محبوبترینها
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853904553
پایان هارپریسم و پیروزی حزب لیبرال در انتخابات پارلمانی کانادا
واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا-دور از واقعیت نیست اگر مدعی شویم انبوه شهروندان کانادایی فقط برای پاسخ به یک سؤال روز دوشنبه پای صندوق های رأی حاضر شدند: آیا این پایان دوران هارپریسم است؟ پرسشی که پاسخ مثبت خود را در کمتر از ٢۴ ساعت، آن هم در صورت خندان نامزد پیروزی یافت که اوج گیری اش در عرصه سیاسی کانادا، از مدت ها پیش به مثابه فرصتی برای بازگشت به دوران زمامداری تقریبا ٢۶ساله پدرش بر این سرزمین پهناور تعبیر می شد. روزنامه شرق نوشت: جاستین ترودو، فرزند ۴٣ساله پیر ترودو و رهبر کنونی حزب لیبرال در شرایطی روز گذشته و پس از پایان شمارش آرای انتخابات پارلمانی کانادا در جمع هوادارانش ظاهر شد که حزب متبوعش موفق شده بود با کسب ۵/٣٩ درصد از آرای مردمی، نه تنها ١٨۴ کرسی از مجموع ٣٣٨ کرسی پارلمانی را از آنِ خود کند، بلکه به حاکمیت تقریبا یک دهه ای استیفن هارپر، رهبر حزب محافظه کار آن کشور، پایان دهد. نخست وزیر تازه کانادا که با اتکا به وعده تغییر در ساختار قدرت آن کشور، توانسته است لیبرال ها را از سومین حزب محبوب کانادا به اکثریت سیاسی پارلمان بدل کند، در جمع هواداران خود وعده داد تا روزهایی آفتابی برای تمامی شهروندان آن کشور رقم زند. جاستین ترودو که در تمامی طول سخنرانی پیروزی خود، حتی اشاره ای کوچک به میراث سیاسی نخست وزیری پدرش در سال های ١٩۶٨ تا ١٩٨۴ نکرد، در میان تشویق های پرشور هوادارانش، رقم زدن آینده ای بهتر برای سرزمین پدری اش را دور از دسترس ندانسته و خاطرنشان کرد دستیابی به این هدف جمعی، بیش از هر چیز مستلزم سیاست ورزی و بینشی مثبت و امیدبخش و خط مشی ای مشخص است که فقط در سایه کار جمعی دولت امکان پذیر است؛ کاری جمعی که سنگ بنای آن در تشکیل کابینه ای گذاشته خواهد شد که بنابر وعده ترودو، متشکل از تعدادی برابر از وزیران زن و مرد است. البته ترودو در شرایطی نتایج انتخابات پارلمانی را پیامی روشن از سوی مردم کانادا دانست که معتقدند اکنون زمان تغییری حقیقی فرارسیده که به گفته او، وعده تغییر به هیچ عنوان به معنای عداوت و دشمنی لیبرال ها با حاکمان محافظه کار پیشین نیست؛ محافظه کارانی که تحت سایه رهبری ١٢ساله استیفن هارپر و سیاست های نولیبرال و جنگ طلبانه او، از مدت ها پیش شکست در انتخابات پارلمانی را گریزناپذیر یافته بودند. دراین میان، کسب ٣١,٩ درصد از آرا و ازدست دادن ۴٠ درصد از تعداد کرسی های پارلمانی، کفایت می کرد تا هارپر ۵۶ساله از رهبری محافظه کاران استعفا دهد. او پس از اعلام نتایج اولیه انتخابات، در سخنانی شکست حزب متبوعش را پذیرفته و بدون اشاره به استعفای خود، ترجیح داد تا از هوادارانش تشکر کرده و مسئولیت تمامی ناکامی ها و دلسردی های آنان را خود بر دوش کشد. اما محافظه کاران تنها قربانیان انتخابات روز دوشنبه نبودند. حزب دموکراتیک نوین که در ابتدای کارزار ١١هفته ای انتخاباتی و با نظر به نتایج نظرسنجی ها، امید داشت با اتکا به سیاست های سوسیال دموکرات خود، برای اولین بار در طول حیات این حزب به مسند قدرت دست یابد، اکنون با کسب ١٩.٧درصد از آرا، باید فقط به ۴٢ کرسی پارلمانی قناعت کند. نمایندگان احزاب سبز و اتحاد کبکی ها نیز در حالی درمجموع فقط بر ١١ کرسی پارلمانی تکیه خواهند زد که بسیاری از کارشناسان، پیروزی ترودو را با نظر به سوابق ناچیز سیاسی او، بیش از هر چیز مدیون وعده ها و برنامه های تحول خواهانه او می دانند؛ وعده هایی که پس از قیاس با کارنامه سیاسی محافظه کاران، حتی برخی از نیروهای چپ گرای کانادا را نیز به حمایت از ائتلاف لیبرال-دموکرات و کارزار پیشاانتخاباتی «هرکس به غیر از محافظه کاران» متمایل کرده بود. رهبر حزب لیبرال متعهد شده با کسر ١٠میلیون دلاری بودجه کانادا در سه سال متوالی و سرمایه گذاری آن در زیرساخت ها و بخش عمومی، نرخ رشد اقتصادی آن کشور را افزایش دهد. او همچنین وعده داده ضمن ترمیم روابط سرد کشورش با دولت اوباما، نیروهای نظامی کانادا را از مأموریت های جنگی ائتلاف بین المللی به رهبری ایالات متحده علیه تروریست های داعش خارج کرده و تمامی توان نظامی کشورش را صرف آموزش نظامیان سوری و عراقی و همچنین کمک های بشردوستانه به آسیب دیدگان جنگی کند. البته اینها همه جدای از پذیرش ٢۵ هزار پناه جوی سوری، سرمایه گذاری ٢۵٠ میلیون دلاری در رسیدگی به امور پناه جویان، خروج آن کشور از برنامه مشترک توسعه هواپیماهای جنگی اف-٣۵، اصلاح لایحه جنجالی مبارزه با تروریسم، تشکیل کمیته ای حقیقت یاب درباره ربایش و قتل زنان بومی و شاید از همه مهم تر، مشارکت فعالانه دولت و بخش عمومی در مبارزه جهانی علیه تغییرات اقلیمی است که با نظر به دامنه گسترده ویرانی های دولت محافظه کار پیشین، احتمالا روزهای سختی را پیش روی دولت آینده کانادا رقم خواهد زد. درنتیجه جای تعجب نیست که بخش بزرگی از چپ گرایان کانادایی، پیش از برگزاری انتخابات پارلمانی، اسیر موج «هرکس به غیر از محافظه کاران» نشده و مسیر تغییر را آن سوی صندوق های رأی رصد می کردند؛ چپ گرایانی که هیچ یک از گزینه های موجود را موجد تغییری اساسی نیافته و شاید از بخت بد، هم صدا با برایان مالرونی، نخست وزیر محافظه کار سابق کانادا، فرارسیدن موسم تغییر و به تنگ آمدن مردم از حاکمان را لزوما به معنای بحق بودن مخالفان نمی دانستند. www.fa.shafaqna.com
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[مشاهده در: www.fa.shafaqna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها