تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814726933
عزاداری حسینی در سرزمینی به وسعت ایران
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: واقعه شهادت امام حسین(ع) و یاران باوفایش در فرهنگ و باورهای دینی ما، عظیم ترین آیین های سوگواری و ماتم به حساب می آید، زیرا در این واقعه جانگداز، بزرگترین ظلم و ستم جهان در مورد خاندان گرامی پیامبر اکرم(ص) انجام گرفته است. ایرانیان از دیرباز در سوگ شهادت امام حسین(ع) و یارانش، با حضور گسترده در مراسم عزاداری، عشق و ارادت خود را به آن حضرت و خاندان مطهرش نشان می دادند. نسل های بسیاری در کشورمان، آداب و رسوم عزاداری حسین(ع) را سینه به سینه منتقل کرده اند و هرسال این مراسم را با شکوه و جلوه خاصی، برگزار می کنند. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که با استعانت از فلسفه قیام عاشورا به سرانجام رسید، مراسم سوگواری شهادت امام حسین(ع) در هر کوی و برزن با حضور انبوه شیفتگان سالار و سرور شهیدان، هر سال باشکوه فراوانی برگزار می شود. ماه محرم که فرا می رسد، شهرها در نوای طبل ها، سنج ها، زنجیرها و در اخلاص دستانی که از سر غم به سینه ها می کوبند، جانی دوباره می گیرند . برخی آداب و رسوم عزاداری دهه اول محرم در شهرهای کشورمان، رنگ و بوی خاصی دارند. نخل گردانی در استان یزد آیین «نخل گردانی» هر سال در شهرستان های استان یزد مانند میبد، اردکان، تفت و روستاها و آبادی های اطراف و همچنین حسینیه های قدیمی یزد، با شکوه تر از دوران گذشته برگزار می شود. نخل های امیرچخماق و تفت، 2 نخل کهن سال با حدود 400 سال قدمت است. یزدی ها 2 یا 3 روز قبل از آغاز ماه محرم، آیین پرسه زنی (پیرامون چیزی گشتن) را اجرا می کنند. در این مراسم، هیأت های عزاداری از یک حسینیه، سینه زنان به حسینیه دیگر می روند و اهالی آن حسینیه را از آمدن ماه محرم خبردار می کنند و در میانه راه که عزاداران سینه زن به حسینیه های دیگر می روند، مردم نیز نذورات خود را به آن ها می دهند. اعضای هیأت پرسه زن ها خود را موظف می دانند در روزی که این آیین را بجا می آورند، به دیدن خانواده هایی بروند که سرپرست آن ها در سال گذشته فوت کرده اند، تا به آن ها تسلیت بگویند. آیین «چاووش خوانی» نیز از دیگر آیین های یزدی ها در ایام محرم است. این آیین به مناسبت های دیگر مانند رمضان نیز برگزار می شود، اما آیین «پرسه زنی»، با وسعتی بیشتر در محرم برگزار می شود. در این آیین، چاووش خوان به بالای بلندی می رود و با خواندن اشعاری در رثای امام حسین(ع)، مردم را از آمدن ماه محرم آگاه می کند. در شهرهای استان یزد 5 یا 6 روز مانده به تاسوعا و عاشورای حسینی، مراسم آذین بندی نخل برگزار می شود. در این مراسم دو طرف نخل سیاه پوش می شود و در برخی مکان ها مانند میبد و اردکان 72 شمشیر نماد 72 تن از یاران امام حسین(ع) به نخل بسته و این نخل برای روز عاشورا، آماده می شود. در تاسوعا و عاشورا مردم با لباس های سیاه، به مساجد وارد می شوند، کسانی که سید هستند شال سبز به کمر می بندند و افراد عادی شال کرم رنگ و با برهنه کردن پا، زیر تنه نخل می آیند و چاوش خوان ها شروع به مداحی می کنند و یک پرچم سیاه نیز در بالاترین نقطه نخل نصب می شود. سپس کسانی که زیر نخل را گرفته اند، با ذکرهای مختلف تنه نخل را از زمین بلند می کنند. از آنجا که نخل نماد تابوت امام حسین(ع) است، در اطراف نخل، 72 کنگره قرار داده می شود. در واقع، هر چیزی که روی نخل است یادآور یک روز سختی است که بر امام حسین(ع) و یارانش گذشته است. برپایی مراسم شام غریبان نیز یکی دیگر از آیین های یزدی ها در شب شهادت امام حسین(ع) است. این مراسم معمولا در میدان امیرچخماق که تنه نخل 400 ساله در آن قرار دارد، برگزار می شود. این میدان در آن شب، خاموش و سیاه است و مردم با روشن کردن شمع به عزاداری می پردازند حتی برخی از افراد اعتقاد دارند که در این شب باید 40 حسینیه را با شمع روشن کنند. همچنین مردم یزد در 13 ماه محرم با حضور در مصلای عتیق، به عزاداری و سینه زنی می پردازند. عزاداری کاشانی ها مردم کاشان برای برگزاری مراسم مربوط به ماه محرم و به خصوص عاشورا و تاسوعا علاوه بر مراسم کلی، یک سری آیین های بومی را هم اجرا می کنند. سالیان سال است که کاشانی ها در ظهر عاشورا و همزمان با اوج گرفتن مراسم عزاداری، تنه نخل بلند می کنند. این نخل که به نوعی به خیمه و جهاز شتر امام اشاره دارد، بر روی سر و دست مردان کاشانی قرار می گیرد و گرد یک محوطه به گردش درمی آید. مردم کاشان بلند کردن این خیمه را از واجبات مراسم عاشورا می دانند و بر اساس یک نقل قول قدیمی، در سالی که رضا خان پهلوی برپایی تکایا و هیات های مذهبی را ممنوع کرده بود، این نخل در ظهر عاشورا خودبه خود سه پله از محل استقرارش پایین آمده است. در روز تاسوعای حسینی مردم کاشان نانی به نام «نان عباسعلی» را در زیر نخل به عنوان نذری پخش می کنند. این نان، شیرمال ساده است و عموماً نذر سلامت بچه ها می شود. سفره حضرت عباس(ع) در کاشان عزاداران حسینی، سفره حضرت عباس(ع) را هم پهن می کنند. در این سفره ازحاضران فقط با نان و ماست پذیرایی می شود و مانند همه مراسم دیگر این شهر، به مردم گلاب تعارف می شود. غذای سنتی روز عاشورا در کاشان، گوشت و لوبیا است. این غذا از گوشت گوسفندی و لوبیای سفید تهیه می شود و فاقد رُب است. این غذا مانند آبگوشت در ظرف های کاسه مانند ریخته و با نان خورده می شود. در شب شام غریبان نیز اهالی کاشان مانند عزاداران دیگر شهرها، شمع روشن می کنند و دستجمعی به خواندن اشعار و نوحه های مذهبی می پردازند. آیین های عزاداری در سمنان اجرای تعزیه، تشکیل هیات های عزاداری، سینه زنی و زنجیرزنی، حرکت شتران با کجاوه به عنوان نمادی از کاروان کربلا و اسرا، نخل گردانی، اطعام و نذری دادن بویژه در شب های تاسوعا و عاشورا و شام غریبان، از جمله سنت هایی است که هر سال در ماه محرم در استان سمنان برگزار می شود. تعزیه یکی از این سنت هاست که طرفداران زیادی دارد، عزاداران سمنانی، تعزیه را نوعی هنرنمایی برای تثبیت و تجلی نهضت حسینی و قیام عاشورا می دانند و معتقدند زیبایی نهضت کربلا در تعزیه ناب و اصیل، متجلی می شود. طبق سنت های محلی مردم استان سمنان در ایام تاسوعا و عاشورا، در عزاداری ها به صورت گروه گروه و از طریق هیات های محلی شرکت و عمدتاً با خود عَلَم و کُتل حمل می کنند و به سینه زنی و زنجیرزنی می پردازند. مراسم «نخل گردانی» در شاهرود، مراسم «طوق» در روستای علاء سمنان و شام غریبان، از جمله دیگر سنت های عزاداری مردم استان سمنان است. یکی از آیین های ویژه و سنت های محلی در دامغان نیز که قدمت120ساله دارد، مراسم «سنگ زنی» است، در این مراسم عزاداران با در دست داشتن 2 تکه چوب صیقل داده شده، در عزای سالار شهیدان به سنگ زنی و عزاداری می پردازند. آیین سنتی «علم گردش» در روستای «طزره» دامغان هم از آیین های باسابقه ای است که هر ساله در این روستا برگزار می شود. این آیین که سابقه ای 500 ساله دارد، از پنجم محرم الحرام به یاد شهادت علمدار کربلا حضرت قمر بنی هاشم(ع) در این روستا آغاز می شود و تا روز عاشورا ادامه دارد. مردم شاهرود نیز هر سال در روز پنجم ماه محرم، آیین «یا عباس یا عباس» را به یاد جانفشانی های سردار دشت کربلا، حضرت ابوالفضل العباس(ع) برگزار می کنند. این آیین طبق آداب و سنت های قدیمی همه ساله در عصر پنجم ماه محرم با به راه افتادن دسته های چاوش خوانی و سینه زنی و با حضور انبوه عزاداران حسینی، در محدوده بافت قدیمی شاهرود برگزار می شود. تکیه بازار شاهرود از بزرگ ترین تکایای این شهر که به «تکیه زنجیری» معروف است، وظیفه جمع آوری طوق ها و برگزاری دسته طوق بندان را بر عهده دارد. در گرمسار، آیین خاصی با عنوان ورود حضرت امام حسین(ع) به دشت کربلا در روزهای اولیه ماه محرم برگزار می شود. در این مراسم شیفتگان سیدالشهدا(ع) با برتن کردن لباس سیاه و در قالب دسته های عزاداری، همراه با عَلَم و کُتل، در میان اشک و ناله سوگواران صحنه ورود کاروان امام حسین(ع) را به نمایش در می آورند. آئین طشت گذاری در اردبیل آیین «طشت گذاری» یکی از مراسم سنتی عزاداری در ماه محرم است که از آیین ها و آداب عزاداری و تعزیه منسوب به منطقه اردبیل، با قدمت 600 ساله است و از 3 روز مانده به آغاز محرم در بیش از 41 مسجد و حسینیه این شهر برگزار می شود. اجرای این مراسم در روز اول در مسجد جامع شهر اردبیل، در روز دوم در مساجد اصلی محلات شش گانه و مسجد بزرگ استان و در روز سوم در مساجد محلات، حسینیه ها و منازل انجام می گیرد. مراسم «طشت گذاری» در تمامی روستاهای استان نیز با ترتیب زمانی و مکانی برگزار می شود و حتی با آداب و رسوم مخصوص، منسوب به همان روستا به اجرا در می آید. در این آیین، «طشت آب» نماد آب رودخانه فُرات است و عزاداران با دست زدن به طشت، بیعت خود با سالار شهیدان را تجدید می کنند. در اعتقاد دینی شهروندان اردبیلی، طشت گذاری نماد تجدید پیمان با شهدای کربلا است و از تقدس خاصی برخوردار است. دلیل توجه ویژه مردم اردبیل به موضوع آب در عزاداری های کربلا، آمیختگی فرهنگی و عقیدتی آن با دین مبین اسلام و برجسته کردن مهم ترین نمادهای واقعه کربلا است. آب، نماد تشنگی و در عین حال مظلومیت خاندان امام حسین(ع) است و از این رو توجه به آن، حتی در روزهای آغازین ماه محرم، تمرکز بر این مظلومیت و توجه ویژه به علت حادثه کربلا است. تقدس طشت گذاری موجب می شود بسیاری از حاجت مندان از شهدای کربلا شفاعت بخواهند و راز و نیاز کنند. آئین شمع گردانی آئین «شمع گردانی» نیز همزمان با تاسوعای حسینی،روز اقتدا به علمدار نینوا برگزار می شود و مردم استان اردبیل با اجرای آئین سنتی و منحصر شمع گردانی، عشق و ارادت خود را به علمدار کربلا حضرت ابوالفضل(ع) را نشان می دهند. در این آئین که از صبح تاسوعا در شهرها و نقاط مختلف استان اردبیل آغاز می شود و تا غروب ادامه می یابد، عزاداران با دسته های شمع به مساجد محلات می روند و با روشن کردن شمع که در حقیقت نذری آنها محسوب می شود، عشق و ارادت خود را به حضرت ابوالفضل(ع) نشان می دهند. این آئین سنتی بیش از هزار سال در اردبیل قدمت دارد و این مراسم در زبان ترکی و محلی به نام «شمع پایلاما» معروف است و عزاداران حسینی بعد از 8 روز عزاداری در مساجد، خیابان ها و محلات اردبیل، در روزی که منتسب به علمدار رشید کربلا، حضرت ابوالفضل العباس(ع) است، اقدام به روشن کردن شمع می کنند و در سوگ آن علمدار رشید، بر سر و سینه می زنند. این مراسم نه فقط در اردبیل، بلکه در امامزاده سلیمان فخرآباد مشکین شهر، سید دانیال خلخال، مسجد غریب بیله سوار و دیگر اماکن مذهبی و مورد احترام مردم استان، اجرا می شود. مراسم بیل زنی در خراسان جنوبی «بیل زنی» از آیین های مذهبی روز عاشورای شهرستان «خوسف» در استان خراسان جنوبی است. بیل زنی، نماد عشق بی پایان شیعیان برای حضور در صحرای کربلا و تدفین پیکرهای شهدا در زیر آفتاب سوزان است. بهم خوردن بیل ها در روز عاشورا نماد رویارویی قوای کفر و لشکریان امام حسین(ع) است که جنگ لشکریان یزید بر علیه لشکر کوچک امام حسین(ع) و مظلومیت ایشان را نشان می دهد. کشاورزان و اهالی شهر «خوسف» استفاده از بیل در مراسم بیل زنی را نماد تبرک محصولات کشاورزی خود می دانند و با حضور با بیل های کشاورزی خود در این مراسم، روزی حلال خود را با واسطه امام حسین(ع) و یاران فداکار ایشان، از خداوند بلند مرتبه طلب می کنند. مراسم بیل زنی با قدمت 200 تا 250 ساله، خاص شهر «خوسف» است که در ظهر عاشورا برگزار می شود و در این آیین عده زیادی از مردم که بیشتر آنها از کشاورزان شهر «خوسف» هستند، در این روز در محل حسینیه شهر جمع می شوند و سر بیل های خود را با نظم و ریتم خاصی به صورت هماهنگ به هم می زنند که سر و صدای ایجاد شده، تداعی کننده واقعه عاشورا است. مراسم گِل مالی عزاداران در لرستان آیین «گِل مالی» که یادگاری از پیشینیان قوم لُر است، از دیرباز در لرستان و بسیاری از مناطق لرنشین کشورمان در مراسم سوگواری بزرگان، قهرمانان و جوانان و عزیزترین درگذشتگان برپا و بعد از واقعه عاشورا در سوگ سرور و سالار شهیدان و یاران باوفایش مرسوم شده است. در این مراسم ابتدا خاک تمیزی را از مکانی که عاری از هرگونه آلودگی باشد، تهیه می کنند و سپس آن را در حوضچه هایی که معمولا به 2 شکل مربع و دایره و با آجر ساخته شده، الک می کنند و درون حوضچه می ریزند و سپس آن را با گلاب های نذری و آب، به صورت گِل در می آورند و برای خشک کردن افراد به گِل افتاده در روز عاشورا مقداری هیزم کنارحوضچه ها آتش می زنند. دمدمه های صبح عاشورا، عزاداران وارد حوضچه های گِلی می شوند، بعضی سر و صورت و چشم و بعضی بدن خود و برخی دیگر هم فقط کتف و شانه خود را گِل می زنند و در کنار شعله های آتش، خود را خشک می کنند. در این مراسم گروه های مختلف از هر فکر و سلیقه، فقیر و غنی و پیر و جوان شرکت دارند. در ادامه برگزاری این مراسم، صبح عاشورا و قبل از طلوع آفتاب، نوای عزاداری مردم به همراه صدای دُهل که به نوای «چمرانه» معروف است و معمولا در سوگ جوانان نواخته می شود، به گوش می رسد، سپس عزاداران گِل مالی شده در کنار آتش تا سپیده صبح به عزاداری می پردازند و آن گاه عزاداران در دسته های منظم سینه و زنجیرزنی در شهر به راه می افتند و تا اذان ظهر عاشورا، به عزاداری می پردازند. اجتماع بزرگ مردم زنجان مراسم عزاداری باشکوه حسینیه اعظم زنجان، که در روزهای هشتم، نهم و دهم ماه محرم برگزار می شود، در تاریخ 15 دی ماه 87 با شماره ثبتی 10 به عنوان دهمین مورد و از جمله آیین های عزاداری به عنوان نخستین نمونه، در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شده است. «حسینیه اعظم» زنجان، دارای بزرگترین دسته های عزاداری سالار شهیدان ابا عبدالله الحسین(ع) در ایران است و نیز از نظر ذبح قربانی، دومین قربانگاه جهان اسلام بعد از منا در مکه مکرمه، با هزاران راس قربانی اهدایی است. دسته های عزاداری حسینیه اعظم زنجان عصر تاسوعای حسینی حرکت خود را با نظم خاص و با فریاد یا ابوالفضل(ع) آغاز می کنند و گام به گام، یا حسین(ع) گویان مصائب حضرت زینب(س) را زمزمه می کنند بر سرو سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند تا آوازه سرزمین شور و شعور حسینی را به مردم دنیا نشان دهند. از همین رو است که شهرت آن به برکت توجهات خاصه حضرت سیدالشهداء(ع) جهانی شده است. سیل عاشقان اباعبدالله الحسین(ع) در دسته های باشکوه عزاداری حسینیه اعظم زنجان، تجلی قدرت دین مبین اسلام و الگویی از اتحاد امت اسلامی است. دسته های عزاداری حرکت خود را از محل حسینیه اعظم شروع می کنند و معمولاً همزمان با اذان مغرب به امامزاده سید ابراهیم می رسند و عزاداران نماز مغرب و عشای خود را در این آستان مقدس اقامه می کنند. هر ساله هزاران راس قربانی از سراسر کشور تقدیم حسینیه اعظم زنجان، این دومین قربانگاه جهان اسلام می شود. علاوه بر قربانی ها، به هنگام حرکت دسته های عزاداری سیل نذورات اعم از طلا و وجوهات نقدی پیشکش حسینیه اعظم زنجان می شود. عزاداری دسته زینبیه در 11 محرم به مناسبت شب سومین روز شهادت امام حسین(ع) به پا می شود، نیمی از جمعیت آن را بانوان تشکیل می دهند که آمده اند آلام قلب بانوی دل شکسته دشت کربلا شوند و به یاد آن حضرت، فریاد یا حسین (ع) را سر دهند. این دسته نیز همچون دسته حسینیه زنجان، شاهد اهدای نذورات زیادی همچون قربانی کردن، وجوهات نقدی و نذورات غیر نقدی است. فاطمه یارمحمدی
سه شنبه ، ۲۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
گوناگون
پربازدیدترینها