تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836827413
ماجرای اذان شیعی قاریان مصری و فضاسازی تکفیری ها و وهابیون سعودی
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: برخی قاریان مصری که به ایران سفر می کردند برای نزدیکی با مردم کشورمان، به شیوه شیعیان اذان می گفتند که این موضوع زمینه نزدیکی بیشتر دینی را فراهم می کرد و این امر باعث خشم تکفیری های مصر و وهابیون سعودی شد.خبرگزاری فارس، ماموریت در مصر برای دیپلماتی که در یکی از سرنوشت سازترین و پرحادثه ترین مقاطع کشور تاریخی مصر و منطقه و همزمان با بیداری اسلامی، سکان نمایندگی ایران در قاهره را بر عهده داشته است؛ می تواند بسیار پرخاطره باشد. خاطرات مجتبی امانی رئیس سابق دفتر حفاظت منافع ایران در قاهره ابعاد مختلفی را در بر می گیرد. وی خاطرات خود را در قالبی داستانی روایت می کند. گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس اقدام به انتشار خاطرات وی کرده که شصتمین بخش آن از نظر خوانندگان می گذرد. *** در طول سالیان بعد از انقلاب اسلامی، قاریان قرآن زیادی از مصر به ایران سفر کردند. مردم کشورمان که علاقه زیادی به قرآن و قرائت زیبای آن دارند، استقبال زیادی از قاریان مصری کرده و می کنند. قاریان مشهوری همچون مصطفی غلوش، نعینع، شعیشع، طبلاوی و ... تقریبا تمامی شهرهای ایران را درنوردیدند و در هر گوشه و کنار این کشور، مردم مسلمان ایران از صوت خوش آنان بهره مند شدند. بخش امنیتی مصر در زمان مبارک از سفر ایرانیان به مصر جلوگیری می کرد. از سفر مصری ها به ایران نیز تا می توانستند ممانعت می کردند، اما بعضی از اوقات نمی توانستند و یا نمی خواستند در برخی از حوزه ها از سفر مصری ها به ایران جلوگیری کنند، سفر قاریان قرآن نیز از همین سنخ بود، زیرا مصری ها هم می خواستند از این مزیت فرهنگی خود استفاده کنند. سفر قاریان قرآن مصر به ایران باعث تاثیر و تاثر فرهنگی بین دو کشور می شد. از یک سو باعث می شد که سفر این قاریان به ایران به عنوان حجت استواری برای این موضوع باشد که قرآن سنی و شیعه یکی است و دیگر آن که مردم ایران به قرآن و قرائت آن علاقه دارند. هر دو موضوع تبلیغات تکفیری ها و وهابی های وابسته به عربستان را خنثی می کرد که ادعا می کردند که ایرانیان و شیعه دارای قرآنی متفاوت با اهل سنت هستند. از سوی دیگر با توجه به سابقه قرائت قرآن در مصر که پیشرفت زیادی در سال های قبل از انقلاب اسلامی داشته اند، حضور این قاریان در ایران باعث می شد که سطح قرائت قرآن در کشورمان بالا رود و قاریان کشورمان از قاریان صاحب سبک مصری بتوانند درس هایی بیاموزند. ضمن آنکه افزایش شور و شعف و توجه به قرآن در محافل دینی کشورمان باعث توجه بیشتر به قرآن و حفظ و قرائت آن می شد و این هردو از اهداف فرهنگی بود که جمهوری اسلامی ایران به آن توجه زیادی داشت. این سفرها که بخشی از برنامه ریزی مدیران قرآن کشور بود، باعث شد که نسلی از قاریان قرآن بوجود آید که توانستند افتخارات زیادی را در دنیا به نام قاریان و حافظان قرآنی کسب کنند. به علت همین برنامه ریزی بود که اکنون به اعتراف بسیاری از دست اندرکاران امور قرآنی جهان و به شهادت دوست و دشمن، قاریان کشورمان توانسته اند به جایگاه والایی در صحنه های بین المللی و در رشته های حفظ و قرائت قرآن برسند و به گوی سبقت را از بسیاری از قاریان مصری هم بربایند. البته همانطور که در خاطرات قبلی نیز اشاره شده است، مصر در طول حکومت سی ساله مبارک، بسیاری از جایگاه های خود و از جمله برتری خود در قرائت قرآن را از دست داده اند. اهتمام رهبر معظم انقلاب که قاریان قرآن کشورها را به حضور می پذیرفتند و جلسات قرائت قرآن در حضور ایشان تشکیل شده و می شود، باعث توجه بیشتر مردم کشورمان و بخصوص جوانان به قرآن شد. بسیاری از قاریان قرآن مصری که در حضور رهبر معظم انقلاب قرآن قرائت کرده بودند و پس از قرائت لحظاتی هم خدمت ایشان رسیده بودند، از این که بالاترین مقام ایران اینچنین به قرآن اهتمام دارد و به ریزه کاری های قرائت آن آگاه است، ابراز خوشحالی می کردند و آن را باعث افتخار جهان اسلام می دانستند. قاریان قرآن مصری به سفیران دینی کشورمان تبدیل شده بودند که پیام قرآن دوستی مقامات و مردم کشورمان را به مصری ها منتقل می کردند. از سویی عوامل عربستان و رژیم صهیونیستی در مصر که هرگونه نزدیکی بین ایران و مصر را مخالف نقشه های خود می دیدند، تلاش داشتند با روش های مختلف از این سفرها جلوگیری کنند. روش های آنان شامل تهدید و برچسب زدن و نیز تهمت بود. هر چند گاه یک بار خبری در رسانه های مصری و عربی منتشر می شد که در آن ادعا شده بود که فلان قاری که به ایران سفر کرده است، شیعه شده و به همین دلیل باید از محل کار خود که غالباً وزارت اوقاف است، اخراج شود. یا اینکه ادعا می کردند که این قاریان در ایران به مراقد اهل بیت (ع) رفته اند و عکس آنان را منتشر می کردند و در هرحال تلاش داشتند با فضا سازی کاذب جامعه قاریان مصری را از سفر به ایران باز دارند. انقلاب مردم مصر در بهمن 1389 باعث شد فضای امنیتی مصر به طور نسبی شکسته شود و جلوگیری بخش امنیتی از سفر مصریان به ایران کاهش یابد. لذا سعی شد از این فضا برای تقویت روابط بین دو ملت استفاده شود و بر این اساس بود که هیأت های مختلفی از طیف های مختلف شخصیت ها و نخبگان مصری را عازم ایران کردیم. در خاطرات قبلی درباره برخی از این هیأت ها مطالبی را منتشر کرده ام. یکی از این هیأت ها سفر دسته جمعی حدود یکصد نفر از قاریان مصری بود که اکثر آنان را قاریان جوان تشکیل می دادند. این هیأت در ماه مبارک رمضان سال 1391 به ایران سفر کردند. این سفر برای آشنایی این عده با فعالیت های قرآنی کشورمان بود. از سوی دیگر این فرصت را برای دست اندرکاران قرآنی کشورمان و در رأس آنها وزارت اوقاف فراهم می کرد که استعدادهای جدید قرآنی مصر را نیز شناسایی کنند و از این طریق همکاری قرآنی دو کشور افزایش یابد. از خلال همین سفر بود که تعدادی از قاریان جوان و جدید مصری شناسایی و تعدادی از آنها برای سفرهای جداگانه به کشورمان دعوت شدند. در اوایل سال 1393 بود که یک گروه تکفیری مصری که از سوی عربستان سعودی حمایت می شد و وظیفه اش را صرفاً مقابله با شیعیان اعلام کرده است، نواری ویدئویی از یکی از قاریان مصری که به عراق سفر کرده و در آن اذانی به سبک شیعیان می گوید، منتشر کرد. در همین رابطه نیز مدعی شد، تعدادی از قاریان مصری که به ایران سفر کرده اند نیز به روش شیعیان اذان گفته اند. این گروه سعی کرد با بزرگنمایی این کار، فضایی منفی علیه روابط قرآنی دو کشور پدید آورد و در این باره از تعدادی از قاریان مشهور مصری مثل نعینع و غلوش نام برد. واقعیت این بود که تعدادی از قاریان مصری برای آن که مردم ایران از صدای خوش اذان آنها نیز بهره مند شوند، اذانی به روش شیعی می گفتند. قابل توجه است که تفاوت اندک اذان شیعه و اهل سنت در دو جمله «اشهد ان علیا ولی الله» و «حی علی خیر العمل» است که شیعیان آن را در اذان خود بیان می کنند که اولی از اجزای اذان نیست و از سر استحباب است و دومین جمله نیز بنا به روایت شیعه و سنی از اجزای اذان بوده و خلیفه دوم آن را حذف کرده است. فضای مذهبی مردم مصر و محافل دینی آنان و به ویژه قاریان با این دو جمله بیگانه نیست و ذکر این دو جمله در اذان با اعتقادات آنان منافاتی ندارد. به همین علت قاریان مصری برای ابراز احترام به عقیده ایرانیان، این اذان را در ایران گفته اند و مردم کشورمان بارها صدای اذان قاریان مصری را از رسانه های کشورمان شنیده اند. همچنین برخی از قاریان مصری در پایان تلاوت خود بجای «صدق الله العظیم» که شیوه اهل سنت است، «صدق الله العلی العظیم» می گفتند. همه اینها نشانه های خوبی از ایجاد روحیه تسامح در مذاهب بوده و هست که می تواند تاثیرات فرهنگی خود را در جوامع بگذارد. در حقیقت هر چقدر ما می توانستیم فرهنگ قرآنی شیعه و سنی را به یکدیگر نزدیک کنیم، قدمی در راه وحدت جهان اسلام برداشته می شد. تکفیری های مصری برای تاثیر بیشتر جوسازی خود، با رئیس جامعه قاریان مصری که شیخ محمد طبلاوی قاری مشهور مصری که بارها به ایران سفر کرده بود، تماس گرفتند و او نیز تحت تاثیر فشار آنان گفت که هر قاری که اقدام به گفتن اذان به طریقه شیعیان کرده باشد، از جامعه (اتحادیه) قاریان اخراج خواهد شد. در همان زمان یک هیأت 6 نفره مصری برای شرکت در مسابقات قرآن در تهران دعوت شده بودند. می دانستم که این فضا سازی برای آن است که این افراد را بترسانند تا به ایران سفر نکنند. اولین اولویتمان در نمایندگی این بود که در سفر قاریان مصری به ایران خللی ایجاد نشود. بنابراین تصمیم گرفتیم دو نفر دیگر را هم اضافه کنیم که اگر کسی از این افراد دچار تردید شد، تعداد کلی آن ها کم نشود. با چند قاری تماس گرفتیم تا فضاسازی تکفیری ها را خنثی کردیم، فشار فوق العاده ای روی یکی از قاریان مصری دعوت شده به ایران بود. فیلم وی را که اذان شیعی گفته بود را در اینترنت گذاشته بودند و او هم حسابی ترسیده بود. فهمیدم که وی تصمیم گرفته بود که به ایران نرود. وی در تماسی با نمایندگی گفته بود که بهعلت این فشارها قادر نیست به ایران برود، ولی در هر فرصت دیگری که به ایران دعوت شود، حتماً به ایران خواهد رفت. او می گفت که حضورش در مصر برای خنثی کردن تبلیغاتی که علیه وی می شود لازم است. در هر حال با تلاش هایی که شد، تعداد قاریان مصر عازم به ایران هفت نفر شدند و این بیشتر از تعدادی بود که اعلام شده بود. همه آنها هم از قاریان مشهور مصری بودند. عملاً تبلیغات تکفیری ها به جایی نرسیده بود. در اولین قدم، با انتشار خبر پرواز آنها به ایران، آه از نهاد تکفیری ها برخاست. تکفیری ها برای کسب آبرو، فشارها را به رئیس جامعه قاریان مصر افزایش دادند و وی نیز مجدداً تهدیدات خود را تکرار کرد که به نوعی متوجه قاریانی هم می شد که عازم ایران شده بودند. یکی از قاریانی که در ایران اذان شیعی گفته بود، نعینع قاری مشهور مصر بود که در حقیقت به نوعی قاری مراسم رسمی مصر بود. او را نیز در این باره متهم کرده بودند و فشار زیادی روی او بود. شیخ طبلاوی در اظهارات خود نعینع را مخاطب قرار داده بود و نعینع نیز در اظهاراتی اظهارات طبلاوی را ناشی از حسادت وی دانسته بود. نعینع به شدت ناراحت بود و در تماس با اینجانب گفت که به اذان گفتن شیعی در ایران افتخار می کند. اظهاراتی هم درباره روحیات طبلاوی گفت و اقدام طبلاوی را ناجوانمردانه توصیف کرد. از این که به اخراج از جامعه قاریان تهدید شده، بشدت عصبانی بود. به وی گفتم چند ساعت فرصت به من بدهد تا موضوع را حل کنم. می دانستم شیخ طبلاوی در اواخر دهه شصت بارها به ایران سفر و قرائت قرآن داشته است. بعید می دانستم وی اذان شیعی نداشته باشد. شاید وی به علت کهولت سن، اقدام خود را در 25 سال پیش از یاد برده بود و یا اینکه تصور می کرد از وی نواری وجود ندارد. وی در سفری که در سال 1370 به ایران داشت، از سر عمد یا سهو، آیات نامناسبی را در مزار حضرت امام (ره) خوانده بوده و به اصطلاح «مناسب خوانی» نکرده بود. به همین علت بود که دیگر به ایران دعوت نشده و این اظهارات وی که به نوعی علیه ایران و شیعیان بود، احتمالاً ریشه در این موضوع داشت. در تماسی که با ایران و وزارت اوقاف و برخی دیگر از دوستان داشتم، مطمئن شدم که طبلاوی نه تنها اذان شیعی گفته، بلکه «اشهد ان علیا ولی الله» را به طور کاملتر یعنی «اشهد ان علیا و اولاده المعصومین حجج الله» گفته و نوار آن موجود است! با نعینع تماس گرفتم و به وی گفتم آقای طبلاوی داستانش این است. او به من اصرار کرد که نوار را در اختیار او قرار دهم. به وی گفتم به این کار نیاز نیست. دلیلش را به وی نگفتم، ولی انتشار پی در پی فیلم کسانی که در ایران اذان شیعی گفته بودند، این موضوع را در اذهان ایجاد می کرد که گویا جرمی اتفاق افتاده است. به وی گفتم به آقای طبلاوی سلام من را برسانید و بگویید که ما این اذان را نشانه روحیه تسامح مذهبی ایشان و دیگر قاریان مصری می دانیم و از آنان تشکر می کنیم و این اقدامات از سر تسامح را، عامل مهمی در دور شدن مسلمانان از تکفیر یکدیگر می دانیم. نمی دانم شیخ نعینع چه چیزی به شیخ طبلاوی گفته بود، اما دو روز بعد عکسی منتشر شد که نعینع به دیدار طبلاوی رفته است. در خبری که پیرامون این دیدار منتشر شد، آمده بود که طبلاوی مسائل پیش آمده را سوء تفاهمی دانسته بود که برطرف شده است!؟! انتهای پیام/
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها