تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871170546
دولت وعده های اقتصادی خود را با واردات همبرگر و سیب زمینی سرخ کرده عملی کرد!
واضح آرشیو وب فارسی:رهیاب: در حالی که کشورهای دیگر رو به سوی مبارزه با این نماد فرهنگی در کشور خود آورده اند و حتی طی اخبار چند ماه گذشته، شعبه های مک دونالد در روسیه بسته شده اند، اولین دستاورد دولت یازدهم در دوران پسابرجام ، سیب زمینی سرخ کرده و همبرگر با برند مک دونالد آمریکایی برای ملت ایران است.اولین روزهای انتخاباتی در سال 92 با وعده های مختلف از سوی کاندیداهای مختلف همراه شده بود؛ روحانی هم به فراخور شرایط و مشکلات اقتصادی که مردم با آن دست و پنجه نرم می کردند، اهم وعده های انتخاباتی خود را به بهبود شرایط اقتصادی اختصاص داد. روحانی در سخنرانی تلویزیونی خود اعلام کرده بود که «برای مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و سیاست خارجی، برنامه یک ماهه و 100 روزه نیز وجود دارد. ما می توانیم در زمان کوتاه تحول اقتصادی به وجود آوریم و با ایجاد یک دوره تنفس مشکلات را حل کنیم.» یکی از وعده های روحانی ایجاد تحول اقتصادی در 100 روز و بهبود معیشت مردم بود که این وعده در ماه های نخست دولت بسیار مورد تاکید و مطالبه ملت قرار گرفت؛ با گذشت 100 روز از انتخاب روحانی گشایشی در امور اقتصادی ملت حاصل نشد و در آن ایام دولت برای اولین بار بهبود شرایط اقتصادی مردم را به حل مشکل تحریم ها گره زد. در همان نخستین روزهای مذاکرات روحانی و تیم مذاکره کننده ایرانی اعلام کردند که در صورتی که مذاکرات به نتیجه برسد، همه مشکلات ایران اعم از مشکلات اقتصادی و اجتماعی حل می شود. علاوه بر وعده تحول اقتصادی کوتاه مدت، بهبود شرایط محیط کسب و کار برای ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری، تامین مسکن ارزان و مهار قیمت آن، توجه به تولید و مقابله با فساد برای ایجاد عدالت اقتصادی، صادرات فرآورده های نفتی ، حرکت از مصرف محوری به تولید محوری، ادامه اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و ثبات بازار های اقتصادی برای مهار گرانی و تورم از جمله وعده هایی است که دولت تدبیر و امید برای کسب رای مردم به آنها متعهد شده بود. گره خوردن رفع تحریم ها و مذاکرات به مشکلات داخلی کشور از سوی دولت تا جایی پیش رفت که روحانی مشکلات آب خوردن و آلودگی هوا را نیز به لغو تحریم ها دانست. مسئولان اقتصادی دولت بارها اعلام و اظهار کرده اند که یکی از اصلی ترین گره های فعلی اقتصاد کشور تحریم ها و کاهش درآمدهای نفتی است. به همین دلیل همان طور که از برنامه ها و دیدارها و رایزنی های رئیس جمهور و هیئت همراه در سفر پنج روزه به نیویورک به روشنی قابل فهم بود، دولت شاه کلید حل مشکلات اقتصادی کشور را در سیاست خارجه و روابط دیپلماتیک با اروپا و آمریکا می داند. روحانی تا جایی پیش رفت که در نشست با مدیران شرکت های تجاری، اقتصادی و صنعتی آمریکا به مذاکرات گسترده شرکت های بزرگ اروپایی و آسیایی با ایران اشاره و گفت: فضای پساتحریم، شرایط جدید اقتصادی و سیاسی را فراهم کرده که شرکت های بزرگ تجاری، اقتصادی و صنعتی باید از آن استفاده کنند. وی ضمن دعوت از سرمایه گذاران آمریکایی گفت که تهران برای حضور شرکت های آمریکایی منعی قایل نیست و این شرکت ها نیز می توانند در فضایی رقابتی از شرایط پساتحریم، برای سرمایه گذاری و انتقال فناوری به ایران بهره بگیرند. پس از به سرانجام رسیدن برجام در مذاکرات جامع وین، شرکت های اروپایی زیادی به دنبال فعالیت اقتصادی پر بازده وارد ایران شدند و برای اجناس خود بازارهای ایران را تشنه یافتند. در کنار این موضوع هیئت های زیادی از اروپا راهی ایران شد اما در حقیقت هنوز این هیئت ها نتوانسته اند گره ای از مشکلات اقتصادی کشور باز شود. با گذشت این زمان طولانی از رفت و آمد شرکت های خارجی به ایران، همانطور که بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقد بودند این هیئت ها به دنبال رفع مشکلات اقتصادی خود بوده و کمتر هیئتی به دنبال خود فناوری پیشرفته کشور خود را برای ایران به ارمغان می آورد. نمونه بارز این دستاوردها در مجوز به شرکت های غذاخوری و فست فودهای آمریکایی در ایران است که به وضوح دیده می شود؛ طوری که یکی از این شرکت ها فرم درخواست اعطای نمایندگی در ایران را پس از پایان مذاکرات وین، در وبسایتش قرار داد. اقدامی که در داخل کشور نیز با استقبال و ذوق زدگی از سوی جریان های سیاسی مختلف همراه شد. روزنامه کیهان در اولین واکنش خود به این موضوع چند سوال اساسی را طرح کرد و نوشت: چرا سهم ایرانِ تحت تحریم های ظالمانه اقلام حیاتی از قبیل دارو و هواپیمای مسافربری، فست فود آمریکاست. چرا آمریکایی ها و شرکایشان برای ارسال قطعات هواپیماهای مسافربری به ایران پیش قدم نشده اند؟ آیا برنامه طر ف های مذاکره کننده ایران اشباع کردن بازار و مردم ایران از کالاهای مصرفی و برندهای معروف و پرکردن چشم جامعه از این اقلام و ایجاد «بی اشتهایی کاذب» برای مطالبه لغو تحریم های اساسی در صنعت و بخش نظامی است؟ پاسخ این سؤال ها را شاید چند ماه دیگر بهتر بتوان از لابه لای قراردادهای اقتصادی منعقد شده پیدا کرد. بسیاری از کارشناسان ورود صنایع غذایی به بازار مصرف ایران را تنها یک پدیده اقتصادی نمی دانند بلکه این زنجیره قدرتمند را یک پدیده اجتماعی و فرهنگی تلقی می کنند که حامل ارز ش های جامعه آمریکایی است؛ ترویج فرهنگ فست فودگرایی که خود فرهنگ فردگرایی را بدنبال دارد. در حالی که کشورهای دیگر رو به سوی مبارزه با این نماد فرهنگی در کشور خود آورده اند و حتی طی اخبار چند ماه گذشته، شعبه های این صنایع غذایی در روسیه بسته شده اند، اولین دستاورد دولت یازدهم در دوران پسابرجام ، سیب زمینی سرخ کرده و همبرگر با برند مک دونالد آمریکایی برای ملت ایران است. به نظر می رسد ، کشور های غربی بیش از آنچه که به دنبال بهبود اقتصاد ایران باشند، به دنبال نجات اقتصاد ورشکسته خود و همچنین وابسته کردن بیشتر ایران به خود هستند. انتهای پیام/ط روحانی در سخنرانی تلویزیونی خود اعلام کرده بود که «برای مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و سیاست خارجی، برنامه یک ماهه و 100 روزه نیز وجود دارد. ما می توانیم در زمان کوتاه تحول اقتصادی به وجود آوریم و با ایجاد یک دوره تنفس مشکلات را حل کنیم.» یکی از وعده های روحانی ایجاد تحول اقتصادی در 100 روز و بهبود معیشت مردم بود که این وعده در ماه های نخست دولت بسیار مورد تاکید و مطالبه ملت قرار گرفت؛ با گذشت 100 روز از انتخاب روحانی گشایشی در امور اقتصادی ملت حاصل نشد و در آن ایام دولت برای اولین بار بهبود شرایط اقتصادی مردم را به حل مشکل تحریم ها گره زد. در همان نخستین روزهای مذاکرات روحانی و تیم مذاکره کننده ایرانی اعلام کردند که در صورتی که مذاکرات به نتیجه برسد، همه مشکلات ایران اعم از مشکلات اقتصادی و اجتماعی حل می شود. علاوه بر وعده تحول اقتصادی کوتاه مدت، بهبود شرایط محیط کسب و کار برای ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری، تامین مسکن ارزان و مهار قیمت آن، توجه به تولید و مقابله با فساد برای ایجاد عدالت اقتصادی، صادرات فرآورده های نفتی ، حرکت از مصرف محوری به تولید محوری، ادامه اجرای قانون هدفمندی یارانه ها و ثبات بازار های اقتصادی برای مهار گرانی و تورم از جمله وعده هایی است که دولت تدبیر و امید برای کسب رای مردم به آنها متعهد شده بود. گره خوردن رفع تحریم ها و مذاکرات به مشکلات داخلی کشور از سوی دولت تا جایی پیش رفت که روحانی مشکلات آب خوردن و آلودگی هوا را نیز به لغو تحریم ها دانست. مسئولان اقتصادی دولت بارها اعلام و اظهار کرده اند که یکی از اصلی ترین گره های فعلی اقتصاد کشور تحریم ها و کاهش درآمدهای نفتی است. به همین دلیل همان طور که از برنامه ها و دیدارها و رایزنی های رئیس جمهور و هیئت همراه در سفر پنج روزه به نیویورک به روشنی قابل فهم بود، دولت شاه کلید حل مشکلات اقتصادی کشور را در سیاست خارجه و روابط دیپلماتیک با اروپا و آمریکا می داند. روحانی تا جایی پیش رفت که در نشست با مدیران شرکت های تجاری، اقتصادی و صنعتی آمریکا به مذاکرات گسترده شرکت های بزرگ اروپایی و آسیایی با ایران اشاره و گفت: فضای پساتحریم، شرایط جدید اقتصادی و سیاسی را فراهم کرده که شرکت های بزرگ تجاری، اقتصادی و صنعتی باید از آن استفاده کنند. وی ضمن دعوت از سرمایه گذاران آمریکایی گفت که تهران برای حضور شرکت های آمریکایی منعی قایل نیست و این شرکت ها نیز می توانند در فضایی رقابتی از شرایط پساتحریم، برای سرمایه گذاری و انتقال فناوری به ایران بهره بگیرند. پس از به سرانجام رسیدن برجام در مذاکرات جامع وین، شرکت های اروپایی زیادی به دنبال فعالیت اقتصادی پر بازده وارد ایران شدند و برای اجناس خود بازارهای ایران را تشنه یافتند. در کنار این موضوع هیئت های زیادی از اروپا راهی ایران شد اما در حقیقت هنوز این هیئت ها نتوانسته اند گره ای از مشکلات اقتصادی کشور باز شود. با گذشت این زمان طولانی از رفت و آمد شرکت های خارجی به ایران، همانطور که بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقد بودند این هیئت ها به دنبال رفع مشکلات اقتصادی خود بوده و کمتر هیئتی به دنبال خود فناوری پیشرفته کشور خود را برای ایران به ارمغان می آورد. نمونه بارز این دستاوردها در مجوز به شرکت های غذاخوری و فست فودهای آمریکایی در ایران است که به وضوح دیده می شود؛ طوری که یکی از این شرکت ها فرم درخواست اعطای نمایندگی در ایران را پس از پایان مذاکرات وین، در وبسایتش قرار داد. اقدامی که در داخل کشور نیز با استقبال و ذوق زدگی از سوی جریان های سیاسی مختلف همراه شد. روزنامه کیهان در اولین واکنش خود به این موضوع چند سوال اساسی را طرح کرد و نوشت: چرا سهم ایرانِ تحت تحریم های ظالمانه اقلام حیاتی از قبیل دارو و هواپیمای مسافربری، فست فود آمریکاست. چرا آمریکایی ها و شرکایشان برای ارسال قطعات هواپیماهای مسافربری به ایران پیش قدم نشده اند؟ آیا برنامه طر ف های مذاکره کننده ایران اشباع کردن بازار و مردم ایران از کالاهای مصرفی و برندهای معروف و پرکردن چشم جامعه از این اقلام و ایجاد «بی اشتهایی کاذب» برای مطالبه لغو تحریم های اساسی در صنعت و بخش نظامی است؟ پاسخ این سؤال ها را شاید چند ماه دیگر بهتر بتوان از لابه لای قراردادهای اقتصادی منعقد شده پیدا کرد. بسیاری از کارشناسان ورود صنایع غذایی به بازار مصرف ایران را تنها یک پدیده اقتصادی نمی دانند بلکه این زنجیره قدرتمند را یک پدیده اجتماعی و فرهنگی تلقی می کنند که حامل ارز ش های جامعه آمریکایی است؛ ترویج فرهنگ فست فودگرایی که خود فرهنگ فردگرایی را بدنبال دارد. در حالی که کشورهای دیگر رو به سوی مبارزه با این نماد فرهنگی در کشور خود آورده اند و حتی طی اخبار چند ماه گذشته، شعبه های این صنایع غذایی در روسیه بسته شده اند، اولین دستاورد دولت یازدهم در دوران پسابرجام ، سیب زمینی سرخ کرده و همبرگر با برند مک دونالد آمریکایی برای ملت ایران است. به نظر می رسد ، کشور های غربی بیش از آنچه که به دنبال بهبود اقتصاد ایران باشند، به دنبال نجات اقتصاد ورشکسته خود و همچنین وابسته کردن بیشتر ایران به خود هستند. انتهای پیام/ط
سه شنبه ، ۲۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رهیاب]
[مشاهده در: www.rahyabnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
-
گوناگون
پربازدیدترینها