تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867148332
حضور زنان، فساد کمتر
واضح آرشیو وب فارسی:راوی نیوز: همین ماه بود که میلیاردر نفتی، سه بار به دادگاه رفت و بخشی از طومار کیفرخواست او خوانده شد. این تازه ترین فساد کلان برملاشده در اقتصاد کشور است و متهم آن نیز مانند موارد مشابه قبلی یک مرد است.به گزارش راوی نیوز ، در همه سی وچند سال گذشته نام هیچ زنی در میان پرونده های فساد مالی نبوده است؛ از پرونده «مکاسب» که در سال ٧۶ شهردار وقت تهران را به دادگاه کشاند، گرفته تا ماجرای رضا ضراب و فساد ترکیه. در پرونده فاضل خداداد و اختلاس در بانک صادرات یا هنرنمایی امیرمنصور آریا در فساد سه هزار میلیاردی و پیش از آن پرونده شهرام جزایری هم پای هیچ زنی در میان نبود. فقط در ماجرای بیمه ایران و حلقه فاطمی گفته شد صاحب خانه فاطمی یک زن بوده است، همین تجارب چندساله دلیل خوبی است که جامعه زنان ادعا کند پاک دستانه تر از مردان، توان اداره امور را دارد. حالا در این اوضاع واحوال که مسئولان، مقامات، فعالان سیاسی و اقتصادی و کارشناسان یقین دارند فساد اقتصادی و اداری در بخش های مختلف ریشه دوانده و به تعبیر آیت الله عبدالله جوادی آملی، کمر نظام را شکسته است، باید چاره ای برای بهبود اوضاع اندیشید و اجازه نداد فساد آن طور که اکبر ترکان بعد از فساد سه هزار میلیاردی می گفت، به استخوان رسد و مثل قانقاریا شود. در مسیر این چاره جویی خوب است نگاهی به تحقیقات بانک جهانی داشته باشیم که نشان می دهد دولت ها با مشارکت فعال زنان، رشد اقتصادی بیشتری به دست می آورند و شرکت ها با مدیران زن به نحو مطلوب تری اداره می شوند. براین اساس حتی با تعداد بیشتر زنان در پارلمان ها فساد اقتصادی و سیاسی کمتری رخ می دهد، در پارلمان ها با حضور بیشتر زنان قوانین ناظر بر مسائل اجتماعی مانند سلامت، آموزش، حمایت از کودکان، حفظ محیط زیست، رفع تبعیض و رفاه بیشتر در دستور کار قرار می گیرد و موافقت نامه های صلح با مشارکت و مداخله زنان پایدارتر است. سهیم شدن زنان با مردان در تصمیم گیری ها و حضور متعادل و متوازن آنان در عرصه حیات سیاسی، اقتصادی و… گویای حقوق و مسئولیت های برابر آنهاست و نشان می دهد می توان از نگاه جنسیتی فراتر رفت و اجازه داد که با رفع موانع موجود در مسیر مشارکت سیاسی زنان، روح تازه ای در کالبد سیاست کشور دمیده شود. نکته حائز اهمیت این است که می توان هم زمان با توجه به ضرورت های افزایش مشارکت سیاسی زنان برای حرکت به سوی توسعه پایدار، نگاهی هم به بحران های موجود در عرصه سیاست و اقتصاد مانند گسترش فسادهای اقتصادی و اداری انداخت و با یک رویکرد توأمان از حضور زنان به دلیل اثری که در حل وفصل این گونه از مشکلات دارند، بهره برد. گرایش کمتر به فساد زنان کارشناس و فعال سیاسی در کشور مدعی هستند حضور آنان در کاهش میزان فساد اقتصادی و اداری مؤثر است و تجارب پیشین نیز همین مسئله را تأیید می کند. اگرچه محدودیت فرصت های موجود برای رسیدن زنان به مناصب مدیریتی در سطوح بالا نیز ازجمله عوامل ناچیزبودن فساد اقتصادی در جامعه زنان است، اما بسیاری از تحقیقات داخلی و خارجی نشان می دهد تمایل به فساد در میان زنان اساسا کمتر از مردان است بنابراین اکنون که زنان به دنبال افزایش مشارکت سیاسی و پررنگ ترکردن حضور خود در قوای مقننه و مجریه هستند، فرصت خوبی است تا با یاری رساندن به آنها برای کسب سمت های مورد انتظارشان گامی در راستای کاهش فساد مالی و اداری برداشته شود. یکی از پژوهش های داخلی در این زمینه را «شیما تدریسی»، کارشناس ارشد مدیریت اجرائی، انجام داده است. او با در نظرگرفتن دو متغیر جنسیت و فساد اداری و مالی، به تحقیق میدانی در یک جامعه آماری هزارو ۴٠٠نفره پرداخته و نهایتا نتیجه گرفته است زنان و مردان به صورت برابر فساد را درک می کنند، تعریف فساد را می دانند و مؤلفه های آن را می شناسند، اما نگرش یکسانی نسبت به فساد ندارند و ازهمین رو زنان گرایش کمتری نسبت به ارتکاب فساد از خود بروز می دهند. براساس یافته های این پژوهش، زنان و مردان به اندازه یکسان در برابر درخواست های اقدام به فساد و پارتی بازی از سوی همکاران و مراجعان قرار می گیرند، اما تجربه رفتاری زنان با مردان متفاوت است و کمتر این درخواست را می پذیرند. لازم به ذکر است برخی از تحقیقات انجام شده در این زمینه فرضیه ای را مطرح می کند مبنی بر اینکه چون امکان دسترسی زنان به سطوح مدیریتی پایین است، پس امکان وقوع فساد اداری در میان آنان کم و محدود است؛ یعنی گروه های فساد در دنیا ساختاری مردانه دارند اما به این فرض مسائل دیگری هم اضافه می شود. برای مثال برخی اعتقاد دارند عدم ریسک پذیری در زنان و محافظه کاری آنان که با ترس از قانون و ازدست دادن موقعیت اجتماعی و اداری همراه است، نیز یکی دیگر از عوامل کمتربودن فساد در جامعه زنان است. روی دیگر سکه آن است که دقت و مسئولیت پذیری بالای زنان و پیروی از قانون در میان آنها می تواند جزء عوامل کاهش وقوع فساد باشد. چند پژوهشگر خارجی نیز فساد را از منظر جنسیت بررسی کرده و نتیجه گرفته اند هرجا زنان بخش بیشتری از نیروی کار و کرسی های مجلس را در اختیار داشته اند، فساد کمتری دیده شده است. البته توجه به این پژوهش ها و دستاوردهای آنان به معنای نادیده گرفتن نقش قوانین، نظام های سیاسی، آزادی مطبوعات و به طور کلی شفافیت در گسترش فساد نیست، زیرا پژوهش های مذکور دو نگاه را مقابل هم قرار می دهد. به این ترتیب پژوهش های «دلار، فیسمن و گاتی» در سال ٢٠٠١ نشان می دهد زنانِ شاغل در دولت ها، کمتر از مردان تمایل به انجام فساد دارند، اما فرانک و لامبدروف، ١٠ سال بعد در پژوهش دیگری نتیجه گرفته اند که زنان لزوما صادق و مخالف فساد نیستند. زنان منصف تر یا ساختارهای منصف تر به عبارت دیگر براساس یکی از این دیدگاه ها افزایش مشارکت سیاسی زنان با کاهش فساد اقتصادی همراه است و براساس دیدگاه دیگری، نظام های پاک تر و منصف تر موجب کاهش فساد می شوند؛ البته همین نگاه نیز اذعان دارد که زنان در چنین نظام هایی فرصت مشارکت سیاسی گسترده خواهند داشت؛ بنابراین در هر دو صورت میان مشارکت سیاسی زنان و کاهش فساد اقتصادی و البته رویکرد نظام حاکم به هر دو مسئله ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. دلار و فیسمن، پارلمان های صد کشور را نمونه قرار داده اند و این فرضیه را که افزایش مشارکت زنان منجر به ایجاد دولت درست کارتر و صادق تر می شود، ارزیابی کرده اند. همچنین به بررسی تحقیقات مهمی در حوزه علوم اجتماعی دال بر اینکه زنان می توانند استانداردهای اخلاقی و رفتاری بالاتری داشته باشند و بیشتر به مصلحت عمومی پایبند باشند، پرداخته اند و نهایتا به ارتباط مشارکت سیاسی زنان و میزان فساد اقتصادی رأی داده اند. آنها در مقاله خود با عنوان «آیا زنان واقعا جنس منصف تر هستند؟» زنان را نسبت به مردان قابل اعتمادتر و دارای روحیه اجتماعی بالاتری تعریف می کنند. برپایه این دیدگاه زنان می توانند در ترویج و ایجاد دولت ها به شکلی قابل اعتماد و معقول تأثیرگذار باشند. برای مثال، با افزایش تعداد نمایندگان زن در پارلمان از میزان فساد در آن کاسته می شود. این نتایج حاکی از آن است که احتمال کمتری وجود دارد زنان مصلحت جمعی را قربانی منافع شخصی شان کنند. احتمالا با بیان این مطلب باید نتیجه گرفت مردان معمولا خودخواه ترند و منافع شخصی خود را در اولویت قرار می دهند. دو پژوهشگر مذکور نیز با توجه به اینکه زنان به طور معمول رفتارهای بیشتری در زمینه «کمک کردن» از خود نشان می دهند و در آزمون های صداقت نیز نمره بیشتری می گیرند، همین نتیجه را گرفته اند و در مقاله خود نوشته اند بالابودن میزان مشارکت اقتصادی و سیاسی زنان با پایین بودن میزان فساد در ارتباط است. درهمین حال، پژوهش دیگری که در سال ٢٠٠٣ توسط «هونگ آن سونگ» انجام شده است، توجه بیشتری را به نقش نظام های حاکم جلب کرده است و بیان می کند رابطه مشاهده شده بین جنسیت و فساد نادرست بوده و عمدتا ناشی از زمینه انجام مطالعات، یعنی وجود سیستم لیبرال دموکراسی است که برابری جنسیتی و حاکمیت بهتر را ترویج می کند. سونگ در حقیقت از ایده سیستم سیاسی منصف تر حمایت می کند و معتقد است هم مشارکت سیاسی زنان و هم کاهش سطح فساد از مشخصات فضای سیاسی لیبرال هستند؛ بنابراین ممکن است رابطه آماری بین جنسیت و فساد تصادفی بوده و علّی نباشد، اما پیش تر گفته شد دلار و فیسمن به منظور مبارزه با فساد راهکار ارائه دادند و با این فرضیه در نظر داشتند شکاف جنسیتی مشاهده شده در دولت ناشی از صداقت و منصف بودن زنان است. نظر سونگ که در مقاله «جنس منصف تر یا سیستم منصف تر؟» بیان شده و دیگر هم فکران او، این است که آنچه حضور زنان در امور عمومی را تسهیل می کند، وجود یک سیستم مناسب و معتقد به فضای تساوی جنسیتی است. طبق این دیدگاه، عوامل سیستماتیک و ایدئولوژیک به عنوان مهم ترین دلایل تعیین کننده حضور زنان در سیاست کشورها شناخته شده اند. او معتقد است، سیاست لیبرال دموکراسی نه فقط جایگاه زنان را در کشور ارتقا می دهد، بلکه سبب کاهش فساد نیز می شود. همین پژوهشگر تأکید می کند انتخابات رقابتی، داروی ازبین بردن فساد نیست، اما نامزدهای انتخاباتی راترغیب به افشای موارد فساد در میان حاکمان می کند. به گفته او علاوه بر انتخابات رقابتی، نظام های لیبرال دموکراسی دو دیده بان نهادی ایجاد می کنند که می توانند به خوبی با فساد دولت مبارزه کنند: قوه قضائیه و مطبوعات مستقل. معامله ای دو سر برد حال باید دید که در کشور ما کدام یک از این ابزارها برای مبارزه با فساد در دسترس است و بهتر عمل می کند. با این حال، قوه قضائیه در سال های گذشته با پیگیری فسادهای مالی کلان ثابت کرده است عزم نظام جمهوری اسلامی برای مبارزه با فساد جزم شده است و ملاحظه ای در این باره وجود ندارد. از سوی دیگر مطبوعات هم با وجود گلایه های موجود در برخی از زمینه ها همه توان خود را به کار می گیرند تا در مواجهه با مفسدان اقتصادی کم کاری نکنند و با انجام وظیفه نظارتی خود، اجازه اغماض از سوی نهادهای دیگر را ندهند. به اضافه اینکه در عصر ارتباطات و گسترش شبکه های اجتماعی در فضای مجازی به هیچ شکل نمی توان مانع کار جامعه مطبوعاتی شد. با این اوصاف، آنچه «سونگ» در پژوهش خود برای مبارزه با فساد ذکر کرده است تا حدودی در کشور ما فراهم است و حالا باید به جانب دیگر، یعنی آنچه دلار و فیسمن می گفتند، پرداخت؛ حضور قوی تر زنان در عرصه های مختلف به خودی خود ارزشمند است و حرکتی به سوی برابری جنسیتی در کشور و ارتقای شاخص های توسعه پایدار خواهد بود؛ بنابراین حمایت از افزایش حضور زنان در هیچ صورتی بی ثمر نیست. چه بسا اگر آن طور که در نتایج به دست آمده در پژوهش های داخلی و خارجی عنوان می شود، احتمال رفتارهای فرصت طلبانه در زنان از مردان کمتر باشد و بتوان از آن به عنوان شیوه ای برای کاهش فساد اقتصادی بهره گرفت؛ بنابراین می توان حمایت از افزایش مشارکت سیاسی زنان را یک معامله دو سر برد برای دولت دانست. این پژوهش ها سند خوبی است تا جامعه زنان و طرفداران حضور پررنگ تر آنان در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و… که همیشه تأکید داشته اند، زنان سالم تر از مردان و با فساد کمتری در پست ها مدیریتی و مناصب بالای دولتی و سیاسی ظاهر می شوند، با تکیه بر آن بتوانند اکثریت مردم را قانع کنند که اکنون وقت آن رسیده است تا در مسیر افزایش مشارکت سیاسی زنان با هم همراه شوند. منبع: شرق
سه شنبه ، ۲۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راوی نیوز]
[مشاهده در: www.ravinews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها