تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837539480
سانتریفیوژهای ایرانی به روایت اسناد ویکی لیکس/2
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: «گالین رمینگتون» معاون وزیر خارجه آمریکا و متخصص مذاکرات منطقه ای، توصیه هایی را برای مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا ارسال کرد. نوشته های این مقام آمریکایی که در بهار 2008 نگاشته شده و احتمالاً کمی بعد به دست سولانا رسیده، در مذاکراتی که در همان سال در ژنو انجام شده ظاهراً به صورت اتفاقی جامانده و بعداً به دست ویکی لیکس افتاده است.مشرق: ویکی لیکس را همه می شناسیم، پایگاهی که چندسالی است بر سر زبان ها افتاده و گاهی دستمایه سؤالات جنجالی خبرنگاران از سیاستمداران می شود. در این کشکول، همه چیز یافت می شود. بنابر این پژوهشگری که می خواهد دستی در این کشکول ببَرد، باید هر چه بیشتر گزیده عمل کند. ما این کار را انجام دادیم و بدون اینکه بخواهیم محتوایی را سانسور کنیم، خلاصه اسنادی که مرتبط با مسأله هسته ای ایران است را در اختیار شما قرار می دهیم. این دومین گزارش با این موضوع است. ( گزارش اول ) آزمایش موشکی هند و پاکستان و احتمال انتقال فناوری آن به ایران (1998 میلادی) سرویس تحقیقاتی کنگره آمریکا در سال 1998 گزارشی را منتشر کرده است که موضوع آن، آزمایش های اتمی هند و پاکستان در همان سال است. نویسندگان پیش بینی کرده اند با توجه به پیوندهای نظامی میان ایران و هند و پاکستان، این احتمال وجود دارد که فناوری ساخت بمب هسته ای به ایران راه یابد. ایران به زعم سند یادشده، تنها کشوری است که در تلاش برای دستیابی به این فناوری از طریق دو کشور هند و پاکستان است. با این حال برخی موانع سیاسی وجود دارد که همکاری میان ایران با هند و پاکستان در این زمینه را دشوار می سازد و ایران را به سمت شریک های دیگر مانند چین، روسیه و کره شمالی سوق می دهد. نویسندگان، مهمترین هدف ایران و کشورهای عربی در صورت دستیابی به سلاح هسته ای را اسرائیل می دانند. اگر تنش های میان اسرائیل با کشورهای اسلامی بالا گیرد و رقابت نظامی و مسابقه تسلیحاتی شدت یابد، بعید نیست پاکستان به برخی متحدان نزدیک خود در مانند عربستان سعودی در این زمینه کمک کند. مقامات ایران و عربستان در پی آزمایش هسته ای دو کشور جنوب آسیا، اظهاراتی مرتبط با تهدید اسرائیل بیان کردند. معاون وزیر امور خارجه (اسبق) آمریکا در امور جنوب آسیا به نقل از این سند در کنگره آمریکا اظهاراتی را در مورد روابط ایران و پاکستان بیان کرده است. از آنجا که اکثر مردم پاکستان از اهل تسنن هستند، وی بزرگترین مانع در همکاری دو کشور را اختلافات مذهبی شیعه و سنی می داند. با این حال سفارت پاکستان در آمریکا از منافع ملی ایران حمایت می کند. هر دو عضو اکو هستند و در افغانستان از مجاهدین در برابر دخالت نظامی شوروی و در بوسنی و هرزگوین از مسلمانان بوسنی حمایت کردند. روبین رافل معاون سابق وزرات خارجه آمریکا با این حال به زعم خانم روبین رافل، در افغانستان دغدغه ایران عمدتاً به گروه های شیعی معطوف است و دغدغه پاکستان به گروه های سنی. از این رو از سال 1995 و روی کارآمدن طالبان در دو سوم افغانستان، تنش میان دو کشور افزایش یافت. تا جایی که در سال 1997 میلادی افراد مسلح تبعه پاکستان به مرکز فرهنگی ایران در مولتان حمله بردند و همچنین پنج تکنیسین نیروی هوایی ایران را در راولپندی ترور کردند. نویسندگان سند ایران را متهم کرده اند که طی قراردادی در 1987 میلادی، 39 دانشمند خود را به پاکستان فرستاده است تا در زمینه های مرتبط با انرژی هسته ای آموزش ببینند. در دهه 1980 میلادی رفت و آمد مقامات نظامی میان دو کشور افزایش یافت و در 1991، میرزا اسلم بیگ که بعدتر فرمانده ارتش پاکستان شد، سخن از همکاری هسته ای میان دو کشور به میان آورد. نویسندگان همچنین مدعی شده اند ایران و پاکستان در طراحی موشک های بالستیک با یکدیگر همکاری می کنند. هر دو به دنبال موشک M-11 چین هستند و هر دو از موشک نودونگ کره شمالی کپی برداری کرده اند. آخرین مورد همکاری آشکار، مانور نظامی مشترک در سال 1994 بوده است، ضمن اینکه گفته شده چند زیردریایی کوچک به ایران داده شده است. آزمایش موشک با قابلیت حمل کلاهک هسته ای از سوی پاکستان پاکستان در سال 2014 میلادی موشک های بالستیک با ظرفیت حمل کلاهک های هسته ای را آزمایش کرد سرویس تحقیقاتی کنگره آمریکا پس از بیان این ظن و گمان ها، نتیجه می گیرد تقویت روابط ایران و پاکستان به ضرر آمریکا است زیرا راه را برای همکاری های نظامی و هسته ای بازتر می کند. آنها همچنین تأکید می کنند رقابت های تسلیحاتی به این زودی ها از جنوب آسیا به خاورمیانه سرایت نخواهد کرد و تقویت مناقشات در خاورمیانه نیز از آنجا که کشورهایی چون ایران و عربستان را به دستیابی به انرژی هسته ای تشویق می کند، به صلاح نیست. اگر تحریم های آمریکا به پاکستان صدمه بزند، بعید نیست در این دام بیافتد. آمریکا که به تعهداتش در معاهده ان پی تی عمل نمی کند، چگونه می تواند بر ایران فشار آورد؟ (2006 میلادی) بوش در سال 2005 میلادی با توجه به برگزاری اجلاس بازنگری در معاهده NPT گفت: «اعضای NPT باید قویاً جهت مقابله به تهدید نقض NPT اقدام کنند... ما نمی توانیم به دولت های سرکش اجازه دهیم که تعهدات خود را نقض کنند... و نقش اساسی NPT را در تقویت امنیت بین المللی تضعیف کنند.» سرویس تحقیقاتی کنگره آمریکا با استناد به این جمله، گزارشی تهیه کرده است در مورد راهکارهای جلوگیری از نقض NPT . نویسندگان ابتدا ایران و کره شمالی را دو خطر اصلی در زمینه اشاعه تسلیحات هسته ای معرفی می کنند اما سپس اذعان می کنند که یکی دیگر از موارد نقض NPT ، عدم خلع سلاح تدریجی کشورهای دارنده تسلیحات هسته ای طبق مفاد NPT است. واقعیت آن است که در بند آخر NPT ، کشورهای دارنده تسلیحات هسته ای موظف می شوند علاوه بر دراختیارگذاشتن انرژی مسالمت آمیز هسته ای، خود نیز برای نابودسازی تدریجی بمب های هسته ای فکری کنند. سرویس تحقیقاتی کنگره در این سند تأکید کرده است: «تعهدات اصلی کشورهای دارنده سلاح هسته ای این است که به کشورهای دیگر در رسیدن به تسلیحات هسته ای کمک نکنند (فصل 1)، موارد مرتبط با فعالیت هسته ای را انبار نکنند مگر اینکه تحت مراقبت های امنیتی معین قرار داشته باشند (فصل 3)، تجهیزات و تأسیسات لازم برای تبدیل انرژی صلح آمیز هسته ای را فراهم کنند (فصل 4) و برای خلع سلاح تحت نظارت های بین المللی، مذاکراتی در اسرع وقت میان خود صورت دهند (فصل 5).». نویسندگان سپس اذعان می کنند معاهده NPT هیچ ابزار مشخصی برای نظارت بر عدم انتقال تسلیحات هسته ای توسط کشورهای دارنده این تسلیحات، ارائه نکرده است، کمااینکه برای تعهدات این کشورها در فصل 4 و 5 به ویژه خلع سلاح هسته ای نیز هیچ تعریف و معیار روشنی ارائه نداده است. آمریکا مدعی است تعداد کلاهک های هسته ای خود را کاهش داده، اما دولت های دیگر می گویند مهم این است که آمریکا مشغول کار بر روی نسل های جدید بمب هسته ای است نویسندگان به صراحت بیان می کنند «حتی از سال 2000 میلادی که در اجلاس بازنگری NPT اعضا بر "13 مرحله عملیاتی" جهت خلع سلاح توافق کردند، آمریکا از حمایت نسبت به برخی از آن مراحل خودداری کرد.». سرویس تحقیقاتی کنگره اعتراف کرده است گزارش های آمریکا در مورد کاهش کلاهک های هسته ای سودی ندارد و « دولت های دیگر، از عدم اطاعت آمریکا نسبت به NPT شکایت دارند زیرا این کشور به تحقیق و توسعه پیرامون نسل های جدید سلاح هسته ای می پردازد ، ضمن اینکه در برابر تداوم کاهش کلاهک های هسته ای در نیروهای نظامی خود مقاومت می کنند». توصیه های کلیدی رمینگتون به خاویر سولانا در مورد مذاکرات هسته ای (2009 میلادی) گالین رمینگتون، متخصص مذاکرات منطقه ای توصیه هایی را در شش برگ برای خاویر سولانا مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه اروپا ارسال کرد. نوشته های کارشناس آمریکایی که در بهار 2008 نگاشته شده و احتمالاً کمی بعد به دست خاویر سولانا رسیده است، در مذاکراتی که در همان سال در ژنو انجام شده ، ظاهراً به صورت اتفاقی جامانده و بعداً به دست ویکی لیکس افتاده است. این نامه که با عنوان «منازعه ایران با ایالات متحده، اتحادیه اروپا و اسرائیل» ارسال شده، در ابتدا اشاره به اهمیت مذاکرات هسته ای برای «تغییر» در روابط ایران با اتحادیه اروپا و آمریکا و همچنین «پیشرفت» در منازعه اسرائیل با ایران کرده و سپس مطالب خود را در 41 بند تدوین نموده است. در اینجا به بندهای مهمتر اشاره می کنیم: (اصل این نامه را می توانید از اینجا دانلود و مشاهده کنید) طبیعت انسان این گونه است که در مواقع تهدید، احتمال اینکه جنگیدن را انتخاب کند، بیش از تسلیم شدن است. تهدیدهای اسرائیل در مورد جنگ علیه ایران در صورت عدم توقف برنامه هسته ای آن، ممکن است به مقابله با ایران ختم شود و به نخستین جنگ هسته ای میان آمریکا و اسرائیل در یک طرف و ایران و چین و روسیه و پاکستان در سوی دیگر دامن بزند . آمریکا در دوره های مذاکرات گذشته مانند مذاکرات صلح میان اعراب و اسرائیل و میان خودش و ایران ناکام بوده و احتمال ناکامی آمریکا در این دوره مذاکرات هسته ای نیز دور از انتظار نیست. اسرائیل تنها گزینه جنگ را پیش روی خود می بیند و اگر اسرائیل جنگ علیه ایران را شروع کند، تلفات انسانی و خطرات آن برای منطقه را تقصیر آمریکا می دانند که گزینه های دیگر را ندیده و نتوانسته مذاکرات را پیش ببرد. ما در مذاکرات با فقدان طرحی آمریکایی مواجه هستیم که بتواند در تعاملات حاشیه مذاکرات، تحقیر ایرانیان را کنار گذاشته، تهدید به تغییر رژیم سیاسی ایران را پایان دهد و غنی سازی اورانیوم را به رسمیت بشناسد. اگر چه آمریکا قدرتمندتر است، اما قراردادن یک طرف در موضع نابرابر در مذاکرات، فقط آتش خصومت را شعله ور می سازد. باید اقدام همزمان را به عنوان راهکاری برای پایان دادن به بن بست «چه کسی ابتدا اقدام کند» به کار گرفت. حتی اگر امتیازاتی که دو طرف در مذاکره می دهند، نابرابر باشد، باید ظاهر منصفانه و محترمانه را حفظ کرد. باید هر طرف مشکلات موجود را از نظر خود تعیین کند و سپس هر دو طرف برای حل آن همفکری کنند. باید سوءتفاهم های مفهومی را برطرف ساخت و سپس با به رسمیت شناختن دیدگاه های متفاوت دو طرف، بر پیداکردن راه حل های مورد توافق برای اهداف مشترک تمرکز کرد. به جای سرکوب باید به دنبال سازگاری بود. باید در مورد دغدغه های غیرهسته ای گفتگو کرد مانند حمایت ایران از حماس و حزب الله و پول های بلوکه شده ایران در آمریکا. باید زور را کنار گذاشت و به جای آن به عادی سازی روابط میان ایران و آمریکا ، سرمایه گذاری اقتصادی در ایران ، پایان دادن به تحریم ها، تعهد آمریکا به عدم حمایت از کسانی که هدفشان تغییر رژیم ایران است و تعهد ایران به عدم حمایت از کسانی که با زور قصد تضعیف اسرائیل را دارند روی آورد. خاویر سولانای اسپانیایی، فیزیکدان، وزیر خارجه، دبیر کل ناتو و مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا فاکتورهای غیرعقلانی باید توسط دو طرف در تعاملات حاشیه مذاکرات هسته ای کنار گذاشته شود. این فاکتورها عبارت است از: من حق هستم و طرف دیگر باید محکوم شود؛ طرف مقابل توافقات بین المللی را زیر پا گذاشته است؛ من گرفتار خطاهای طرف مقابل شده ام؛ باید از عزت و شرافت ملی خود برابر طرف مقابل دفاع کنم. این رویکردها به جای پیشبرد مذاکرات به تقویت منازعه نظامی می انجامد. آمریکا به اشتباه تصور می کند «ملت ها همان مردم نیستند بلکه بر مبنای منافع عقلانی حرکت می کنند». اما این اشتباه است. اقدامات ملی ممکن است توسط مردمی هدایت شود که انگیزه های سیاسی و فاکتورهای غیرعقلانی را ملاک عمل قرار می دهند. آمریکا معمولاً ظرفیت روحیه ملی گرایی را دست کم می گیرد و نمی داند این روحیه چگونه گزینه ها را محدود کرده و نقشه ها را به هم می زند. آمریکا همچنین عقاید مذهبی را دست کم می گیرد و نمی داند مسلمانان چه توان زیادی برای حمایت از آنچه «مقدس» می دانند خرج می کنند. به جای تأکید بر «تبادل امتیازات» [و تأکید بر اینکه چه امتیازی می دهم و چه امتیازی می گیرم]، باید بر چارچوب های همکاری تمرکز کرد. تندروها در آمریکا گفتگو را مخالف وطن پرستی می دانند، چون فکر می کنند گفتگو یعنی وقتی در جایگاه برتر هستی، به دشمن شلیک نکنی. پس این کار را بی فایده می دانند و طرفدار إعمال زور هستند. آنها از جایگاه بالا، «تقاضاهایی» را مطرح می کنند و زمانی که طرف مقابل تسلیم نشد، می گویند «مذاکره شکست خورد» . به خاطر همین است که مذاکرات تا کنون پیش نرفته است و به مرحله خطرناک رسیده و به جنگ نزدیک شده ایم. اینکه دو طرف، همدیگر را به صورت رسمی به رسمیت بشناسند، نه یک توافق، نه یک امتیازدهی و نه لزوماً به معنای موازنه قوا میان ایران و آمریکا است، بلکه فضا را برای توافق آماده می کند. اینگونه است که اعتماد به تدریج ساخته می شود و گزینه هایی که در زمان تقابل در دسترس نبود، ایجاد می گردد. فقدان همین امر به شکست مذاکرات صلح ایرلند و روند مذاکرات اسلو انجامید. رویکرد «با این طرح را بپذیر یا عواقب رد آن را بپذیر» نتیجه باور نادرست آمریکا به این مسأله است که برای رفع خطر نظامی ایران، باید پشت ایران را به خاک مالید. اما این رویکرد با کشوری چون ایران که به ارزش ها، تاریخ، شهرت، هماوردی، قابل احترام بودن و نقش رهبری در گذشته و حال افتخار می کند، جواب نمی دهد. میانه روها در ایران و آمریکا به اشتباه تصور می کنند طرف مقابل را به جنگ نمی آورد، چون نتایج مخرب آن برای همه اطراف را بدیهی می دانند. اما فی المثل در آمریکا، تندروها پیش از مقامات اسرائیل، علناً طرح حمله اتمی به ایران را مطرح کردند. آنها می توانند افکار عمومی آمریکا را در این زمینه اقناع کنند. در چنین مواقعی که یک اقلیت تندرو به دنبال جنگ هستند، تاریخ نشان داده که یک حادثه مخرب پیش آمده و به طرف مقابل نسبت داده می شود و سپس خصومتی که داشت آرام می گرفت، دوباره شعله ور می شود. زیرا در چنین فضایی، این گونه القا می شود که تداوم مذاکره خلاف وطن پرستی است و حتی در اسرائیل، مخالفت با جنگ علیه ایران را «خیانت به اسرائیل» می خوانند. اگر مخالفت اکثر آمریکاییان با جنگ علیه ایران نبود (به خاطر ضررهایش و اینکه به پایان رساندنش با موفقیت دشوار است)، آمریکا وارد جنگ می شد و اشتباهی رخ می داد که در تاریخ بی سابقه بود. منازعات میان ایران و آمریکا و میان اسرائیل و ایران و مسائل پیرامونی آن، به یکدیگر مرتبط است. بنابر این باید تغییر جامع و همه جانبه ای رخ دهد . چنین تغییر همه جانبه ای، نیازمند توجه بیشتر توسط مقامات آمریکایی است ولی آنها فکر می کنند «تنها در یک جلسه» می توانند همه چیز را تمام کنند. آنها می خواهند یک اولتمیاتوم داده و جلسه را ترک کنند! عمده تیرگی روابط میان ایران و اسرائیل و میان ایران و آمریکا به رخدادهایی برمی گردد که به باور اکثر مردم، فقط یک سری اشتباهات در سیاست خارجی بود. آمریکا هیچ وقت اشتباهات خود را نپذیرفت و در صدد جبران برنیامد. رمینگتون آمریکایی در نامه خود به سولانا به اشتباهات سیاست خارجی کشورش در تعامل با ایران اعتراف می کند رمینگتون ادعا کرده است در ایران و اسرائیل، سیاست خارجی به دست کسانی است که قصد انتقام از طرف مقابل را دارند و حاضرند به هزینه جان های بسیار، به طرف مقابل صدمه بزنند. وی تعاملات در حاشیه مذاکرات هسته ای را برای کاهش این تنش ها مؤثر می داند. اما معلوم نیست این تنش ها باید از سوی ایران تخفیف یابد یا اسرائیل که نه در مذاکرات حضور دارد و نه به مذاکره کنندگان آمریکایی اعتماد دارد! رمینگتون مدعی است دکتر احمدی نژاد بارها سخن از «ضرورت» حذف اسرائیل از نقشه گفته است اما به تدریج، این تهدید را پس گرفته و عنوان کرده که اسرائیل، بدون نیاز به اقدام از خارج، فروخواهد پاشید. وی راه حل این منازعه را، پایان دادن به تلقی دو طرف از یکدیگر به عنوان «تهدید» و «مقصر منازعه» در طول مذاکرات هسته ای می داند. رمینگتون همچنین مدعی شده که ایران اگر از تغییر جامع، مطمئن شود و به عنوان رهبر کشورهای پیرامونی و ملتی قابل احترام مانند سایر ملت ها شناخته شود، حاضر است دست از حق غنی سازی اورانیوم بکشد، چون دیگر نیازی به آن نمی بیند. وی اذعان کرده که هر مرحله از اقدامات همزمان پس از توافق هسته ای، باید سودش بیش از ضررش باشد، برای هر کدام از اطراف توافق. این تنها در صورتی رخ می دهد که آمریکا شیوه پدرسالارانه و اجبارگرایانه اش را کنار بگذارد. رمنیگتون تصریح می کند آمریکا این شیوه را نه تنها پس از انقلاب بلکه در زمان شاه نیز با تحمیل وی به ایرانیان و عدم توجه به اراده سیاسی اکثر ایرانیان بکار می گرفت. از آن جالب تر اینکه به صدام که حکومتی اطلاعاتی و سرکوبگرانه مانند شاه داشت، کمک کرد تا به ملتی انقلابی در ایران حمله کند. رمینگتون اینها را اشتباهاتی می داند که زمینه نزدیک شدن به جنگ هسته ای در خاورمیانه را ایجاد کرد. آمریکا اشتباهات گذشته اش را نمی پذیرد تا بتواند اشتباهات جدیدی را مرتکب شود. توصیه های رمینگتون نشان می دهد بزرگترین مانع در مسیر مذکرات هسته ای، رویکردهای نادرست آمریکا به ایران است که موجب شده رویکرد طرفین نسبت به مذاکرات هسته ای، ابزاری برای تحکیم خواسته های خود و انتقام از طرف مقابل شود . اعتراف های او نسبت به سرکوبگری آمریکا، جنگ طلبی اسرائیل و توطئه های تندروان در آمریکا بیسابقه است. جالب اینکه مذاکرات هسته ای زمانی در وین به نتیجه رسید که این رویکرد عوض شد و بسیاری از آنچه رمینگتون گفته بود، در دستور کار قرار گرفت. این برخلاف نظر بسیاری از تحلیل گران است که تغییر رویکرد ایران را دلیلِ به نتیجه رسیدن مذاکرات می دانند و مقاومت های ایران در سال های گذشته برای پیشبرد برنامه هسته ای خود را مانع اصلی در پیشبرد توافق و عامل اصلی در حرکت به سمت جنگ معرفی می کنند. بعید نیست سولانا این توصیه ها را جاگذاشته بوده تا خود را از ناکامی در مذاکرات تبرئه کند. احتمال حمل تجهیزات هسته ای به سودان (2012 میلادی) یک دیپلمات سعودی که در سفارت این کشور در سودان فعالیت می کند، مدعی شده است ایران مقداری تجهیزات هسته ای شامل تعدادی سانتریفیوژ را با هواپیما به خارطوم منتقل کرده است. این سند که با عنوان «بسیار محرمانه» نوشته شده است، مربوط به فوریه 2012 است. در این سند همچنین اشاره شده که « انتظار می رود محموله دوم نیز طی هفته جاری برسد.» تحریم ایران فقط برای ایران ضرر نداشت ویکی لیکس برنامه دارد تا بیش از نیم میلیون سند از مکاتبات نهادهای سعودی را منتشر کند. سند یادشده یکی از آنها است. مقامات سعودی اعلام کرده اند ممکن است برخی از آنها تقلبی باشد. ویکی لیکس در ادامه آورده است که این سند نیز ممکن است تقلبی باشد زیرا هیچ اطلاعات تفصیلی در سفارت عربستان در این مورد وجود ندارد و هیچ سند دیگری در مورد حمل تجهیزات هسته ای ایران به سودان از منابع دیگر اطلاعاتی به دست نیامده است، جدا از اینکه سودان نیز ظاهراً هیچ گونه برنامه هسته ای ندارد. با این حال رخدادهای دیگری در سودان پیش آمده که به باور ویکی لیکس ممکن است به سند یادشده مرتبط باشد. 8 ماه پس از ثبت سند یادشده توسط دیپلمات سعودی، یک کارخانه مهمات سازی در سودان به صورت مشکوکی منفجر شد. دولت سودان حادثه انفجار را به حمله هوایی جنگنده های اسرائیلی منتسب کرد. با این همه هیچ شاهدی بر ارتباط کارخانه یادشده با مسائل هسته ای در دست نیست. ویکی لیکس مدعی شده این سند را با یک مقام ایرانی در میان گذاشته است و وی از اظهارنظر خودداری ورزیده است. جمع بندی طبیعتاً ویکی لیکس در ارائه اسناد خود ملاحظاتی را در نظر می گیرد و طبیعتاً همه اسناد آن قابل اعتماد نیست، کمااینکه مسؤولان پایگاه اینترنتی ویکی لیکس نیز در توضیح برخی از اسناد تأکید می کنند «ممکن است این سند، تقلبی باشد». با این حال هر سندی می تواند گوشه ای از فضای مبهم عالم سیاست را روشن تر سازد و سرنخی باشد برای رسیدن به حقیقت. ما نیز تلاش کردیم برخی از جنبه های کمتر شنیده شده از پرونده هسته ای ایران را برای شما روشن کنیم و از آن مهمتر، فضای مبهم و پر از خبرهای راست و دروغ را که سیاستمداران در آن به تصمیم سازی می پردازند، تا حدودی برای شما تجسم ببخشیم. منتظر گزارش های بعدی ما از دنیای شگفت انگیز ویکی لیکس باشید. منابع: https://wikileaks.org http://www.reuters.com/article/2015/06/23/us-saudi-wikileaks-iran-sudan-idUSKBN0P31QZ20150623 فیلم پاکستان در سال 2014 میلادی موشک های بالستیک با ظرفیت حمل کلاهک های هسته ای را آزمایش کرد http://www.presstv.ir/detail/2014/11/13/385851/pakistan-tests-nuclear-capable-missile آخرین توافق آمریکا و روسیه برای خلع سلاح http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/russia/5756773/Russia-and-US-agree-nuclear-disarmament-deal-wording.html
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها