تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871468236
دعوت حبیب بن مظاهر از بنی اسد برای یاری امام حسین (ع)/آب را بر اهل بیت امام (ع) بستند
واضح آرشیو وب فارسی:عصر دیلم: سه روز قبل از شهادت امام حسین (ع) نامه ای از ابن زیاد به عمر سعد رسید که در آن نوشته بود: بین آب و حسین و یارانش حائلی قرار بده که حتی قطره ای از آن ننوشند!به گزارش عصردیلم ، به نقل از فارس ، شب هفتم محرم سال 61 ه.ق وقتی حبیب بن مظاهر تجهیز لشکر عمر سعد را مشاهده کرد به محضر امام حسین (ع) رسید و گفت: یابن رسول الله! آیا به من اجازه می دهی امشب نزد آنان بروم و آنها را به یاریت دعوت کنم؟ شاید خدا به وسیله آنها بعضی از آنچه تو را ناخشنود می سازد، دور کند. حسین بن علی (ع) به او اجازه داد. حبیب در دل شب به طور ناشناس از لشکر امام (ع) خارج شد و به سوی بنی اسد رفت. آنها او را شناختند و گفتند ای پسر عمو! چه می خواهی؟ گفت بهترین چیز را که کسی می تواند برای قومش ببرد برایتان آوردم. آمده ام شما را به یاری پسر دختر رسولتان دعوت کنم. او در بین گروهی از مؤمنان است که یک تن از آنها از هزار نفر بهتر است، تا هنگامی که چشم برهم می زنند او را رها نمی کنند و تسلیم نمی دارند. عمر سعد او را محاصره کرده است، شما قوم و خویش من هستید، آمده ام شما را نصیحت کنم. مرا در یاری او، اطاعت کنید تا از این طریق به شرافت راه خدا، کنار پسر دختر رسول خدا(ص) کشته شود مگر اینکه در اعلی علیین همراه محمد (ص) خواهد بود. عبدالله بن بشر برخاست و گفت: من اولین کسی هستم که این دعوت را می پذیرد از میان آنان 90 نفر گرد آمدند و عزم پیوستن به حسین بن علی (ع) داشتند. یکی از اسدیان خود را پنهانی به عمر سعد رساند و او را از این جریان آگاه ساخت. عمر سعد، ازرق بن حارث صدائی را خواست و با 400 سوار به سوی آنها فرستاد. ازرق با گروهی که همراه حبیب بودند در کنار فرات به یکدیگر رسیدند تا خیمه حسین بن علی (ع) اندکی بیش نمانده بود اما ازرق مانع آنها شد، درگیری شدیدی بین آنها رخ داد. حبیب به ازرق گفت وای بر تو! با ما چکار داری؟ ما را رها کن، بگذار دیگران با ما درگیر شوند، اما ازرق نپذیرفت. بنی اسد متوجه شدند توان مقابله با این گروه را ندارند پس به طایفه خود بازگشتند و از ترس ابن زیاد، شبانه از آنجا کوچ کردند. حبیب بازگشت و حسین (ع) را از ماجرا آگاه ساخت. امام فرمود: لا حول و لا قوة الا بالله. *جدا شدن یکی از همراهان از کاروان امام (ع) بلاذری نوشته است فراس بن جعدة بن هبیرة مخزومی جزو همراهان حسین بن علی (ع) بود و تصور می کرد با او مخالفت نمی شود. اما هنگامی که دید کار بر امام (ع) سخت شده است، از او اجازه خواست تا او را ترک کند. امام به او اجازه داد. فراس شبانه از کاروان امام جدا شد. بلاذری تاریخ دقیق این ماجرا را ننوشته است اما با توجه به ترتیب ذکر و وقایع به نظر می رسد به شب هفتم محرم مربوط باشد. *رسیدن نامه ابن زیاد به عمر سعد مبنی بر جلوگیری از رسیدن آب به امام و بستن شریعه فرات بر سپاه امام (ع) سه روز قبل از شهادت حسین بن علی (ع) نامه ای از ابن زیاد به عمر سعد رسید که در آن نوشته بود: اما بعد، بین آب و حسین و یارانش حایلی قرار بده که حتی قطره ای از آن ننوشند همانطور که با آن با تقوای پرهیزگار مظلوم، امیرالمؤمنین عثمان بن عفان چنین کردند. وقتی نامه ابن زیاد به عمر سعد رسید، عمرو بن حجاج را خواست و با 500 سوار به سوی شریعه فرات گسیل داشت تا مانع دسترسی سپاه امام به آب شوند. به این ترتیب سپاه حسین بن علی (ع) تشنه ماندند. *اهانت عبدالله بن حصین و دیگران به امام (ع) پس از بسته شدن شریعه، عبدالله بن حصین ازدی از قبیله بجیله فریاد زد یا حسین! آیا این آب را که چون دل آسمان است نمی نگری! بخدا قسم از آن قطره ای نخواهی نوشید تا تو و یارانت از تشنگی بمیرید. حسین بن علی (ع) فرمود خدایا او را تشنه بمیران و هرگز نیامرز. مشابه این اهانت در جای دیگری از مهاجر بن اوس تمیمی و عمرو بن حجاج زبیدی روایت شده است. *پیوستن مسعود بن حجاج تیمی و پسرش عبدالرحمن به کاروان امام مسعود بن حجاج تیمی و پسرش عبدالرحمن بن مسعود با سپاه عمر سعد به کربلا آمده بودند. آنها همین که فرصتی یافتند در روز هفتم محرم به محضر امام (ع) رسیدند و در کنار او تا شهادت باقی ماندند. *منابع: مقتل خوارزمی تسلیة المجالس الفتوح انساب الاشراف مناقب، ابن شهر آشوب
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر دیلم]
[مشاهده در: www.asredeylam.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها