تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837327076
بی لعن و نفرین، هیچ نوآوری ممکن نیست/ سفیر فرانسه و داریوش شایگان در شب بخارا
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: در مراسم یادبود «شارل بودلر» که با رونمایی از کتاب داریوش شایگان همراه بود، به تاثیر این شاعر فرانسوی در اندیشه شاعران و نویسندگان مختلف دنیا اشاره و گفته شد، بی لعن و نفرین، هیچ نوآوری ای ممکن نیست. به گزارش ایسنا، در مراسم رونمایی از کتاب «جنون بیداری» که همزمان با مراسم شب بودلر از سوی مجله بخارا برگزار شد، علی دهباشی ابتدا در سخنانی گفت: امشب یکی از شب های فراموش نشدنی بخارا است، یکی به علت حضور گسترده استادان ارجمند و دیگر این که پس از چندین دهه که نام بودلر و ترجمه «گل های بدی»، چند نمونه دیگر که دکتر شایگان به تفصیل در مقدمه حق تقدم را بیان کردند، کتابی مستقل درباره بودلر منتشر می شود. دهباشی اظهار کرد: دکتر شایگان در یکی از کتاب هایش درباره خودش گفته است، "من انسانی بین فرهنگی بودم و بین فرهنگ ها زندگی می کنم و می اندیشم." وی در جایی دیگر نوشته است: "نمی دانم تجربیات پرماجرا و پیچاپیچ من از این قرنِ رو به افول می تواند سرمشقی برای نسل های آینده به شمار آید یا نه؛ به هر حال من محصول بسیار پیچیده آنم. من که زندگیم را در حاشیه دگرگونی های بزرگ این قرن گذراندم، خود را دستخوش تمامی آثار مثبت و منفی آن می بینم." او سپس با ارائه گزارشی از زندگی داریوش شایگان گفت: تألیف کتاب «جنون هشیاری» برای دکتر شایگان پاسخی بود به عشقی که به این شاعر از نوجوانی داشته است و اینک در دهه هشتم زندگی اش به ثمر نشست. در ادامه این مراسم، «برونو فوشه»، سفیر فرانسه در ایران در سخنانی درباره شارل بودلر گفت: شارل بودلر معتقد بود هنرمند و شاعر حقیقی باید فقط آن چیزی را که می بیند و حس می کند، ترسیم کند و به ذات خودش وفادار بماند. سفیر فرانسه در شب شارلر بودلر او اظهار کرد: شعر بودلر به تصور من فلسفی نیست، او رمانتیک هم نیست که بخواهد احساس را جانشین خرد آدمی کند . او می خواهد توجه خواننده در یک جهان واقعی بماند، مثل نگاهی از پشت شیشه بدون هیچ فاصله ای و یا مثل اینکه در صبح روشن زمستانی جاده ای یا گذرگاهی در چرخش جاده یک لاشه را ببینید. زیبایی شناسی جدید که همزمان با زبانی فاخر است، پرتوهایی غالبآً برهنه بر روی مضمون هایی می ا ندازد که تا قبل از آن شاعران کمتر به سراغ شان می رفتند. اگر بودلر این چنین بود، قطعاً زندگی او هم در این مسئله بی تأثیر نبوده است، او بسیار بدبخت بود؛ از وقتی پدرش مُرد و مادرش با سرهنگ اوپیکِ نفرت انگیز ازدواج کرد، دیگر روی شادی به خود ندید؛ ناگفته نماند که هم اکنون نیز بودلر در کنار سرهنگ اوپیک در گورستان "مون پارناس" دفن است. فوشه ادامه داد: برای من در شعر بودلر روح حافظ و بیشتر از او خیام هست، نمی دانم که آیا او آثار شاعران بزرگ فارسی زبان را خوانده بود یا نه؟! در شعر بودلر قرابت و شرق کم است، عطرهایی هست که از دوری و ضدیت می آید، و من تصورم بر این است که اگر بودلر اشعار شاعران فارسی زبان را می خواند، با آنها احساس نزدیکی می کرد. سفیر فرانسه در ایران در ادامه صحبت هایش داریوش شایگان را مخاطب قرار داد و از پژوهشی مختص به شارل بودلر و همچنین دیگر پژوهش های بین فرهنگی او چنین تقدیر کرد: «داریوش عزیز، استاد گرانقدر؛ در سال 1949 برای اولین بار در فرانسه از «گل های بدی» اعاده حیثیت شد و من بسیار خوشحالم که امروز شما کتابی در مورد سراینده این کتاب نوشتید و به همین بهانه ترجمه جدیدی از شعرهای او ارائه داده اید. ما بارها در این مورد بحث کرده ایم که مترجم مجاز به چیست؟! باید به دنبال کلمات باشد یا احساس؟! قطعاً هر دو . ولی آیا این همیشه ممکن است ؟! «فوشه» در ادامه گفت: شما از دقت وسواس گونه ای که بودلر نسبت به اشعارش داشت آگاهید، من به توصیه شما کتاب کمیاب «گل های بدی» را از همان ناشری که شما گفتید خریدم. کتاب بسیار هیجان انگیزی بود و در واقع آن نسخه، آخرین نمونه از کتاب «گل های بدی» بود که به دست خود شارل بودلر تصحیح شده بود؛ حداقل چیزی که آدم می تواند بگوید این است که بودلر نسبت به جزئی ترین جزئیات حساس و از نبوغ خودش آگاه بود و بعضی از شعرهایش را تا آخرین لحظات اصلاح می کرد. داریوش عزیز، شما یک گذردهنده فرهنگ ها هستید، وسواس های شما همان وسواس های شاعر است و من مطمئن هستم که با قلم تان و با توجه به شناختی که شما از فرهنگ های مختلف دارید، در کتاب تان توانسته اید همه زیبایی، جنون و قرابت شارل را معرفی کنید.» سپس داریوش شایگان درباره علاقه اش به شارل بودلر و پژوهش هایش درباره او چنین گفت: با اینکه رشته من ادبیات نیست و کارهایی که کرده ام بیشتر به ادیان هندی و فلسفه تطبیقی مربوط می شود، اما همیشه از جوانی به ادبیات علاقه مند بوده ام و پس از دوران تحصیلم در انگلستان و سپس اقامت در سوئیس، سر و کارم به ادبیات فرانسه افتاد و بودلر را کشف کردم. البته قبل از آن کلاسیک های فرانسه را می شناختم و با رمانتیک ها هم بیگانه نبودم؛ افرادی چون شاتوبریان و ویکتور هوگو. اولین احساسی که با خواندن اشعار بودلر وجودم را فراگرفت، حیرت بود، این اعجوبه در هیچ یک از مقولات ذهنی ام جای نمی گرفت. سِحر کلام و کمال کلاسیک صورت شعری اش از یک سو و مضامینی که هیچ مابه ازایی در شاعران دیگر نداشت. از سوی دیگر، شخصیت شگفت انگیز و غامضی از او در ذهنم ساخت. شایگان در مراسم شب شارلر بودلر شایگان در ادامه صحبت هایش اظهار کرد: با برداشتی که آن زمان از شعر و شاعری داشتم، اینها همه جدید به نظر می رسید. متوجه شدم که این شاعر فردی استثنایی و کاملاً متفاوت با تمام بزرگانی است که پیش تر می شناختم. می دانستم که او را بزرگ ترین شاعر مدرنیته لقب داده اند. می دانستم نخستین بار که شاهکار بزرگش با نام «گل های بدی» به چاپ رسید جنجالی به پا کرد درست مثل رمان مادام بوواری گوستاو فلوبر. بلافاصله دو دسته شکل گرفت، گروهی به او تاختند و گروه دیگر به دفاع از او و شاهکارش برخاستند. برون تی یر او را مظهر فسق و فجور و بی اخلاقی دانست، اما بودند بزرگانی چون فلوبر، تئوفیل گوتیه، نادار و تئودور دو بانویل که او را نوآورترین شاعر فرانسه لقب دادند. مترلینگ او را مرشد معنوی نسل خود خواند. از همان زمان در پسِ ذهنم سودای آن را داشتم که روزی چیزی درباره بودلر بنویسم، اما مسیر پرپیچ وتاب زندگی ام از عرصه های دیگری سر برآورد و تحقق آن سودای جوانی ماند تا به امروز و دوران کهنسالی. این دلیل شخصی من بود برای نوشتن این کتاب. اما انگیزه دیگری هم وجود داشت و آن اینکه در ایران و در زبان فارسی، با وجود چند کار البته ارزنده، هنوز اثر مبسوط و در خوری درباره این شاعر سرآمد روزگار صورت نپذیرفته است. نگاه جدید بودلر به دنیا، به ویژه به دنیای صنعتی نیمه قرن نوزدهم، باعث تأثیر گسترده و عمیق وی در سراسر اروپا شد؛ نفوذ در آلمان، که با ترجمه عجیب اشتفان گئورگه از «گل های بدی» به سرعت گسترش یافت؛ تأثیر بر شاعرِ سرآمدی چون «ریلکه»، که فصلی از این کتاب به او اختصاص یافته است؛ نفوذ بر نیچه، به خصوص در دوران بلوغ وی در اواخر عمرش که فصلی از کتاب را هم به او اختصاص داده ام. شایگان سپس به تاثیر شعر بودلر بر نویسندگان مطرح سایر نقاط دنیا اشاره کرد و گفت: سمبولیسم روسی با نفوذ بودلر شروع شد، در ایتالیا هم به نویسنده بزرگی چون «دانونتسیو» می توان اشاره کرد که به نحوی الهام گرفته از بودلر بود. ارتعاش جدیدی که ویکتور هوگو از آن سخن می گوید حتی فرسنگ ها این سوتر آسمان ادبیات ایران را نیز درخشان ساخت؛ و از آثار صادق هدایت، به خصوص شاهکارش «بوف کور» سر برآورد. احتمالاً صادق هدایت که بر ادبیات غرب کاملاً اِشراف داشت، با آثار بودلر که آن زمان در فرانسه بسیار محبوب بود، بیگانه نبوده، و حال وهوای بودلری، یا مستقیماً از طریق آشنایی با گل های بدی یا به طور غیرمستقیم از طریق سایر شاعران و نویسندگانی که متأثر از بودلر بوده اند، راه خود را به آثار وی نیز گشوده است. تأثیر بودلرِ شاعر بر صادق هدایت، بسیار عمیق تر از شعر نو فارسی بوده است. این نویسنده و پژوهشگر ادامه داد: با این اوصاف جای شگفتی نیست که نفوذ بودلر در فرانسه که زادگاه او بود، تا چه اندازه ژرف بوده است؛ بودلر سرآغاز تحول بزرگی در ادبیات فرانسه شد و می توان گفت تمامی شاعران پس از او به نحوی سلاله بودلرند. بودلر سی چهل سال پس از مرگش بزرگ ترین شاعر فرانسه لقب گرفت. نسل عظیمی از شاعران از او تأثیر پذیرفتند: ورلن، رمبو، مالارمه و حتی سوررئالیست ها. در حالی که ورلن و رمبو در مسیر عاطفه و احساس مسیر بودلر را پیش گرفتند، مالارمه به قول والری در عرصه تکامل و خلوص ناب شاعرانه از او الهام گرفت. او افزود: به جز شاعران، رمان نویسان فرانسوی هم از تأثیر بودلر برکنار نماندند، از جمله آنان می توان به نویسنده بزرگی چون مارسل پروست اشاره کرد که در تجلیل کلام بودلر که به نظر او «قوی ترین کلامی است که تاکنون از دهان بنی بشری بیرون آمده است» می گوید: این احساسات، حس درد و مرگ و برادری فروتنانه، بودلر را سرآمد شاعرانی می سازد که برای مردم و برای دنیای ماورا سخن گفته اند. کلمات پرطمطراق هوگو، گفتگوهایش با خدا، آن همه قیل وقال، با آنچه بودلر رنجور در انس دردمندانه قلب و جسمش حس کرده است، به هیچ وجه قدرت برابری ندارد. از صفات دیگر بودلر که راستی حیرت انگیز است، تناقض گویی اوست. دیالکتیک تناقض جزئی از وجود این شخصیت یگانه است و هیچ وجه متظاهرانه ای ندارد و کاملاً اصیل است. مارسل پروست در باب این تناقض می گوید: در «گل های بدی» این کتاب ممتاز، ترحم ریشخند می زند، فسق وفجور صلیب بر خود می کشد، و تعلیمِ عمیق ترین آموزه های الهیات به شیطان سپرده می شود. او افزود: یکی از موضوع های بسیار مهم در شعر بودلر مفهوم شرّ است. جالب آنکه داستایوفسکی نیز در موضع گیری مشابهی بر نقش اساسی شرّ تأکید می کند. اما وجه ممیزه بودلر در این است که می کوشد به مدد این آگاهیِ مأخوذ از شرّ، به مقابله با شیطان برخیزد. شارل بودلر به خوبی می داند چگونه شهد زیبایی را از وحشت برکشد. او با ابزار کلمه و تبحر شاعرانه از تمهیدات استادانه ای در برانگیختن حواس مخاطبانش مدد می جوید و بر گستره ذهن آنان تصویر می آفریند، مهارتی که در عرصه شعر آن را اِکفِراسیس (Ekphrasis) یا هنر تصویرپردازی و صحنه آرایی خوانده اند. آگاهی از شاعر ملعون (poète maudit) بودن باید اجری می داشت: بی لعن و نفرین، هیچ نوآوری ای ممکن نیست. پس، از این لعن باید گذر می کرد تا به قلمرو زیرزمینی تصاویر راه می یافت. یک ضرب المثل عامیانه می گوید: زاییدن لاجرم با درد همراه است. و چون قلمرویی که شاعر رهسپار آن بود نامی نداشت، باید به هیأت هیولایی درمی آمد. گفته اند که بودلر نه مالک خلقت خویش، که قربانی آن بود. شاید از این باب دربارۀ بودلر باید از نوعی شکست سخن گفت: نه اینکه آفرینش او، تاوان شکست درونی اش باشد - بلکه این شکست درونی حاصل شدت و حدت خلقتش بود. سخنران بعدی این مراسم محمد منصور هاشمی بود که او نیز با عنوان «از جنون تا هوشیاری» به سخنرانی پرداخت. او در بخشی از سخنانش گفت: داریوش شایگان یکی از آن کسان است. او از همان نخستین کتابش که در آن تعبیر "حسن تفاهم" را به کار برده تا هنگامی که موسس مبتکر و مدیر مرکز ایرانی گفتگوی فرهنگ ها بوده است تا امروز که با کارنامه ای پربار و کوله باری از تجربه های زیستۀ میان فرهنگی به تأملات فیلسوفانه و آزاداندیشانه در باب جنبه های مختلف فرهنگ می پردازد، همواره در کار درک توأمان خویشتن و دیگری و کاستن از فاصله ها بوده است. او افزود: در مناسبات فرهنگی میان ایران و فرانسه در روزگار ما او قطعاً پیوندگاهی است مستحکم. داریوش شایگان از سویی مسأله هایی ایرانی را در قالب زبان فرانسه بیان و به مخاطبان فرانسوی عرضه کرده است و از سویی دیگر مسأله هایی فرانسوی را برای ایرانیان به ارمغان آورده است. گاه از تجربه ایرانی بودن برای فرانسه زبانان سخن گفته و مثلاً شاعران بزرگ ایران از خیام و حافظ تا سهراب سپهری را به مخاطبان شناسانده است و گاه انقلاب های فرانسه و ایران را با هم مقایسه کرده است. گاه تجربه های گوناگون و دنیاهای متفاوت کاوه و ماریان را در داستانی نامه نگارانه کنار هم قرار داده است و زمانی در پی فضاهایی گمشده اصفهان دوره صفوی و پاریس قرن نوزدهم را با هم سنجیده است. گاه زمینه های شکل گیری اندیشه های کربن را در مقام فیلسوفی ایران شناس تشریح کرده است و گاه هم مثل کتاب اخیرش شاعری فرانسوی را به مثابه نقطه عطفی اندیشیدنی به فارسی معرفی و تحلیل کرده است. در ادامه دکتر حامد فولادوند از تاریخچه آشنایی با «بودلر» در ایران و تلاش ستودنی داریوش شایگان در هرچه بهتر شناساندن این شاعر بزرگ عصر مدرن به فارسی زبانان گفت و داریوش شایگان را از فرزانگان کشور و فرهنگ ایران زمین دانست. در بخش بعدی حامد فولادوند گزیده ای از اشعار شارل بودلر را به فرانسه و سپس گلچهره سجادیه ترجمه فارسی آن را می خوانند. و سرانجام کتاب جنون هشیاری رونمایی شد.
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3]
-
گوناگون
پربازدیدترینها