتواند این هنر سوزن زنی را ثبت کند، به راحتی می تواند نشان درجه یک هنری را بگیرد. او تصمیم دارد بعد از ماه محرم پرونده کامل این هنر را به سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری ارائه دهد.
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مطبوعات فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]